ผู้ชายคนหนึ่งเข้ามาในบ้าน...ผ่านไปราว 1 ชั่วโมง ชายผู้นั้นก็ออกจากบ้

ยานอนหลับไปแล้ว ก่อนจะอ

บไป โดยที่ไม

เพราะระยะนี้เธอมักไม่สบายตัว ทำให้นอนไม่ค่อยหลั

ื่นเสียหลักเพราะพื้นตร

ียงดัง โชคดีที่เธอไม่ล้ม แค่เสียหลัก หากล้มขึ้

หา พร้อมยกมือขึ้น “ดิฉันทำเองค่ะ พอดีพื้นตรงนี

หญิงสาวพูดเสียงต่ำลึ

ค้า ฮ่าๆๆ ” เสียงหัวเราะดังลั่น ทำให้สาว

ิ...ตอนนี้เธอทำได้แค่อดทน ลำพังเธอคนเดียวคงจะไปเอาชนะแรดทั้งฝ

กๆ ก่อนจะเดินเชิดหน้าผ

พริก เธอดึงถ้วยน้ำพริกออกมา แล้วตว

แบบนี้ทุกวัน ไม

ิ่มด้วย ในทุกๆ วัน สาวใช

าง น้ำพริกบ้าง” เธอว่าประชด พูดเสียงดัง เหมือนเจตนาให้คนอ

านายมีแค่คุณชวัลคนเดีย

ก่อนจะหันไปทำกับข้า

องน้ำไปอาเจียน พาเดินมาที่ห้องโถ

ลยนะคะ หรือว

เรื่องข

ลูกของคุณชวัลเหรอเนี่ย ไม่ได้สิ...แบบนั้นก็น่าสงสารคุณชว

ับคนที่มีผัวแล้วนี่ ใครจะไปเหมือนป้าล่ะ เกิดมาไม่เคยมีผัว ไม่มีใครมาแต่งเป็

ย่างแรง แต่เธอเกาะตู้โชว์ไว้ได้ทัน ก่อนจะเงื

ีย

น เจ็บแสบที่แก้มซ้าย ยกมือขึ้

้ๆ แล้วกระซิบกระ

ของแอ๋ม ก่อนจะหันไปปรายตามองภันทิลาเล

นัก ตามปกติแล้วนิสัยของสมศรี ไม่ใช

ี้ชยางกูรกลับบ้านเร็วกว่าปกติ เพียงห้าโมงเย็น เขา

่งอ่านอยู่บนเตียงลง แล้

ำอะไรให้คุณโกรธอีก ทั้งๆ ที่ฉันพยายามอยู่เงี

กับคนรับใช้ แม้แต่ป้าสมศรียังโดนตบ ผมเห็นรอยมือที่แก้

้กลับ ที่แท้ก็ตั้งใจจะฟ้องชยางกูรนี่เอง “ค่ะ คุณก็เลยรีบร้อนมา เพราะเ

ธอย้อนถามเสียงเรียบราวกับ

ห้คุณทำบ้าน

่ทำให้บ้านร้อนก็คือคุณนั่น

ซะก่อน ผมจะมีอคติกับ

ข้าหาตัวเอง พลางเลิกคิ้วสูง “ตายแล้ว

คุณ...มีผมคนเ

พออะไร อย่ามา

ู่คมวาวโรจน์ ก่อนจะถอดเสื้อผ้าออก แล้วขึ้นเตียง คว้

ุดพ้น แต่ไม่เป็นผลสำเร็จ เพราะยิ่งเธอดิ้น เขายิ่งกอดแน่นกว

ทั่วร่างบอบบาง ทั้งลูบทั้งคลำ แล้วก็เลื่อนมาขยำเต้าอวบ

รธเขาที่ทำกับเธอราวก

ณจะย่ำยียังไงก็ได้นะ”

ากระซิบเสียงต่ำ กัดขอบหูเธอเบาๆ ในข

จจะ...” เธอพูดไม่ทันจบ เขาก็ตะคอก “หุบปาก นี่เป็นหน้