พราะเข้าไปช่วยชีวิตผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งเอาไว้เมื่อหลายปีก่อน ทำให้ชีวิตดั่งเจ้าหญิงของเฮเซลเปลี่ยนไปตลอดกาล
เพราะอุบัติเหตุเมื่อหลายปีก่อน ทำให้ชีวิตของเฮเซล อ็อกเดนเปลี่ยนไปตลอดกาล หล่อนต้องออกจากมหาวิทยาลัยกลางคัน เพราะดวงตาคู่สวยของเธอเกิดมองไม่เห็น ผิวพรรณที่เคยสวยงามมีร่องรอยแผลเป็นที่เกิดจากไฟไหม้
โชคดีที่ครอบครัวเธอค่อนข้างมีฐานะและมีอิทธิพลในเมือง เมื่อต้องออกจากมหาวิทยาลัยหรือไม่ได้เรียนต่อชีวิตเจ้าหล่อนก็ไม่ลำบากนัก เพราะมีครอบครัวคอยซัพพอร์ตอย่างเต็มที่ โชคดีอีกอย่างหนึ่งคือแผลเป็นน่าเกลียดนั่นไม่ได้ส่งกระทบใบหน้าสวยงามของเธอแม้แต่น้อย เธอยังคงเป็นเด็กสาวแสนงดงามเหมือนเช่นเคย
และด้วยที่เป็นคนคิดบวกเลยมองโลกในแง่ดีทำให้หล่อนไม่ใส่ใจเรื่องรูปร่างหน้าตามากนัก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตามเฮเซลยังมีครอบครัว มีคุณตา ที่รักและเอาใจใส่เธอ
ส่วนสาเหตุน่ะเหรอ ก็เพราะวันนั้นเธอใจดีเกินไป วิ่งโร่เข้าไปช่วยชีวิตผู้ชายคนหนึ่งออกจากกองเพลิง ความร้อนจากเปลวไฟในอุบัติเหตุ ทำให้ดวงตาของหล่อนมีปัญหามาตั้งแต่ตอนนั้น เจ้าของเรือนผมสีน้ำตาลเข้มแสนอารมณ์ดีคนนี้ ไม่นึกเสียใจที่ได้ช่วยชีวิตผู้ชายคนนั้นเอาไว้
แม้จะล่วงเลยมาแล้วราว 3 ปี เฮเซล อ็อกเดนก็ไม่เคยลืมวันนั้นเลยสักครั้ง
หญิงสาววัย 20 ปี เดินเตร็ดเตร่อยู่ในย่านเมืองเก่า คนตัวเล็กมักจะมาเดินเล่นแถวนี้เพราะร้านสินค้ามือสองพวกนี้มักจะมีของเก่าหายากให้เธอได้ซื้อติดไม้ติดมือกลับไปตั้งไว้ในห้องสะสมผลงาน เพราะเป็นนักเรียนสายศิลปะ ทำให้เฮเซลชอบงานอาร์ตพวกนี้เป็นอย่างยิ่ง ยิ่งเก่าเก็บเธอยิ่งชอบ
ไม่แน่ในสักวันหนึ่งเธออาจเจอผลงานหายากปะปนอยู่ในของพวกนี้ก็ได้
เดินเล่นจนกระทั่งแสงอาทิตย์ค่อย ๆ ลับขอบฟ้าไป พระอาทิตย์ของเมืองนี้กว่าจะตกดินก็เกือบสามทุ่ม ผู้คนในเมืองนี้มักจะออกมาใช้ชีวิตกันก่อนที่พระอาทิตย์จะตกดิน
และหลังจากนั้นเมืองทั้งเมืองก็จะเข้าสู่ความเงียบสงบ
ที่นี่เป็นเมืองใหญ่ แต่คดีอาชญากรรมก็น้อยมาก เฮเซลใช้ชีวิตที่นี่ยามค่ำคืนได้อย่างสบายใจ เธอเคยผ่านการถ่ายแบบนิตยสารวัยรุ่นมาหลายฉบับ รูปร่างของเฮเซลยิ่งไม่ต้องพูดถึงเธอดูแลตัวเองเป็นอย่างดี นอกจากสายงานศิลปะแล้วคนตัวเล็กยังรักงานในวงการบันเทิงด้วยเช่นกัน
เอี๊ยด!! เสียงเบรกรถยนต์ลากยาวดังลั่น ตามมาด้วยเสียงโครมครั้งใหญ่ รถแอสตั้นมาติลสีเงินพลิกคว่ำหลายตลบ เกิดระเบิดเบา ๆ ขึ้นหนึ่งครั้ง
แย่แล้ว!!
ไม่มีเวลาให้หญิงสาวตกใจไปมากกว่านี้ เธอทิ้งทุกอย่างที่อยู่ในมือวิ่งเข้าไปสำรวจดูอุบัติเหตุตรงนั้น ดวงตาสีฟ้าคู่สวยของเฮเซลเพ่งมองว่ามีใครบ้างอยู่ในรถคันบ้างและพยายามหาสัญญาณของการมีชีวิต
“คุณ” คนตัวเล็กเคาะกระจกเรียก เธอเห็นผู้ชายใส่สูทคนหนึ่งนอนหมดสติอยู่บนรถ ทั้งตัวเปียกโชกไปด้วยเลือด
เฮเซลพยายามมองรอบด้าน ที่นี่แทบจะเป็นสุดถนนของเมืองนี้แล้ว ไม่มีผู้คน และไม่มีใครออกมาดูหรือตกใจกับอุบัติเหตุครั้งนี้
เธอพยายามเรียกเขาอีกครั้ง “คุณ คุณ” ดูเหมือนว่าเขาจะได้ยินเธอ
จู่ ๆ หน้ารถก็ถูกไฟลุกท่วม ไม่มีเวลาเรียกหาใครทั้งสิ้นหากเธอปล่อยเอาไว้ เขาอาจจะเสียชีวิตคากองเพลิง ก้อนหินแถวนั้นถูกใช้เป็นตัวทำลายกระจก เมื่อกระจกแตกมือของเฮเซลก็กวาดกระจกตรงขอบให้เรียบที่สุด คนตัวเล็กพยายามเอื้อมมือไปปลดล็อกกลอนเปิดประตู แต่มันเปิดไม่ออก
เฮเซลหายใจหอบเหนื่อย พยายามมุดตัวเข้าไปช่วยเหลือผู้ชายคนนั้น ซ้ำยังเรียกเขาให้ตื่นขึ้นเผื่อว่าเขาจะประคองตัวเองออกมาได้
“คุณ”
เขาส่งเสียงร้องเบา ๆ เฮเซลปลดเข็มขัดนิรภัยอย่างอยากลำบาก ความร้อนภายในตัวรถเพิ่มมากขึ้น เธอไม่มีเวลาแล้ว ต้องรีบช่วยเขาออกไปให้เร็วที่สุด
เคลก เมคเคนซี ได้ยินเสียงใส ๆ เรียกสติเขา ชายหนุ่มพยายามลืมตาและกวาดสายตามองไปรอบ ๆ เขามองเห็นผู้หญิงคนหนึ่งที่กำลังพยายามลากร่างที่เต็มไปด้วยบาดแผลออกมาจากตัวรถ ใบหน้าของเธอเลือนราง เคลกจำได้แค่กลิ่นน้ำหอมเท่านั้น เธอเรียกเขาเสียงดัง ไม่ใช่ว่าเขาไม่อยากตอบ แต่เพราะหมดแรงจะตอบ
พวกมันตัดสายเบรกรถยนต์ของเขา เป็นเพราะชะล่าใจเกินไปและคิดว่ายังไงก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นกับเขา ทำให้เกิดเรื่องนี้ขึ้นได้
คนตัวใหญ่ปล่อยตัวตามสบาย เธอเป็นเพียงผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่งแต่พยายามช่วยเหลือเขาอย่างเต็มที่ หากเขารอดไปได้จะต้องตอบแทนผู้หญิงคนนี้อย่าถึงที่สุด
แม้เราทั้งคู่เป็นเพียงคนที่ผ่านมาเจอกันบนถนนเท่านั้น ไม่ได้มีความสัมพันธ์ใด ๆ ทั้งสิ้น
“คุณ” เธอเรียกเขาอีกครั้ง
ผู้ชายคนนี้เสียเลือดมากไปแล้ว เฮเซลใช่แรงทั้งหมดที่มีลากเขาออกจากตัวรถอย่างยากลำบาก ผู้ชายตัวสูงคนนี้หลุดออกจากรถแล้ว
“โทรศัพท์” ชายแปลกหน้าพูดถึงโทรศัพท์ “ไปเอาโทรศัพท์ให้หน่อยมันสำคัญกับผมมาก ๆ” เขารวบรวมแรงครั้งสุดท้ายบอกกับเธอ ในนั้นมีข้อมูลสำคัญที่เคลกเสียไปไม่ได้ มันสำคัญสำหรับธุรกิจเขา
เธอลากเขาออกไปนอนบนถนนลังเลว่าจะกลับไปที่รถดีหรือไม่ ไฟเริ่มโหมแรงขึ้น ในที่สุดคนตัวเล็กก็ยอมทำตามคำขอ
“ไม่น่าเป็นคนดีเลยเฮเซล” เธอสบถ และวิ่งกลับไปที่รถ ความร้อนภายในรถน่าจะเกินร้อยองศา ตัวรถร้อนจนเธอสัมผัสแทบไม่ได้
ดวงตาสีฟ้าสวยงามมองไปรอบตัวรถ ในที่สุดเธอก็เจอโทรศัพท์นั่น มันหล่นอยู่ตรงเกียร์รถ หญิงสาวมุดเข้าไปหยิบ
ครั้งนี้มันร้อนรุนแรงจนเธอต้องหลับตา ดูเหมือนว่าสายตาเธอจะพร่ามัวไปชั่วขณะ เพื่อรักษาชีวิตของตัวเองให้รอดจึงรีบออกมา แต่ก้าวได้เพียงสามก้าว
รถคันนั้นก็ระเบิดแรงระเบิดทำให้ร่างบอบบางของเฮเซลกระเด็นห่างออกไปหลายเมตร เปลวเพลิงเผาไหม้แผ่นหลังของเธอ เฮเซลหมดสติทันทีแต่ในมือยังกำโทรศัพท์เครื่องสำคัญเอาไว้แน่น
เคลกลืมตาขึ้นเพราะเสียงระเบิด เขาเห็นร่างบอบบางกระเด็นออกไปจากรัศมีของรถ ความรู้สึกผิดแผ่ซ่านไปทั้งใจ เขาไม่ควรให้ผู้หญิงคนนี้เข้ามายุ่งเรื่องของเขาเลย
เป็นเขาที่เอาแต่ใจ เคลกพยายามคลานไปหาเธอที่นอนหมดสติ แต่ก็ไปไม่ถึง...
เพราะคืนนี้ทำให้ด้ายแดงเริ่มทำงานผูกพันธ์หัวใจของทุกคนไว้ด้วยกัน มาดูกันสิะว่าพวกเขาจะแก้เรื่องราวยุ่งเหยิงนี้ได้หรือไม่ นัทธนิษฐ์ นักธุรกิจสาวชาวไทยวัย 30 ปี ที่กำลังสร้างแบรนด์เครื่องสำอางให้ติดตลาดเอเชีย กลับต้องกลายเป็นคู่นอนข้ามคืนของซู่เหลียงฉีนักธุรกิจคู่แข่งคนสำคัญของเธอ กลายเป็นว่าพอรู้ตัวอีกที เธอก็ลืมคืนนั้นไม่ได้ ส่วนเขาล่ะยังจำคืนนั้นได้หรือเปล่า
เพราะความแค้นและจมไม่ลงของณิชา ทำให้เธอต้องลงสนามเข้าสู่วังวนของความสัมพันธ์ต้องห้ามของเธอกับพ่อของอดีตแฟน ครั้งแรกของเธอถูกมอบให้กับชยนต์เพื่อแลกกับการได้ไปเรียนต่อต่างประเทศ "มาเถอะฉันจะสอนเธอเอง" เธอต้องการทุนไปเรียนต่อต่างประเทศ ทำให้ณิชาตัดสินใจยอมเดินเข้าไปหาพ่อของผู้ชายที่ทิ้งเธอไปแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่น เขาถามซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่าจะยอมทำข้อตกลงกับเขาใช่ไหม และเธอก็ตอบตกลงรับข้อเสนอของเขาอย่างไม่ลังเล
คุณหนูเสิ่นใช้ชีวิตเป็นคุณหนูผู้ร่ำรวยแสนร้ายกาจอยู่ดี ๆ ก็หลุดเข้ามาในการ์ตูนที่เปิดอ่านผ่าน ๆ ซะอย่างนั้น (อ่านฟรีวันละ 1 ตอนจนกว่าจะจบ)
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
หวังฉีหลิน อายุ 25 ปีสาวเจ้าหน้าที่การเกษตรและพ่วงมาด้วยเจ้าของสวนสมุนไพรรายใหญ่ เสียชีวิตกระทันหันหลังจากกลับมาจากท่องเที่ยวพักผ่อนและเธอได้เก็บเอาก้อนหินสีรุ้งมาจากพระราชวังโปตาลามาได้เพียงสามเดือน ด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์ หากตายไปแล้วก็ไม่เป็นไรเพราะเธอเองเติบโตมาอย่างโดดเดี่ยวในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าจนกระทั่งมีอายุได้ 18ปี ถึงได้ออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองตอนนี้เธอ ไม่มีอะไรให้ต้องห่วงแล้ว เพียงแต่เสียดายที่เธอยังไม่ได้ทำตามความฝันของตัวเองเลย เฮ้อ ชีวิตคนเรานั้นมันแสนสั้น อายุ25 แฟนไม่เคยมี สามียังอยากได้ ไหนจะลูกๆที่ฝันอยากจะมีอีก คงต้องหยุดความหวังและความฝันเอาไว้เท่านี้ เหนือสิ่งอื่นใด ตายแล้วตายเลยจะไม่ว่า แต่ดันตื่นขึ้นมาในร่างหญิงชาวนายากจน ชื่อหวังฉีหลินเช่นเดียวกับเธอพ่วงมาด้วยภาระชิ้นใหญ่ อย่างสามีที่ป่วยติดเตียงและลูกชายฝาแฝดทั้งสอง แถมยังมีภาระชิ้นใหญ่ม๊ากกกมาก กอไกล่ล้านตัวอย่างพ่อแม่สามีและน้องๆของสามี ที่โดนบ้านสายหลักกดขี่ข่มเหงรังแก เอารัดเอาเปรียบและบังคับแยกบ้านหลังจากที่สามีของนางได้รับบาดเจ็บสาหัส สาเหตุที่หวังฉีหลินต้องมาตายไปนั้นเพราะโดนลูกสะใภ้บ้านสายหลักผลักตกเขาระหว่างที่กำลังยื้อแย่งโสมคนที่หวังฉีหลินขุดมาได้
รูรักอันบริสุทธิ์เมื่อถูกปลายลิ้นร้อนของชายหนุ่มเป็นครั้งแรกดูเหมือนว่าจะตอบสนองได้เป็นอย่างดี ร่องของนางขมิบรัว สะโพกของนางยกขึ้นยังเด้งเข้าไปหาปากร้อน ฝ่าบาทเก่งกาจยังสามารถแยงลิ้นเข้าไปในรู อันซูเซี่ยถูกทาขี้ผึ้งหอมรอบปากทาง ขี้ผึ้งนี้นอกจากจะมีรสชาติดีส่งเสริมรสน้ำรักของนางแล้วยังมีคุณสมบัติอันวิเศษ แม้จะเป็นหญิงพรหมจรรย์ก็จะไม่รู้สึกเจ็บปวด และเผลอทำร้ายฝ่าบาทจนบาดเจ็บ อี้หลงดูดแบะขาของนางให้กว้างขึ้นแล้วรวบขึ้นไปให้ขาชี้ฟ้า จากนั้นมุดใบหน้าลงมาอย่างหลงใหล “หอมอร่อยเหลือเกิน รู้สึกเหมือนดื่มสุราไม่เมามาย อ้า ข้าชอบยิ่ง หอยของฮองเฮาช่างใหญ่โต ดูโคกเนื้อโยนีแทบจะล้นริมฝีปากของข้า สีแดงเช่นนี้คงไม่เคยผ่านสิ่งใดมาก่อน บริสุทธิ์ยิ่งนัก ซี้ด” นางดิ้นเร่าอยู่ในปาก ไม่รู้ว่าต้องทำอย่างไรนอกจากเชื่อฟังในคำของฝ่าบาท “อืม อร่อยยิ่งนัก อ้า ข้าไม่ไหวแล้วขอดูหน้าฮองเฮาของข้าหน่อยเถิด” ดูเหมือนว่าร่องรักของนางยังขมิบ นางไม่อยากให้เขาเงยหน้าขึ้นจากตรงนั้นด้วยซ้ำ อยากถูกปลายลิ้นเลียเช่นนั้นจนกว่านางจะได้รับการปลดปล่อย “อ้า ฝ่าบาทเพคะ อย่าหยุดเพคะ อื้อ” นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายรักสำหรับผู้ใหญ่ มี 2 เล่มจบ เป็นนิยายแบบพล็อตอ่อน เน้นฉากรักบนเตียงของตัวละครเป็นหลัก เหมาะสำหรับผู้มีอายุ 25 ปีขึ้นไป ไม่เหมาะสำหรับสายคลีนใส ๆ นะคะ หากใครไม่ชอบอ่าน NC เยอะ ๆ กรุณาเลื่อนผ่าน เพราะเรื่องนี้เน้น NC เป็นหลักค่ะ ซีไซต์ นักเขียน
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน