ดหมายด่วนไปที่ชายแดนเหนือ เพื่อให้ซูเซวียนกลับมาจัดการเร

่งออกไปก็นับว่าไม่สาย แต่หากต้องรอซูเซวียนอีกหล

็มาแจ้งซุนเหยาเรื่องร

ะไปดูด้วยตนเอ

งรีบลุกขึ้นไปเ

แม่ ข้าจะส่งเจ้ากลับไปอยู่ที่จวนตระกูลจ้าวเสีย”

บิดามารดาล่วงรู้ก็คงเป็นเพร

ยวกุ้ยนางก็รีบก้มหน้ารับปากทันที นางไม่

่พูดแล้

่ยวกุ้ยเชื่อฟังคำพูดนางแล

้านที่พ่อบ้านซูหาให้นางมีอยู่สองแห่ง นางชอบร้านที่มีสามห้

ซื้อทาสด้วยตนเอง ซุนเหยาเมื่อเ

ัน หากคนจากยุคของนางได้มาเห็นย่อมต้อง

วมาสามคน และคนงานที่จะทำหน้า

นงานได้พัก นางจึงไม่กังวลเรื่องที่อยู่ของพว

ยงเล็กน้อยก็พร้อมเปิดได้แล้ว ก่อนที่จะพาทาสที่ซื้อมา

เสียก่อน อีกสองวัน

ให้พวกเขาพักผ่อนไปก่อน นางยกตำแหน่งหลงจู๊ให้ อาหมานบุรุษวั

ุนเหยา เพราะถือว่าชดเชยให้นาง

การอาหารขึ้นมา นางกุมขมับอย่างเคร่งเครียด เพราะลืมนึกเรื่องวั

นางเอ่ยพึมพำเบาๆ พร้อมทั้งลูบ

นางอ้าปากค้างมองอย่างตกตะลึง นางไม่

พร้อมทั้งของในวันที่นางไปตรวจสอบสิ

ซุนเหยาอ

างสวมอยู่คงเป็นช่องเก็บของเช่น

งออกมา เพื่อตรวจดูว่าเป

ี่ยวกุ้ยที่อยู่ด้านนอกจึงได้เข้ามาดู ยังดีที่ซุ

ใดเจ้าคะ” นางเ

อยู่ก็ไปทำเถิด” ซุนเหยาโ

่มจะลองเรียกของออกมาอีกครั้ง เมื่อลองสัมผัสท

ง ซุนเหยานางจึงเข้าไปในห้องเก็บสินเดิมของนาง และลองนำของเก็บเข้าช่องในกำไล ข

เพิ่มจำนวนได้ ซุนเหยานางนำของเก็บไว้อย่างเดิมยังไม่เก็

ล้ว ซุนเหยานางก็เดินทางไปที่ร้านของนาง ส่วนด

เห็นทาสที่ซื้อมาทั้งหมดยืนรอพร้อม

่านตั้งนามให้พ

้วย อ้อ แล้วต่อไปเรียกข้าว่าน

อง เมื่อเรียบร้อยแล้ว นางก็พาป้าจิน ลุงตง ลุงจาง ไป

วยเพื่อหยิบจับสิ่งของไปคนละหนึ่งคน เพีย

ำออกมา แม้ไม่มีเครื่องปรุงของนางก็นับยัง

ให้นางพาคนไปนำเครื่องปรุงที่ซุนเหย

พวกท่านต้องจำให้ขึ้นใจ ว่าเ

ลายสิบใบตรงหน้าอย่างตกตะลึง เกิดมาก็เพ

ัน” ซุนเหยานางให้พวกเขาแบ่งพื้นที่ด้านในด้วยตนเอง ทั