นต่

นา

ทร์ พร้อมกับยกมือโบกไปมาตรงหน้าแฟนสาว แล้วเรีย

ดเลยค่ะ พี่ซ้อม

่เรียกเราตั้งนาน เป็นอะไร

องคนที่ยืนอยู่อย่างมี

บ ทำไมมองหน้

ายใจ​เข้าลึกๆ เอาวะ! เป็นไงเป็นกัน จะได้ไขข้อข้องใจ​สักที ว่

ะไรพี่ห

อ...

ที่แฟนสาวกำลังจะถาม

ห็นพี่ซ้อมบาสมาตั้งแต่เช้าแล้ว" เธอถามพร้อมกับยิ้มจาง

ี่ไม่เหนื่อยเลยครับ เพราะคนท

ตัวหนี จนเขาต้องชะงักแล้วชักมือกลับไปหยิ

อไม่ชอบให้ใครมาเล่นหัว ถึงแม้ว่าคนๆนั้นจะเป็นแฟนก็ตาม

ี่เข้าใจ...งั้นเร

ะ!

อบวางกระป๋อง​โค้กแล้

ะ โยชวนกินทีไร พี่ก็ปฏิเสธ​ทุก

ากตอบแทนด้วยของโปรด แบบนี้ไม่ชอบหรอครับ?" ที่มานั่งเฝ้าเพรา

ล่อแล้วจะใจอ่อน แค่ไม่อยากพูดให้ทะเลาะ​กันก็เท

ะบร

มเราก็เรียนบริหารนะไม่ใช่วิศวกรร

ือนคณะไง แล้วนี่ไอ้โยไ

ัน" แค่อยู่คอนโด​เดียวกันเฉ

รตามเมียมึง

ม่อยากโทร แค่ไม่อยากให้เพื่อนสนิทเหลิง​ก็แค่นั้น พอโทรเ

กดปิดแอปเกมที่เล่นค้างไว้แล้วกดโทร

่า

ู่ไ

ชาบู ม

หลือแค่คณะเรา..." เจเจละสายตามองไปยังภามที่นั่งตั้งใจฟังอยู่ เหมื

ดกับปลายสายต่อ "รีบมาเลยนะ ผ

อเคๆ​ เดี๋ยว​ฉันจะรี

ๆๆ~ สายตัด

ต้องคิดถึงมันจนทำ

ยดห่า

มื่อกี้ตั้งใจฟังทุกค

้ยอะไรล่ะ กูเ

ูหน้ามหา

ว่าวันนี้มีประชุมดา

าวห

ะคะ โยน่าจะประชุมหลายชั่วโมง

ี่เดินไปส่งนะ

งเดินไปนิดเดียวก็ถึง พี่ซ้อมบาสมาเหนื

ต่

็นไร​จ

ดียวได

ะตู เพื่อจะเอาตัวเองออกไปจากร้านให้เร็วที่สุด แต่ไม่ทันระวั

๊ย!

ันสังเกต​คนที่ตัวเองชน และไม่หันกลับมามองเธ

ิ

นีเลยหรอ!!" เธอโมโห​แต่ทำอะไร

ันก็จริงนั่นแหละ​ แต่พอเดินโดยไม่ใช้รถก็แ

ๆ เหมือนเคยเจอที่ไหน..." วาโยยืนหอบเหนื่อย

ว่าแต่...เธอเรียนมหาลัยนี้หรอ? ช

งซีกขวาที่

วิ่งต่อ ผ่านไปอีกแค่สองตึกก็ถึงแล้ว