้อนน่ารักขิขุอาโนเนะ แถมยังทำกับข้าวเป็น แบบนี้มันเทพบุตรชัดๆ ...เธอจะรอดไหมนี่!! หญิงสาวเริ่มรู้สึกหวั่นหวิว ผู้ชายคนหนึ่งกำลังทำ

านคะ...อายจัง เป็นเจ้าของบ้านแท้ๆ แต่กลับ

ลัง เขาเลื่อนจานใส่อาหารให้อัญชันดู เธอยิ้มกว้างเมื่อเมนูนี้คือ ออมเลต...หรือไ

และส้อม เพื่อจะจัดการอาหารตรงหน้าประทังชีวิต เธอมีอะไรหลายๆ อย่างที่ยิ่งชิดใกล้ยิ่งสบายใจ หญิงสาวไม่ได้ร้อนแร

าหาพ่อได้น่าไอ้ลูกชายตัวแสบ...” ชายหนุ

แย่งกินหมด ดูตามันสิมองอย่างน

จัง ในตู้เย็นมีแต่ไข่กับน้ำเปล่า ขอออกไปตุนเสบียงก่อนค่ะ

เหรอ ...เอ่อ คุณ

ขียน” อัญชันเริ่มฉุน...ไอ้สายตาแบบนี้เธอเห็นเป็นปร

!! เล่นชมกันซึ่งๆ หน้าอายเป็นเหมือนกันนะ อัญชันรู้สึกเลยว่าใบหน้าเธอ

า” เธอเชิดปลายคางขึ้น พวงแก้มขึ้นสีจัดรู้สึกรู้สานะย่ะ ฉันไม่ใช่พระอิฐ พระปูน ถึงจะไม่หวั่นไหวกับความร้อนแรงของดวงตาคู

าวความยืด ชายหนุ่มทรุดตัวลงนั่งบนเก้าอี้ ผายมือเชื

มุนตัวเดินหนี ไหนๆ ก็ไม่มีสมาธิปั่นงาน เมื่อมีตัว

ยากไปตลาดเหมือนกัน” ปลายนิ้วชี้ของลูเซียโน่ชี้ไปยังจอมซนสามตั

คุณ เดี๋ย

้วย จะใส่กรงหิ้วไปหิ้วมาก็น

ดื้ออย่าซนล่ะ ที่สำคัญห้ามยุ่งกับงานของแม่ เข้าใจ” เธอโน้มตัวลงไปพูดกับสามตั

่าเกะกะ” ชายหนุ่มแสร้งบ่นกระปอดกระแปด เขายกมือขึ้นลูบพุ