เขาจับตัวเธอมาเพราะอยากแก้แค้นที่เธอเคยทำกับเขาเอาไว้อย่างเจ็บแสบ เธอตกเป็นเมียของคนเถื่อนอย่างเขาแบบงงๆ แล้วเรื่องราวของคนทั้งคู่จะลงเอยยังไง ติดตามอ่านในเล่มเลยจ้า
เหมือนฝันค่อยๆ ปรือตาขึ้นอย่างมึนงง เธอมองกระท่อมเก่าๆ อย่างงุนงง เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกันนะ
โครม!!!
เสียงเปิดประตูกระท่อมโครมใหญ่ทำให้เธอสะดุ้งสุดตัว เบิกตากว้างมองคนแปลกหน้าที่เดินดุ่มๆ เข้ามาอย่างตกใจ
“กรี๊ด!” เธอกรีดร้องสุดเสียงเมื่อเขาย่างสามขุมเข้ามาหาร่างสูงเกือบร้อยเก้าสิบเซนติเมตร หนวดเครารกรุงรังน่ากลัวอย่างที่สุด
เขากระชากแขนเธอขึ้นจากพื้นแคร่ไม้ไผ่ มองเธอไม่วางตา เธอยกมือขึ้นไหว้เขาปรกๆ หวาดกลัวเขาจับใจ
“อย่าทำอะไรฉันเลยนะ”
“กลัวเหรอ เวลาทำคนอื่นไม่เห็นกลัว” เขากระชากเธอให้เดินออกมาจากกระท่อม เหมือนฝันมองทะเลเบื้องหน้า และรอบกายอย่างตกใจ
เธอมาอยู่ที่นี่ได้ยังไงนะ?
ถามตัวเองและพยายามนึก เธอเดินทางกลับมาจากต่างประเทศแล้วจู่ๆ มาโผล่ที่นี่ได้ยังไงกัน
“นายเป็นใคร แล้วฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง”
“เป็นคนบ้า ฆ่าคนไม่เลือก!” เขาตะคอกใส่ เธอสะดุ้งสุดตัว ทำท่าหนีเขา แต่เขากระชากเข้าไปหา
“คนบ้าเหรอ?” เธอเบิกตากว้าง
“ใช่”
“ล้อเล่นใช่ไหม จับมาเรียกค่าไถ่หรือเปล่า บ้านฉันรวยนะ จะให้พ่อแม่ส่งเงินมาให้ คะ... แค่โทร. ไปบอก ป่านนี้พ่อแม่ฉันคงเป็นห่วง” เธอกลับมาจากต่างประเทศก่อนกำหนดเพราะอยากเซอร์ไพรส์ ไม่ได้บอกคนที่บ้านเลย ป่านนี้คงไม่มีใครรู้ว่าเธอหายตัวไป
“พูดจริง ฉันทั้งบ้าทั้งหื่นกาม” เขายื่นหน้าเข้ามาหา เหมือนฝันเบี่ยงหน้าหลบ ตัวสั่นระริก แต่ก็ยังทำเป็นใจดีสู้เสือ
“ไม่หรอก ไม่มีคนบ้าที่ไหนยอมรับว่าตัวเองบ้า”
“ฉันกินยาระงับประสาทก็เลยสติดี แต่ถ้าลืมกินยาก็เคยฆ่าคนตายมาแล้ว”
“จะ... จริงเหรอ”
“แล้วแต่จะคิด” เขาลากเธอให้เดินตาม
“จะพาไปไหน ปล่อยนะ”
“ตามมาก็แล้วกันน่า” เขาลากเธอเข้าป่า ที่นี่เป็นเกาะ เธอมองรอบกายแล้วหน้าเสีย จะหนีออกไปได้ต้องมีเรือ มันไม่มีเรือสักลำ
“คิดหนีใช่ไหม ฉันแนะนำให้เอาไหม”
“คะ?” เธอหันมองหน้าเขา สีหน้าแตกตื่น
“ว่ายน้ำหนีออกไปสิ รับรองว่าถ้าไม่โดนฉลามกิน เธอรอดแน่”
“บ้าเหรอ ใครจะว่ายน้ำออกไปแบบนั้น” เธอแหวใส่
“โอ๊ย!” เขาผลักเธอกองลงกับพื้น หญิงสาวกุมสะโพกลูบป้อยๆ
“เจ็บนะ”
“ก็ทำให้เจ็บไง เวลาทำคนอื่นไม่รู้จักคิด เห็นนั่นไหม” เขาชี้ไปรอบตัวเธอ เหมือนฝันมองตามก่อนทำหน้างง
“อะไร”
“โง่” เธอเม้มปากเมื่อโดนด่าว่าโง่
“เศษไม้พวกนี้เธอเก็บและมัดแบกกลับกระท่อมด้วย”
“เอาไปทำไม”
“มีสมองหรือเปล่า”
“ถามดีๆ” เธออุบอิบบ่น เขาทำท่าจะก้าวเข้าหา เธอรีบหันรีหันขวาง รวบไม้ฟืนมากองๆ เอาไว้อย่างลนลาน คนบ้าอำนาจยืนกอดอกมองไม่วางตา
“โอ๊ย!” เหมือนฝันร้องเสียงหลงเพราะมัดแล้วเชือกหลุด มือโดนไม้แหลมๆ เจ็บจนเลือดซิบ
“คุณหนูอย่างเธอคงไม่เคยลำบากสินะ ดีเหมือนกัน ฉันจะเพิ่มงานให้เธอทำเยอะๆ เลย”
“นี่นาย จู่ๆ มาใช้แรงงานฉัน บอกมาหน่อยว่าฉันไปทำอะไรให้นาย” เหมือนฝันลุกขึ้นจ้องเขา ก่อนจะถอยหนีเมื่อสบตาวาวโรจน์ดุดันคู่นั้น
“เดี๋ยวก็รู้เอง แบกไม้ฟืนกลับมาด้วย”
“บ้าเหรอ ฉันเป็นผู้หญิงนะ จะให้แบกไม้ฟืนกลับนี่นะ!” เธอถามอย่างตกใจ มองร่างสูงที่กอดอกมองเธออย่างวางอำนาจ
“ไม่ทำก็ได้นะ แต่คืนนี้เธอนอนนอกกระท่อมแล้วกัน” เขาพูดเสร็จแล้วเดินดุ่มๆ กลับกระท่อม เธอมองตามก่อนหันไปยกไม้ฟืนกองใหญ่มาถือเอาไว้
“โอ๊ย!” มันหนักมาก เธอพยายามเดินตามสะดุดจนล้มไม่เป็นท่า
“โง่ชะมัด”
“คนบ้าป่าเถื่อน” เกลียดเขาจับใจ แล้วทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่ได้นะ บ้าบอที่สุด
เขาดึงเธอกลับกระท่อม ใช้มืออีกข้างหิ้วเชือกที่ผูกกับเถาวัลย์พาไม้ฟืนกลับบ้าน
เธออ้าปากค้าง เขาหิ้วสบายๆ ไม่หนักสักนิด แล้วใช้แรงงานเธอทำไมนี่!
“บอกได้ไหม จับฉันมาทำไม นายอาจจะจับมาผิดตัวก็ได้”
“เธอชื่อนามสกุลอะไรล่ะ” เขาเอ่ยถาม
“เหมือนฝัน ประเสริฐสิริ” เธอรีบบอกเขาอย่างกระตือรือร้น คิดว่าจะ ทำให้เขาตกใจ เพราะเธออาจจะถูกเขาจับมาผิดตัวหรือเข้าใจผิดอะไรสักอย่าง
“ก็ถูกแล้วนี่”
“ถูกแล้วคืออะไร”
“เธอเคยเป็นแฟนกับน้องชายฉันไงเหมือนฝัน จำชยุตได้ไหมล่ะ”
“ชยุตไหน” เธอทำหน้างง เขากระแทกไม้ฟืนลงบนพื้น หันมามองเธอด้วยสายตาวาวโรจน์ คนถูกมองกลืนน้ำลายลงคอฝืดเคือง มองเขาอย่างตกใจ
“หรือมั่วผู้ชายหลายคนจนจำไม่ได้”
“บ้าเหรอ ฉันอยู่เมืองนอก”
“เธอทิ้งน้องชายฉันก่อนไปอยู่เมืองนอก อยู่โน้นเจอไซซ์ฝรั่ง ป่านนี้หลวมโพรกแล้วมั้ง” เขาก้มมองอย่างหยาบคาย คนถูกมองหน้าร้อนเห่อแดงจัด
ในอดีตเขาคือพี่ชายที่แสนดี แต่ในวันนี้เขากลับหมางเมิน เย็นชา จิกกัดและปากร้าย เธอจึงอยากหลีกหนีเขาไปให้ไกล แต่ทำไมทุกอย่างกลับไม่เป็นเช่นนั้นเลย เธอต้องมาเป็นเลขาของเขา แถมยังต้องมามีความสัมพันธ์อันลึกซึ้งกับเขาอีก!
งานแต่งงานที่เกิดขึ้น เพราะผู้ใหญ่ เธอถูกสามีรังเกียจ ก็ให้มันรู้ไปว่าเขาจะเกลียดเธอไปได้สักกี่น้ำ เธอจะแกล้งเขาให้หนำใจ ทำหน้าที่เมียให้สาสมกับที่เขาเกลียด!
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ในช่วงสามปีที่หลูเฉียนหนิงอยู่ข้างๆ เขา โจวเป่ยจิ้งคิดอยู่เสมอว่าเธอเป็นเพียงผู้ช่วยพิเศษ เธอต้องการเงินเพื่อรักษาอาการป่วยของแม่ และจะไม่มีวันจากตนเองไป ครั้งแล้วครั้งเล่า ให้เงินแลกกับความต้องการอย่างชัดเจน ในที่สุด เมื่อเขาเกือบจะหลงใหลนั้น หลูเฉียนหนิงก็ไม่อดทนอีกต่อไป "มีคนรักในใจแล้ว ยังนอนกับฉันทุกวัน คุณชั่วชัดๆ" เมื่อข้อตกลงการหย่าถูกโยนต่อหน้าต่อตา โจวเป่ยจิ้งก็ตระหนักว่าภรรยาลึกลับที่เขาแต่งงานเมื่อหกปีที่แล้วกลับคือเธอ? จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ขึ้นชื่อเป็นชายเจ้าชู้อละตามจีบภรรยาทั้งยังเอาเปรียบเธอ! เขาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนด้วยทัศนคติที่เผด็จการและเอาใจเธออย่างเต็มที่ เมื่อทุกคนรังเกียจที่เธอมีภูมิหลังที่ต่ำต้อย เขาก็มอบทรัพย์สินและหุ้นของตระกูลทั้งหมดอย่างตรงๆ และเข้าไปอยู่บ้านของตระกูลหลู จู่ๆ เธอก็กลายเป็นประธานหลู ซึ่งเป็นเจ้าของทรัพย์สินนับไม่ถ้วน และทุกคนอิจฉา แต่โจวเป่ยจิ้งกลับตกลงไปในวังวนที่ใหญ่กว่านั้น...
"ที่รัก ฉันจะชดใช้ให้เธอด้วยทั้งชีวิตของฉัน แต่งงานใหม่กันน๊า!" หลินเอินเอิน "คุณไม่รู้สึกอายเขาบ้างเหรอที่ตามง้อฉันทุกวัน! คุณเป็นหมารึไง!" ป๋อมู่หาน "ที่รัก ฉันยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ และเพื่อเธอคนเดียวเท่านั้น!" หลินเอินเอินหัวเราะ เธอเป็นทั้งทนายชื่อดัง หมออัจฉริยะสากล และแฮ็กเกอร์ระดับแนวหน้า ทำไมเธอต้องแต่งงานใหม่กับไอ้ผู้ชายหมาๆ นั่นละ ช่างน่าขันจริง ๆ "ไม่มีวันแต่งงานใหม่หรอก ใสหัวไปไกลๆ ซะ!"
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ
เกิดใหม่ในชาตินี้ นางแค่ต้องการอยู่อย่างสงบสุขปกป้องครอบครัวจากเรื่องร้ายที่จะเกิดขึ้น นางไม่อยากตกอยู่ในบ่วงรักอันทำให้ครอบครัวต้องพบกับวิบัติอีกต่อไปแล้ว... คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักโรแมนติก ดราม่า มีฉากความรุนแรง ฉาก NC และมีฉากเศร้าสะเทือนใจ โปรดพิจารณาก่อนดาวโหลดนะคะ กราบขอบพระคุณค่ะ
หลังจากแต่งงานได้ 2 ปี ในที่สุดเจียงเนี่ยนอันก็ตั้งครรภ์สักที ความดีอกดีใจของเธอแต่กลับแลกกับคำขอหย่าของสามี หลังจากการสมคบคิด เธอนอนในกองเลือด และต้องการขอร้องเขาให้ช่วยเด็กเอาไว้ แต่กลับไม่สามารถติดต่อกับอีกฝ่ายได้ ด้วยความสิ้นหวังเธอจึงออกจากประเทศไป ต่อมาในงานแต่งงานของเจียงเหนียนอัน คุณกู้เสียการควบคุมและคุกเข่าลง ดวงตาของเขาแดงก่ำ "มีลูกของฉัน แล้วเธออยากจะแต่งงานกับใครกัน?"