ินที่ฉัน

เรียวขมวดเข้าหากัน ยามเมื่อเ

กใจจนช็อ

องข้างจับยกใบหน้าของหญิงสาวร่

ัตราการเต้นของหัวใจค่อยๆเพิ่มระดับมากขึ้นเรื่อยๆ แม้ว่าจุดที่เราสองคนยืนอยู่จะค่อนข้างมืด หากแต่มันก็ยังพอมีแสง นัยน์ตาทั้งสองข้างของอองฟอง

นหล่

่ฝันถึงผู้หญิงที่เธอเอาแต่ตั้งข้อสงสัยจนเกือบจะเลิกล้มค

ะกุกตะกัก คำพูดที่ออกมาจากปากคำแรกที่ถูกเปล่งอ

่างไง แต่หล่อนก็ดูมีอายุมากกว่าฉ

ตาของปลายฟ้าอดไม่ได้ที่จะมองสำรวจชุดเกาะอกสีแดงโชว์เนินอกขาวๆที่ทำเอาเธอหน้าร้อนผ่าว กางเกงขายาวสีแดงเข้าชุดกัน รองเท้าส้นสูง

นที่ควรจะขอบคุณมันคือเธอไม่ใช่หรอ หล่อนเสี่ยงชีวิตเข้

รดกันอยู่แล้ว แถมแก้มทั้งสองข้างของเธอยังถูกพี่สาวตรงหน้าจับอีก เป็นใครใครจะไม่เขินบ้างล่ะ ปกติเธอก็ไม่ค่อยใกล้ชิดกับใครขนาดนี

ฉันยังไม่ได้

ับใครมาก่อนเลย ขนาดตัวเธอเองก็ยังไม่รู้สึกตัวจนกระทั้งยามที่เสียงของ

นต้องช่วยด้วยหรอ นอกจากจะเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยงอันตราย แถมยังอาจเป็นตัวถ่วงของพี่สาวได้อีก แค่คิดว่าถ้ามั

าช่วยกันหรอก และที่เธอเห็นว่าฉันเก่ง คิดว่าไม่จำเป็นต้องมีเธอฉันก็รอดได้ แต่ถ้าให้ฉันสู้ถึงสองคน ฉั

่ยเปลี่ยนเรื่อง เธอไม่กล้าสบสายตาของพี่สาวคนนี้นานๆ ยิ่งสายตาท

อคงแค่คิดมากไปเอง เธอคงแค่รู้สึกไปเอง ว่าตอนที่พี่สาวคนนี้มองเธอ มันราวกับว่าหล่อนจับเธอได้แล้ว เหมือ

ย!! ทำไมเ

สาวทั้งสองคนด้วยความมึนงง ก่อนที่เขาจะสังเกตเห็นท่อนเหล็กในมือของหญิงสาวร่างเล็ก ไม่ต้องคิดให้มากความเขาก็รู้ว่าใครเป็นคนทำร้ายเขา

ละความรู้สึกอับอายเหมือนโดนหยามหน้าที่เขาถูกผู้หญิงตัวเล็กๆทำร้ายร่างกายได้ หากแต่ยังไม่ทันท

าแกกำลัง

ข้าไปที่หน้าท้องของเขาอย่างจัง และด้วยเธอใส่รองเท้าส้นสูง ไม่ต้องคิดเลยว่าความเจ็บปวดของคนโดนถีบจะเป็นอย่างไง ถ้าไม่มีเสื้อผ้ากั้นเอาไว้ปลายแหลมของรองเท้าส้นสูงอาจจะ