/0/4118/coverbig.jpg?v=238479e58524d3e28a2084133cabc37f)
กรี๊ดดดด ไดน่าทำอะไรไม่ได้นอกจากกรีดร้อง ตัวเธอลอยเคว้งอยู่บนอากาศ เพียงพริบตาเดียวผ้าขนหนูที่พันร่างกายอยู่ถูกกระชากด้วยพลังเวทย์ของเขา พรึ่บ! สองแขนถูกตรึงกางออกด้วยแรงบางอย่างที่เธอทั้งมองไม่เห็นและไม่สามารถขัดขืนได้ อื้มมมม อกอวบทั้งสองจู่ๆก็ยุบยวบเหมือนกับว่ากำลังถูกบีบเคล้น อ้าร์รรรรร หมับ เธอครางออกมาได้อย่างไรกัน ริมฝีปากอิ่มเม้มปิดไว้ ยอดอกสีแดงสดแข็งเป็นไต มันกำลังสั่นไหวเหมือนกำลังถูกปลายลิ้นหรือปลายนิ้วปัดกวัดแกว่งยั่วยวนให้เธอกรีดร้องครางเสียวซ่าน อย่างทรมาน เธอถูกเขาใช้พลังเวทย์กับร่างกาย ดวงตากลมปรือมองเจ้าของพลังเวทย์ เขาอยู่ตรงนั้นห่างจากเธออยู่หลายเมตร แต่ทำไมเธอถึงรู้สึกถึงการถูกคุกคามทางเพศค่อยๆถูกรุกล้ำเข้าสู่โพรงสาวอย่างช้าๆ มันคืออะไร...เธอจะยอมจำนนให้มันเกิดขึ้นอย่างง่ายดาย...แต่ความรู้สึกต้องการของร่างกาย
เกิดการเคลื่อนตัวของเปลือกโลกอีกแล้ว ระดับความรุนแรง 5 ตามมาตราริกเตอร์ ณ ภูเขาไฟเอเรอตาเล ที่มีระดับความสูง 2011 ฟุต ทำให้แอ่งลาวาในปากปล่องภูเขาไฟเกิดการเคลื่อนตัวอย่างน่าเป็นห่วงว่ามันจะปะทุขึ้นมาได้ทุกเมื่อ...
ปี๊ด ไดน่าปิดทีวี เธอไม่อยากฟังมันต่อแล้ว หลายวันแล้วที่รายงานข่าวนี้ออกมาอยู่เรื่อยๆ ซึ่งเธอก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงต้องสนใจด้วย มันจะปะทุหรือระเบิดก็ไม่เกี่ยวกับเธอเลยสักนิด ประเทศเอธิโอเปีย กับ เกาะฮ่องกง อยู่ห่างไกลกันเกินกว่าที่ลาวาพวกนั้นจะเดินทางไหลมาทำร้ายเธอได้
ไดน่าพลิกตัวไปมาในห้องสี่เหลี่ยมขนาดสี่คูณสี่ ที่มาพร้อมกับห้องน้ำในตัวในพื้นที่เดียวกัน จะว่าไปได้แค่นี้ก็ดีถมไปแล้ว ก็เธอทั้งโง่ ทั้งไม่ได้เรื่องในทุกๆเรื่อง ดีแค่ไหนแล้วที่ยังจบมหาวิทยาลัยมาได้ แม้เกรดเฉลี่ยจะแค่เพียงพอที่จบมา ไม่ได้ช่วยให้เธอได้งานดีๆ เงินเดือนสูงๆ เหมือนอย่างเพื่อนคนอื่นๆ
บรรณาธิการ บอกว่าตำแหน่งพิสูจน์อักษรเป็นตำแหน่งที่สำคัญอย่างมาก เธอได้รับการไว้วางใจในการทำงานนี้ ซึ่งเธอก็ตั้งใจทำให้สมกับความเมตตาที่บรรณาธิการให้โอกาสและช่วยเหลือเธอ นี่ก็ห้าปีแล้ว บนความโง่งมของเธอก็มีความโชคดีอยู่บ้างก็ตรงที่เธอไม่เคยถูกจัดไปอยู่ในกลุ่มผู้รองาน ว่างงาน เธอทำงานนี้ตั้งแต่ยังเรียนอยู่พอจบออกมาก็ทำเต็มตัว เงินเดือนก็มากขึ้นกว่าเดิมอีกเท่าหนึ่ง แต่ก็ยังถูกจัดเป็นผู้มีรายได้น้อยอยู่ดี
ไดน่าคิดว่าไม่เกี่ยวกับตัว จึงทำให้เธอนอนหลับไปได้อย่างง่ายดาย ในเวลาเดียวกัน ณ ภูเขาไฟเอเรอตาเล เปลือกโลกที่ขยับเคลื่อนตัว ที่เหล่านักวิทยาศาสตร์ต่างก็เป็นห่วง มันค่อยๆดันสิ่งที่อยู่ลึกกว่าใต้ลาวาค่อยๆโผล่ขึ้นเหนือผิวโลก มันคือ โรงไม้ที่เป็นเพียงไม้ธรรมดา แต่มันกลับไม่ถูกแผดเผา เพราะพลังของสิ่งที่ถูกกักไว้ภายใน
พลิ้ววววว ลมหอบใหญ่จู่ๆก็ปรากฎขึ้น ทั้งๆที่บริเวณรัสมีกว่าสิบกิโลเมตร ไม่น่าจะมีสิ่งมีชีวิตใดกล้าเข้ามา แต่เสียงกระพือปีกสีน้ำตาลกลับไม่หวั่นเกรงภัยธรรมชาติที่เกิดขึ้นอยู่ ณ เวลานี้เลย
“ท่านอาเธอร์” เสียงอ่อนช้อย บ่งบอกถึงความเคารพต่อสิ่งที่เอ่ยเรียก “ท่านอาเธอร์ ได้ยินเสียงของข้าหรือไม่” เสียงดั่งนกร้องขับขาน ไม่ใช่เสียงของใคร มันคือเสียงเรียกของเทพีทวิชาชาติ
พรึ่บ! นัยน์ตาส่องประกายแสงสีทอง ผลั๊วะ! แผ่นไม้เปิดออกกระเด็นไปไกลแต่ก็ไม่วายที่จะตกลงบนลาวาสีเพลิง พลั่ก ฟู่ ไฟลุกโชติช่วงแต่แค่เพียงพริบตาแผ่นไม้ก็สลายไปกับเปลวไฟ
ทวิชาจับจ้องมองโรงไม้ ไม้เก่าจนแทบจะสลายไปกับอากาศ แต่มันยังคงรูปทรงไว้ แต่ถ้า...
ฟลู่ววววววว ควันสีขาวลอยพวยพุ่งออกมาจากโรงไม้ แสงสีทองค่อยๆ จืดจางและหายไป
“ท่านอาเธอร์” ทวิชามองร่างกายที่ลอยอยู่ด้านหน้าเธอ สองพันกว่าปี เสื้อผ้าที่ท่านอาเธอร์สวมเส้นไหมพุกกร่อนจนใช้ไม่ได้ แม้แต่โรงไม้ทันทีที่ร่างกายของท่านอาเธอร์ออกมา มันก็คือเชื้อเพลิงชั้นดีไม่ต่างกับฝาก่อนหน้านี้
“เวทย์ของข้า...” ทวิชาร่ายมนต์ อีกาปรากฎเต็มท้องฟ้ามากมายจนบริเวณโดยรอบมืดครึ้ม พรึ่บพรึ่บ พวกมันกระพือปีกไปมา ขนสีดำก็หลุดออกจากตัวพวกมันเป็นเส้นทางลอยไปล้อมรอบร่างกายอาเธอร์
ทวิชามองร่างกายเปลือยของอาเธอร์ เธอไล้สายตาตั้งแต่ต้นคอเขาลงมาเรื่อยๆ แผ่นอกกำยำรอยสักดาวห้าแฉกกลางอกซ้ายค่อยๆเลือนหายซึมเข้าไปในร่างกาย เธอได้เห็นจุดอ่อนไหวของเขาแล้ว
ในตำนานเหล่าพ่อมดจะถูกกำหนดจุดอ่อนไหวของร่างกายไว้ ซึ่งต่างก็เลือกจุดที่ไม่เหมือนกัน ของอาเธอร์อยู่กลางอกซ้าย ร่างกายพ่อมดไม่เหมือนมนุษย์ผู้ชาย หากจะมีสัมพันธ์ทางร่างกายด้วยนั้น พวกเธอต้องสัมผัสจุดอ่อนไหวก่อน
ดวงดาวห้าแฉกจะปรากฎให้มนุษย์เห็นก็ต่อเมื่อพ่อมดต้องการสมสู่ด้วยและยังต้องการให้มนุษย์หญิงมีชีวิตต่อไป แต่ถ้าดาวห้าแฉกไม่ปรากฎขึ้นมา ผู้หญิงเหล่านั้นแม้จะสุขสมแต่ก็จะติดอยู่ในโลกจินตนาการเหมือนตกนรก บางคนทนไม่ไหวถึงกับฆ่าตัวตายไปง่ายๆ
ใครเป็นเทพใครเป็นมารข้อแตกต่างอีกอย่างคือยามสมสู่กับมนุษย์
รวมเรื่องสั้น_เรื่องราวความรัก อ่านเท่าไหร่ก็ไม่มีเบื่อ -- เมื่อเขาต้องการ -- มายผู้ที่ไม่เคยปฎิเสธยามเมื่อคุณอาหนุ่มต้องการ ซึ่งเธอไม่ปฎิเสธเขาอยู่แล้ว เพราะไม่รู้จะทำไปทำไม เสแสร้งแกล้งเล่นตัวทั้งๆ ที่ตัวเองก็ไม่เหลือความสดใหม่ให้ค้นหาอีกต่อไปแล้ว ทำได้เพียงร่วมมือกับเขาอย่างเร้าร้อนในทุกที่ทุกเวลา ‘เมื่อเขาต้องการ’ -- ชนท้องน้องสาว -- หากน้องสาวที่ผมหวังจะท้องชนกัน กำลังจะมีความรักกับผู้ชายคนอื่น...คุณจะทำอย่างไร? -- ค่าคุ้มครองมาเฟีย -- กานต์ จะว่าเขาเป็นเด็กหนุ่มก็ได้ ชายหนุ่มวัยขบเผาะก็ไม่ผิด เมื่อเขากลายเป็นค่าตอบแทนชดเชยการล้างแค้น อันแสนเร้าใจ ให้กับ คุณเชอร์รี่ พี่สาวที่มักจะปรากฎตัวในชุดรัดรูปอวดส่วนเว้าส่วนโค้ง ต่อหน้าเขา... เอือก!...เสียงลูกกระเดือกขยับเมื่อกานต์พยายามกลืนน้ำลายไม่ให้ไหลออกมา -- ผู้ชายแพร่พันธุ์ -- “หากภรรยาที่แต่งงานกันมาได้ 5 ปี บอกกับคุณว่า จะให้คุณทำกับผู้หญิงอื่น เพื่อมีลูกให้กับเธอ...คุณจะทำอย่างไร?
...ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! 🌼 🌼 🌼 ตั้งแต่เล็กจนโตเธอไม่เคยใกล้ชิดผู้ชายคนไหนที่ไม่ใช่สายเลือดเดียวกันมาก่อน มันไม่ใช่พึ่งเกิดขึ้นแต่มันค่อยๆ เติบโตขึ้นอย่างแข็งแรงต่างหาก ความรู้สึกที่เธอมีให้กับเขามันหยั่งรากแก้วไปถึงกระดูกทุกมวลในร่างกายเธอแล้ว ถ้าให้เธอถอนมันตอนนี้มันจะต่างอะไรกับการเลาะกระดูกกันเล่า! ปิ้ง! นั่งอยู่แบบนี้นานแค่ไหนเธอแทบไม่รู้ตัวจนมีข้อความเข้ามาในโทรศัพท์ ‘พี่จะออกไปข้างนอก อยากได้อะไรอยากกินอะไรส่งข้อความมานะ’ ลำธารมองประโยคที่ปรากฎบนหน้าจอด้วยใบหน้าซีดเผือก ‘...ส่งข้อความมานะ’ ไม่มีช่องโหว่ตรงไหนให้เธอได้มีความหวังเลยว่าเขาจะชวนเธอไปด้วย “พี่หัสพาลำธารไปด้วย” หญิงสาวพร่ำเพ้อเพียงลำพัง แม้ได้ไปแล้วจะต้องเจ็บปวดยามที่ต้องเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงคนนั้น แต่ถ้าเธอได้ไปด้วยช่วงกลับเวลาตรงนั้นก็จะเป็นของเธอกับเขาเพียงลำพังสักนิดก็ยังดี แต่เธอก็ได้แต่หลับตาและเอาความต้องการนี้ไปยังความฝัน
พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond of Love - Wedding] #รุ่งอรุโณทัย เขาเรโนลต์ที่ต้องแต่งงานกับหญิงสาวที่ไม่เคยเห็นหน้าแม้แต่ครั้งเดียวตามคำสั่งพ่อ ซึ่งทำให้เขาต้องเสียทั้งเงินและเสียสถานะโสด เพราะฉะนั้นเขาไม่มีทางที่จะต้องแต่งเมียคนนี้แล้วเอาขึ้นหิ้งบูชาเป็นแน่ พ่อจะจัดหนักให้อย่างไม่แทงกั๊กในทุกๆ ทั้งเรื่องXXXทั้งแสวงหาผลประโยชน์จากเมียที่ได้มาจากวิวาห์จำเป็นคนนี้เท่าทบทวีเงินที่เขาต้องลงทุนจ่ายไปไม่น้อยคืนมาจนครบพร้อมดอกเบี้ยรับและดอกเบี้ยจ่าย... คำโปรย:: … เรโนลต์ เงียบ! เขาประธานผู้มากด้วยอำนาจ เพียบพร้อมไปด้วยรูปร่างหน้าตาที่สามารถขึ้นแท่นสามีแห่งชาติได้อย่างไร้ข้อกังขา ฐานะการเงินแม้ตอนนี้จะเหลือเพียงอสังหาริมทรัพย์กับรถสามคันและเงินเดือนแต่ก็ยังน่าสนใจอยู่ในหมู่สาวๆ และเหล่าไก่วัดที่เต็มใจให้สมภารอย่างเขากัดแทะเล่นเป็นครั้งคราว คนโสดทำอะไรก็ไม่น่าเกลียดไม่ผิด แต่จากคำพูดล่าสุดของคุณพ่อไม่กี่คำ เขาที่เป็นฝ่ายกระดิกนิ้วเรียกสาวๆ กลายมาเป็นคนที่ถูกกระดิกนิ้วเรียกไปแล้วอย่างงั้นเหรอ “เธอเป็นหม่อมเจ้าหรือครับ...ผมหมายถึงว่าที่สะใภ้นะครับ” เขาขยายความเมื่อจู่ๆ เขาเงียบไปนานและเอ่ยขึ้นมาคุณพ่อจึงมุ่นคิ้วไม่เข้าใจในตอนแรก คุณอำพลส่ายหน้า “นางสาวธรรมดา” “เธอเป็นลูกนักการเมืองใหญ่หรือเป็นลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนของผู้ทรงอิทธิพล” เรโนลต์ยังพยายามต่อ “คุณอำพลส่ายหน้า “กำพร้า” … เรโนลต์ เงียบ! “เป็นผู้มีพระคุณของคุณพ่อ” เรโนลต์ไม่ละความพยายาม “แกดูละครมากไปมั้ย” … เรโนลต์ เงียบ! ======================= SET : Bond Of Love พันธะรักโดยไม่ตั้ง [Bond Of Love - Accidence] พันธะรักวิวาห์จำเป็น [Bond Of Love - Wedding] พันธะรักราคีแค้น [Bond Of Love - Revenge]
“ถอยไปนะ!!!” “ไม่สู้แล้วเหรอ” น้ำใสกำปมผ้าขนหนูไว้แน่น ดวงตากลมจดจ้องเข้าไปในดวงตาสีเทาของเขาเขม็ง แม้ตัวเองจะเสียเปรียบแต่เธอไม่มีทางยอมแพ้ง่ายๆ “จะเอายังไง” “นั่นสินะ! ไม่อยากเชื่อเลยว่าอย่างเราสองคนจะมาถึงจุดนี้ได้เหมือนกัน...ใครกันนะที่บอกรักกันได้ทุกเวลา...ไม่อายปากบ้างเหรอ” คำเย้ยหยันที่ถูกพ่นออกมามันไม่ได้แค่ทำร้ายจิตใจคนฟังเพียงฝ่ายเดียว ในทางตรงข้ามคนพูดน่าจะอาการสาหัสยิ่งกว่า “แล้วไง! คุณก็เหมือนของกินมีใครบ้างที่กินของเดิมซ้ำๆกันทุกวัน คำแรกมันก็ชื่นมื่นน่าลิ้มลองเป็นธรรมดา คำที่สองก็ยังน่าพิสมัย แต่คำต่อๆไปใครจะยังกลืนมันลงละในเมื่อรู้รสชาติแล้ว เมื่อถึงเวลาก็ต้องหารสชาติใหม่ๆมาลอง...ใช่มั้ย” แววตาของเอ็ดเวิร์ดเปลี่ยนไป สีหน้าและแววตาของน้ำใสมันช่างเข้าได้กับคำพูดของเธอเสียจริง นี่เขาเกิดหวั่นไหวใช่เหรอเปล่าว่าเธอคิดอย่างที่พูดจริงๆ ความเบื่อหน่ายอย่างงั้นเหรอ... “ได้!!! ในเมื่อเธอเบื่อรสชาติที่ฉันอุตส่าห์ปรุงแต่งมันเพื่อเธอคนเดียว งั้นลองรสชาติใหม่ก็...แล้ว...กัน!” อร้ายยยย!!! น้ำใสร้องดังลั่นเมื่อเอ็ดเวิร์ดกระชากผ้าขนหนูออกจากการปกป้องเรือนกายเปลือย ควับ!!! แรงเขากับแรงเธอมันเทียบกันไม่ได้หรอก ควับ!!! และอีกผืนที่หลุดล่วงไปคือของเขา สองร่างเปลือยเปล่าแนบชิดกัน เมื่อน้ำใสพยายามจะหนีให้พ้นจากรัศมีไอร้อนของร่างกายเขาที่พวยพุ่งออกมากระทบพื้นผิวเนียนของเธอ
“พามาที่นี่ทำไม” “กินมื้อเช้า” ณิชาเบิกตากว้างมองเขา นี่เขาไปรับเธอมากินมื้อเช้า ดวงตากลมมองนาฬิกาด้านหน้ารถ และหันกลับมามองเขา เขาอยู่ในชุดกึ่งสูท เป็นทางการมาก โอ้! นี่เขาอายุเท่าไหร่กัน ปกติเขาตื่นกี่โมงกัน เพราะตอนนี้พึ่งจะเจ็ดโมงเช้า “ปกติคุณตื่นกี่โมง” “ตีห้าเป็นประจำทุกวัน” “ทุกวันเลยเหรอ” ภีมะพยักหน้า “แล้วนอนกี่โมง” “ก็แล้วแต่...อยากรู้ไปทำไม” “สงสัยบ้างไม่ได้เหรอ...” พวกเขาแปลกหรือเปล่านะ พี่เหนือก็เป็นคนตื่นเช้าเช่นกัน “คุณออกกำลังตอนเช้าทุกวันเลยใช่มั้ยคะ” ภีมะพยักหน้าอีกครั้ง “คนในตระกูลเราไม่สอนให้ลูกหลานนอนตื่นสาย...แต่สะใภ้อย่างเธอฉันจะให้เวลาค่อยๆปรับตัว”
ฉันเป็น ขวัญชนก วงศ์ษา ตั้งแต่อายุ 1 วัน ถึง อายุ 18 ปี 1 วัน อายุ 18 ปี 2 วัน ฉันเป็น ขวัญชนก ฟง เขาคือ ดีแลน ฟง อายุอานามก็ 30 ปี ชายร่างสูงเมื่อสามปีก่อน ปัจจุบันเขาคือสามีที่ถูกต้องตามกฎหมาย ขอย้ำว่าถูกต้องตามกฎหมายเท่านั้น คำโปรย : “ห้าแสน!” “เจ็ดแสน!” เสียงประมูลราคาจากคนด้านล่างเวทีดังแข่งกัน “หนึ่งล้าน” การประมูลยังคงดำเนินกันต่อไปเรื่อยๆ ขวัญชนก สาวน้อยวัยใสวัยย่างสิบเก้าสอดส่ายสายตามองไปยังกลุ่มคนด้านหน้า “หนึ่งล้านสองแสน” เอาสิ! ถ้าเขาไม่มา เธอก็...ขวัญชนกยิ้มหวานหว่านเสน่ห์ กระตุ้นราคาประมูลจนสูงลิ่วถึงสองล้าน “สองล้านครั้งที่หนึ่ง...” ในมุมมืดชายร่างสูงยกยิ้มมุมปากอีกครั้ง เมื่อเห็นดวงตากลมโตแสดงความหวาดหวั่นในที่สุด “ห้าล้าน!” ก่อนที่ราคาสองล้านจะถูกเคาะครั้งที่สาม เสียงบอกราคาใหม่สร้างความตกตะลึงให้กับทุกคนในงาน แต่กลับสร้างรอยยิ้มให้หญิงสาวบนเวที เธอไม่เคยลืมเสียงของเขา “ชนะแล้ว” ขวัญคิดในใจ “ห้าล้านครั้งที่สาม...ขาย!”
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ตลอดสิบปีที่ฉู่จินเหอรักเหลิ่งมู่หยวนฝ่ายเดียว เอาใจใส่กับเขาอย่างเต็มที่ แต่เธอไม่เคยคิดว่าที่แท้เธอเป็นแค่ตัวตลกคนหนึ่งเท่านั้น ที่สำนักงานเขตเพื่อทำการหย่า เหลิ่งมู่หยวนมองดูฉู่จินเหอด้วยความเย็นชาและพูดอย่างเหยียดหยามว่า "ถ้าเธอคุกเข่าลงและขอร้องฉัน ฉันอาจจะให้โอกาสเธอกอีกครั้ง ฉู่จินเหอเซ็นอย่างไม่ลังเลและออกจากตระกูลเหลิ่ง สามเดือนต่อมา ฉู่จินเหอปรากฏตัวอย่างเปิดเผย ในเวลานั้น เธอเป็นประธานเบื้องหลังของ LX นักออกแบบลับที่ล้ำค่าที่สุดในโลก และเจ้าของเหมืองที่มีมูลค่าหลายร้อยล้าน ทางตระกูลเหลิ่งคุกเข่าลงและขอร้องให้คืนดีและขอการให้อภัย ฉู่จินเหอแยู่ในโอบกอดของซีอีโอโจว ซึ่งเป็นคนใหญ่คนโตในโลกธุรกิจอย่างมีความุข เธอเลิกคิ้วพลางเยาะเย้ย "ฉันในตอนนี้ไม่ใช่คนที่พวกคุณมาเกี่ยวข้องได้"
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"