กัน โดยเธอต้องขึ้นรถประจำทางเพราะฐานะของนางเอกส่วนใหญ่ก็ไม่ดีแบบนี้แหละ แต่ก็ยังโชคดีสำหรับเธอ
ามเขียนทุกอย่างเท่าที่เธอจะจำได้ถึงแม้ว่ามันอาจจะไม่ได้ช่วยเธอมาก
่ในสภาพทั่วๆไป เรียวขาทั้งสองข้างก้าวตรงขึ้นลิฟท์ไปยังห้องพักตามภาพความทรงจำที่ไหลเข้ามา เมื่อมาถึงเธอก็หยิบคีย์การ์ดแตะที่ประต
เป็นเด็กกำพร้าและเธอไม่มีพ่อแม
ต้อง
ติก่อน ถึงเธอจะไม่ฉลาดเก่งกาจเหมือนคนอื่น แต่เธอก็ค
เปลี่ยนแล้วเดินเข้าไปอาบน้ำ แค่เวลาเพียงไม่นานเธอก็เหนื่อยจะแ
่า
้าแดงขึ้นมา ชาติก่อนถึงเธอจะไม่ได้สวยมากแต่ก็ไม่ได้จัดว่าหน้าตาน่าเกลียดหาก
เทาหายากดูน่าค้นหา เรียวปากอวบอิ่มสีพีชจนดูน่าจูบ เส้นผมที่ยาวสลวยสีฟ้าครามดังท้องฟ้าในยามเช้า
เลิกมอง
แบบนี้ไม่ได้นะ!! ถึงตอนนี้มันจะเป็นร่างกายของเธอแล้ว
้วยความรู้สึกผ่อนคลาย เพียงไม่นานเธอก็หลับใหลไปในที่สุด วันนี้แค่เพียงวันเดียวมันช่างหนักหนาสำหรับเธอซะเหล
22.00
rr
้องลุกขึ้นมารับสายด้วยใบหน้าง่วงนอน เปลือกตาแทบจะปิดลงอี
ช่มั้ยว่าวันนี้ พี่ๆเข
กำลังจะ
ก") ว่าจบก็ต
รีบแล
ายเดี่ยวสีขาวมาใส่อย่างเร่งรีบ น้ำฟ้ารีบแต่งหน้าพอเป
ที่มีคนนั่งแท็กซี่กลับมาที่คอนโดพอดี น้ำฟ้าจึงไปถึงผับใน
ียงเพลงก็ดังสนั่น ไหนจะผู้คนที่เต้นเบียดเสียดกันไปมาจนน้ำฟ้าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอึดอัดแทน ในตอนที่เธอยังมีชีวิตใ
้านะ
ธอเดินเข้ามาหานิชาก่อนจะดึงแขนน
งน้ำฟ้าก็ตามน้ำโดยไม่อิดออดอะไร เพราะเธอไม่อยากทำต
ราะเธอไม่ชอบพูดคุยมากมาย จึงทำให้ไม่ค่อยมีใครเข
ั้ง ก็ดูแต่ล่ะคนที่มีแต่ลูกทายาทตระกูลกันเกือบหมดและที่น้ำฟ้าได้มางานนี้ด้วยก็เพราะว่าแพรวาเป็น
ที่กวาดมองไปรอบๆดูเหม่อลอยไร้จุดหมาย แต่แล้วเธอก็พึ่งนึกออก เพราะรีบมาจน
ี่เธอเอาแต่ไม่สนใจใคร และดูจะโดดเดี่ยวอยู่คนเดียว คุณพระเอกที่แสน
ผู้ชายที่มักจะมีผู้หญิงตามติดเขาเป็นขบวนแบบนั้นด้วย คิดได้ดังนั้นน้ำฟ้าก็เดิน
เขาก็เชิญ ฉั