ยมทูตก๊องแก๊ง

ตก๊อ

ุ่นพี่เป็นเ

ม่ใช่สีฟ้าสดใสอย่างที่คุ้นเคย แต่เป็นสีม่วงอ่อนระยิบระยับคล้ายมีละอองดาวโปรยปรายอยู่ทั่ว เสื้อผ้าที่เขาสวมใส่มิใช่ช

ามทรงจำสุดท้ายของเขาคือภาพรถบรรทุกคันหนึ่งพุ่

่งพักวิญญาณ' น

ฮันบกสีชมพูหวานแหววยืนกอดอกมองเขาอยู่ ดวงตากลมโตสีนิลเป็นประกายวิบวับ ผมยาวสลวย

งไงว่าฉัน..." นัมจุนยังพูดไ

ไงล่ะ โกนัมจุน" เธอยิ้มกว้างจนเห็นลักยิ้มบุ๋มที่แก้ม "ยินดีต้

มทูต หมายความว่าฉันตาย

่นในทุ่งพักวิญญาณได้ยังไงล่

ก็ได้น่า ถึงเจ้าจะกลายเป็นผีไปแล้วก

กเหมือนโลกทั้งใบกำลังพังทลาย เขาเป็นคนดีมาตลอดชีวิต ทำบุญใส่บาตร ช่วย

น การตายไม่ใช่จุดจบเสมอไปหรอ

ใหญ่ใกล้ๆ แล้วตบแปะๆ ที่ว่างข้าง

อนมีชีวิต ท่านพญายมเลยเมตตาให้เจ้าไ

เด็กหญิง กลิ่นหอมอ่อนๆ ของดอกไม

ื่อนำทางพวกเขาไปสู่สวรรค์" จีวอนชี้ไปยังปลายทุ่

่ถึงฆาต เพื่อลากคอมันลงไปรับโทษในนรกภูมิ" เด็ก

ันเหรอ?" นัมจุนเบิกตากว้าง เขาไม่

ือจะเรียกว่าปลดปล่อยโลกจา

ชดใช้กรรมซะบ้าง อีกอย่างเจ้าจะมีอาวุ

กะสลักลวดลายเมฆไหลอย่างงดงาม ด้ามจับพันด้วยไหมสีแดงสด เมื่อลองชักดาบออกมา ใบดาบก็ส่องประกายเย็นเยียบ ม

มาเบาๆ เขาลองควงดาบไปมาสองสามครั้ง รู้สึกคล่องแคล่

' อาวุธคู่กายของยมทู

ี่ยนรูปร่างไปตามความถนัดของแต่ละคน ของข้า

าวออกมาอวด มันยาวเกือบสองเมตรดูน่าเกรงขา

ียงสาแต่แฝงไว้ด้วยความเก๋าของจีวอน "แล

๊ด "ถึงตัวข้าจะเล็ก แต่ข้าเป็นยมทูตมาร้อ

บ พี่จีวอน" นัม

ลิ้วไหวตามการเคลื่อนไหว "ได้เวลาไปดูสถานที่ทำงานใหม่ของเจ้า และ

จหายกับการตายของตัวเอง แต่เขาก็รู้สึกถึงความท้าทายและความรับผิดชอบใหม่ท

วอนพาเขาไปย้งนรกภูมิ พาดูคนชั่วที่ถูกทำโทษต่างๆตามขุมนรกแต่ละขุมก่อนจะนำมายังห้องสมุดที่อยู่ในถ้ำ โยนหนังสือคู่มือการ