"หนูดีเกลียดพี่ธิษณ์" "ไม่จริงหรอก พี่รู้ว่าในโลกใบนี้จะหาใครที่รักพี่ได้เท่าหนูดีไม่ดีอีกแล้ว" คนรู้ใจบอกอย่างรู้แจ้งเห็นจริงให้คนได้ครอบครองหัวใจพูดอะไรไม่ออก "นาทีนี้พี่ตามใจหนูดีทุกอย่างนั่นแหละ หนูดีจะว่าพี่รักพี่หลงไม่ลืมหูลืมตา หรือจะมองว่าพี่ไม่มีเหตุผล เป็นคนเห็นแก่ตัว หรือว่าเอาแต่ใจยังไงก็ได้ แต่พี่ไม่อยากอยู่คนเดียวอีกแล้ว พอกันทีกับความทรมานที่ผ่านมา" พิมดาวพูดอะไรไม่ออกอีกครั้งเมื่อคู่หมั้นจัดเต็มและจริงจังกับการเปิดเปลือยความรู้สึกมากกว่าทุกครั้งที่ผ่านมา จากที่โกรธที่ไม่พอใจก็กลายเป็นว่าต้องเก็บคำพูดของเขามาคิด แล้วเธอล่ะ ต้องการอะไร
อัลบั้มรูปตั้งสูงเกือบท่วมหัวบอกเล่าเรื่องราวของชีวิต
ความสุข ความทรงจำ ความประทับใจมากมายเอาไว้ และก็แทบจะทุกคืนที่พ่อเลี้ยงแห่งสวนธราเทพหยิบมันขึ้นมาเปิดดู สลับกับมองภาพเคลื่อนไหวในจอสี่เหลี่ยม...
ด้วยคิดถึงคนไกล
คู่หมั้นคลุมถุงชนที่เขาปฏิเสธเสียงแข็งไม่ยอมรับการผูกมัดตั้งแต่แรก แล้วก็ต้องมากลับคำภายหลังเมื่อตกหลุมรักโครมเบ้อเริ่มตั้งแต่แรกเจอหน้าสาวน้อยหลังจากเรียนจบกลับมาจากต่างประเทศ
ยายหนูอ้วนพีที่อยู่สวนติดกัน ยายขาสั้นที่เขาคอยวิ่งหนีเพราะอีกฝ่ายเอาแต่วิ่งตามเขาต้อยๆ ก่อนเขาจะไปเรียนต่อที่ต่างประเทศ และปฏิเสธการหมั้นหมายมาตลอดเมื่อพ่อแม่เกริ่นให้ทราบว่าได้ไปทาบทามลูกสาวคนเดียวของเพื่อนบ้านที่เป็นเพื่อนรักเพื่อนร่วมสาบานกันไว้ให้กับเขา
จำได้ว่าตอนนั้นเขาโวยวายยกใหญ่ถึงขนาดขู่ว่าจะไม่ยอมกลับเมืองไทย...
แต่พ่อของเขาก็ร้ายเหลือ หรือไม่อีกทีก็คงอยากจะได้ฝ่ายนั้นมาเป็นสะใภ้จนตัวสั่น พอเขาเรียนจบปริญญาโทปุ๊บ แม่ของเขาก็ป่วยทันที และข่าวสารจากทางบ้านก็เรียกตัวเขากลับมาได้ในทันทีเช่นกัน
แต่กลับมาเพื่อพบว่าที่บ้านกำลังเตรียมงานหมั้นหมายให้กับเขา และแม่ของเขาก็สบายดีมาก สีหน้าบ่งบอกความสุขสุดๆ ในขณะที่เขาโกรธหัวฟัดหัวเหวี่ยงที่ถูกหลอก แล้วก็พาลไปหมด
'ผมอยากจะรู้จริงๆ ว่าเด็กนั่นมาทำอีท่าไหนคุณพ่อคุณแม่ถึงได้เห็นดีเห็นงามจะให้ผมแต่งงานกับเขา'
'เขาเพิ่งอายุไม่เท่าไหร่เองไม่ใช่หรือครับ ถ้าผมจำไม่ผิดเพิ่งจะสิบหกสิบเจ็ดเองไม่ใช่หรือ ทำไมถึงได้แก่แดดขนาดนี้ เรียนก็ยังไม่จบ ดันอยากจะมีสามี แล้วคุณอาดิษก็ยอมให้ลูกสาวหมั้นหรือครับ'
'เป็นตายยังไงผมก็จะไม่ยอมหมั้นกับยายหนูอ้วนเด็ดขาด คุณพ่อคุณแม่ไม่อาย แต่ผมอายนะครับ อ้วนเป็นตุ่มต่อขาขนาดนั้นขืนควงไปไหนมาไหนอายคนเขาตายเลย'
หลังจากโวยวาย ต่อว่าคนที่ทำให้อิสรภาพหนุ่มโสดหมดไปแบบสาดเสียเทเสียอยู่ประมาณครึ่งชั่วโมง โอกาสของเขาก็หมด พร้อมๆ กับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปแบบหน้ามือเป็นหลังมือ เมื่อว่าที่คู่หมั้นคู่หมายปรากฏตัวที่บ้านโดยไม่คาดฝัน และพอหายจากตกตะลึง บิดามารดาหายจากอาการตกใจ และแนะนำให้รู้จักกันเป็นทางการอีกครั้ง หลังจากไม่ได้เจอกันหลายปี
จากที่เคยเป็นฝ่ายวิ่งหนี เขาก็ต้องเป็นฝ่ายวิ่งตามบ้าง แล้วก็ไม่ใช่ว่าจะตามทันได้ง่ายๆ เพราะยายหนูอ้วนพี ยายตุ่มต่อขาที่เขาเคยว่า เคยตั้งฉายาให้เมื่อสมัยเด็ก นอกจากจะไม่เหลือเค้าความอ้วนให้เห็นแล้ว ขาสั้นๆ ป้อมๆ ที่เคยวิ่งตามเขาไปทั่วสวนส้มยังยาวพอๆ กับขาเขา แถมสาวน้อยยังตัวบางจนแทบจะปลิวลมอีกด้วย ซึ่งกว่าจะตามคว้าตัวเอาไว้ได้ก็เล่นเอาเขาถึงกับหอบไปเลย
'ปล่อย...มีสิทธิ์อะไรมาจับมือเขาแบบนี้'
'สิทธิ์ของว่าที่คู่หมั้น'
'แต่เมื่อกี้คุณเป็นคนพูดเองว่าจะไม่ยอมหมั้น'
'พี่เปลี่ยนใจแล้ว'
'หนูดะ...ฉันก็เปลี่ยนใจแล้วเหมือนกัน เดี๋ยวจะกลับไปบอกพ่อบอกคุณลุงคุณป้าว่าให้ยกเลิกงานหมั้น'
'ไม่สำเร็จหรอก เพราะคุณพ่อคุณแม่อยากได้หนูดีมาเป็นลูกสะใภ้จนตัวสั่นเลยมั้งพี่ว่า...แล้วเป็นเด็กเป็นเล็กพูดฉันมันก็ไม่น่ารัก'
'เรื่องของฉัน'
'เรื่องของพี่ด้วย เพราะว่าพี่เป็นว่าที่คู่หมั้นของหนูดี เพราะฉะนั้น คำพูด ความประพฤติของว่าที่คู่หมั้นก็เป็นเรื่องที่พี่จะต้องคอยดูแล เพราะถ้ามีคนพูดว่าคู่หมั้นของพี่ทำตัวไม่น่ารัก พูดจาไม่น่ารักมันก็จะเสียมาถึงพี่ด้วย'
'เรื่องของคุณสิ แล้วก็เอาไว้ไปสอน ไปดูแลคนอื่นที่จะมาเป็นคู่หมั้นของคุณก็แล้วกันนะ เพราะฉะ...เอ่อ หนูดีจะไม่ยอมหมั้นกับผู้ชายปากร้าย ปากเสีย ชอบดูถูกผู้หญิง แล้วก็มองผู้หญิงแค่รูปลักษณ์ภายนอกแบบคุณแน่นอน'
'พี่ขอโทษก็ได้ พี่ยอมรับผิดทุกอย่าง แต่ว่าพี่พึ่งบินกลับมาถึงเหนื่อยๆ แล้วก็มาพบว่าถูกคุณพ่อกับคุณแม่ต้มเสียเปื่อยทั้งที่พี่รีบบินกลับมาแทบตายเพราะเป็นห่วง หลังทราบจากคุณพ่อว่าคุณแม่ไม่สบายมาก พี่ก็เลยหงุดหงิดมากไปหน่อย...อย่าโกรธพี่เลยนะ หนูดีก็รู้นี่ว่าจริงๆ แล้ว พี่ไม่ได้แย่ขนาดนั้น'
'หนูดีไม่รู้ค่ะ หนูดีลืมหมดแล้ว แล้วเวลาเปลี่ยนอะไรก็เปลี่ยนได้'
'พี่ไม่เชื่อหรอกว่าหนูดีจะลืมพี่...ตกลงหมั้นกันนะ จะให้พี่ขอโทษอีกกี่ครั้งก็ได้ ขอให้หนูดีหายโกรธพี่เป็นพอ'
'หนูดีไม่ได้โกรธค่ะ เพราะคุณไม่มีความสำคัญกับหนูดีขนาดนั้น แล้วที่หนูดียอมหมั้นก็เพราะว่าหนูดีเห็นแก่คุณลุงกับคุณป้าเท่านั้น'
'ก็ถ้าเห็นแก่คุณพ่อคุณแม่แล้วทำไมหนูดีถึงปฏิเสธพี่ล่ะ...แล้วจะต้องให้พี่ทำยังไง หนูดีถึงจะหายโกรธและยอมหมั้นกับพี่'
'ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้นแหละค่ะ ยังไงหนูดีก็ไม่หมั้น ชีวิตของหนูดีมีค่าและมีความหมายมากเกินกว่าจะเอาไปเสี่ยงกับความไม่มั่นคงด้วยการหมั้นและแต่งงานกับคุณ'
'แล้วแต่งงานกับพี่มันเสี่ยง หรือไม่มั่นคงตรงไหน'