่ยขึ้น เมื่อนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร ซ

งไม่ทันจะได้ก้าวขาออกไป บ้านฟ

ะกำนัน” แม่บ้านบอก

นันสั่งเสียงเรียบ ขณะที่ม่า

ูก พ่อกำลังจะให้

ับดึก ทำให้ตื่นสายนิดหน่อย

๋ยวรอคุยกับฟ้าก่อ

ยน้ำเสียงที

” ม่านฟ้าถามก

ับใครก่อนจะกลับมา” ถ

องหรือว่าคนในงาน ก็คาบข่าวมาบอกบ

รือเปล่าคะ ดูเหม

นนั้นหรือเปล่า คน

วย” เธอตอบเสียงเรียบ

ินร้าย

ห้หนูอยู่

ักเขาเป็นอย่างดีจากชื่อเสียงทั้

ดอะไรก

ห้ซอง

อนบิดาจะมีความไม่สบา

วว่าเสี่ยต้นจะ

นี้ ไม่ได้มีอะ

่าไหร่ อิทธิพลของเขาน่ากลัว แต่พ่อก็ขอความช่วยเหลือจากพวกเข

ี่พ่อกลัวค

ชื่อว่าเจ้าชู้มาก อีหนูเยอะมาก

ไหนก็ตาม ก็ไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงจึงได้ไปเป็นอีหนูของเขามากมายนัก” เธอพูด แต่ก็พ

ไม่ใช่คนขี้เหร่ เขาเป็นคนที่หล่อดูดี สมาร์ท แล

บอย่างหนักแน่น พร้อมกับจ้อง

บบนี้พ่อก

สิ่งไหนก็จะได้สิ่งนั้น ในใจก็ภาวนา ขออย่าให้เป็นแบบนั้นเลย ขอให้เสี่ยต้น เว้นลูกสาวเขาไว้สักคนเถอะ เข

ัวเองเรียนมา แต่เมื่อบิดาเริ่มอายุมาก เธอก็ตัดสินใจจากงานที่กรุงเทพฯ เพื

ที่พ่อไปยืมเงิน เพื่อนำเงินมาหมุนเวียนในปางช้างและแหล่งท่องเที่ยวที่สร้างขึ้นมา แต่เ

นล้าน ซึ่งก็คงต้องทยอยคืนในแต่ละเดือนแบบไม่มีปัญหา เมื่อม่านฟ้ารับรู้เรื่องนี้แล้ว เธอก็จะต้อง

วเพียงคนเดียว มีกันอยู่สองคนพ่อลูก ภรรยาเสียชีวิตไปแล้วตั้งแต่ม่านฟ้าได้สามขวบ กำนันจึงก็ครองโสด และเลี้ยงลูกเพีย