ราแต่เช้า เพื่อแจ้งเวลาและสถานที่รวมถึงชื่อบุค

ยบมาตลอดทาง ความจริงป้ามลแกเงียบมาตั้งแต่เมื่อวานหลังจากที่รู้เรื่องประธานบริษัท SPAL แล้วนะ แต่แค่มีคนส่

ารวยขนาดนี้เลยเหรอ ก่อนฉันจะขึ้นไปก็ได้โทรหาคุณบัว ที่คุณลูกค้าบอกว่าเป็นเลขาของท่านประธาน คุณบัวให้ฉันขึ้นไปที่ชั้น

ชั้น 30 เมื่อถึงแล้วก็เดิ

นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานหน้าห้องเอ่ยทักขึ้น ฉันกับ

วเอ่ยขอบคุณฉัน เมื่อส่งขนมเรียบร้อยแล้วฉันกำลังจะขอตั

มสิบปี ลักษณะท่าทางและการแต่งตัวดูดีทุกกระเบียดนิ้ว เขาพูดก

คุณวสวัตติ์ ค่ะ" ผู้ชายคนนั้นส่งยิ้มให้ฉันกับป้า แล้วเอื้อมมือมารับตะก

ามน่าทานมา

ค่ะคุณ...." ป้า

ครับ" เขาเอ่ยตอบมาแล้วยิ้มให้อีกครั้ง

มหล่ออยู่เลย คงเก่งมากเล

ต่อจากคุณภานุวัฒน์ผู้เป็นพ่อ เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมานี

ี่เสี่ยกำธรไม่ใช่ประธานบริษัท SPAL แล้วตกลงเขาเป็นใคร ทำไมถึงต้องหลอกพวกเรา ฉันเองก็ไม่กล้าถาม

งเดือ

งป้าดังออกมาจากร้าน ฉันที่เพิ่งกลับจากโรงเรียนก็ได้แต่งุ

าง นี่ค่ะหลักฐาน" ฉันเห็นป้าหยิบเอกสารอะไรไม่รู้จากผู้ชายที่แต่งตัวภู

ู่แค่สองคนกับหลาน ยังไม่รู้จะขยับขยายไปไหน ขอเวล

คุณไม่ได้ต้องการขายตึกนี้หร

ายตึกให้ ฉันเห็นว่าเขาเป็นสามีจดทะเบียนสมรสถูกต้องตามกฏหมายก็เลยยอมโอนให

ียวเท่านั้น เพราะทางเราก็มีกำหนดที่จะใช้ตึกนี้เหมือนกัน" ป้ามลพ

องเด้งเลย และฉันเชื่อว่าทุกอย่างที่มันแสดงออกมา หรือแม้แต่กระทั่งคฤหาสน์หรู มันก็เป็นเรื่องโกหกทั้งเพนั่นแหละ ฉันกับป้าจึงต้องจำใจเก็บข้าวของเพื่อหาที่อยู่ใหม่ แต่เงินของป้าที่เก็บ

ั้นเขาดีป้าก็เชื่อเขาหมดทุกอย่าง สุดท้ายก็เสียทั้งตัว เสียทั้งเงิน หนูนาก

รายังเหลือชีวิตของเราอยู่ ต้องสู้กันต่อนะคะ" ฉันเองถึงแม้ว่ายังเด็ก แต่ช

เจอร์ หรือของใช้ต่าง ๆ เพราะไม่อยากเอาไปเป็นภาระ อีกอย่างหนึ่ง เรา

ฝั่งหนึ่ง เพื่อจะลองนั่งรถไปหาดูที่อยู่ใหม่ เผื่อ

้านแกไม่ได้ขึ้นรถเมล์ฝั่งนี้นี่น

่ายนั่งลงที่เก้าอี้ข้าง ๆ ฉันแล้วชะเ

หรือเปล่าวะ บอกกันได้นะ จะได้ช่วยกันคิด" ฉันมองหน้าไ

หม ที่นั่นมีห้องเช่าราคาถ

ีหน้าเต็มไปด้วยความหวัง และสุ

ี่ติดกับริมถนนว่างอยู่ ฉันเลยให้ไอ้กระต่ายพาไปหาคนที่เป็นเจ้าของห้อง มันบอกว่า

นเอ่ยทักขึ้นมาด้วยเสียงอันดัง แถมห

ตัว ไม่มีที่อยู่ หนูก็เลยลองพามาดู

แล้วป้าเอ็งทำมาหากินอะ

จ้ะ แล้วก็ร้อยมาลัยงานมงคล" ล

อยู่แถวนี้มันต้องอึดโว้ย ไม่งั้นอยู

งจ่ายกันเอาเอง ส่วนเรื่องอาชีพ ถ้าป้ามึงร้อยมาลัยเป็นก็ร้อยมาลัยขายสี่แยกไฟแดง

ญ่ที่นี่เหรอวะ" มัน

หนูไปบอกกับป้าก่อน ถ้ายังไงแล

นี่ ก็จะให้ทำยังไงได้ เรามันคนจน จะมีทางเลือกอะไรมากนักล่ะ คนจนมีสิทธิ์

ลย ป้าฉันร้อยมาลัยสวยก็เลยมีลูกค้าประจำเยอะ ป้ามีหน้าที่ร้อยมาลัยอยู่บ้านอย่างเดียว เพราะตอนกลางวันเวลาที่ฉันไปโรงเรียน ฉันก็จ้างให้เด็กแถวนั้นขา

ู้ทนเก็บเงินจากการขายพวงมาลัยเอาไว้ให้ฉันเรียนหนังสือ ป้าบอกว่าไม่อยากให้ฉันต้องอยู่ในสังคมแบบนี้ ส่วนป้ามลช่วงหลัง ๆ ก็สุขภาพ