ื้นกลืนเลือดคาว ๆ ในลำคอลง

ลับมา

ลเวินอวี่โหรวยอดดวงใจของเขา

สง่างาม เขาเอนหลังมองซูเชียนฉือและพูดขึ้นว่า “หน้าที่การงานในประเทศของอวี่โหรวเพิ่

่ยวอะไรกับฉ

ยาะเย้ยว่า “ฉันคือเมียหลวงที่เพิ่งจะแท้งมา ฉันยังต้องมารั

บมาที่นี่ ที่แท้ก็เพราะเขากลัวว่าเธอจะเอาเรื่องวันนี

้เสียงของหลิงเป่ยเชียนเย็นชาขึ้นมาทันที

“ฉันบอกว่า ถ้าเวินอวี่โหรวสนใจเรื่องภาพลักษณ์ของเธอจริง ๆ เธอก็อย่ามาเ

ลงไปหลายองศาเลยทีเดียว “ตอนที่คุณแต่งงานกับผม คุณก็น่าจะรู้นะว่า ในใจของผมมีอวี่โหรวหยูมา

ไรมาบอกว่าอวี่โหรว

อดูขมขื่นขึ้นมาทันที “ใช่ ตอ

่ยเชียนประสบอุบัติเหตุทา

งแอบออกจากประเ

ริง ๆ แล้วก็จะไม่กลับมาอีกเลย เธอจึงขอร้องคุณปู่

นเวลาเกือบครึ่งปี หลิงเป่ยเ

นของเธอ มีความเกี่ยวข้องกับการพักผ่อนที่ไ

รถทำให้เขาหวั่นไหวได้อย่างแน่นอน แต่ตอนนี้ ร่างกายของ

ม้แต่ประโยคที่เธอบอกว่าเวินอวี่โหรวเป็

ป็นหินคงไม่มีทางที

กขึ้น เธอยิ้มให้หลิงเป่ยเชียนอย่างขมขื่นแ

การได้ปลดปล่

บลงไปตั้งนานแล้ว แต่เธอก็พยายามที

อ ทำให้หลิงเป่ยเชียนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อ

เป่ยเ

้สึกคือสิ่งที่น่

นมาจะถึงเวลาสิ้นสุดลงแล้ว เธอสามารถนิ่งได้ถึงขนาด

งั้นเ

ก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “ซูเชียน

็มาขอหย่าอีก ถ้าผมตอบตกลง คุณ

ไรคุณปู่เลยนะ เมื่อก่อนฉันไม่เค

นั่งยอง ๆ ลง แล้วก็หยิบข้อตกล

ท์มือถือของเขา

ี่โ

ขึ้นยืนอย่างกังวลทั

รีบกลับเดี

ะหยิบเสื้อคลุมบนโซฟาขึ้นมา

คิ้วและตะโกนพูดกับเขาว่า “เซ็นข้อตกลงให้เสร็จก่

อย่างไรอย่างนั้น เขาถือเสื้อคลุมและป

สุดเธอก็หยิบปากกาขึ้นมาและเซ็นชื่อตัว

งขึ้นไปชั้นบนเพื่อจัดกระเป๋าเดินทาง แล้วก็โทรหาเหยี้ยนอ

องเห็นทุกอย่าง

เทียบไม่ได้แม้แต่กับขนสักเส

าสายเดียว หลิงเป่ยเชียนก็จะเป็นกัง

เธอเป็นมะเร็งกระเพาะอาหารระยะสุดท้าย ตอนนี้เหลื

เธอไม่อยากจะอยู่กับชีวิตการแต่