ตำรวจหญิงมือดีดับอนาถแต่สวรรค์กลับให้โอกาสได้กลับไปแก้แค้น แทนหญิงโง่งมคนหนึ่งที่ถูกหักหลังเช่นกัน งานนี้จะต้องไม่ใครก็ใครสักคนจะต้องเสียน้ำตา
“พี่สาว แม่ทัพจางอี้หลงมาสู่ขอท่าน”
ลี่ชินหยูวิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามาด้านใน
ลี่ชินเหอกำยาเม็ดไว้ในมือแน่น
“เบาๆ หน่อยเจ้าไม่สำรวมสักนิดดูรึ ท่านแม่ถึงได้บ่นว่าเจ้าชอบทำตัวไม่รู้จักโตเสียที”
ลี่ชินเหอปรามน้องสาวร่วมบิดาเบาๆ ลี่ชินหยูสีหน้าสลดลงในทันที แม้จะมีแววตาสดใสแต่ทว่าไม่ช่างพูดเท่าที่ควรความจริงนางมักจะเป็นคนที่พูดมากยามอยู่กับคนสนิทอย่างเสี่ยวจูหรืออวิ้นจูสาวใช้ข้างกายวัยไล่เลี่ยกัน
มารดามักจะก้าวล่วงนางมากไปบางทีก็พูดว่าที่ชินหยูเป็นแบบนี้เพราะมารดาเป็นเพียงคนต่ำชั้นผิดกับเหอหยินที่นางเป็นถึงองค์หญิงแต่งมาในตำแหน่งฮูหยินเสนาบดีกรมคลังที่ยิ่งใหญ่ ทั้งประทานงานสมรสและข้าวของมากมาย แต่ในที่สุดใต้เท้าลี่บิดาก็ยังคงมีลี่ชีหยูฮูหยินรองที่สดใสน่ารักเหมือนซินหยู
ของเรา
“พี่สาว เสี่ยวจูบอกข้าว่าท่านแม่ทัพดูดีที่สุดหล่อเหลาที่สุด อีกทั้งยังให้เกียรติพี่สาวยิ่ง เพิ่งจะกลับจากการนำทัพหลวงรบชนะมายังวังหลวง ฝ่าบาทประทานงานสมรสขอเพียงเลือกหญิงงามที่ต้องการไว้เป็นฮูหยินแม่ทัพ พี่สาวรู้ไหมว่าท่านแม่ทัพ… เอ่ยชื่อท่านก่อนใคร”
เว้นระยะให้อีกคนรู้สึกตื่นเต้น
แววตาเคลิ้มฝันของชินหยู ทำให้ชินเหอยิ้มบางๆ มือของซ้ายบีบมือข้างขวาด้วยความตื่นเต้นทว่า ไม่ได้แสดงอาการดีใจจนออกนอกหน้าเพราะถูกอบรมมาเช่นนั้น
“ท่านแม่ฮูหยินใหญ่ให้ข้ามาช่วยพี่สาวแต่งกาย ให้งดงามจะได้ไว้ให้ท่านแม่ทัพได้เห็นว่าพี่สาวของข้างดงามเพียงใด”
ปากก็พูดมือก็สาละวนกับการดึงมวยผมที่ยุ่งเหยิงจากการที่เพิ่งตื่นนอน ชินเหอนางแม้จะเพียบพร้อม แต่หาใช่ผู้ที่ต้องใช้แรงงานไม่ชินเหอมีหน้าที่เพียงวางท่าดังคุณหนูของตระกูลลี่เท่านั้น ผิดกับชินหยูที่ทุกอย่างล้วนต้องลงมือกระทำ ด้วยมารดาเพียงแค่อนุอีกทั้งยังฐานันดรต่ำต้อย
วางสีชาดลงบนปากบาง ชินเหองับเอาสีชาดบางเบาริมฝีปากสีแดงสวย ชินหยูยิ้มกับผลงานของตัวเอง พี่สาวช่างอ่อนหวานงดงามยิ่งกว่าหยกล้ำค่าน่าทะนุถนอมยิ่งนัก ไม่แปลกใจเลยว่าบุรุษใดได้พบนางเพียงครั้งแรกจึงยากจะลืมเลือน
“คุณหนูรองเจ้าขา ฮูหยินใหญ่ให้มาเร่งท่านพาคุณหนูใหญ่ออกไปพบหน้าท่านแม่ทัพจาง”
เสียงสาวใช้ที่ถูกใช้ให้มาเร่ง
ชินหยูสะบัดอาภรณ์สีฟ้าสวย ห่มคลุมร่างอ้อนแอ้นของพี่สาว ดึงสายรัดเอวให้ตึง ส่งให้เอวคอดกิ่วยิ่งน่ามอง
ก้มมองใบหน้าที่แต่งแต้มงดงามก่อนจะพยักหน้ากับกระจกเงา
“พี่สาวสวยแล้วสวยที่สุดในสามโลก”
ชินเหอลุกขึ้นช้าๆ มีชินเหอและสาวใช้ช่วยพยุงไปยังห้องรับรองแขกบ้าน
ห้องกว้างที่บัดนี้ เสนาบดีลี่ ฮูหยินใหญ่ไร้ซึ่งมารดาของชินเหอที่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้มานั่งรับรองแขก ร่างสูงของแม่ทัพจาง ที่ยืนเอามือไพล่หลังทั้งตื่นเต้นและร้อนใจ กลัวว่าชินเหอจะไม่ยอมออกมาพบหน้าในเมื่อเป็นเขาที่ใฝ่ฝันถึงนางมาตลอด รอเวลาที่จะมาสู่ขอ
“มาแล้ว ชินเหอของแม่”
เสียงฮูหยินใหญ่เหอหยิน เอ่ยปากดังๆ เรียกสติของจางอี้หลงให้กลับมา
ร่างสูงในอาภรณ์สีขาวสะอาด องอาจผึ่งผายอีกทั้งร่างสูงใหญ่บึกบึนสมกับตำแหน่งแม่ทัพที่กรำศึกเหนือใต้ หันหน้ามาช้าๆ ชินหยูอ้าปากค้าง กับใบหน้าหล่อเหลา ราวมิใช่ผู้ที่ต้องทำศึกเหนือใต้แต่หล่อเหลาราวกับองค์ชายในวัง ผิดแต่ไร้ท่าทีสำอางดังเช่นองค์ชาย อกผึ่งผายอัดแน่นด้วยมัดกล้าม แทบจะเดาได้ทันทีว่าภายใต้อาภรณ์นั้นต้องเต็มไปด้วยเนื้อหนันและร่องรอยแผลเป็น สายตาแสดงความพึงพอใจเมื่อมองมายังชินเหอ ที่ไม่ยอมเงยหน้าให้อีกคนได้เห็นความงดงามอ่อนหวาน เพียงแต่ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
“ชินเหอ ท่านแม่ทัพอยากพบเจ้า”
ใต้เท้าลี่เอ่ยปากเสียงดัง
ชินเหอจึงได้เงยหน้าขึ้นช้าๆ ดวงตาคมจ้องไม่กะพริบแววตาเหมือนจะยิ้มได้ ชินหยูยิ้มบางๆ อยากพบชินเหอแต่ทุกคนมาเพื่อได้พบท่านแม่ทัพเป้นการยืยันความสัมพันธ์ว่าท่านแม่ทัพเป็นที่เชื่อถือของทุกคนในบ้านลี่
เหมาะสมกันยิ่งนักทั้งสองคน …กิ่งทองใบหยก…อย่างปฏิเสธไม่ได้ชินหยูนึกวาดภาพ แม่ทัพที่มีหลังบ้านคอยปรนนิบัติด้วยความอ่อนหวานอ่อนโยน และฮูหยินแม่ทัพที่ใครเห็นจะต้องอิจฉากับความงามและความเพียบพร้อม ชินหยูย่อกายลงช้าๆ หันหลังก้าวเดินออกจากตรงนั้นไป
ทุกอย่างสำเร็จแล้วเหลือเพียงงานมงคลก็เท่านั้น จะดีเพียงใดหากพี่สาวชินเหอแต่งงานออกเรือนไปเสียทีกับคนดีดีที่หญิงงามทั้งหลายต่างหมายปอง
สามวันผ่านไป
"อาภรณ์ในวันแต่งงานของพี่สาวเจ้าที่มอบให้เจ้าตัดเย็บเรียบร้อยหรือยัง"
"
พระเอกสายแอพ เฉยชาทว่าโบ๊ะบ๊ะภายใน โคตรรั่ว อัตราการแขวะ0.01วินาที ภายใต้หน้ากากสูงส่งบริสุทธิ์ ในนามปรมาจารย์ ที่ค้ำคอไว้ พบกับ พระเอกสายกาว ที่ไม่เอื้อนเอ่ย ใครกันจะรู้ภายในใจท่านคิดเช่นไร พบกับนิยายแนว ขุนเขาจอมยุทธ์ บุญคุณความแค้น แต่พระเอกสายฮา สะกดกลั้นความอาไว้ภายใต้หน้ากากหล่อเหลาอย่าเผลอนินทาอย่าเผลอหลงรัก เพราะปรมาจารย์ท่านนี้อ่านใจคนออก
เรื่องเล่าของท่าน อาจทำข้าสำราญ หรืออาจทำให้ทุกข์ตรมไปกับท่าน ถือว่าท่านจ่ายค่าตอบแทนแก่ข้าแล้ว เสพสุขจากความทุกข์ตรมกระทำได้เช่นนั้นหรือความทุกข์ตรมของผู้อื่น ทำให้เราหลุดพ้นความทุกข์ตรมของเราได้
บุตรีของขุนนางกบฏ เพื่อคืนความเป็นธรรมให้บิดาแทนที่จะหนีไปไกลแสนไกลกลับพาตัวเองมาผูกพัน กับคนที่เป็นศัตรู แค้นฆ่าพ่อจือหรานจะสามารถทวงความเป็นธรรมให้บิดาได้หรือไม่ ..พบกับความรักความแค้นที่ฝั่งแน่น
.....อามูเนส... .. ราชินีที่รักแห่งข้าขอเทพธิดาไอซิส มอบชีวิต อมตะให้ข้าและนาง ...รอ เจ้าอยู่ที่นี่ ตราบ ดวงอาทิตย์อับแสง ..รอเจ้าอยู่ร่วมเดินทางสู่ฟากฟ้า พร้อมกัน” คำขอครั้งสุดท้ายของ..โฮรัส.. ผู้เลื่องชื่อเทพแห่งสงคราม กับเจ้าหญิงผู้ซึ่งตกเป็นเชลย ด้วยจุดเปลี่ยนที่บิดาของอามูเนส ผู้เลอโฉมเลื่องลือไปไกล พ่ายแพ้ให้แก้ฟาโรห์โฮรัสเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ เป็นจุดเริ่มต้นของ คำขอต่อเทพแห่งความเป็นอมตะไอซิส คำขอครั้งสุดท้ายจะเป็นจริงไหมและเอวาสาวสวยนักโบราณคดีที่ขุดค้นพบ คำขอนั้นของฟาโรห์โฮรัสจะ สามารถค้นพบความจริงต่างๆได้อย่างไร ล่องลอยไปกับดินแดน ไอยคุปต์ด้วยกันใน...มนตราฟาโรห์...
ขายตัวเข้ามาเป็นอี้จีฝึกหัด แต่ยังไม่ผ่านงานแรกด้วยซ้ำ สวรรค์ชังหรือนรกแกล้งให้เฟิ่งหลิว ต้องมาพบเจอคนใจร้ายเช่นนี้แล้วยังมาหาว่าเฟิ่งหลิวเป็นนางคณิกา กร้านโลกอีก ทั้งๆที่น้องแสนจะเดียงสา
ปลอมตัวเข้ามาเป็นขันทีข้างกายฮ่องเต้หนุ่มหล่อ ที่มีเสียงเล่าขานว่าไม่ยอมแต่งเมียเพราะ นิยมบุรุษด้วยกัน
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
"นางเป็นบุตรีผู้สูงศักดิ์ของฮูหยินเอกของจวนเสนาบดี นางมีหน้าตาโดดเด่น ทั้งอ่อนโอนและมีน้ำใจไมตรีต่อผู้อื่น แต่... นางทำดีต่อป้าของนาง นางกลับฆ่าแม่ของนางตาย นางรักเอ็นดูน้องสาวของนาง แต่น้องสาวกลับแย่งสามีของนางไป นางคอยสนับสนุนและดูแลสามีของนางอย่างสุดหัวใจ แต่สามีกลับทำให้นางตายทั้งกลม...ตระกูลฝ่ายมารดาของนางก็ถูกประหารชีวิตทั้งตระกูลด้วย นางตายตาไม่หลับและสาบานว่าหากมีชาติหน้า นางจะไม่เมตาตาต่อใครอีก ใครก็ตาม กล้ามาทำร้ายข้า ข้าจะล้างแค้นด้วยชีวิตทั้งตระกูลของพวกเจ้า เมื่อเกิดใหม่อีกครั้ง นางอายุได้สิบสี่ปี นางสาบานว่าจะต้องเปลี่ยนชะตากรรมและแก้แค้นชาติก่อน ป้านางใจ้ร้าย นางจะใจร้ายกลับยิ่งกว่านาง นางคิดจะได้ครองตำแหน่งฮูหยินงั้นเหรอ บอกเลยไม่มีทาง! ส่วนน้องสาวชอบผู้ชายชั่ว ๆ นักไม่ใช่หรือ ได้!ข้าจะยกให้เลย ส่วนชายชั่วนั่น ข้าจะทำให้เจ้าไม่สามารถมีทายาทได้อีกตลอดทั้งชาติ!แต่ข้าจะแก้แค้น เหตุใดเจ้าต้องมาช่วยข้าด้วย?"
อวิ๋นเจินอาศัยอยู่ในตระกูลอวิ๋นมาเป็นเวลา 20 ปี กลับพบว่าเธอเป็นลูกสาวปลอม พ่อแม่บุญธรรมของเธอวางยาเธอเพื่ออยากจะได้เงินมาลงทุน หลังจากที่อวิ๋นเจินรู้เรื่องนี้ เธอก็ถูกไล่กลับไปที่ชนบท จากนั้นเธอก็ค้นพบว่าตัวเองคือลูกสาวแท้ๆ ของตระกูลเฉียวและมีชีวิตที่หรูหราสุด ๆ หลังจากกลับมา เธอได้รับความรักจากครอบครัวและมีชื่อเสียงโด่งดัง น้องสาวจอมปลอมใส่ร้ายอวิ๋นเจิน แต่เธอไม่คาดคิดว่าอวิ๋นเจินจะมีความสามารถต่างๆ เมื่อต้องเผชิญกับการยั่วยุ เธอได้แสดงความสามารถและทักษะต่างๆ มากมายเพื่อจัดการผู้รังแก มีข่าวลือกันว่าอวิ๋นเจินยังคงโสด และชายหนุ่มชื่อดังแห่งเมืองงก็ผลักเธอไปเข้ากำแพง "คุณนายกู้ ถึงตามราเปิดเผยตัวตนได้แล้วนะ"
เสิ่นชิงกลายเป็นลูกสาวของชาวนาจากคุณหนูที่ร่ำรวยของตระกูลเสิ่นในชั่วข้ามคืน ลูกสาวตัวจริงใส่ร้ายเธอ คู่หมั้นของเธอทำให้เธออับอาย และพ่อแม่บุญธรรมของเธอก็ไล่เธอออกจากบ้าน... ทุกคนต่างรอที่จะหัวเราะเยาะเธอ ทว่าเธอกลับกลายเป็นทายาทของตระกูลเศรษฐีในเมืองอย่างกะทันหัน นอกจาดนี้ เธอยังมีตัวตนหลากหลาย เช่น หัวหน้าแฮ็กเกอร์ระดับนานาชาติ นักออกแบบเครื่องประดับชั้นนำ นักเขียนผู้ยิ่งใหญ่ที่ลึกลับ และอัจฉริยะด้านการแพทย์! พ่อแม่บุญธรรมเสียใจกับการตัดสินใจของตนและบังคับให้เธอแบ่งทรัพย์สินครึ่งหนึ่งให้เพราะพวกเขาเลี้ยงดูเธอมา เมื่อเสิ่นชิงหยิบกล้องออกมาแล้วบันทึกท่าทางอันน่าเกลียดของพวกเขา อดีตคู่หมั้นรู้สึกเสียใจและพยายามจะคืนดีกับเธอ เสิ่นชิงหัวเราะเยาะ "เขาคู่ควรงั้นเหรอ" จากนั้นก็ไล่เขาออกจากเมือง ในที่สุด ผู้มีอำนาจแห่งเมืองก็พูดอ้อนวอนเบาๆ "ไม่จำเป็นต้องแต่งเข้าตระกูลผม เดี๋ยวผมไปหาเอง"