ไม่อยากจะเชื่อว่า แค่จูบของผู้หญิงคนเดียว ทำให้ใจผมสั่นได้ขนาดนี้ ผมผ่านผู้หญิงมาตั้งมากมาย แต่ทำไมกับเธอคนนี้ถึงทำให้ผมเป็นได้มากขนาดนี้ เธอต้องมีอะไรที่พิเศษ และผมจะดึงเธอเข้ามอยู่ในใจผมให้ได้
ไม่อยากจะเชื่อว่า แค่จูบของผู้หญิงคนเดียว ทำให้ใจผมสั่นได้ขนาดนี้ ผมผ่านผู้หญิงมาตั้งมากมาย แต่ทำไมกับเธอคนนี้ถึงทำให้ผมเป็นได้มากขนาดนี้ เธอต้องมีอะไรที่พิเศษ และผมจะดึงเธอเข้ามอยู่ในใจผมให้ได้
ภาพคฤหาสถ์หลังใหญ่สีขาวนวล รอบๆ รายล้อมไปด้วยต้นไม้และดอกไม้ทำให้ดูร่มรื่นและร่มเย็น อีกทั้งเมื่อเดินตามทางเรื่อยๆ และเมื่อเดินลึกเข้าไปด้านในก็จะเจอสระน้ำใหญ่ซึ่ง "แพรวา" หญิงสาวที่มีจุดมุ่งหมายกับการมาเยือนของเธอที่คฤหาสถ์แห่งนี้ เธอยืนมองรอบๆ อย่างนิ่งเฉยราวกับว่าที่นี่เป็นบ้านของเธอ ในใจกลับหม่นหมองอย่างบอกไม่ถูก เรื่องราวที่นี่สร้างคำถามในใจให้เธอมากมาย ผู้คนที่นี่มีทั้งดีและไม่ดี และพร้อมจะหลอกล่อให้เธอตกหลุมพรางได้ตลอดเวลา ขณะที่กำลังยืนมองและคิดอะไรเรื่อยเปื่อย ก็มีเสียงเท้ามาหยุดอยู่ข้างหลัง เธอหันไปมองด้วยความตกใจและหยุดมองบุคคลตรงหน้า เขาเป็นผู้ชายที่สวมสูทสีดำ สวมใส่แว่นตากันแดด ท่
าทางดูน่าเกรงขาม และข้างเอวก็มีปืนกระบอกหนึ่งเหน็บอยู่ เขาถอดแว่นตาออก ทำให้ให้เห็นใบหน้าคมเข้ม และดวงตาที่แข็งกร้าว แต่กลับซ่อนความเศร้าในแววตา
"คุณแพรวาใช่มั้ยครับ"
"ค่ะ"
"เชิญด้านในครับ นายกำลังรอ"
ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอก ก่อนจะเดินตามเข้าไปข้างใน
"นายครับ"
เขาพาเดินมาหยุดอยู่ด้านหน้าผู้ชายคนหนึ่ง ซึ่งฉันรู้ดีว่าเขาเป็นใคร
"มาอยู่ที่นี่ก็ต้องรู้จักกฎของที่นี่ก่อน"
ฉันพยักหน้าแล้วถอนหายใจพร้อมฟังกฎของที่นี่ เขาลุกขึ้นมาเดินรอบตัวฉัน ก่อนมาหยุดอยู่ตรงหน้า
"ที่นี่ยินดีต้อนรับเธอ จะไปที่ไหนก็บอกลูกน้องฉันได้ แต่อย่าอยากรู้อะไรมากนัก มันอันตราย"
ประโยคสุดท้ายฉันรู้ดี การพาตัวเองมาในจุดที่ไม่สมควรเข้ามา มันย่อมอันตรายอยู่แล้วสำหรับผู้หญิงคนหนึ่ง แต่กับฉันฉันรับได้
"ฉันรู้ว่าต้องทำตัวยังไง คุณวางใจเรื่องนี้ได้ ฉันไม่ทำให้คุณเดือดร้อนแน่นอน"
"ดี งั้นจะพาไปดูห้องนอน"
เขาพูดพร้อมกับยิ้มมุมปากแบบมีเลศนัย ฉันจึงไม่เดินตาม และเมื่อเขาเห็นว่าฉันไม่เดินตามจึงหันกลับมา
"ทำไมไม่เดินตามล่ะ ไม่อยากพักรึไง"
"ลูกน้องตั้งเยอะแยะ ทำไมไม่เรียกใช้"
เขาหัวเราะออกมา พร้อมกับมองลูกน้อง ก่อนจะมองแบบทะเล้นๆกับฉัน
"กลัว ว่างั้น"
"ทำไมต้องกลัว นายไม่ได้น่ากลัวสักนิด"
"ถ้าไม่กลัว ก็ตามมา"
เขาถือวิสาสะจับมือฉันให้เดินตามเขา ฉันยอมเดินตามไปแต่โดยดีเพราะไม่อยากต่อความกับเขา และอยากพักผ่อนแล้ว เขามาหยุดอยู่หน้าประตูห้องห้องหนึ่ง ก่อนจะเปิดประตูให้ฉัน
"นี่ห้องเธอ ถ้ามีอะไรก็เรียกแล้วกัน"
ก่อนปิดประตูเขาส่งยิ้มให้ฉันพร้อมส่งสายตาที่สุดแสนจะขี้เล่นให้ฉัน วันเวลาผ่านไปจากวันเป็นเดือนและจากเดือนเป็นปีที่ฉันได้ก้าวเข้ามาอยู่ในวงมาเฟีย ที่นี่มีอันตรายรอบตัว แต่ก็มีสิ่งที่ซ่อนอยู่เช่นกัน ฉันต้องเริ่มลงมือค้นหาความจริงให้กับคนในครอบครัวของฉันสักที "มีนา"น้องสาวต่างแม่ที่มาอยู่ในที่นี้หายตัวไป เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ฉันต้องรู้ให้ได้ ขณะที่กำลังนอนคิดอะไรอยู่เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ปลายสายคือเขา
"วันนี้มีธุระข้างนอก ฉันให้เวลา 20 นาที ในการแต่งตัว"
พูดจบก็วางสายไป ฉันเบ้ปากให้เพราะเบื่อคำสั่งอะไรแบบนี้
"จะดีมากถ้าจะขึ้นไปรับด้วย"
"วันหลังจะขึ้นไปอุ้มลงมาแล้วกันนะ"
ไม่พูดเปล่าแต่กลับดึงมือฉันเดินออกไปขึ้นรถที่จอดอยู่ รถที่แล่นออกไปเรื่อยๆมองเห็นสองข้างทางและวิวธรรมชาติทำให้ฉันปล่อยใจล่องลอยออกไป จู่ๆก็มีรถคันหนึ่งขับมาประชิดแล้วปาดหน้าทำให้การประทะเกิดขึ้น
"นึกว่ามาคนเดียว พาสาวสวยมาด้วยนี่หว่า"
"ไอ้เมฆา เอารถมึงออกไปจากตรงนี้ซะ วันนี้ไม่อยากมีเรื่อง"
"เห้ย ได้ยังไงกันเล่า วันนี้อุส่าห์มีสินค้าพรีเมียมมาอวดกู จะไม่อวดสรรพคุณหน่อยเหรอ"
เมฆาเดินมาวนรอบตัวฉัน ก่อนจะทำทีท่าว่าจะลวนลามฉัน แต่ 'เพทาย' กลับดักหน้าไว้ก่อน
"มึงยุ่งกับกูได้ แต่มึงอย่าแม้แต่จะคิดมายุ่งกับผู้หญิงของกู"
"ว้าว เป็นคำตอบที่ฟังแล้วน่าสนุก"
"งั้นวันนี้กูจะปล่อยไปก่อน ครั้งหน้าเราเจอกันนะจ๊ะคุณแพรวา"
ประโยคสุดท้ายเมฆาหันมามองฉันแล้วยิ้มมุมปาก ก่อนจะเดินขึ้นรถแล้วขับออกไป
"ไอ้เมฆา มันเป็นหัวหน้าแก๊งหมาป่าที่อันตรายมาก และฉันขอสั่งให้เธอห้ามไปยุ่งกับมันเด็ดขาด"
"แก๊งหมาป่า คือแก๊งที่เคยก่อเหตุตามที่ข่าวออกใช่มั้ย"
"ใช่ แต่ถึงจะออกข่าว ตำรวจก็ยังทำอะไรพวกมันไม่ได้อยู่ดี นี่คือสาเหตุที่เธอต้องมาอยู่กับฉัน"
"นายบอกว่านายเมฆามันอันตราย นายล่ะอันตรายหรือเปล่า"
"แล้วที่เธอยอมมาอยู่กับฉัน เพราะเธอเองก็คิดว่าฉันมีส่วนเกี่ยวข้องกับการหายไปของน้องสาวเธอใช่หรือเปล่า"
สิ้นคำพูด ฉันหันมองหน้าเขาเพราะไม่คิดว่าเขาจะรู้ในการมาของฉัน คำถามที่่ค้างคาใจมาตลอดเวลา5ปี ที่ยังหาคำตอบไม่ได้ วิญญาณน้องสาวฉันจะสงบสุขได้ยังไง
"นายรู้อะไรมั้ย ตั้งแต่น้องสาวฉันหายไป ฉันไม่เคยนอนหลับสนิทสักวัน ทุกวันฉันตั้งคำถามในใจมาตลอด ถ้าวันหนึ่งฉันรู้ว่าใครที่เป็นสาเหตุการหายตัวไปของน้องสาวฉัน วันนั้นฉันควรจะทำยังไง"
พูดไปน้ำตาไหลไป เขาเอื้อมมือมาจับมือฉันไว้ ก่อนจะปลอบใจ
"ฉันรู้ว่าเธอทุกข์ทรมาน แต่ให้เธอมั่นใจและเชื่อใจในตัวฉัน ฉันจะช่วยเธอหาคำตอบของเรื่องนี้"
"และฉันจะไม่อยู่เฉยๆแน่"
"ไม่ เธอทำอะไรที่เสี่ยงไม่ได้ ฉันขอสั่งห้ามเด็ดขาด ถ้าเธอเป็นอะไรไป ฉันคงไม่ให้อภัยตัวเอง"
เขาบีบมือฉันเพื่อย้ำกับฉันว่าเขาจะทำตามที่เขาบอกอย่างแน่นอน แต่ถึงยังไงฉันก็จะขอลองดูสักตั้ง ไม่ว่าหนทางข้างหน้าฉันจะต้องพบเจอกับอันตรายร้ายแรงแค่ไหนก็ตาม ฉันเชื่อในความดีและคนดี และความจริงจะต้องเปิดเผยในไม่ช้า
+++++++++++++ “อือ... พริบีนา... จะ...เจ็บค่ะ” “ฉันชอบ... เวลาเธอเจ็บเพราะฉัน” สิ้นคำเขาก็ขบอีกครั้ง จนร่างของเธอเต็มไปด้วยรอยแดงๆ เหมือนกลีบกุหลาบช้ำๆ “คนบ้า!” “ฉันดูดเธอได้ทั้งคืน... ดูดแรงๆ ตลอดทั้งเนื้อทั้งตัว...” ‘รวิสรา’ ต้องตกใจจนแทบสิ้นสติ เมื่อจู่ๆ ‘พริบีนา เอล เชสตัค’ มกุฎราชกุมารผู้หล่อเหลาแห่งเอล มอร์เรเวีย ก็ปรากฏตัวขึ้นตรงหน้า และบอกว่าเขาคือเจ้าของที่แท้จริงของเพนต์เฮาส์หรูใจกลางปารีส ที่แม่ของเธอทิ้งเอาไว้ให้ ก่อนจะหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย หากเรื่องกลับวุ่นวายยิ่งกว่าเดิม... เมื่อรู้ว่าน้องชายวัยขวบเศษของเธอ คือทายาทที่เกิดจากการขโมยสเปิร์มของเขา หญิงสาวจึงจำใจสุ่มเสี่ยงต่อความหวั่นไหว แล้วยอมใช้ชีวิตร่วมชายคาเดียวกัน กับเจ้าชายหนุ่มผู้เร่าร้อนตลอดหนึ่งสัปดาห์ เพื่อแย่งกรรมสิทธิ์ในตัวเด็กน้อย โดยไม่ให้สูญเสียพรหมจรรย์ของตัวเอง
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
เมื่อนางย้อนยุคกลายเป็นพระชายาคังที่ถูกขังอยู่ในโรงขังคนบ้า เพิ่งมาถึงฉินเซิงก็กำจัดคนสองคนที่ต้องการทำร้ายนาง นางบุกเข้าไปในงานแต่งงานของคู่รักชั่วชาสองคนนั้นในชุดแดง นางหยิ่งผยองและยั่วยุ ทำให้ชายชั่วโกรธจนกัดฟันแน่นแต่กลับทำอะไรไม่ได้ และหญิงร้ายนั้นก็เกลียดชังอย่างมากทว่าเอาคืนไม่ได้ ท่านอ๋องจิ้นได้เห็นสถานการณ์ทั้งหมดนี้ เขาโค้งงอริมฝีปาก สตรีนางนี้ช่างแตกต่างจากคนอื่นจริงๆ ถูกใจเหลือเกิน เขาจะเอาชนะใจนางและให้ชีวิตที่ดีแกนาง
หยางซูมี่บุตรีคนโตแห่งจวนเสนาบดี จำต้องแต่งเข้ามาเป็นพระชายาของอ๋องทมิฬตามบัญชาของฮ่องเต้แต่ในเมื่อนางแต่งเข้ามา สามีเฉยชา ไม่สนใจนาง ทั้งยังแต่งชายารองเข้ามา ทำไมนางต้องเอาชีวิตไปผูกกับเขาด้วย
เมื่อเธอโดนนอกใจจากคนที่รัก จึงหนีไปเริ่มต้อนชีวิตใหม่ที่ดูไบ และเธอก็ได้เจอกับหนุ่มอาหรับสุดแซ่บ ที่มายั่วยวนหลอกล่อให้เธอมีเซ็กส์ที่เร่าร้อนกับเขา และเขายังต้องการให้เธอท้องลูกของเขาอีก.... เรื่องย่อ.... “คุณอัสลาน… คุณออกไปห่างๆฉันหน่อยได้ไหม…ห้องครัวนี่มันก็กว้างมากเลยนะคุณ ทำไมคุณต้องมาใกล้ฉันขนาดนี้ด้วย…” “ก็ผมอยากจะดูว่าคุณใส่ยาเสน่ห์อะไรลงไปในอาหารหรือเปล่า เพราะช่วงนี้ผมรู้สึกโหยหาคุณตลอดเลย…” “ใครจะบ้ามาใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกินล่ะ แค่นี้ฉันก็แทบไม่ได้นอนแล้ว… ขืนใส่ยาเสน่ห์ให้คุณกิน ฉันไม่นอนแกผ้าให้คุณเอาทั้งวันเลยเหรอ…” “หึๆ…ก็คุณมันน่ามั่นเขี้ยวนิ จะจับจะตบตรงไหนก็แน่นไปหมดเลย…แถมกลิ่นตัวก็หอมไปยันหอยเลย…อืม…พูดไปแล้วขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยสิ วันนี้ทำงานมาโคตรเหนื่อยเลย…” “อื้อ…คุณจะทำอะไรน่ะคุณฮัสลาน นี่มันในห้องครัวนะคุณ…เดี๋ยวพวกแม่บ้านเดินเข้ามาจะทำยังไงคะ…ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้เลยค่ะ จะมาดมอะไรตรงนี้” “ก็ผมอยากดมตอนนี้ไงคุณ…เห็นหน้าคุณแล้วผมก็รู้สึกเสี้ยนจนทนไม่ไหวแล้วเนี่ย…ขอผมดมให้ชื่นใจหน่อยเถอะ” “อ้ะ….คุณอัสลาน….อื้อ….ทำไมคุณมันหื่นแบบนี้เนี่ย….เอามือของคุณออกไปนะ เดี๋ยวคนมาเห็น….อ้ะ…ซี๊ด…อ่าส์….” อัสลาน ราเชด บรูฮัมนี อายุ 37 ปี “อัสลาน...” หนุ่มนักธุรกิจชาวอาหรับที่หน้าตาหล่อเหลาราวกับเทพบุตรในนิยาย แต่ต้องมาคัดสรรหาเมียเพื่อจะมีลูกสืบทอดวงตระกูลตามคำสั่งของพ่อแม่ ทำให้เขานั้นเลี่ยงไม่ได้กับการที่จะหาเมียสักคนมารับหน้าที่นี้ แต่เขาดันไปถูกใจแม่สาวไทยใจแข็งเข้านี่สิ ไม่ว่าเขาจะเสนออะไรไปเธอก็ไม่ยอมที่จะมาเป็นเมียของเขาเลย เพียงเพราะว่าเขานั้นแก่กว่าเธอไม่กี่ปีเท่านั้น ทำให้เขาต้องใช้เล่ห์กลหลอกล่อเธอให้มาทำงานกับเขา ก่อนจะค่อยๆอ่อยแล้วก็รุกจัดการตะครุบเหยื่ออย่างเธอให้กลายมาเป็นนกน้อยในกรงทองของเขา…. มารียา เวทติวัตร อายุ 27 ปี “มีน มารียา…” สาวไทยหน้าคมที่มีหุ่นอวบอัดเป็นที่ยั่วน้ำลายของพวกหนุ่มนั้น กลับไม่ประสบความสำเร็จเรื่องความรักเอาซะเลย เธอจึงหนีจากความเสียใจแล้วมาหางานทำอยู่ที่ดูไบ...เพื่อจะลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นกับเธอ และเธอก็ได้เจอกับเจ้านายขี้อ่อย ขี้ยั่ว ที่ไม่ว่าเธอจะทำอะไรหรือไปไหน เขาก็มักจะมายั่วน้ำลายทำให้หัวใจที่บอบช้ำของเธอนั้นปั่นป่วนอยู่เสมอ จนเธอถลำตัวมีอะไรกับเขาอย่างห้ามใจไม่อยู่ และเธอก็ได้รู้ว่าเขานั้นเป็นผู้ชายแก่ที่หื่นสุดๆเลย…แต่จะหื่นแค่ไหนต้องไปตามอ่านในนิยายนะคะ
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด