เจกต์ที่ก็กำลังไปได้สวย ทางโรงงานจะเริ่มต้นผลิตในอีกสามวันข้างหน้า ห

ะ” เมญาวีบอกกับเจ้านาย ตอนนี้เธอกับเขาสนิทกั

ปด้ว

ุณแม่ไม่ทันค่ะ” ตอนนี้เมญาวีรู้แล้วว่าคุณแม่ที่เวหาพูดถึงนั

องคนช่วยกันทำงานก็น่าจะเส

คิดอย่างนั้

่มีงานอะไรแล

ม่

ไหมครับ ไปหาข้าวกินที่นั่

ย์จะไปรถส่วนตัว

ับไปเอง

ของบนโต๊ะ เธอไม่ลืมที่จะโทรศัพท์ไปยกเลิกกา

ถนน เป้าหมายคือโรงงานที่อยู่ในนิคม

พบผู้จัดการโรงงานแต่ยังไม่ทันได้ลงไป

ัวหน้าโปรเจกต์และผู้ช

เลี้ยงเอง ชวนคนอื่นในออฟฟิศไปดีไหมครับ ผมอย

ณเวหาพวกเรามีกั

ลยแต่วันนี้เอาแค่หัวหน้าแผนกก่อน ส่วนพ

คนไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่งซึ่งเลขา

ย่างเป็นกันเอง เขาไม่ได้บอกทุกคนว่าตัวเองเป็นล

ลานชายคนเดียวได้ใช้นามสกุลเก่าแก่ของตัวเอง มากกว่าจะไปใช้

ู่ในเมืองกรุง แม้เวหาจะออกจากอยุธยาตั้งแต่บ่าย ถึงตอนนี้เกือ

งตรงนี้ก็ได

ับ ยังไม่ถ

คิดว่าคุณคงกลับทานข้าวกับคุณแม่ไม่ทันแน่ ๆ ค่ะ ให้เม

ะครับ ฝนตกแบบนี้อา

นี้ไม่ไกลจากที่พักของเมยเท่าไหร่ คุณเวย์ก็จะ

ับ เจอกันพรุ

วเปิดประตูรถลง ก่อนจะวิ่งไปยังป้ายรถเมล

ะเรียกเกรปหรือแท็กซี่ให้ไปส่งได้ที่บอกเวหาไปแ

ใหญ่เพราะต้องรออีกนานกว่าจะได้คิวตามที่เรียก หญิงสาวเห็นว่าฝนเริ่มจะซาลงแ

พการจราจรในเวลานี้ แต่ก็ใช้เวลาเกือบ

้ไม่ต่างอะไรกับลูก

อะไรทานที่ร้านอาหารตามสั่งด้านล่างห้องพัก แต่เพราะทั้งเหนื่อยและเพลียบวกกับสภาพอากาศเย็น ๆ เมญาวีก็เลยเผลอหลับไป รู้ตัวตื่

วรู้สึกปวดหัวเหมือนจะเป็นไข้ ทั้งที่เมื่อคืนก่อนจะนอนก็ทานยาไปแล

ยากลาหยุดเพราะตัวเองยังเพิ่งมาทำงานได้ไม

ดีขึ้นตลอดเช้านี้เธอเล

ไม่ทันได้กินยา พอประชุมเสร็จเธอก็รู้สึกว่าตัวเองเริ่มจะมี

๊ะทำงานคิดว่านอนพักสักครู่ก็คงจะดีขึ้น แต่มันไม่ใช่แบบนั้

าก็เห็นว่าผู้ช่วยนั้นฟุบอยู่บนโต๊ะทำงาน เขาคิดว่าเธอคงแค่พักสาย

ย เมย” เขาเรียกอยู่หลา

ับตัว เงยหน้าขึ้นมองเห็นว่าคนที่ยืนอยู่ตรงหน

ายหรือเปล่า ห

เวลางาน พอดีเมยปวดหัวน

ม่ดีเลย ขอโทษนะ” เวหาเอื้อมมือม

นมาก ไปหาห

กินยาไปแล้วเดี

ยาไปตอน

จากห้องป

นคงไม่ดีขึ้นแล้ว ผมว่าคุณเก็บขอ

ไรค่ะ เม

ขอร้องคุณ

ดินตามเจ้านายไปยังรถ

นไหว

” เมญาว

าหญิงสาวมาส่งที่โรง