เพิ่งหย่ากับอดีตสามีไปไม่นานแต่ปรากฏว่าตัวเองท้อง จะทำอย่างไรดี? หรือจะให้อดีตสามีรับผิดชอบ แต่ก็ไม่คิดว่าอดีตสามีมีคนรักใหม่ไปแล้ว ชีวิตของถังชีชีนั้นช่างสับสน ช่างน่าวิตกกังวลและไม่รู้จะอธิบายยังไงดี เธอต้องคอยระวังไม่ให้คุณเฟิงรู้เรื่องการตั้งครรภ์จนกระทั่งคลอดลูกออกมาอย่างปลอดภัย แต่ไม่คิดว่าจะถูกเขาบังคับถึงเพียงนี้ "เราหย่ากันแค่สี่เดือน แต่เธอกลับตั้งครรภ์ได้เจ็ดเดือนแล้ว บอกมาดี ๆ ว่า ลูกเป็นของใคร!"
“วันนี้ต้องถ่ายรูปหลักฐานการนอกใจของเฟิงเยี่ยนให้ได้!”
ถังชีชีกำมือเล็ก ๆ ของเธอด้วยความฮึกเฮิม เธอปรับหมวกแก๊ปให้แน่นขึ้น ก้มหน้าลงเพื่อหลีกเลี่ยงกล้องวงจรปิด แล้วก็เดินเข้าไปในคลับระดับไฮเอนด์
วันนี้ เธอมาที่นี่เพื่อจับชู้!
เธอกับเฟิงเยี่ยนแต่งงานกันมาหนึ่งปีแล้ว แต่หลังจากที่จดทะเบียนสมรสไปแล้ว เธอก็ไม่ได้เจอเขาอีกเลย
การแต่งงานแบบนี้มันไม่มีความหมายอะไรเลยสักนิด พวกเขาไม่ได้รักกัน ขืนอยู่ด้วยกันไปก็เสียเวลาชีวิตเปล่า ๆ !
ล่าสุด เพื่อนรักของเธอที่ต่างประเทศเล่าให้ฟังว่า มักจะเห็นสามีของเธอไปไหนมาไหนกับผู้หญิงคนอื่นบ่อย ๆ แถมทั้งคู่ยังดูสนิทสนมกันมากอีกด้วย
เธอจึงจำเป็นต้องกลับไปเพื่อหาหลักฐานบางอย่าง เพื่อที่เธอจะได้เป็นฝ่ายขอหย่ากับเฟิงเยี่ยนก่อนอย่างมีเหตุผล!
มองจากระยะไกล เธอเห็นผู้หญิงคนหนึ่งพาเฟิงเยี่ยนไปที่ห้องเพรสซิเด้นท์ สวีท ประตูเปิดแง้มอยู่ เธอซ่อนตัวอยู่ด้านข้าง แล้วก็ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนั้นคุยโทรศัพท์
“ฉันรู้แล้วน่า ครั้งนี้ฉันจะไม่พลาดแน่นอน ฉันจะติดตั้งเครื่องส่งสัญญาณไว้ แล้วก็จะบันทึกวิดีโอที่แสนจะโรแมนติกเอาไว้ขู่เขา.....”
พอเธอได้ยินแบบนั้น ถังชีชีถึงกับขมวดคิ้วแน่นทันที
เกิดอะไรขึ้นเนี่ย ผู้หญิงคนนั้นกำลังวางแผนจะใส่ร้ายเฟิงเยี่ยนอย่างนั้นเหรอ?
แม้ว่าเธอกับเฟิงเยี่ยนจะไม่ได้มีความรู้สึกอะไรต่อกัน แต่เธอก็ไม่สามารถทนเห็นเขาถูกทำร้ายได้
เธอทั้งกัดฟัน ทั้งกระทืบเท้า แล้วก็รีบเข้าไปข้างใน จากนั้นก็ล็อคประตูทันที
“ใครน่ะ” ผู้หญิงคนนั้นถามเธอขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เเต่ถังชีชีก็ไม่ได้เสียเวลาพูดจาไร้สาระอะไรกับเธอ เธอรีบก้าวไปข้างหน้าเเละลงมืออย่างรวดเร็ว เธอฟาดไปที่ผู้หญิงคนนั้นจนหมดสติ จากนั้นก็มัดผู้หญิงคนนั้นไว้ แล้วลากเข้าไปในห้องน้ำ
โชคดีที่แรงเธอดี เธอฟาดไปแค่ครั้งเดียว ผู้หญิงคนนั้นก็สลบไปเลย
เธอชำเลืองมองผู้ชายที่อยู่บนเตียง วันนี้คงไม่สามารถถ่ายรูปหลักฐานการนอกใจของเขาได้แล้ว
เธอใช้ผ้านวมคลุมตัวชายคนนั้นเอาไว้อย่างใส่ใจ ปิดไฟที่หัวเตียงลง เตรียมจะอาศัยแสงจันทร์เปิดประตูออกไปจากที่นี่ แต่กลับไม่คิดว่า... ในความมืด มือใหญ่ ๆ ข้างหนึ่งของใครบางคนกลับจับข้อมือของเธอล็อคเอาไว้ราวกับเป็นกุญแจมือ
“เจ็บ……”
ในวินาทีต่อมา โลกก็หมุนวน เธอถูกโยนลงบนเตียง แล้วผู้ชายคนนั้นก็กดทับลงมาบนตัวเธอ ราวกับว่าตัวเขาเป็นภูเขาลูกใหญ่อย่างไรอย่างนั้น
ในความมืดมิด เขาสัมผัสได้แค่เพียงว่าเธอเป็นคนที่ตัวเล็กมากคนหนึ่ง เขารู้สึกคุ้นเคยอย่างอธิบายไม่ถูก มันเหมือนกับว่าเขาเคยเจอเธอที่ไหนมาก่อน
แต่ทว่า สมองกลับไม่ให้เวลาเขาได้คิดไตร่ตรองอะไรเลย และเขาไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไป
ความปรารถนาในกายเหมือนเปลวไฟที่ลุกโชน และตอนนี้มันกำลังจะไหม้ตัวเขาทั้งหมดแล้ว
ส่วนสติสัมปชัญญะที่บอกให้เธอดิ้นใกล้จะถึงจุดที่ไม่ทำงานแล้ว
เธอตัวเล็กมาก แน่นอนว่าเธอไม่สามารถต้านทานการทำลายล้างของเขาได้
ถึงกระนั้น เธอก็ยังพยายามขัดขืนอย่างสุดชีวิต มือเล็ก ๆ ของเธอดันหน้าอกของเขาเอาไว้ เธอสัมผัสได้ถึงผิวหนังที่ร้อนระอุของเขา
ตัวเขาร้อนมาก!
ตอนที่เธอกำลังจะถามว่า เขาเป็นอะไรหรือเปล่า แต่แล้วริมฝีปากบาง ๆ ของเธอกลับโดนกดลงมาพร้อมกับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ปิดกลั้นคำพูดในลำคอของเธอเอาไว้ในทันที
แกร๊ก เสียงเสื้อผ้าที่ถูกฉีกออกเป็นชิ้น ๆ ดังขึ้น
......
สามเดือนต่อมา ณ เมืองหลวงของประเทศ
“มีข่าวคราวอะไรบ้างไหม”
“ยังไม่มีเลยครับ แต่พวกเราได้ส่งคนไปเพิ่มเเล้ว และจะทำการค้นหาหญิงสาวเชื้อสายจีนคนนั้นต่อไป”
“ต้องหาเธอให้พบ!”
“ครับ!” เลขาตอบกลับไป เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณ..... ถ้ากลับไปแล้วคุณจะหย่าจริง ๆ เหรอครับ”
“มีคนที่เหมาะสมกับตำแหน่งคุณผู้หญิงเฟิงมากกว่าเธอ” น้ำเสียงของเขาอ่อนโยนและมีพลังมาก ดูหนักแน่นแต่ก็มีความผ่อนคลายในเวลาเดียวกัน มีความเย็นชาและความมีอำนาจอยู่ในนั้น ซึ่งทำให้คนที่ฟังไม่สามารถปฏิเสธได้
เขาไม่รู้ว่า ทำไมเธอถึงมาโผล่ที่ห้องวีไอพีนั้นได้ ยังไงเธอก็ได้ช่วยเขาด้วยความหวังดี แต่..... เธอกลับยอมสละร่างกายของตัวเองเพื่อเขา
เขาจำได้แค่ว่า เธอร้องไห้และร้องขอความเมตตาในคืนนั้น เสียงของเธอฟังดูเจ็บปวดหัวใจมาก
นอกจากนี้ เขาเองก็ไม่เคยมีความรู้สึกใด ๆ กับภรรยาที่บ้านคนนั้นเลย เขาเพียงถูกบังคับให้ทำตามคำสั่งของย่าเขาเท่านั้น และก็เพื่อช่วยให้แม่ของเขาซึ่งต้องรู้สึกลำบากใจ เพราะต้องขั้นกลางระหว่างเขากับย่า เธอจะได้สบายใจขึ้นมาหน่อย
เรื่องการหย่าร้าง นับว่าเป็นการบรรเทาทุกข์ให้กับทั้งสองฝ่าย
ขณะนี้ ณ วิลล่าของเฟิงเยี่ยน
ถังชีชีรู้ข่าวแล้วว่า วันนี้เฟิงเยี่ยนจะเดินทางกลับประเทศ และจะกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น จึงทำให้คนรับใช้ทั้งในและนอกบ้านต่างก็พากันยุ่งอยู่กับการทำความสะอาดให้เขา
ส่วนเธอ เธอกลับไม่ได้รู้สึกมีความสุขเลยสักนิด
แล้วในไม่ช้า เธอก็ได้ยินเสียงแตรรถดังขึ้น ทำเอาหัวใจของเธอก็บีบรัดอย่างไม่มีสาเหตุ
เฟิงเยี่ยนกลับมาแล้ว
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!
ฟาเบียน ฟรองซัว (ฟา) 32 ปีลูกเสี้ยว ไทย-ฝรั่งเศส-จีนผู้กว้างขวาง และร่ำรวยจากการทำชิปปิ้งตัวแทนผู้นำเข้าและส่งออกรายใหญ่ของไทยชายหนุ่มที่ขาดเรื่องบนเตียงไม่ได้แต่เขาเบื่อผู้หญิงที่จ้องจะจับเขา ทิพย์ดารา นวลพรรณ (ดาด้า) นางแบบและนักแสดงสาวมากความสามารถกำลังหัวเสียที่เธอถูกฟาเบียนตัดความสัมพันธ์เธอนั่งบ่นให้กับช่างประจำที่ร้านฟังฟาเบียนบอกเธอว่า "ถ้าผมหิว ผมจะซื้อกินเอง" เพราะคำว่าแต่งงานหรือผูกมัดไม่ใช่ทางของเขา ปองรัก พลอยรัตนา (จิล) 22 ปีเธอกำลังต้องการเงินเพื่อไปช่วยครอบครัวที่กำลังถูกฟ้องและถูกหุ้นส่วนโกงจำนวนเงินอาจจะไม่มากเท่าไหร่แต่มันก็ทำให้ครอบครัวที่เคยอยู่เย็นเป็นสุขต้องเดือดร้อน แทบหมดตัวอีกอย่างตอนนี้เธอก็ยังเรียนไม่จบเหลืออีกเทอมเดียวเท่านั้นด้วยความบังเอิญเธอได้บัตรกำนัลทำผมที่ร้านแห่งหนึ่ง..ฟรี จากเพื่อนรักสุจิรา เดชธนาดล (จิรา)ลูกเจ้าของร้านเพชรชื่อดังในเมืองไทย ชื่อและประวัติของ ฟาเบียนทำให้จิลเห็นทางออกหญิงสาวที่ยังบริสุทธิ์ เธอจะทำยังไงให้ครอบครัวกลับมาอยู่ดีเหมือนเดิมได้เธอยินดี...ทำเธอเดินเข้าไปเสนอขายพรหมจรรย์ให้กับเขาเงินที่เธอร้องขอ สำหรับ ฟาเบียน แค่เศษเงินแค่เห็นหน้าเธอ เขาก็ปิ๊งเสียแล้วฟาเบียน รับข้อเสนอและให้เธอมาเป็น...เมียพาร์ทไทม์ เริ่มต้นก็สนุกเสียแล้ว พลาดได้ไง ขอฝากผลงานเรื่องนี้ไว้ในอ้อมใจของนักอ่านที่น่ารักด้วยนะคะ
ในวันแต่งงาน เสิ่นเยวียนถูกคู่หมั้นและน้องสาวของเธอทำร้าย และถูกจำคุกเป็นเวลาสามปีด้วยความทุกข์ทรมาน หลังจากได้รับการปล่อยตัวจากคุก น้องสาวผู้ชั่วร้ายได้คุกคามด้วยชีวิตแม่และพยายามให้เธอมอบตัวกับชายชรา อย่างไรก็ตาม เธอได้พบกับเซียวเป่ยหาน ซึ่งเป็นผู้ทรงอิธิพลที่หล่อเหลาและเย็นชาแห่งแห่งสังคมด้านมืด อย่างไม่คาดคิด และชะตากรรมของเธอก็เปลี่ยนไปตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา แม้ว่าเซียวเป่ยหานจะเย็นชา แต่เขากลับปฏิบัติต่อเสิ่นเยวียนดั่งเป็นสมบัติล้ำค่า นับแต่นั้นมา เธอจัดการคนเสแสร้ง เอาคืนแม่เลี้ยงและไม่ถูกกลั่นแกล้งอีกต่อไป
' "เจ้าชายฮิมราน บิน ฮาเซม อัล-ราชิด" องค์มกุฎราชกุมารแห่งประเทศความาร์ เดินทางมาประเทศไทยเพื่อดูตัวว่าที่เจ้าสาวที่ถูกพระมารดาบังคับให้แต่งงานด้วย เขาเต็มไปด้วยความชิงชังเมื่อเห็นหล่อนเดินเฉิดฉายอยู่ในผับยามค่ำคืน ท่าทางใสซื่อไร้เดียงสาของหล่อนที่พยายามแสดงออกมานั้นไม่ได้ทำให้เขาซาบซึ้งใจแม้แต่น้อย ตรงกันข้ามเขาแทบยากจะอาเจียนออกมา เพราะเขารู้อยู่เต็มอกว่าผู้หญิงอย่างหล่อนไม่มีทางเป็นชายาที่ดีของเขาได้อย่างแน่นอน นอกเสียจาก... นางบำเรอ!