อนนี่ก็น่าจะมีฝีไม้ลายมือไม่เบาจึงได้กล้าย

้สิงห์เดินออกมาจากหลังพุ

ระไรที่นี่จ๊ะ"

งของเอ็งมิต้องยุ่ง"ไอ้สิ

บระย้าแก้วเช่นนี้เล่า"พระพายรู้สึกไม่ชอบใจกั

หนักกบาลส่วนไหนของเอ็งเล่า"ไอ้สิงห์

้นข้าก็พร้อมจะมีเรื่องหนา"พระพรายยกดาบออ

เลยนะถือว่าน้องขอ"ระย้าแก้วรีบเอ่ยคำวิงวอนและ

เราไปกันเถิดเสียเวลากันมานานแล้ว"พระพรายแล

ะย้าแก้ว แล้วที่เอ็งเที่ยวบอกว่ารักข้าอย่างนั้นอย่างนี

ยู่ที่พื้นเพราะอยู่ดี ๆ

ลายตีนมาจากที่ใดกัน แล้วมาทำอะไรที่หมู่บ้านของเรากูต้องรู้เรื่อ

ย่ำค่ำให้จงได้"พูดจบไอ้ดำก็รีบมุ่งหน้าไปหาแหล่

วันนี้ข้าเห็นมีชายหนุ่มแปลกหน้า มาที่วัดหน้าต

ณิกาที่มีอายุเยอะที่สุด มิได้รับแขกเพียงแต่จัดส่ง

็ว่ามา"ไอ้ดำที่อยากจะได้ข่า

ล่า"นางนวลคณิกาที่มีข่าวกร

กทางให้ฉันทีว่ามันเป็นผู้ใดมาจากไห

ำใจพ่อ

เมื่อคืนนี้ได้มาร่ำสุราเค้านารีที่หอคณ

าณนั้นแหละ"นางนวลจึงเล่

าติต่างหมู่บ้านหลายปีจึงไม่ได้กลับมาแค่น

มีอัด ตระกูลมีทรัพย์สมบัติมากโขกินใช้ทั้งชาติก็ไม่หมด ยังมีที่ดินพระร

พระราชทานแปล

บแผ่นดิน จนบัดนี้ลูกหลานก็ไม่ได้รับใช้เป็นแค่ชาวบ้า

ำที่ได้ข่าวเรียบร้อยก็รีบลงกลับไปหาผู้เป็

ตรกับนางจันทร์แรม คนที่ตนหมายตาแต่ก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือน

าแล้ว"เสียงไอ้ดำตะโกนมาแต่ไ

ราเองรีบๆบอกข้ามาเร็วๆ"ไอ้สิงห์

นกินท่าสักนิดเถอะ ฉันก็วิ่งมาจนสุดฝีเท้า

เล่ามาให้กูฟังเสียทีเถอะเ

ๆ ที่ได้ฟังมาจากนางคณิกา ไอ้สิงห์ที่ได้ยินว่าผู้ชายคนที่อยู่ก

้เรื่องของระย้าแก้วเหตุใดวันนี้พี่จึงสนใจ ไอ้ผู้ชายที่มา

จกูอยู่แล้ว กูก็แค่อยากรู้เท่านั้นเองว่ามันเป็นใครมาจากที่ใดอยู่ๆก็โผล่

กพี่เสียขนาดนั้น แต่พี่กลับทำร้ายน้ำใจนางทุกวัน แต่นางก็ยังมาหาพี่ม

ายใจดำกับนางเหลือเกินแต่จะให้เขาทำเช่นไรเล่าในเมื่อเขารู้สึกรำคาญสะอิดสะเอี

ไร กูก็พูดปาว ๆว่ากูไม่ได้ชอบระย

าแก้วนางทำใจจากพี่ได้วันั้นพี