ที
ปถึงบทสนทนาที่เคยได้ยิน ฮูหยินเอกพยายามปลอบหลี่หลันฮวาหล
๋ยวก็ซาไปเอง" คำปลอบนั้นแฝงไปด้วยความหวังที่ว่างเปล่
ลือน