img โชคชะตาของพระชายา  /  บทที่ 4 การตบหน้าผู้อื่นมันรู้สึกดีเช่นนี้นี่เอง | 1.30%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 4 การตบหน้าผู้อื่นมันรู้สึกดีเช่นนี้นี่เอง

จำนวนคำ:1795    |    อัปเดตเมื่อ:17/12/2024

แมม และใช้ผ้าฝ้ายปิดหน้าเอาไว้ เส

ต่อให้จะกลายเป็นเถ้าถ

ว่าน

มโหของเขาพุ่งพล่านขึ้นมาในอกแทบจะในทันที “บังอาจนั

ยของเขา ทุกคนต่างก็สั

แล้วมิใช่รึ ยังจะมา

็เลยจะกลับมาทวงงานแต

อจื่อช่างน่าสง

หรานเท่านั้นที่จ้องมองผู้ที่ไม่น่าจะปรากฏตัวที่นี่ในสภาพตัวตั

ไปไม

วยตัวเอง อีกทั้งเพื่อเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดขึ้นในภายภาคหน้า บวกกับกลัวว่าอ

ษณ์นี่ถึงยังมีช

เจี๋ย ก่อนจะขมวดคิ้วและพูดด้วยความไม่พอใจว่า “เหยาซื่อจื่อพูดเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร

ค้นหญิงร้ายชายโฉดเช่นพ

โมโหทันที “ทั้ง ๆ ที่กระทำเรื่องผิดศีลธรรม ถึงขั้นทำให้ข้าอับอายจนต้องแทรกแผ่นดินหนีแล้วแท้ ๆ ยั

ี๊ย

ยาซื่อเจี๋ยเข้าอย่างจัง ทำเอาทุกคนท

่อเจี๋ยกุมหน้าเอาไว้ และชี้หน

บังอาจตบเขางั้นรึ นางไ

ความรังเกียจว่า “ช่างปากเหม็

กับตกตะลึง การกระทำดังกล่าวของฉู่ว่

งสง่าผ่าเผย ชุดคลุมผ้าไหมสีขาวงาช้างเพิ่มพูนความสง่าของเข

บกับเรื่องสนุก ๆ ที่เก

ของจวนอัครมหา

างก็รีบออกมาตำหนิเสียงดังทันทีว่า “ท่านพี่ซื่อจื่อมิได้พูดอันใดผิดไปเสียหน่อย เจ้ามีสิทธิ์อันใดมาตบเขา? สตรีที่

ี๊ย

อันคมชัดดัง

วหราน รอยนิ้วทั้งห้าปูดบวมขึ้นมาตามใบหน

วยน้ำเสียงถากถางว่า “ที่แท้การตบหน้าผู้อื่นมันก็รู้สึก

ครั้ง การตบหน้าถือเป็นเรื่องปกติเลยก็ว่าได้ มิหนำซ้ำ

งการถูกตบดูบ้าง ถือเป็นการเอา

!” สีหน้าของฉู่รัวหรานเต็

์ทิ้งไป จากนั้นก็ผลักเหยาซือเจี๋ยออกไ

อของฉู่รัวหรานเอาไว้ ก่อนจะตบ “เ

จะต่อสู้ ทำได้เพียงกรีดร้องอยู่อย่างนั้น ขืน

จื่อ ช่วยข้า

เรี่ยวแรงของฉู่ว่านยูแข็งแกร่งเกินไป หนำซ้ำอีกฝ่ายยังจับข้อม

ยายามจะเข้าไปดึงนางกลับมา แต่สุดท้ายฝ่ามืออรหันต์ที่เป็นของ

เพี๊ยะ เ

ี่ใบหน้าของทั้งสอง

พริบตาปริบ ๆ และพูดอย่างไร้เดียงสาว่า “ข้ากำลังจัดการกับนัง

้นถึงกับตกตะลึงไป

านั้น คิดไม่ถึงเลยว่าจะมีนิสัยแข็งกร้าวถึงขนาดกล้าทำร้ายซื่อจื่อที

พื่อรายงานสถานการณ์ทันที งานแต่งงานที่ควรเป็นไปด้วยดีกลับต้องมาพังพินาศเ

ึงตา และพูดด้วยความเดือดโมโหว่า “นังบ้า! เจ้า

นั้นรีบปรี่เข้ามา ก่อนจะล้อม

ล่า โจมตีเลยสิ!” สีหน้าขอ

กผู้ใดทำร้ายเลยสักครั้ง วันนี้นางจะต้

ไม่มีความหวาดกลัวอยู่เลยแม้แต่น้อย ถึงแม้ร่างกายนี้

อยู่ดี ๆ เสียงประกาศที่ฉะฉานของใครคนหนึ่งก

ทายาทเสด

img

สารบัญ

บทที่ 1 เข้าสิงร่าง บทที่ 2 ราชานักรบผู้มีชื่อเสียงโด่งดัง บทที่ 3 หาตัวนางให้พบ หั่นนางเป็นชิ้น ๆ บทที่ 4 การตบหน้าผู้อื่นมันรู้สึกดีเช่นนี้นี่เอง บทที่ 5 ทำตัวสำส่อนหนีไปกับผู้อื่นงั้นรึ? บทที่ 6 อนุญาตให้พวกเจ้าทั้งสองแต่งงานเข้าจวนพร้อมกันได้ บทที่ 7 สู้เติมเต็มความปรารถนาของพวกเขาดีกว่า บทที่ 8 หากอยากช่วยชีวิตนาง เช่นนั้นก็หุบปากเสีย
บทที่ 9 รับโทษแทน
บทที่ 10 นางคือปีศาจงั้นรึ (ภาค 1)
บทที่ 11 นางคือปีศาจงั้นรึ (ภาค 2)
บทที่ 12 ช่วยชีวิตคนในโรงหมอ
บทที่ 13 เอาไปให้หมด
บทที่ 14 มีคนเล่นชู้
บทที่ 15 บังอาจวางยาพิษงั้นรึ
บทที่ 16 พระราชโองการพระราชทานงานแต่ง
บทที่ 17 ลงแส้เสิ่นซือ
บทที่ 18 การประท้วงของแพทย์ในสมัยโบราณ
บทที่ 19 ลูกศิษย์ของแพทย์นักปราชญ์อย่างนั้นหรือ
บทที่ 20 การเดินเล่นซื้อของเป็นนิสัยของสตรอยู่แล้ว
บทที่ 21 ผงคัน
บทที่ 22 คนชั่วแท้งลูก
บทที่ 23 ทูลฟ้องต่อไทเฮา
บทที่ 24 ไร้ซึ่งความแน่นอน จนทำลายความน่าเชื่อถือ (ภาค 1)
บทที่ 25 ไร้ซึ่งความแน่นอน จนทำลายความน่าเชื่อถือ (ภาค 2)
บทที่ 26 ใบหน้าที่แสนอัปลักษณ์
บทที่ 27 หมิงหวั่นเอ๋อร์เข้าวัง
บทที่ 28 ฮ่องเต้พระองค์นี้ ดูไม่เหมือนคนดีเสียเลย
บทที่ 29 ผึ้งไต่ไรตอม
บทที่ 30 ชายสารเลวผู้นี้ช่างใจดำยิ่งนัก
บทที่ 31 การมาเยือนของเสิ่นซือ
บทที่ 32 แก้แค้นให้หนำใจ
บทที่ 33 มีชื่อเสียงโด่งดังขึ้นมาในชั่วพริบตา
บทที่ 34 ราชานักรบมาเยือนด้วยตัวเอง
บทที่ 35 กระมิดกระเมี้ยน
บทที่ 36 กามโรค (ภาค 1)
บทที่ 37 กามโรค (ภาค 2)
บทที่ 38 ได้รับวัตถุดิบยามาแล้ว
บทที่ 39 หมอย่อมมีใจเมตตา
บทที่ 40 ต้นตอของพิษ
บทที่ 41 อย่าเถียงกับคนโง่เลยจะดีกว่า
บทที่ 42 ถือโอกาสกอบโกย
บทที่ 43 แสดงความสามารถ
บทที่ 44 หากเจ้าบานสะพรั่ง ผีเสื้อย่อมจะมาดอมดมเอง
บทที่ 45 ถูกวางยาพิษ
บทที่ 46 เปิดเผยใบหน้าที่แท้จริง
บทที่ 47 ได้เงินมาก่อนหนึ่งแล้ว
บทที่ 48 พบกันอีกครั้ง
บทที่ 49 ถูกลวนลาม
บทที่ 50 เอาชีวิต
บทที่ 51 ลองหยั่งเชิงอีกครั้ง
บทที่ 52 กดดันพ่อ
บทที่ 53 หน้าตาก็ดี แต่ความคิดช่างน่ารังเกียจเสียนี่กระไร
บทที่ 54 สองเท่า
บทที่ 55 ความจริงเกี่ยวกับการสิ้นชีพจากการคลอดบุตร
บทที่ 56 ห้องพระ (ภาค 1)
บทที่ 57 ห้องพระ (ภาค 2)
บทที่ 58 จงใจ (ภาค 1)
บทที่ 59 จงใจ (ภาค 2)
บทที่ 60 สอนความเป็นคนให้ลูกผู้ลากมากดีด้วยเข็มเดียว
บทที่ 61 ชายบริสุทธิ์
บทที่ 62 ชายชู้ผู้ลึกลับ
บทที่ 63 ใครเป็นฝ่ายชนะกันแน่
บทที่ 64 ต่อสู้กัน
บทที่ 65 วรยุทธ์อันแข็งแกร่ง
บทที่ 66 นั่งคนละฝั่ง
บทที่ 67 โจมตีภูเขาให้เสือตื่น
บทที่ 68 สถานการณ์ในท้องพระโรง
บทที่ 69 การฝึกวรยุทธ์
บทที่ 70 การแสดงอันน่าตราตึงใจ
บทที่ 71 ขอเสนอตัว (ภาค 1)
บทที่ 72 ขอเสนอตัว (ภาค 2)
บทที่ 73 ได้ครองป้ายทองละเว้นเว้นโทษประหาร
บทที่ 74 ลูกไม้เดิม ๆ ทั้งนั้น
บทที่ 75 อ่อนหัดเกินไป
บทที่ 76 เสียงไพเราะเสนาะหู
บทที่ 77 กระทำชำเลา
บทที่ 78 เสียงข้างในคือเสียงของผู้ใด
บทที่ 79 ความแตกต่างระหว่างความใกล้ชิดและระยะห่าง
บทที่ 80 อะไรที่ไม่ควรเห็นก็อย่าได้ริมอง
บทที่ 81 มายั่วยุถึงที่
บทที่ 82 ขโมยจูบ
บทที่ 83 ให้ความรู้
บทที่ 84 ยาหยุดการตั้งครรภ์
บทที่ 85 โผเข้ากอด
บทที่ 86 ผงทองคำสิ้นฤทธิ์
บทที่ 87 ถูกจ้องเล่นงาน
บทที่ 88 ข้อแลกเปลี่ยน
บทที่ 89 ข่าวดีสองเรื่อง
บทที่ 90 กลยุทธ์ทรมานตัวเอง
บทที่ 91 หนอนกู่
บทที่ 92 พยายามโดยเปล่าประโยชน์
บทที่ 93 ปะทะคารมณ์
บทที่ 94 กรรมนั้นคืนสนอง
บทที่ 95 การหาเงินเป็นเรื่องจริงจัง
บทที่ 96 ในความฝันมีทุกอย่าง
บทที่ 97 มอบสินสมรสให้เจ้าสาว
บทที่ 98 ทำให้มากกว่าพูด
บทที่ 99 เจ้าบ่าวหนีงานแต่ง
บทที่ 100 ส่งตัวเจ้าสาวไปถึงที่
img
  /  4
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY