่กี่วัน ฮ่องเต้ก็ทรงมีพระราชโองการ แต่งตั้งให้บิดาไปเป็นแม่ทัพประจำการอยู่ในเมืองหลวง มอบจวนหลังโตให้อีกหนึ่งหลัง

ษใด นั่นก็คือการส่งสตรีผู้นั้นให้มาเป็นสหายข้างกายนาง เสแสร้งแกล้งทำเป็นหวังดีและจริงใจ ทำให้นางไว้วางใจ และหลงเชื่

ข้าไปอยู่ในเมืองหลวง

จนั้น เรื่องนี้หาใช่เรื่องแปลกใหม่ของนางเลยสักนิด เพราะชีวิต

แก่ตระกูลเรา พี่ชายของเจ้าก็จะได้เข้าไปรับตำแหน่งรองหัวหน้าของหน่วยองครักษ์ กองกำลั

รับใช้ให้ทยอยเก็บของอยู่ ส่วนบุตรชายคนโตนั้นออกจากจวนไปร่ำล

ชีวิตก่อน นั่นก็หมายความว่าทิศทางของอนาคตได้เปลี่ยนไปบ้างแล้ว อย่างน้อยพี่ชายของนางก็ได้ไปทำงานอยู่ในท

ี่เราย้ายไปอยู่เมืองหลวงแล้ว จะได้จัดงานเ

ียงแค่ญาติพี่น้องของตระกูลเรากับท่านตาท่านยายมาก็พอ เพราะข

่เขาจะมองบุตรสาวไม่ออก นางคงจะนึกกังวลเกรงว่าจะประพฤติตนไม่ถูกไม่ควร ยามที่ต้องอยู่ต่อหน้

นคือพิธีสำคัญของเจ้า เห้อ…พอมาคิดดูแล้วก็รู้สึกใจหา

ต้นไม่ได้นั่นคือเรื่องใด” ซูเยว่ซินเอ่ยถามบิดาออ

ี่เขาบอกว่าตื่นเต้น ก็คือเขาอยากจะรู้ว่า คุณชายจากตระกูลใดที่จะมีความสามารถมาคว้

ามของบุตรสาวออกมาแทนสามี ใบหน้าของนางนั้นยิ้มแย้มยินดีในยามที่

็นคนดีให้แก่ท่านพ่อท่านแม่อย่างแน่นอนเจ้าค่ะ แต่ว่าหาใช่ในอีกสองสามปีข้างหน้าน

งเป็นผู้ตัดสินใจเอง ทั้งท่านแม่ทัพซูและซูฮูหยิน ต่างก็ไม่อยากเร่งรัดให้บุตรสาวรีบออกเรือน และไม่มีความคิดที่จะให้บุตรสาวออกเรือน

เพียงอยากแค่เอาอกเอาใจบิดามารดาไม่ แต่ทว่าเป็นความตั้งใจของนางอย่างแท้จริง ชีวิตนี้นางตั้งใจเอาไว้แล้ว ถ้าหากนางไม่ได้พบกับบ

กันกลับไปพักผ่อนที่เรือนใหญ่ ซูเยว่ซินเองก็กลับเรือนนอนของตนเช่นกัน ทว่านางกลับแวะเข้าไปในสวนดอกไม้ข้างๆ เรือนนอนของนาง

ครักษ์ของราชวงศ์ แม้ลึกๆ จะรู้สึกโล่งใจที่ต่อไปพี่ชายจะไม่ได้มาพัวพันกับเรื่องของนาง แต่ทว่าก็ยังอดเป็นกังวลเรื่องราวของอนาคต

ข้าก่อนเถิด ข้าขอนั่งอยู่ที่นี่ตาม

อกไม้ในสวนที่บานสะพรั่งอยู่นานเกือบสองเค่อ นางจึงลุ

แม่ทัพซู และกองทัพทหารตระกูลซูเต็มสองข้างทาง ทุกคนล้วนแล้วแต่เสียดายที่เมืองโหย่วถิงจะไม่มีขุนนางตงฉินผู้นี้อีกแล้ว แต่ถึงเย

พียงนี้ ใบหน้าที่เศร้าหมองจริงใจของชาวเมืองทุกคนที่แสดงออกมา ทำให้นางรู้สึกซาบซึ้งใจ เหตุใดชีวิตก่อนนางถึงมองคนไม่ออกหนอ ในเมื่อชีวิตนี้ได้รับกลับมาใหม่แล้ว นางจะต้