ตำรวจหญิงมือดีดับอนาถแต่สวรรค์กลับให้โอกาสได้กลับไปแก้แค้น แทนหญิงโง่งมคนหนึ่งที่ถูกหักหลังเช่นกัน งานนี้จะต้องไม่ใครก็ใครสักคนจะต้องเสียน้ำตา
ตำรวจหญิงมือดีดับอนาถแต่สวรรค์กลับให้โอกาสได้กลับไปแก้แค้น แทนหญิงโง่งมคนหนึ่งที่ถูกหักหลังเช่นกัน งานนี้จะต้องไม่ใครก็ใครสักคนจะต้องเสียน้ำตา
“พี่สาว แม่ทัพจางอี้หลงมาสู่ขอท่าน”
ลี่ชินหยูวิ่งทะเล่อทะล่าเข้ามาด้านใน
ลี่ชินเหอกำยาเม็ดไว้ในมือแน่น
“เบาๆ หน่อยเจ้าไม่สำรวมสักนิดดูรึ ท่านแม่ถึงได้บ่นว่าเจ้าชอบทำตัวไม่รู้จักโตเสียที”
ลี่ชินเหอปรามน้องสาวร่วมบิดาเบาๆ ลี่ชินหยูสีหน้าสลดลงในทันที แม้จะมีแววตาสดใสแต่ทว่าไม่ช่างพูดเท่าที่ควรความจริงนางมักจะเป็นคนที่พูดมากยามอยู่กับคนสนิทอย่างเสี่ยวจูหรืออวิ้นจูสาวใช้ข้างกายวัยไล่เลี่ยกัน
มารดามักจะก้าวล่วงนางมากไปบางทีก็พูดว่าที่ชินหยูเป็นแบบนี้เพราะมารดาเป็นเพียงคนต่ำชั้นผิดกับเหอหยินที่นางเป็นถึงองค์หญิงแต่งมาในตำแหน่งฮูหยินเสนาบดีกรมคลังที่ยิ่งใหญ่ ทั้งประทานงานสมรสและข้าวของมากมาย แต่ในที่สุดใต้เท้าลี่บิดาก็ยังคงมีลี่ชีหยูฮูหยินรองที่สดใสน่ารักเหมือนซินหยู
ของเรา
“พี่สาว เสี่ยวจูบอกข้าว่าท่านแม่ทัพดูดีที่สุดหล่อเหลาที่สุด อีกทั้งยังให้เกียรติพี่สาวยิ่ง เพิ่งจะกลับจากการนำทัพหลวงรบชนะมายังวังหลวง ฝ่าบาทประทานงานสมรสขอเพียงเลือกหญิงงามที่ต้องการไว้เป็นฮูหยินแม่ทัพ พี่สาวรู้ไหมว่าท่านแม่ทัพ… เอ่ยชื่อท่านก่อนใคร”
เว้นระยะให้อีกคนรู้สึกตื่นเต้น
แววตาเคลิ้มฝันของชินหยู ทำให้ชินเหอยิ้มบางๆ มือของซ้ายบีบมือข้างขวาด้วยความตื่นเต้นทว่า ไม่ได้แสดงอาการดีใจจนออกนอกหน้าเพราะถูกอบรมมาเช่นนั้น
“ท่านแม่ฮูหยินใหญ่ให้ข้ามาช่วยพี่สาวแต่งกาย ให้งดงามจะได้ไว้ให้ท่านแม่ทัพได้เห็นว่าพี่สาวของข้างดงามเพียงใด”
ปากก็พูดมือก็สาละวนกับการดึงมวยผมที่ยุ่งเหยิงจากการที่เพิ่งตื่นนอน ชินเหอนางแม้จะเพียบพร้อม แต่หาใช่ผู้ที่ต้องใช้แรงงานไม่ชินเหอมีหน้าที่เพียงวางท่าดังคุณหนูของตระกูลลี่เท่านั้น ผิดกับชินหยูที่ทุกอย่างล้วนต้องลงมือกระทำ ด้วยมารดาเพียงแค่อนุอีกทั้งยังฐานันดรต่ำต้อย
วางสีชาดลงบนปากบาง ชินเหองับเอาสีชาดบางเบาริมฝีปากสีแดงสวย ชินหยูยิ้มกับผลงานของตัวเอง พี่สาวช่างอ่อนหวานงดงามยิ่งกว่าหยกล้ำค่าน่าทะนุถนอมยิ่งนัก ไม่แปลกใจเลยว่าบุรุษใดได้พบนางเพียงครั้งแรกจึงยากจะลืมเลือน
“คุณหนูรองเจ้าขา ฮูหยินใหญ่ให้มาเร่งท่านพาคุณหนูใหญ่ออกไปพบหน้าท่านแม่ทัพจาง”
เสียงสาวใช้ที่ถูกใช้ให้มาเร่ง
ชินหยูสะบัดอาภรณ์สีฟ้าสวย ห่มคลุมร่างอ้อนแอ้นของพี่สาว ดึงสายรัดเอวให้ตึง ส่งให้เอวคอดกิ่วยิ่งน่ามอง
ก้มมองใบหน้าที่แต่งแต้มงดงามก่อนจะพยักหน้ากับกระจกเงา
“พี่สาวสวยแล้วสวยที่สุดในสามโลก”
ชินเหอลุกขึ้นช้าๆ มีชินเหอและสาวใช้ช่วยพยุงไปยังห้องรับรองแขกบ้าน
ห้องกว้างที่บัดนี้ เสนาบดีลี่ ฮูหยินใหญ่ไร้ซึ่งมารดาของชินเหอที่ไม่เคยได้รับอนุญาตให้มานั่งรับรองแขก ร่างสูงของแม่ทัพจาง ที่ยืนเอามือไพล่หลังทั้งตื่นเต้นและร้อนใจ กลัวว่าชินเหอจะไม่ยอมออกมาพบหน้าในเมื่อเป็นเขาที่ใฝ่ฝันถึงนางมาตลอด รอเวลาที่จะมาสู่ขอ
“มาแล้ว ชินเหอของแม่”
เสียงฮูหยินใหญ่เหอหยิน เอ่ยปากดังๆ เรียกสติของจางอี้หลงให้กลับมา
ร่างสูงในอาภรณ์สีขาวสะอาด องอาจผึ่งผายอีกทั้งร่างสูงใหญ่บึกบึนสมกับตำแหน่งแม่ทัพที่กรำศึกเหนือใต้ หันหน้ามาช้าๆ ชินหยูอ้าปากค้าง กับใบหน้าหล่อเหลา ราวมิใช่ผู้ที่ต้องทำศึกเหนือใต้แต่หล่อเหลาราวกับองค์ชายในวัง ผิดแต่ไร้ท่าทีสำอางดังเช่นองค์ชาย อกผึ่งผายอัดแน่นด้วยมัดกล้าม แทบจะเดาได้ทันทีว่าภายใต้อาภรณ์นั้นต้องเต็มไปด้วยเนื้อหนันและร่องรอยแผลเป็น สายตาแสดงความพึงพอใจเมื่อมองมายังชินเหอ ที่ไม่ยอมเงยหน้าให้อีกคนได้เห็นความงดงามอ่อนหวาน เพียงแต่ใบหน้าแดงระเรื่อด้วยความเขินอาย
“ชินเหอ ท่านแม่ทัพอยากพบเจ้า”
ใต้เท้าลี่เอ่ยปากเสียงดัง
ชินเหอจึงได้เงยหน้าขึ้นช้าๆ ดวงตาคมจ้องไม่กะพริบแววตาเหมือนจะยิ้มได้ ชินหยูยิ้มบางๆ อยากพบชินเหอแต่ทุกคนมาเพื่อได้พบท่านแม่ทัพเป้นการยืยันความสัมพันธ์ว่าท่านแม่ทัพเป็นที่เชื่อถือของทุกคนในบ้านลี่
เหมาะสมกันยิ่งนักทั้งสองคน …กิ่งทองใบหยก…อย่างปฏิเสธไม่ได้ชินหยูนึกวาดภาพ แม่ทัพที่มีหลังบ้านคอยปรนนิบัติด้วยความอ่อนหวานอ่อนโยน และฮูหยินแม่ทัพที่ใครเห็นจะต้องอิจฉากับความงามและความเพียบพร้อม ชินหยูย่อกายลงช้าๆ หันหลังก้าวเดินออกจากตรงนั้นไป
ทุกอย่างสำเร็จแล้วเหลือเพียงงานมงคลก็เท่านั้น จะดีเพียงใดหากพี่สาวชินเหอแต่งงานออกเรือนไปเสียทีกับคนดีดีที่หญิงงามทั้งหลายต่างหมายปอง
สามวันผ่านไป
"อาภรณ์ในวันแต่งงานของพี่สาวเจ้าที่มอบให้เจ้าตัดเย็บเรียบร้อยหรือยัง"
"
พระเอกสายแอพ เฉยชาทว่าโบ๊ะบ๊ะภายใน โคตรรั่ว อัตราการแขวะ0.01วินาที ภายใต้หน้ากากสูงส่งบริสุทธิ์ ในนามปรมาจารย์ ที่ค้ำคอไว้ พบกับ พระเอกสายกาว ที่ไม่เอื้อนเอ่ย ใครกันจะรู้ภายในใจท่านคิดเช่นไร พบกับนิยายแนว ขุนเขาจอมยุทธ์ บุญคุณความแค้น แต่พระเอกสายฮา สะกดกลั้นความอาไว้ภายใต้หน้ากากหล่อเหลาอย่าเผลอนินทาอย่าเผลอหลงรัก เพราะปรมาจารย์ท่านนี้อ่านใจคนออก
เรื่องเล่าของท่าน อาจทำข้าสำราญ หรืออาจทำให้ทุกข์ตรมไปกับท่าน ถือว่าท่านจ่ายค่าตอบแทนแก่ข้าแล้ว เสพสุขจากความทุกข์ตรมกระทำได้เช่นนั้นหรือความทุกข์ตรมของผู้อื่น ทำให้เราหลุดพ้นความทุกข์ตรมของเราได้
บุตรีของขุนนางกบฏ เพื่อคืนความเป็นธรรมให้บิดาแทนที่จะหนีไปไกลแสนไกลกลับพาตัวเองมาผูกพัน กับคนที่เป็นศัตรู แค้นฆ่าพ่อจือหรานจะสามารถทวงความเป็นธรรมให้บิดาได้หรือไม่ ..พบกับความรักความแค้นที่ฝั่งแน่น
.....อามูเนส... .. ราชินีที่รักแห่งข้าขอเทพธิดาไอซิส มอบชีวิต อมตะให้ข้าและนาง ...รอ เจ้าอยู่ที่นี่ ตราบ ดวงอาทิตย์อับแสง ..รอเจ้าอยู่ร่วมเดินทางสู่ฟากฟ้า พร้อมกัน” คำขอครั้งสุดท้ายของ..โฮรัส.. ผู้เลื่องชื่อเทพแห่งสงคราม กับเจ้าหญิงผู้ซึ่งตกเป็นเชลย ด้วยจุดเปลี่ยนที่บิดาของอามูเนส ผู้เลอโฉมเลื่องลือไปไกล พ่ายแพ้ให้แก้ฟาโรห์โฮรัสเทพสงครามผู้ยิ่งใหญ่ เป็นจุดเริ่มต้นของ คำขอต่อเทพแห่งความเป็นอมตะไอซิส คำขอครั้งสุดท้ายจะเป็นจริงไหมและเอวาสาวสวยนักโบราณคดีที่ขุดค้นพบ คำขอนั้นของฟาโรห์โฮรัสจะ สามารถค้นพบความจริงต่างๆได้อย่างไร ล่องลอยไปกับดินแดน ไอยคุปต์ด้วยกันใน...มนตราฟาโรห์...
ขายตัวเข้ามาเป็นอี้จีฝึกหัด แต่ยังไม่ผ่านงานแรกด้วยซ้ำ สวรรค์ชังหรือนรกแกล้งให้เฟิ่งหลิว ต้องมาพบเจอคนใจร้ายเช่นนี้แล้วยังมาหาว่าเฟิ่งหลิวเป็นนางคณิกา กร้านโลกอีก ทั้งๆที่น้องแสนจะเดียงสา
ปลอมตัวเข้ามาเป็นขันทีข้างกายฮ่องเต้หนุ่มหล่อ ที่มีเสียงเล่าขานว่าไม่ยอมแต่งเมียเพราะ นิยมบุรุษด้วยกัน
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
เพียงดื่มน้ำชาจอกแรกที่ผู้เป็นมารดาเลี้ยงมอบให้ซุนฮวาก็กลายเป็นสตรีร้ายกาจ ปีนขึ้นเตียงท่านอ๋องผู้เป็นคู่หมายของน้องสาวจำใจกล้ำกลืนสถานะพระชายาตัวแทนเป็นเพียงเงาของผู้อื่นในสายตาของสวามี
เมื่อเธออายุยี่สิบ ชิงฉือได้รู้ว่าตนเองไม่ใช่ลูกโดยกำเนิดของตระกูลต้วน เธอถูกลูกสาวที่แท้จริงของตระกูลต้วนล้อมกรอบ จนถูกพ่อแม่บุญธรรมไล่ออกจากบ้านและกลายเป็นตัวตลกในเมือง เมื่อเธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนา จากนั้นก็พบว่าบิดาผู้ให้กำเนิดของเธอเป็นคนที่รวยที่สุดในเมืองเจียงเฉิงส่วนพี่ชายของตนเองเป็นอัจฉริยะในแวดวงต่างๆ ทุกคนมองดูเด็กสาวตัวเล็กคนนี้ด้วยความเห็นใจและถือว่าเธอเป็นสมบัติล้ำค่า แต่ค่อยๆ พบว่า... ที่แท้ว่าน้องสาวเป็นคนมากความสามารถ? อดีตแฟนหนุ่มผู้น่ารังเกียจหัวเราะเยาะ "อย่ามาตามเซ้าซี้ไม่เลิก ฉันมีแต่เมียนเมียนอยู่ในใจ!" คนใหญ่แห่งเมืองหลวงปรากฏตัว "เมียฉันจะเห็นหัวนายเหรอ?"
"คุณต้องการเจ้าสาว ส่วนฉันก็ต้องการเจ้าบ่าว ทำไมเราไม่แต่งงานกันล่ะ?" ภายใต้เสียงเยาะเย้ยของทุกคน ถังเลี่ยน ซึ่งถูกคู่หมั้นของเธอทอดทิ้งในพิธีแต่งงาน กลับแต่งงานกับเจ้าบ่าวพิการข้างบ้านที่ถูกรังเกียจ ถังเลี่ยนคิดว่าอวิ๋นเซินเป็นชายหนุ่มที่น่าสงสาร และเธอสาบานว่าจะให้ความรักใคร่แก่เขาและตามใจเขาหลังแต่งงาน ใครจะรู้ว่าเขาแกล้งเป็นแบบนั้น... ก่อนแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "เธอต้องสนใจเงินของผมถึงยอมแต่งงานกับผม ผมจะหย่ากับเธอหลังจากที่ผมใช้ประโยชน์เธอเสร็จ" หลังแต่งงาน อวิ๋นเซินว่า "ภรรยาของผมต้องการหย่าทุกวัน แต่ผมไม่อยากหย่า ทำอย่างไรดีล่ะ"
ซูหลีพยายามทำทุกอย่างเพื่อเอาใจตระกูลซูมาตลอดห้าปี แต่ก็ต้องพ่ายแพ้ต่อคำใส่ร้ายของน้องสาวเพียงคำเดียว เรื่องที่ซูหลีเป็นคุณหนูปลอมก็ถูกเปิดเผย ทำให้คู่หมั้นทิ้งเธอ เพื่อนๆ ก็ห่างเหิน และพี่ชายขับไล่เธอออกจากบ้าน บอกให้เธอกลับไปหาพ่อแม่ชาวนาของเธอ ในที่สุดซูหลีก็สิ้นหวังและตัดสินใจตัดขาดความสัมพันธ์กับตระกูลซู ยึดความช่วยเหลือทุกอย่างคืนและไม่อดทนอีกต่อไป แต่เธอไม่คาดคิดเลยว่าชาวนาที่พี่ชายพูดถึงนั้นกลับกลายเป็นตระกูลลั่วผู้มั่งคั่งที่สุดในประเทศ ในคืนเดียวเธอเปลี่ยนจากคุณหนูตัวปลอมที่ถูกทุกคนรังเกียจเป็นลูกสาวของมหาเศรษฐีที่มีพี่ชายสามคนที่รักเธอ พี่ชายคนโตที่เป็นผู้บริหารใหญ่“เลิกประชุม จองตั๋วเครื่องบินกลับประเทศ ฉันอยากดูสิว่าใครกล้าแกล้งน้องสาวฉัน” พี่ชายคนที่สองที่เป็นนักวิทยาศาสตร์ยอดเยี่ยมระดับโลก“หยุดการวิจัย ฉันจะไปรับน้องสาวกลับบ้านเดี๋ยวนี้ ” พี่ชายคนที่สามที่เป็นนักดนตรีระดับโลก “เลื่อนคอนเสิร์ต ไม่มีอะไรสำคัญเท่าน้องสาวของฉัน” จู่ๆ คนทั้งเมืองจิงก็ต้องตกใจช็อก ตระกูลซูเสียใจจนสุดขีด คู่หมั้นก็กลับมาขอคืนดี ผู้คนที่มาขอจีบเธอก็แห่กันมาถึงหน้าบ้าน ไม่ทันที่ซูหลีจะตอบสนอง ตระกูลชือซึ่งเป็นตระกูลสูงสุดในเมืองจิงและมีตำแหน่งสูงสุดในกองทัพเรือ ก็เสนอใบสมรสให้เธอ ทำให้เธอกลายเป็นคนดังในสังคมชั้นสูง!
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY