จะทำยังไงเมื่อเชฟสาวที่อยู่ๆก็โดนลูกหลงตายแบบไม่รู้เรื่อง จากเหตุปล้นธนาคาร
เมฆเป็นสีฟ้าสวย เป็นทางยาวขวางอยู่บนท้องฟ้า แสงอาทิตย์ทอแสง ส่องเข้ามาที่หน้าต่างของบ้านหลังน้อยๆแห่งนี้
ซูเยว่ซินงัวเงียตื่นขึ้นมาจากฝันเมื่อโดนแสงอาทิตย์ส่องหน้าผ่านทางหน้าต่าง เธอกลิ้งไปมาบนที่นอนเล็กน้อยด้วยความขี้เกียจ ตัวเธอเหมือนกับโดนที่นอนดูดเอาไว้จนเธอไม่อยากที่จะลุกขึ้นจากที่นอนเลยซักนิด เยว่ซินได้แต่ตัดใจลุกขึ้นมานั่งแล้วบิดขี้เกียจเล็กน้อยปากน้อยๆก็อ้าปากหาวอีกครั้งหนึ่ง
เยว่ซินได้้แต่คิดในใจว่าอยากจะล้มตัวนอนอีกสักครั้งจริงๆ แต่ก็ทำไม่ได้วันนี้เธอจะไปเซอร์ไพรส์วันเกิดของแฟนเธอตั้งแต่เช้าเลยนะสิ เธอเตรียมเค้กเอาไว้ทั้งหมดแล้ว
เธอรีบไปอาบน้ำแล้วแต่งตัวพร้อมกับสวมเครื่องประดับเล็กน้อย แล้วก็ไปเตรียมเค้กที่เธอทำเองเอาไว้อย่างประณีต เยว่ซินยิ้มอย่างอ่อนหวานเมื่อคิดถึงหน้าคนรักของตัวเอง
เธอเอาเค้กไปวางไว้ที่หลังเบาะรถแล้วขับรถออกมาจากบ้าน ในตอนนี้เป็นเวลาหกโมงครึ่งแล้ว เยว่ซินขับรถมาเรื่อยๆอย่างระวังและมองเค้กอยู่เรื่อยๆเป็นระยะๆ เธอจะต้องทะนุถนอมหน่อยเดี๋ยวหน้าเค้กก็พังพอดีน่ะสิถ้าขับรถแรงเกินไป
พอมาถึงคอนโดแล้วเยว่ซินก็ลงจากรถ เธอเปิดท้ายรถแล้วประคองเค้กก้อนนั้นขึ้นมาอย่างดี แล้วเดินเข้าคอนโดไปเยว่ซินเธอมาบ่อยแล้วพนักงานต้อนรับถึงได้ให้เธอผ่านไปได้เลยตลอด
" น้องเยว่ซินคะ " พนักงานต้อนรับเรียกเธอไว้
" มีอะไรเหรอคะพี่กล้วย " เยว่ซินถามกลับไปด้วยรอยยิ้มสดใส เธอมองพี่กล้วยที่อ้ำๆอึ้งๆอยู่ไม่พูดซักทีด้วยความสงสัย ทั้งๆที่สนิทกันมาก แท้ๆ แล้วพี่เขาจะมีเรื่องอะไรที่ไม่กล้าคุยกับเธอกันนะ
" ไม่มีอะไรคะ ไปเถอะ " พี่กล้วยมองเธอด้วยแววตาเศร้า
" ค่ะ ถ้าอย่างงั้นหนูไปแล้วนะคะ " เยว่ซินว่าแล้วก็หันหลังขึ้นคอนโดไป
พอถึงหน้าห้องแล้วเยว่ซินก็นั่งลงที่หน้าประตูก่อนแล้วเธอก็จุดเทียนวันเกิด ตอนนี้พี่มังกรอายุสามสิบสี่ปีแล้ว พวกเราคบกันมาได้เจ็ดปีแล้วล่ะ แล้ววันนี้ก็เป็นปีที่เจ็ดที่พวกเราคบกันและเป็นวันครบรอบที่พี่มังกรขอเธอเป็นแฟนอีกด้วย
เยว่ซินเอาคีย์การ์ดมาเปิดประตูห้องเบาๆ เพราะกลัวพี่มังกรจะได้ยิน เยว่ซินเข้าห้องไปและปิดประตูเบาๆ แล้วถือเค้กเดินย่องไปที่ห้องนอน
แต่เธอก็ต้องแปลกใจว่าทำไมถึงได้มีเสื้อผ้ากระจัดกระจายเต็มพื้นไปหมดแบบนี้ แต่ที่ทำให้เยว่ซินตกใจก็คือมีเสื้อในของผู้หญิงด้วย
จากเดินช้าๆเธอก็เปลี่ยนเป็นวิ่งเข้าไปดูที่ห้องนอนอย่างร้อนใจ
เยว่ซินเปิดประตูห้องอย่างแรง แล้วเยว่ซินก็เอามือมาปิดปากแล้วร้องไห้ออกมาทันที
" ฮือๆๆๆๆ " แฟนของเธอกำลังนอนกอดกันกับผู้หญิงคนอื่น ทั้งเศษถุงยางและทิชชู่เต็มไปหมด
เยว่ซินเอาเค้กโยนไปใส่ที่หัวของพี่มังกรทันที
" โอ๊ย " มังกรสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความเจ็บ และมองไปรอบห้องอย่างมึนงง และมองไปที่เสียงร้องไห้ก็เห็นเยว่ซินที่ยืนร้องไห้อยู่
" เยว่ซินเป็นอะไรครับคนดี บอกพี่สิว่าเกิดอะไรขึ้น " มังกรถามออกมาโดยที่เขาไม่รู้เรื่องอะไร
" ฮือๆๆๆ ฮึก " เยว่ซินร้องไห้หนักกว่าเดิม
" ไม่ร้องนะครับ เฮ้ย!! " มังกรกำลังจะลุกขึ้นเพื่อไปปลอบใจคนรักก็ต้องตกใจเมื่อเขากำลังโป๊อยู่ และสังเกตรอบตัวอย่างจริงจังก็ตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันที
" ไม่จริง เกิดเรื่องแบบนี้ได้ยังไง " เขามองไปที่เตียงนอนด้านข้างอย่างตกใจ ไม่ๆๆเขาไม่เชื่อว่าเขาจะทรยศเยว่ซินแบบนั้น
" ทำไม ฮึก พี่ " เยว่ซินพูดได้แค่นี้ เธอนั้นไม่สามารถหยุดร้องไห้ได้
" เยว่ซินฟังพี่นะ พี่ไม่ได้ตั้งใจนะครับ " มังกรมองไปที่เยว่ซินที่ส่ายหัวไปมาเธอรับไม่ได้ เขาทรยศความรักของพวกเรา เธอไม่สามารถที่จะรับได้
" ฮึกๆ ฉันรับไม่ได้ค่ะ ฮือๆ " เยว่ซินร้องไห้อย่างสิ้นหวัง เธอรับไม่ได้จริงๆ
" ไม่นะ เยว่ซินอย่าทิ้งพี่ไปนะ พี่ขอร้อง " มังกรน้ำตาไหลออกมาทันที เขาขาดเยว่ซินไปไม่ได้ ชีวิตนี้ไม่มีเยว่ซินไม่ได้
" ฮึกๆ ในเมื่อ ฮึก พี่หักหลัง ฮึก ฉันแล้ว ฮือๆๆ "
" ไม่!! เยว่ซินพี่ไม่ได้หักหลังหนูนะ หนูฟังพี่ก่อน " มังกรรีบหาผ้าเช็ดตัวมาพันที่เอวไว้ ด้วยความรีบร้อน
" เลิกกันเถอะค่ะ ฮึกๆ ฮือๆ " เยว่ซินพูดออกมาด้วยความเจ็บปวด หัวใจของเธอมันแตกสลายไปหมดแล้วในตอนนี้
" ไม่ๆๆ พี่ไม่เลิกครับ เยว่ซินพี่ไม่เลิกนะ " มังกรวิ่งมากอดเยว่ซินไว้แน่น
" ปล่อย ฮึก " เยว่ซินพยายามแกะมือเขาออก
" ไม่ อย่าไปนะเยว่ซิน ฮือๆๆ " มังกรคุกเข่าลงกอดเอวเยว่ซินไว้ เขาปล่อยเธอไปไม่ได้ เขาอยู่ไม่ได้ “ได้โปรดอย่าทิ้งพี่”
เยว่ซินไม่รู้ว่ามีเรี่ยวแรงมาจากไหนเธอแกะมือเขาออกจนได้ แล้วถีบที่กลางอกของพี่เขา แล้ววิ่งออกไปจากห้องในทันที
มังกรรีบวิ่งตามออกไปด้วยแต่พอมาถึงลิฟต์มันก็ปิดไปแล้ว เขาพยายามกดลิฟต์ย้ำๆด้วยความร้อนใจ
เยว่ซินที่ออกจากลิฟต์มาแล้วเธอก็เห็นพี่กล้วยยืนอยู่หน้าลิฟต์ พี่กล้วยก็สวมกอดเยว่ซินไว้ทันที เธอคิดไว้อยู่แล้วเพราะเธอเห็นมังกรขึ้นลิฟต์ไปกับผู้หญิงคนนั้น แล้วก็ไม่ลงมาอีกเลยทั้งคืน ผู้หญิงกับผู้ชายอยู่ด้วยกันสองต่อสองก็ไม่พ้นเรื่องแบบนี้อยู่แล้ว
พี่กล้วยเอากุญแจรถจากเยว่ซินแล้วพาเยว่ซินเดินไปที่รถ เธอให้เยว่ซินนั่งข้างคนขับส่วนเธอก็เป็นคนขับรถให้เยว่ซินเอง
พวกเธอรู้จักกันมาตั้งแต่สมัยเรียน แล้วเยว่ซินก็ยังเป็นรุ่นน้องของเธอด้วย เยว่ซินเป็นคนน่ารัก ไม่ว่าใครที่ได้อยู่ใกล้กับเธอใครๆก็ต้องหลงรัก แม้แต่เธอเองก็เอ็นดูเยว่ซินมาก
กล้วยกำลังจะพาเยว่ซินไปส่งที่บ้าน แต่เยว่ซินกลับไม่ยอมซะงั้น
" พี่กล้วยคะ ฮึก ไปส่งหนูที่บ้านอีกหลังหนึ่งคะ ฮึกๆ " ถ้าไปบ้านหลังนั้น พี่มังกรก็คงจะตามหาเธอไม่เจอแน่ๆ
มังกรผู้ที่ย้อนกลับอดีตหลังจากที่โดนแฟนเก่าฆาตกรรม เขากลับมาพร้อมกลับระบบ
นลินถูกบังคับให้ขายตัวโดยที่พ่อกับแม่ของนลินวางยาสลบนลินแล้วส่งเธอขึ้นเตียงโดยที่เธอไม่ยินยอมเพื่อแลกกับเงินมูลค่าห้าล้านบาท เพราะพี่สาวป่วยหนักเป็นโรคหัวใจขั้นร้ายแรงและเป็นธาลัสซีเมียเลยต้องใช้เงินรักษาด่วน
เมื่อข้าคือพระชายาของอ๋องผู้โหดเหี้ยม และเป็นหมากอันยอดเยี่ยมในมือของไทเฮา ข้าก็แค่อยากใช้ชีวิตทุกวันอย่างมีความสุข แต่ดูเหมือนว่าคนอื่นอยากให้ข้าใช้ชีวิตแบบที่คนอื่นให้เป็น
กว่าจะรู้ตัวว่ารักก็ถึงตอนต้องจากกันแล้ว หลับตาลงในความมืดมิดยังคงเห็นภาพฝันที่เป็นเขา ด้วยสถานะและสถานการณ์ต่างๆมันเหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่อาจบรรจบสำหรับพวกเรา ทั้งรักทั้งทุกข์ระทม ท่านคือเหตุผลที่ทำให้ข้าต้องจมอยู่ในห้วงรักที่ไม่มีสิ้นสุด
เมื่อลลิตานั้นได้ย้อนเวลากลับไปในยุค 80 พร้อมกับหม้อสมบัติ และที่ทำให้เธอคาดไม่ถึงก็คือเธออยู่ในร่างของนางร้าย
จะทำยังไงเมื่อนักวิจัยสาวผู้เก่งกาจย้อนเวลากลับไปเป็นเด็กสาวบ้านนายุค70
เว่ยจื้อโหยวลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้งพบว่าตนอยู่ในยุคสมัยที่ไม่คุ้นเคยสิ่งรอบกายดูโบราณล้าหลัง โลกโบราณที่ไม่มีในประวัติศาสตร์โลก ยังไม่ทันได้เตรียมใจก็ถูกส่งให้ไปแต่งงานกับชายยากจนที่ท้ายหมู่บ้าน สาเหตุที่เว่ยจื้อโหย่วถูกส่งมาให้แต่งงานกับชายที่ขึ้นชื่อว่ายากจนที่สุดในหมู่บ้านนั้น เพราะนางเกิดไปต้องตาต้องใจเศรษฐีผู้มักมากในกามเข้า เพื่อหาทางหลีกเลี่ยงไม่ให้ถูกบ้านใหญ่ขายไปเป็นอนุภรรยาของเศรษฐีเฒ่า พ่อแม่ของนางจึงยอมแตกหักจากบ้านใหญ่และท่านย่าที่เห็นแก่ตัวและลำเอียงเป็นที่สุด ด้วยเหตุนี้พ่อแม่ของนางจึงตัดสินใจยกนางให้กับอวิ๋นเซียว ชายหนุ่มที่แสนยากจนข้นแค้น ที่เพิ่งเสียบิดามารดาไป อีกทั้งยังทิ้งน้องชายน้องสาวเอาไว้ให้เขาเลี้ยงดู นอกจากนี้ยังมีป้าสะใภ้มหาภัยที่คอยแต่จะมารังแกเอารัดเอาเปรียบสามพี่น้อง สิ่งที่ย่ำแย่ที่สุดไม่ใช่ป้าสะใภ้มหาภัย แต่ มันคืออะไรแต่งงานนางไม่ว่ายังไม่ทันได้เข้าหอสามีหมาดๆ ก็ถูกเกณฑ์ไปเป็นทหารในสงครามระหว่างแคว้น มันไม่มีอะไรเลวร้ายไปมากว่านี้อีกแล้วสำหรับ เว่ยจื้อโหยว หากสามีทางนิตินัยของนางตายในสนามรบ ก็ไม่เท่ากับว่านางเป็นหม้ายสามีตายทั้งที่ยังบริสุทธิ์หรอกหรือ แถมยังต้องเลี้ยงดูน้องชายน้องสาวของอดีตสามีอีก สวรรค์เหตุใดถึงได้ส่งนางมาเกิดใหม่ในที่แบบนี้
ลู่เจียหง นักวิทยาศาสตร์ชื่อดังในยุคปัจจุบัน จับผลัดจับพลูลงลิฟต์ก็โผล่ไปยังยุคโบราณ แถมยังอยู่ในชุดเจ้าสาวอีก ถ้าประหลาดแค่นั้นไม่พอคงไม่เป็นไร ถ้าไม่พบว่าตัวเองกำลังถูกตามล่าจากว่าทีสามีที่ยังไม่ทันเข้าหอ งานนี้นางถือคติไม่ยุ่งเกี่ยวต่างคนต่างอยู่ แต่ท่านอ๋องผู้นั้นก็เอาแต่วนเวียนอยู่ข้างตัวนางไม่หยุด แบบนี้นางจะหย่าสำเร็จได้ตอนไหนกัน!!
ในสายตาของเขา เธอเป็นคนขี้โกหก ในสายตาของเธอ เขาเป็นคนไร้หัวใจ เดิมทีถังหว่านคิดว่าเธอคือคนพิเศษหลังจากอยู่กับเสิ่นติงหลานมาสองปี แต่สุดท้ายก็พบว่าตัวเองเป็นแค่ของเล่นที่สามารถทิ้งได้อย่างตามใจเมื่อไม่มีค่าอีกต่อไป จนกระทั่งถังหว่านเห็นว่าเสิ่นติงหลานพาคนรักของเขาไปตรวจครรภ์ เธอจึงยอมแพ้แล้ว เธอหยุดติดตามเขาอีก แต่จู่ๆ เขากลับไม่ยอมปล่อยเธอไป "ถ้าคุณไม่เชื่อฉัน ทำไมคุณไม่ปล่อยฉันไปล่ะ?" ชายผู้เคยหยิ่งยะโสขนาดนั้น ตอนนี้ก้มหัวลงและขอร้องว่า "หวานหว่าน ฉันผิดไปแล้ว โปรดอย่าทิ้งฉันไป"
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย" รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ