แทนข้าเสียหมดเลย"ระย้าแก้ว ขอบคุณพระพายท

ให้ปวดหัวตามมาอีกเมื่อไอ้สิงห์ได้เ

ไปที่ใด"ไอ้สิงห์เดิน

ดีฉันจะไปสวนดอกลั่นทมน

้านเรามีด้วยรึ"ไอ้สิงห์ไม่เคยได้ยินเรื่องสวนดอกล

มันอยู่ในพื้นที่ ส่วนตัวบ้านของข้า มิใ

กนางจันทร์แรม ที่เดินจ้ำอ้าวมาแต่ไกล มาถึงก็จับ

๊ะ"นางจันทร์แรมที่จับมือถือแขนในสิงห์ อย

ะ"ไอ้สิงห์รีบปฏิเสธนางในด

ต้องกลับไปคุยต่อหรือไม่"ไอ้สิงห์รีบส

เองนั้นต้องการความช่วยเ

น่าจะต้องไปดูรั้วไม้รอบหมู่บ้าน ข

นิทสนมหัวใจของเธอนั้นเจ็บแปล๊บ เธอก็ต้องอด

ห้ถึงที่สุดจนกว่าหัวใจเธอจะด้านชาเมื่อถ

กลับอีกรึ?"นางจันทร์แรมรีบถ

ระพายเพราะเธออยากจะพาเขาไปดูสวนลั่นทมที่

ันเสียทีเถิด ที่ข้าเอ่ยปากชวนพี่

มหวานไปให้โดยที่ไม่รู้เลยว่าไอ้สิงห์ได

ผู้ชายหน้าตาดีก็ระลิกละลี้ ๆเ

ขแล้วที่พี่ไม่ได้เห็นสวนที่เ

อยคำทุกวาจาที่ทั้งสองได้เอ่ยพูดคุยกันอยู่ด้า

เดินไวเยี่ยงม้าขนาดนี้ข้าจะตามพี่ทันก

นของกูปกติเดี๋ยวกูถีบหงายแม่งเสียดีมั้ง

ปกินรังต่อรังแตนที่ไหนกันเล่าเหต

จะเข้าใจได้แต่ในเมื่อพี่สิงห์พูดเองว่ารังเกี

่วงระย้าแก้วอย่างผิดปกติเพราะมันก็จำไม่ได้ว่าผู้ชายคนนั้นคือผู้ใด เหตุใดจึงได

เอ่ยถามด้วยความสงสัยเพราะผู

ว้อย่าส่งเสียงดัง"ไ

แปลกหน้าที่เดินเคียงคู่มากับระย้าแก้ว และมีบ่

ี่แทบจะจำไม่ได้เลยหนา"พระพลายเอ่ยชม ระ

้สาวหมู่บ้านพี่มิได้ดอก

ึงหมู่บ้านของพี่ มีแต่คนบอกว่าเจ้าเปรียบเหมือนอิเหนาท

มงามของระย้าแก้วเป็นที่เรื่องลือ มีเพียงไอ

อไม่"ไอ้สิงห์

ได้ยินกะไร"ไอ้ดำถา

้ยินเลยรึ"ไอ้สิ่งที่แอบซุ่มอยู่หลังพุ่มไม้รู้สึก

พี่สิงห์ แต่มันมีอะไรผิด

ยงวัวเลี้ยงควายอยู่ในไร่ดีกว่าไม่ต้องมาติดตามกูดอ

ข้าใจก็พี่ถามข

โหหนักเข้าไปอีกที่ไอ้ดำไม่ได้เข้าใจในสิ่งที่

กจากพุ่มไม้มาทันที จนทำให้ระย้าแก้วแ

กดรอยตามกูกับแม่ระย้าแก้วเช่นน

าอันนี้พี่ดำคนของหัวหน้าหม