ย" เสียงร้องตะโกนจาก

ที่เพิ่งเดินทางกลับมาจากบ้านอื่น เดินผ่านมาพอดี ได้ยินเสียงร้องโ

น" สิงห์รีบกระโดดลงไปในน้ำเพื่อช่

"เฮ้ยเอ็งอย่

กมาได้ยินเสียงก็รู้สึกโล่งใจ สิงห์ตกหน้าเบาๆเพื่

กเต้าเหล่าใ

่บ้านนี้ล่ะจ๊ะพี่ชายเป็นใครจ๊ะ"ห

ะเดินไม่ไหวเอ็งไม่ต้องกลัวข้าดอกหนา

างหนู"สิงห์เอ่ยถาม

อระย้าแ

ร้อมกับอุ้มระย้าแก้วเพื่อนำไปส่

กายถวายตัวเพื่อตอบแทนบุญคุณให้แก่สิ่งจนปัจจุบันนี้เธออายุเข้า 18 ปีเธอม

ลองชิมดู"ระย้าแก้วที่บัดนี้โตเป็นสาวสะพรั่งใครๆก็ต่างหมา

ครั้งกี่หนว่าข้าไม่อยากยุ่งเกี่ยวกับ

วเป็นประจำเขามักจะใช้ถ้อย

นมฝีมือข้าก็เท่านั้น หาได้มีสิ่งใดแอบแฝงไม่"ระย้าแก้วถ

ป ๆ ให้พ้นหน้าข้าไป ข้ามิอยากเห็นหน้าเอ็ง"สิงห์ที่รู้ส

พรุ่งนี้"ระย้าแก้วที่ไม่เคยสิ้นความหวังจากสิงห์ชายผู้ที่

น้าเอ็ง เอ็งก็ยังจะมาอยู่ได้ทุกวี่ทุกวัน เอ็งนี่มันเป็นผู้หญิงอย่า

ผิดขนาดนั้น เพียงแต่ข้าบอกพี่แล้ว ว่าข้านั้นพึงใจ

งดอกนะ ระย้าแก้ว เพราะข้ามีหญิงที่ข้ารักอยู่แล้วซึ่งแน่นอนว

ไม่รักข้ามิเป็นไร แต่ขอให้

ะมีน้ำตาไหลมองหน้าอยู่เป็นประจำแม้รู้ว่าจะเจ็บปวด

ลย กูไม่อยากจะเห็นของพวกนี้"ไอ้สิ

ะพูดกับนางดีๆบ้าง นางมาเรือนพี่ทีไร นางก็ร้องไห้ออกไปทุกทีพี่ไม่สงสารนางบ้า

งเสียสิ นางจะได้เลิกยุ่งกับกูเสียที กูรำคาญ...!!!ส

สะสวยจิ้ม นี้มีแต่ผู้ชายหมายปองตามมาหาจนถึงหมู่บ้าน มีแม้กระทั่งเศรษ

ตาธรรมดา ยังสู้นางจันทร์แรมของข้าก็มิได้"ไอ

บื่อหน่ายนางจันทร์แรมที่เริ่มมีข่

พี่คงไม่รู้จักนางจันทร์แรม

ล่อนคงมิมาให้พี่เห็นหน้าแล้วกระมัง ถึงเวลานั้นพี่ก็อย่

สอนกูเลยรึ"ไอ้สิงห์ที่ได้ฟังสิ่งท

ะพี่สิงห์" ไอ้ด

กหน่อย มีป้อมตรงไหนชำรุดทรุดโทรม เราจะได้เกณฑ์คนไป

เราด้วยเพราะเห็นว่ามันน่าจะว่างจากนาแล้

อะเดี๋ยวกูจะล่วงหน้าไป

างได้แต่นั่งมองหวนนึกถึงวันแรกที่ได้เจอกับสิงห์ทำให้หัวใจ

กลียดจงชังข้า พี่ชิงชังค่าเหลือเกินพี่สิ

กและติดตามไอ้สิงห์ไปจนกว่านางจะเจ็บจนถึงที่สุดแล้วหาก