สกาย... เขามีแฟน แต่ถามว่ารักไหมก็...ไม่รู้สิ ปลายฟ้า....เธอเป็นแฟนเขา และยอมมีอะไรกับเขาเพราะรัก แต่สุดท้าย.... ทอฝัน.... ลูกสาวตัวน้อยของปลายฟ้า
สกาย... เขามีแฟน แต่ถามว่ารักไหมก็...ไม่รู้สิ ปลายฟ้า....เธอเป็นแฟนเขา และยอมมีอะไรกับเขาเพราะรัก แต่สุดท้าย.... ทอฝัน.... ลูกสาวตัวน้อยของปลายฟ้า
"แม่นังฟ้ามันกลับมาแล้ว"
เสียงของปลายฝนน้องสาวต่างแม่ของปลายฟ้าตะโกนเข้าไปในบ้านเมื่อเห็นปลายฟ้าที่เดินหิ้วกระเป๋านักเรียนกลับเข้าบ้านมา
"มาแล้วเหรอนังตัวดี"
กินรีซึ่งมีศักดิ์เป็นแม่เลี้ยงของปลายฟ้าเอ่ยถามลูกเลี่้ยงที่นางเกลียดยิ่งกว่าอะไร
"น้ารีมีอะไรให้ฟ้าทำเหรอคะ"
"เงินอยู่ไหน"
"เงินอะไรคะ"
"ก็เงินที่พ่อแกโอนมาให้ไง เอามา"
กินรีแบบมือรอเงินจากลูกเลี้ยงแต่..
"นั่นมันเงินค่าเทอมฟ้าค่ะพ่อโอนมาให้เพื่อให้ฟ้าเอาไปจ่ายค่าเทอม"
"แต่ฉันจะเอาเพราะนั่นมันก็เงินที่ผัวฉันหามาเหมือนกัน แกรู้ไหมว่าเดือนนี้พ่อแกส่งเงินมามันไม่พอใช้เพราะต้องเจียดเอาไปให้แกจ่ายค่าเทอมยังไงล่ะ เพราะฉะนั้นแกเอาเงินนั่นมา"
"ฟ้าให้ไม่ได้จริงๆ เพราะเทอมที่แล้วน้ารีก็เอาไปพรุ่งนี้ฟ้าต้องเอาไปจ่ายที่โรงเรียนไม่อย่างงั้นฟ้าจะไม่มีสิทธิ์สอบ"
"นั่นมันเรื่องของแกไม่ใช่เรื่องของฉัน เอามา!!! " กินรียื้อยุดฉุดกระชากกระเป๋านักเรียนของปลายฟ้าเพื่อจะค้นหาเงินส่วนปลายฝนก็เข้ามาค้นที่ตัวของปลายฟ้าเพื่อหาเงินเพราะคิดว่าปลายฟ้าคงไปเบิกมาจากธนาคารแล้ว
"แม่จ๋าฝนเจอแล้วจ้ะ"
ปลายฝนเจอปึกเงินที่อยู่ในกระเป๋าประโปรงนักเรียนของพี่สาวต่างแม่ก่อนจะรีบเอาไปให้แม่ของตัวเอง กินรีพอได้เห็นเงินแล้วก็ผลักปลายฟ้าจนเธอล้มลงไปกองกับพื้นโดยไม่สนใจสักนิดว่าเธอจะเจ็บบ้างหรือเปล่า
"อย่าเอาเงินฟ้าไปเลยนะฟ้าขอร้อง"
เธอยกมือขอร้องอ้อนวอนเพื่อไม่ให้เอาเงินค่าเทอมของเธอไป
"ฉันไม่ให้ถ้าแกอยากได้ก็ไปหาเอาเอง"
"แม่จ๋าเงินตั้งหลายหมื่นเราไปหาซื้อเสื้อผ้าสวยๆ ใส่กันดีกว่าฝนอยากได้ชุดใหม่สวยๆ "
"ได้เลยลูกแม่ก็จะซื้อเหมือนกัน ป่ะเราไปกันเถอะ"
สองแม่ลูกพอแย่งเงินไปได้ก็รีบร้อนที่จะออกไปข้างนอกทันที
"อย่าเอาเงินฟ้าไป ฟ้าขอร้องล่ะ " ปลายฟ้าทั้งขอร้องอ้อนวอนแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะสองแม่ลูกไม่ได้สนใจเธอเลยสักนิด
วันต่อมา...
"ค่าเทอมไม่มีจ่าย?? "
อาจารย์ฝ่ายการเงินถามเธอเมื่อเธอเดินมาบอกว่าขอผ่อนผันไปก่อน
"ค่ะ"
เธอก้มหน้าลงเพราะไม่รู้จะตอบอะไรที่มันดีกว่านี้
"ไหนเธอเคยบอกว่าพ่อจะโอนเงินมาให้เหมือนทุกครั้งไง"
"ค่ะโอนมาแล้วค่ะ แต่..."
"แม่เลี้ยงเธอเอาไปอีกแล้วใช่ไหม" ที่อาจารย์รู้ก็เพราะอาจารย์เคยไปเยี่ยมที่บ้านแล้วเจอกับแม่เลีี้ยงของปลายฟัากำลังตบตีปลายฟ้าอยู่เพื่อจะแย่งเอาเงินที่ปลายฟ้าเก็บออมไว้
"..."
"เห้ออออ อาจารย์ก็สงสารเธอนะ แต่เธอไม่ได้จ่ายค่าเทอมมาแล้วสองเทอมติดต่อกันแล้วซึ่งตามกฏของโรงเรียนเธอจะไม่มีสิทธิ์สอบแล้วนะ"
"หนูขอร้องนะคะ หนูจะไปทำงานหลังเลิกเรียนเพื่อหาเงินมาจ่าย"
"ตอนนี้เธอก็อยู่มอหกแล้วนะปลายฟ้าถ้าจะให้เธอหมดสิทธิ์สอบก็ดูจะใจร้ายเกินไป เอาล่ะเรื่องค่าเทอมอาจารย์จะช่วยพูดกับผ.อให้ละกัน อาจารย์จะลองขอทุนให้เธอเผื่อเธอจะได้ไม่ต้องไปทำงานเลิกมืดๆ ค่ำๆ เพราะมันอันตราย ไหนๆ เธอก็ช่วยกิจกรรมของทางโรงเรียนทุกปี อาจารย์จะลองพูดให้นะ"
"ขอบคุณนะคะอาจารย์" เธอไหว้ขอบคุณอาจารย์ด้วยความดีใจเพราะถ้าได้ทุนจริงๆ เธอก็จะได้เบาใจ เธอเดินออกมาจากห้องพักครูเพื่อกลับขึ้นไปเรียนตามปกติแต่ก็เจอกับสกายที่ยืนดักรอเธออยู่ตรงบันไดห้องพักครูโดยที่ไม่มีใครเห็นเพราะเขาหลบอยู่
"สกาย" เธอรีบเดินไปหาเขาทันที
"ทำไมตาแดงๆ เหมือนร้องไห้"
"ไม่มีอะไรหรอก
"แน่นะ"
"อื้มมม^^"
"แล้วมาทำอะไรที่ห้องพักครู"
"คือมาคุยเรื่องเรียนต่อน่ะ"
"แน่ใจนะ"
"อื้มมม ว่าแต่สกายไม่มีเรียนเหรอ"
"อาจารย์ไม่เข้าสอนฉันก็เลยไปหาเธอที่ห้องแต่เห็นเธอไม่อยู่พอถามแอนนี่เพื่อนเธอก็บอกเธอโดนเรียกมาห้องพักครู"
"ไม่มีอะไรหรอก ขอตัวไปเข้าเรียนก่อนนะ"
"ป่ะเดี๋ยวไปส่ง"
"ไม่กลัวคนอื่นเห็นหรือไง"
"ก็เดินห่างๆ กันดิ"
แจ้งก่อนอ่าน.....เรื่องนี้มีคำหยาบคายและมีการกระทำที่รุนแรงในบางEPเพราะฉะนั้นใครโลกสวยหรือไม่ชอบนิยายแนวนี้โปรดเลื่อนผ่านXX เขาเอื้อมมือไปที่หัวเตียงแล้วหยิบซองสี่เหลี่ยมเล็กๆ ที่ฉันคุ้นตาออกมาเพราะฉันเคยเก็บเศษซากของมันมาก่อน มันคือถุงยางอนามัย "คุณธามคะ อย่า!!!" ฉันกำลังจะบอกกับเขาว่าอย่าทำเพราะฉันรู้ว่าเขากำลังจะทำอะไรแต่เขากลับเข้าใจไปอีกอย่าง "ทำไม หรืออยากเอาสดกับกู อย่าหวังเลยว่ากูจะยอมสดกับคนอย่างมึง" สวบ!!!! ปึ่ก!!!!! "ไม่ กรี๊ดดดดดดด" ฉันกรีดร้องออกมาอย่างสุดเสียงเมื่อเขาสอดใส่ท่อนเอ็นเข้าไปจนสุดทางฉันเจ็บแปลบไปทั้งร่างกาย จนน้ำตาไหลออกมาด้วยความเจ็บปวด "เชี่ย!!! มึง ไม่เคยเหรอวะ" คุณธามก้มมองดูจุดเชื่อมต่อแล้วอุทานออกมา
เรื่องนี้เป็นเรื่องของพี่บอมคนดีเพื่อนสนิทอัยวาคุณแม่ของน้องเอิงซึ่งมีคุณพ่ออย่างพี่ภูที่หวงลูกสาวยิ่งกว่าอะไร มาลุ้นความรักต่างวัยของคู่นี้กันนะคะใครชอบแนวโคแก่กินหญ้าอ่อนห้ามพลาดเด็ดขาด ภูผาอัยวาอยู่ในเรื่อง กลลวงร้ายซ่อนรัก นะคะ
"เรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนฉันจะไม่รับผิดชอบอะไรทั้งนั้น" "ค่ะ" ฉันฝืนความรู้สึกแล้วตอบออกไป ฉันไม่คิดว่าพี่ภูจะรับผิดชอบอะไรอยู่แล้วคำพูดของเขาเมื่อคืนฉันยังจำขึ้นใจ "และฉันก็หวังว่าเธอจะไม่เอาเรื่องที่เกิดขึ้นไปฟ้องแม่ฉันอีกว่าฉันรังแกเธอ" "ค่ะ" "สรุปก็คือเธอห้ามเอาเรื่องนี้ไปบอกใครเด็ดขาดเพราะไม่อย่างนั้นฉันจะเอาเรื่องที่เธอเคยโกหกไปบอกพ่อเธอรวมถึงย่าเธอด้วยว่าเธอโกหกสร้างเรื่องหาว่าฉันล่วงเกินเธอทั้งที่ตอนนั้นฉันไม่ได้ทำ เธอคิดเอาก็แล้วกันว่าย่าเธอจะผิดหวังแค่ไหนที่หลานสาวสุดที่รักของท่านสร้างเรื่องโกหกหน้าด้านๆ เพื่อจับผู้ชาย" ฉันก้มหน้าแล้วน้ำตาก็ไหลออกมาอีกครั้ง "เข้าใจที่พูดใช่ไหม" "อื้มมม" ฉันตอบเขาได้แค่นั้นเพราะพูดอะไรไม่ออกกลัวเขาจะรู้ว่าตอนนี้ฉันกำลังร้องไห้อยู่ "แต่ความผิดของเธอยังไม่หมดฉันยังไม่พอใจเพราะฉะนั้นเธอต้องมาที่นี่ทุกครั้งที่ฉันต้องการ แต่ถ้าเธอดื้อไม่ยอมมาฉันจะไปลากตัวเธอถึงบ้านไม่เชื่อก็คอยดู" "พี่ติดใจอัยก็บอกว่าเถอะไม่ต้องเอาเรื่องผิดไม่ผิดมาเป็นข้ออ้างหรอก" ฉันโต้กลับเพราะฉันไม่อยากให้พี่ภูคิดว่าฉันกลัวเขา "เธอพูดว่าไงนะฉันเนี่ยนะติดใจเธอ เหอะพูดผิดพูดใหม่ได้นะ"
"เพลง ฮึก ฮึกเพลง" น้ำเสียงสะอื้นด้วยความเจ็บปวดเมื่อเห็นคนที่ตัวเองรักอยู่ในสภาพนี้ "พะ พี่ไทม์เหรอคะ" มือบางลูบไปที่ใบหน้าของชายหนุ่มอย่างสะเปะสะปะ "พี่เองครับ ฮือออ เพลงพี่ขอโทษพี่ขอโทษพี่มันเหี้ยพี่มันเลวเพลงให้อภัยพี่ได้มั้ย" เขาจับมือคนรักแล้วนำมาแนบแก้มที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตา "พี่รู้ได้ยังไงว่าเพลงอยู่ที่นี่" "พี่รู้ได้ยังไงไม่สำคัญ แต่พี่จะพาเพลงไปรักษาต่างประเทศที่นั่นหมอเก่งมากเพลงต้องหาย"
"เธอชอบเพื่อนฉันเหรอวะ เหอะดูสารรูปตัวเองซะก่อนเหอะยัยอ้วนก่อนจะมาบอกรักใครไอ้คิมมันหล่อขนาดนั้นเธอคิดว่ามันจะมาชอบผู้หญิงที่ทั้งอ้วนทั้งขี้เหร่แบบเธองั้นเหรอห๊ะ อย่างเธอมันไม่มองให้เปลืองลูกกะตาหรอกตัดใจจากมันซะเถอะ" "แต่...ฉันชอบคิมจริงๆนะ" "อย่างเธอถ้าอยากให้ไอ้คิมชอบมันก็พอมีวิธีอยู่นะอยากรู้มั้ยฉันจะบอก" "บอกมาสิ" "ข้อหนึ่งเธอคงต้องไปตายแล้วเกิดใหม่" "ห๊ะนายว่าอะไรนะ!!!" "ฟังฉันยังพูดไม่จบ ฉันยังมีข้อสองให้เธอเลือกนั่นก็คือเธอต้องไปศัลยกรรมให้มันดูดีกว่านี้ไม่แน่ไอ้คิมมันอาจจะหันมาสนใจเธอก็ได้ แต่..ฉันว่าเบ้าหน้าอย่างเธอคงไปไม่รอดทำไปก็แค่นั้นเปลืองเงินเปลืองแรงหมอเปล่าๆ เพราะฉะนั้นเธอตัดใจจากมันซะ" เรื่องนี้เป็นเรื่องราวของชมจันทร์พยาบาลสาวสวยกับอาร์ตเพื่อนสนิทของคิมหันต์จากเรื่อง ชังรักเมียรับใช้ นะคะ
"ลิล ลิลจำพี่ได้มั้ย" "พี่ พี่เหรอ" "ครับพี่เอง พี่คิมไงสามีของลิล" "สามี สามี" แววตาว่างเปล่าจ้องผมไม่วางตาก่อนจะแปรเปลี่ยนเป็นความหวาดกลัว "ไม่ ไม่ กรี๊ดดดด ไม่ออกไป ฮืออออ ออกไป ฮืออออ"
“สวิงของต้นกับอ้อ” ถูกเขียนขึ้นในวันที่ 10 เดือนมิถุนายน ปี พ.ศ. 2555 โดยลงในเว็บไซต์ Sudswing ที่ปัจจุบันปิดตัวถาวรไปนานแล้ว แต่เชื่อว่ายังอยู่ในความทรงจำของใครหลาย ๆ คน ซึ่งหากนับเวลาแล้วก็ครบรอบ 13 ปี พอดี ณ วันที่กำลังเริ่มต้นลงฉบับพิเศษของนิยายเรื่องนี้ โดยมีการปรับปรุงเนื้อหาในแต่ละตอนให้สมบูรณ์มากยิ่งขึ้น รวมถึงการรวมตอนพิเศษและตอนที่หายไปเอามาไว้ในเรื่องนี้ สำหรับไรต์แล้ว “สวิงของต้นกับอ้อ” คือลูกคนโตและลูกรักที่นำพาให้ไรต์ก้าวมาเป็นนักเขียนอย่างเต็มตัวในนิยายสายอีโรติกแนวสวิงกิ้ง NTR, Cuckold, 3P, นิยายแนวเมียสาวเหงารัก รวมถึงแนวที่สามีอยากเห็นภรรยาของตัวเองไปมีอะไรกับชายอื่น ยังไงขอฝากนิยาย “สวิงของต้นกับอ้อ” ฉบับครบรอบ 13 ปีนี้ เอาไว้ให้นักอ่านได้ติดตามกันด้วย ขอบคุณสำหรับทุกการสนับสนุนที่ทำให้ไรต์ยังคงเดินต่อไปได้บนถนนสายตัวอักษรนี้ครับ
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
กลางวันอ่อนหวาน กลางคืนร้อนแรง นี่คือคำที่ลู่เยียนจือใช้เพื่อบรรยายถึงเธอ แต่หานเวยบอกว่าตัวเองมีชีวิตอยู่ไม่ถึงครึ่งปี ลู่เยียนจือกลับไม่ลังเลที่จะขอหย่ากับสือเนี่ยน “แค่ปลอบใจเธอไปก่อน ครึ่งปีข้างหน้าเราค่อยแต่งงานใหม่” เขาคิดว่าสือเนี่ยนจะรออยู่ที่เดิมตลอด แต่เธอได้ตาสว่างแล้ว น้ำตาแห้งสนิท หัวใจสือเนี่ยนก็แตกสลายไปแล้วด้วย การหย่าปลอมๆ สุดท้ายกลายเป็นจริง ทำแท้งลูก เริ่มต้นชีวิตใหม่ สือเนี่ยนจากไปโดยไม่หันกลับมาอีก แต่ลู่เยียนจือกลับเสียสติ ต่อมา ได้ยินว่าคุณชายลู่ผู้มีอิทธิพลนั้นก็อยู่นิ่งๆ ต่อไปไม่ได้ ขับรถเมอร์เซเดส-เบนซ์ไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่ง เพียงเพื่อขอให้เธอเหลือบมองเขาอีกครั้ง...
เพราะเพื่อน..เธอจึงต้องทำอะไรลับๆ ล่อๆ เป็นเหตุให้เขาเข้าใจผิดคิดว่าเธอแอบชอบ ในขณะเดียวกัน เธอเองก็คิดว่าเขาเป็นเกย์ เพราะสถานการณ์บางอย่างเช่นกัน แล้วความวุ่นวายก็บังเกิด เมื่อเธอดัน…หลงรักเกย์ ‘ฮื่อ! เป็นเกย์นะเว้ยไม่ได้เป็นหวัด รักษาวันเดียวจะหายได้ไง สู้ต่อไปศิศิรา ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น อย่างน้อยตอนนี้เขาก็ยังไม่มีผัวเป็นตัวเป็นตน เพราะงั้นฉันก็ยังมีหวัง เฮ้อ! อย่างมากก็แค่ผิดหวังล่ะน่า’ ***“สาบานได้ว่าครั้งนี้ผมจะไม่หยุด จนกว่าเรา…จะเป็นของกันและกัน” เขาบอกก่อนจะผละลุกขึ้นยืนเต็มความสูง ขณะที่สองมือค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อ สองตาก็ยังไม่ยอมเลื่อนไปจากเรือนร่างขาวโพลนตรงหน้า และไอ้สายตาคมกล้าประหนึ่งเสือรอตะครุบเหยื่อของเขาก็ทำให้เธอหนาวๆ ร้อนๆ บอกไม่ถูก “ไม่! เราพวกเดียวกัน เรากินกันไม่ได้” เธอพยายามเตือนสติ เพราะคิดว่าเขาอาจจะกำลังขาดสติ “แต่ผมเคยกินคุณแล้ว แล้วผมก็ชอบกินคุณ” เขาพูดพลางหลุบตามองไปที่แพนตี้ของเธอ ทำเอาเจ้าของแพนตี้ทำตาโต ไม่แน่ใจในคำว่ากินของเขา ที่สำคัญ…กะๆ กินอะไร “มะหมายความว่าไง”
【สาวน้อยผู้มีความรักในใจกลายเป็นหญิงสาวที่มีสติปัญญา vs ซีอีโอผู้ตามรักอย่างบ้าคลั่ง】 ในปีที่ห้าของการแต่งงานแบบลับๆ ของเธอ เสิ่นจาวหนิงเห็นสามีของไปเปิดห้องที่โรงแรมกับรักแรกของเขากับตาตนเอง จากนั้นเธอเพิ่งรู้ว่าลี่เยี่ยนซิวแต่งงานกับเธอเพราะเธอดูคล้ายกับรักแรกของเขา เสิ่นจาวหนิงตายใจและหลอกให้ลี่เยี่ยนซิวเซ็นสัญญาหย่า หนึ่งเดือนต่อมา เธอประกาศต่อหน้าผู้คนว่า “ลี่เยี่ยนซิว ฉันไม่ต้องการคุณอีกแล้ว อให้คุณกับรักแรกของคุณจะอยู่ด้วยกันตลอดไป” ลี่เยี่ยนซิวกอดเธอพร้อมน้ำตาคลอเบ้า “เสิ่นจาวหนิง คุณเป็นคนที่เข้ามาหาผมก่อน แล้วตอนนี้คุณจะทิ้งผมง่ายๆ ได้ยังไง?” ****** หลังจากที่เสิ่นจาวหนิงหย่า งานของเธอไปได้ดีขึ้นเรื่อยๆ บริษัทก็เตรียมที่จะเข้าตลาดหลักทรัพย์ ในงานเลี้ยงฉลอง ลี่เยี่ยนซิวก็เข้าร่วมด้วย เขามองอดีตภรรยาที่จับมือผู้ชายอื่นด้วยความหึงหวงอย่างแรง ขณะที่เสิ่นจาวหนิงเตรียมเปลี่ยนชุด เขาก็ตรงเข้ามาหาเธอในห้องลองเสื้อ “ผู้ชายคนนั้นดีขนาดนั้นเลยเหรอ?” เสิ่นจาวหนิงถึงสังเกตเห็นว่าลี่เยี่ยนซิวร้องไห้แล้ว น้ำตาของเขาตกลงบนกระดูกไหปลาร้าของเธอและมันรู้สึกร้อนๆ “เสิ่นจาวหนิง ผมเสียใจแล้ว เราคืนดีกันได้ไหม?”
ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY