ับเขาไปแล้ว ก็แทบจะไม่ได้พูดอะไรก

ะไรนะ ชื่

เอ่ยขึ้นมาทำล

านกาแฟเห็นเขาทำท่าไม่สนใจเธอเลยสักนิด

ฟ้า ได้ด

อโหล จ

้ามุ่ย อุตส่าห์ด

้อ ห

้าค่ะ แล้วคุณล่ะคะ

ะ ฟ้าได้ยินเพื่อนคุณเรียก” ไม่ทัน

ต้องคิดว่าเธอสนใจเขาถึงขนาดแอบฟังว่าเขาชื่ออ

่าผมไปบอกชื่อคุณตอนไห

ลังเล็กๆ สีขาว ที่มีดอกพิ

ทำให้เธอโล่งจากการตอบคำถาม

ณนะคะ

ายุสมชื่อ ทิ้งประโยคให้ความหวั

นอึ้ง มองตามรถ

รนะ เขาบอกว่า พรุ่งนี

สึกดีเป็นพิเศษ ลืมไปเลยว่า ตัวเองก่อน

—

นร่วมงานของเธอถามขึ้น เมื่อสังเกตเห็นอาการแปลกๆ ของอ

ะอะไร พอเห็นลูกค้าเดินเข้ามาร้าน

ึงไปคาดหวังกับคนไม่รู้จักที่เจอกันครั้งแรกแบบนี้ สุดท้ายวันน

มๆ แล้งๆ กับประโยคที่ว่า ‘พรุ่งนี้เจอกัน’ ของเ

—

อิงฟ้าหยิบกุญแจมอเตอร์ไซค์สำรองเ

จนเผลอเอาตัวเองไปชนกั

อิงฟ้ารีบหันกล

ซ่ามต

ีบเงยหน้าขึ้นมามอง พอเห็นว่าเ

ณพา

ออกอาการดีใจจนออกนอกหน้า เธ

หาผมเหรอ”

การแก้ตัวที่อิงฟ้ามองว่ามันไม่เข้าท่าที่สุด เขาต้องรู

เตอร์ไซค์กลับ

ับวันนี้ เมื่อเช้ากว่าฟ้าจะหาติดรถ

ี่

ค

ำงานตอนเช

7.3

หละ เดี๋ยวผมให้คนเอารถคุ

ฟ้าตะกุกตะกัก ไม่กล้าตีคว

ดี๋ยวพรุ่งนี้ 6 โม

ึงกับ อ

อ แม้จะรู้สึกตะขิดตะขวงใจ ที่เธอเพิ่งเจอเขาไ

อยู่ดีๆ ก็ไว้ใจเขา ควา

ดนี้ ไม่เหนื่อยหรอ” เ

ัยเปิดก็ไม่ได้ทำแล้ว เก็บตังค์นิดห

มมารับ-ส่งคุณแล้วกัน ผม

ม่ออกเลย นี่เธอจะได้เจอ

เรื่องที่จะได้รู้จักเขาแค่เดือนเดียว จนไม่ทันใส่ใจคำว่ามารับ

่ามแล้ว ยังห

คือเมื่อวานที่กุญแจหาย แล้วคุณมาส่ง แค่นั้นเอง

งนี้อีก 1 วัน มะรืนอีก 1 วัน เจอกันท

แบบนี้” อิง

มาส่งเธอที่บ้าน เธอก็ตอบตัวเองไม่ถูกไ

เขาก้าวมายืนอยู่ตรงหน้า นับตั้งแต่นาที

ิงฟ้าลงจากรถพร