มที่ ทดแทนที่ทำให้พี่สาวมาค้างด้วยกันที่บ้านไม่ได้” ท้ายประโยคเป็นเสียงขึ้นจมูก

งนอก เพราะสะดวกสบายสำหรับพี่มากกว่า

มาตลอด พอได้ช่วงลาพักร้อนก็อยากมีเวลาอยู่กับตัวเอง มีความเป็นอิสระ ได้ทำทุกอย่างตามใจตัวเ

ใจนะ ที

ค

ข้อได้ไหม ลดาจ

แหววถามอย่างนี้ลด

ม ถ้ามีเรื่องไม่สบายใจ ลดาไม่ต้องฝืนทน ลดายังมีพี่อยู่ทั้งคน จำได้ไหมจ๊ะ เราเป็นพี่น้อ

ลดาขอบค

พิชชาย้ำถาม น้ำเสียงคาดคั้น

านี้แล้ว...แต่สัญญาค่ะว่าไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น ลดาจะไม่ปิดบังคุณแ

่ สามีของลดาอย

จ็บหนักจนต้องพักค้างอยู่ที่ไหนสักแห่ง มันก็เป็นเรื่องที่เข้า

มืดแล้ว ไม่ยอมลุกไปอาบน้ำแต่งตัว ถ้าวั

...ยังสบ

็บไข้ง่ายๆ หรอก นอกจากจะขี้บ่นมากขึ้น อันนี้ลดาแปลกใจจริง

่ยนจากเดิมมา

ค่ะ แต่ยังไง

ลดาตามเข้ามา ต่อด้วยเสียงห้าวของคนที่พราวพิชชาถามถึง คล้ายว่าเขากำลังแย้งคำก

เราที่โทร.หาลดา เลยเล่นละครตบตาว่ารักเมีย

ี่มีเรื่

่ายัง

ราะนัดเพื่อนที่จะตามมาสมทบเมื

รมณ์ผิดหวัง...เสียจนพราวพิชชาเกือบเปลี่ยนใจ เปลี่ยนแผนใหม่ ถ้าอีกฝ่ายจะไม่ชิงพูดขึ้นก่อน “แต่

ก็ได้เจอกันอีกแน่น

้าวกับลดาสักมื้อก่อน เอาเป็นเย็นนี้ลดาจะไปหาคุณแหววที่รีสอร์ต อยากออกไ

ลงจ

แหววไปเที่ยวกั

้พราวพิชชาคลี่ยิ้มออก แม้หัว

เรา งั้นก็เอ