หมือนแกตอนเด็ก ๆ เลย” ลู

จึงทรุดตัวลงนั่งข้างปู่ของเขา จากนั้นก็โน้

าก็อยู่ที่นี่แล้วไง’ แม้จะคิดแบบนั้น เขาก

นถิ