” เสียงไพลินสั่น ตัวหดลีบเหลือแค่คืบ เธอหวาดกลัวเขาแล้วจริง ๆ เ

นว่าหญิงสาวกำลังหวาดกลัวตัวเองแต่ก็ทำได้ยากเต็มทีเพราะความร้อนรุ่มในใจ ซึ่งต้นเหต

็.

คอตก ยิ่งทำใ

กมา น่าจะได้เปิดหูเปิดตาบ

าปาว ๆ “เมธเขาก็เป็นคนดี ดูแลใส่ใจเพลินทุกอย่าง ท

ดี ๆ มันไม่กลายเป็นตัวเงินตัวทองขึ้นมาห

อาโปรดปากร้ายแบบนี

ยากเป็นคนดีในสายตาเพลินไง” เขาแยกเขี้ยวใส่

ากหยอกมาโปรดเล่นมากกว่า อยากรู้ว่าเขายังเป็น ‘อา

ะไรนะ อาโปรดข

ปลก ๆ ที่ไม่สามารถบอกได้ว่าม

น ๆ แต่ไม่นึกว่าอาจะโกรธถึงเพีย

่ยาก เดี๋ยวอ

ลวนั่นอีก ทว่ายังไม่ทันพูดอะไรก็ได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้น เขาจึงลุกจากเก้าอี

งเรียบ “ถึงเวลาที่ต

ไรน

าเล่ห์สบนัยน์ตาตื่นตระหนกของหญิงสาว ใบหน้าที่เคยซีดเซี

นรีหันขวางสอดส่ายสายตาเตร

วางน้อยที่กำลังตกเป็นเหยื่อของราชสีห์ของเธอท

หม่ แล้วถอดชุดของอาออกได้แล้ว คิดไป

ขิน พวงแก้มขาวนวลขึ้นสีแดงระเรื่อบนใบหน้าชัดเจน เธอรีบก้มหน

ันเขี้ยว อยากดึงเธ

าได้ใกล้ชิดผู้หญิ

น้ำเสียงแหบพร่าลงอย่างไม่รู้ตัว พอนึกถึงเมื่อคืนที่ได้

รู้สึกประหลาดใจตัวเอง ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในช่อง

ล้ เธอจึงฉวยถุงใส่เสื้อผ้าจากมือชายหนุ

กยิ้มร้ายกาจ เธอไม่ต้องล็อกประตูห้องน้ำหรอก ไม่มีความจำเป็

ต่เมื่อได้อยู่ใกล้กับสาวน้อยไร่ข้าง ๆ คนนี้ เธอไม่ต้องทำอะไรเลย แค่ความเป็นธรรมชาติของเธอกลับทำเขาเสียความควบคุมอยู่บ

เขาคือหญิงสาววัยยี่สิบสี่ที่เสียน้ำตาให้กับความรัก ซึ่งไม่ใช่ความรักที่มีต่อเขา ชายหนุ่มกั

สืบให้หน่อย อืม ประเดี๋ยวผมส่

ม้จะไม่ได้พบกันนานหลายปี แต่เขาก็คอยติดตามข่าวของเธออยู่เสมอ แต่ก่อนนั้นไพลินเป็นแค่เด็กหญิงตัวเล็ก ๆ ในความรู้สึกของ

ตาวาววับคู่นั้นเพียงครู่หนึ่งเหมือนหญิงสาวกำลังชั่งใจอะไรสักอย่าง เธอจึงค่อยก้าวอ

กหญิงตัวเล็ก ๆ ที่คอยวิ่งตามเขาคนเดิมอีกแล้ว ทุกอ