เล็กน้อยแต่ก็ยัง

่องอยากจะ

้น มีนาก็รีบภ

่องนั้น...อย่าให

ันขึ้นมาให้ต้องอับอายอีกระลอก แต่เธอจะไ

รอคะ” ประหม่

บรู้ได้