วิวาห์

้วย จากเด็กกำพร้าพุงโลที่ตายายนำไปฝากไว้ที่สถานสงเคราะห์แล้วไม่รับกลับบ้านอีกเลยหรือจะเรียกให้ถูกก็คือตายายนำไปทิ้งไว้ที่นั่นสู่บ้านเศรษฐีคหบดีใหญ่เมื่อสุภาแ

อนหมา

วีผมแล้วมัดจุกสวยๆ เหมือน

ะพรั่งรีบค้านก่อนเดินหนีไปช่วยหยิบจับขนมและน้ำหวานแจกเด็กๆ สุ

’ ครูพี่เลี้ยงในสถานสงเคราะห์เดินมาจูงเด

ปิดภาคเรียนเดินมาจูงเด็กน้อยไปล้างมือที่อ่างล้างมือ โดยครูพี่

ังตื่นคน’ พีรพงศ์ถามพลางถูง

ามาฝากเช้าเย็นมารับกลับเพราะต้องทำงานทั้งคู่ แต่วันที่สามนี่มาฝากไ

ั้งใจทิ้

มาอีกเลย’ ครูพี่เลี้ยงหน้าเศร้

ละครับ’ พีร

ลูกสาวเคยทำงานบ้านเศรษฐีพอท้องก็กลับมาอยู่บ้านเฉยๆ ใ

เพราะเลี้ยงไม่ไหว น่า

แม่เลยไม่อยากเลี้ยงไว้’ ครูพี่เลี้ยงบอกทำเอาสองคนป้าหลานหันสบตาก

าภหรอกเหรอ’ สุภาเอ่ยพลา

คะ’ ครูพี่เลี้ย

อีก ถึงว่าสิหน้าคุ้นๆ ใช่ไหมตาพงศ์’ สุภาหันไปถามหลานชา

็นจะคุ

เก่าแก่ได้ยังไงกัน’ สุภาพูดยิ้ม

ก’สุภาย่อตัวลงนั่งยองๆ จ้องตาใสแจ๋วของเด็กหญิงที่จ้องตนเองสลับกับหลานชาย

สพูดขึ้น สุภาหันขว

มา น้องตัวเท่าน

ปาก ก่อนจะวิ่งหนีเมื่อพีรพงศ์ก้มลงไปกระซิบอะไรบางอย่

่เอาอย่าเข้ามานะ

นั้นกำลังจะเป็นเจ้าสาวแส

ะคว้าผู้ชายที่ไหนมาเป็นหลานเขยหรือหลานสะใ

แดงให้ เพียงออรับมาแล้วเปิดออกดูทันที ข้างในเป็นสร้อยข้อมือเส้นเ

้าสุภาถามเมื่

เพี้ยงคงไม่กล้

ยังไงเราก็ต้องออกงานกับพ

สุภาจะสั่งสอนให้เรียกป้าเหมือนหลานคนอื่นๆ แต่เพียงออไม่อาจเอ

องป้า ป้าให้รางวัลเด็กดีเชื่อฟังผู้ใหญ่ มาป้าใส่ให้ใส่ออกงานค

ังมาก่อน แล้วเดินเข้ามาพร้อมกล่องกำมะห

าทันที สุภาอดมองไปด้านหลังหลานชายไม่ได้ แล

ีเช้าแต่ไม่มีตั๋ว” เขาดันตัวเพียง

ะสาวน้อย สว

ดีใจจริงๆ” ก่อนจะแบะปากใกล้จะร้องไ

องนะยัย

้วดึงเด็กสาวมากอดอีกครั้ง ลูบศีรษะที่มีมวยผ

รร้องไห้แบบเราหรอกนะ” พีรพงศ์ดันตัวเพี

สำหรับเจ้าสาวคน

สร้อยพร้อมจี้เพชรรูปหัวใจไขว้กัน ช่าง

งให้น้องแบบนี้แฟ

ยด้วยซ้ำ” เขาหยิบสร้อยจากกล่อ

งเอ๊ย” สุภาชื่นชม เพียงอ

คุณม

มาพี่

ใบหน้าแดงก่ำเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์เดินเข้า

ี่สวมให้เพี้ยงเอ

นนี้ก็เป็นเมียผม ทำ

จากพี่ไงนายพี อีกอย่าง

นๆ” เจ้าบ่าวเถียงเสียงอ้อ

แขก” ป้าสุภาเดินมาดึงมือเจ้าบ่าว ที่ยอมเดินตามไปโดย

ในชีวิตแต่งงานนะเพี้ยง พี่คงให้เพี้ยงได้เท่านี้” น้ำเสียงเต็มตื้นจน

่ไป

ทำไมร

็นอันเข้าใจกัน ไม่ว่าเวลาล่วงมากี่ปีป้าสุภาก็

พอหันกลับมาก็เห็นเจ้าบ่าวของตนยืนพิงประตูห้องน้ำมอ

าแต่ชาติปางไหน