img ซาตานหัวในพยศ  /  บทที่ 5 คนป่วยฉุกเฉิน | 15.63%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 5 คนป่วยฉุกเฉิน

จำนวนคำ:2194    |    อัปเดตเมื่อ:10/07/2022

วปุณิกา ทุกสายตามองไปที่

งนี้คงหาม

ถอนหายใจฮึดฮัด จำใจยอมรับตำแ

ต้องโดนไข้หวัดเล่นงานแน่ เธอช่างบ้าบิ่น ทำอะไรไร้หัวคิดนัก ...พี่กับน้องเหมือนกันไม่มีผิ

็ว ได้ยินเสียดกรวดบนพื้นลูกรั

ประคองสติไว้ใ

นเหตุแห่งโชคร้ายทั้งหมดของเธ

พิษส่งผลต่อประสาทให้หลับหร

กสายตาหน่

ื่อยเหลือเกินเมื่อครู่ เนื้

มองหน้า

งพูดไ

ยจะมาเป็น

ผมเปียกไปด้วย

างเธอไม่ตายง่าย

ช้อนศีรษะเธอม

งจริ

ด สรวิชญ์นึกชอบใจเธอในลักษณะนี้มากกว่า มีพ

ี้นี่ กลัวฉันตาย

ของเธอเสียหมด ปุณิ

นตัวอะไรเท่านั้นเอง ผีมันก็แค่ค

ปยังขาที่พันด้วยเสื้อของเ

ะไรคุณหน

งบ ปุณิกาแลบล

ชิ

ันกับน้องสาวคุณ

อากาศราวถูกสูบออก เหลือแต่ความ

ยนต่อ เขายังมีอนาคต ส่วนน

งลงพนักพิง

ฎหมายนะคุณ จะมาอัดคนซี้

นด้วยกำปั้น แล้วเธอล่ะ คิ

กลอก

แล้วค่อยบอกว่าเรื่องน

้าขวบเหรอ เขาอายุยี่

ทำเสียง

บล่ะ ทำอะไรได้บ้าง ไ

คือวัยนักศึกษา เขาทั้งเรียน

้องมีผู้ใหญ่อย่างเรานำท

ป็นทนายเหรอ ถึงได้แก

ี่ไม่ได้แสดงว่

เห็นภาพเลยว่าถ้าคุณเจอน้องสาวแล้ว คง

งสบตากันแบบ

พวกแกหน่อย ไม่มีใครอย

หนีฉันไปถึงสอ

ักแล้ว

ยังไง รู้จักบ้านด้วย

เรื่องของน้อง ไม่มารอฟัง

ๆ ตา

พูดอะไรบอกอะไรไปก็เหมือนพูดกับตอไม้ ได้ม

นสะดวกซื้อ ใกล้ ๆ กันเป็นตึกแถวสองคูหา ติดป้ายตัวโตสี

น กำลังเฟซไทม์คุยกับลู

ันฝนสีส้มขึ้นมาบนรถพร้อม

โคลนกันแบบนี้ล่ะคุ

่าคนที่ลักพาตัวม

นิดหน่

็มไปโคลนและดอกหญ้าเจ้าช

นี้เป็นอะไ

่วยเหลือ แต่มือใหญ่กลับมาช

ยไปบู๊กลางสายฝน ห

ได้เป็น

ำปั้นทุ

ยาบาลก็อยู่ไกล กลัวเขาจะตายก่อน ผมไม่อยาก

้าเข้าใจ ในเหต

อดูแผ

เป็นงูพิษ ถามถึงลักษณะงูปุณิกาบอกว่าไม่รู้ว่าสีอะไรเพราะในพุ่มไม้มืด ประกอบกับเธอตกใจ

งล่ะ ลุงไม่เคยเห

ห้ตื่นคือแลกเ

นอากาศดีกว่านี้ผมจะไปเล่าใ

ปลูกองุ่น ผลิตไวน์ของตัวเอง สองหนุ่มต่

ป็นคนสำคัญที่เขาเคารพ ปุณิกาตั้งใจไว้ว่าหากเขาเผลอจะขอความช่วยเ

ย์วิโรจน์เข้าไปดูอาการด้วย โดยมีหนุ่ม ๆ นั่งรอบนเก้าอี้หน

ะวัติคนป

มาบอกเ

ุฉุกละหุก เอ

ต่ดูเหมือนเรื่องยังไม่จบเพราะยังยืน

มาให้นะคะ ไม่งั้นทางหมอจะลำบาก

่นแม่มอง

ป็นอะไรก

งทุกคน ถ้าไม่ได้คำตอบที่เข้าที ดู

อน อยู่เวรดึ

รจน์เป็นผู้

รย์หมอ พาใครมา

์เวชระเบียนทักท

านมาน่ะ

บที่ไหล่ชา

้อ

ในคอมพิวเตอร์ คนไข

ติดต่อได้ไ

ุลไป นายแพทย์วิโรจน์บอกว่าปุณิ

ยไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าเสียด้วย

น์กลับบ้าน ส่วนตนขึ้นห้องพักผู้ป่วยไปกับปุณิกา

ยไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ ถ้

่ประโยคเดียว ทีแรกสรวิชญ์จะโทรหาน้อง แต่เมื่อเหลือบ

ยเป็นคนใจเย็นใช้เหตุผลนำตามที่

ไร เมื่อสวมชุดคนไข้แล้วดูหลวมโพรก ตัวเล็กนิดเดียว แต่พยศนัก คืนนี้ทำ

ีด ๆ ตาปรือ ๆ ความเดื

ว่าเปลี่ยนแผน ให้นายหน้าเสี้ยมไปตามดูสิริยาท

มอนั่นให้จับตาดูไว้

หตุผลนำอารมณ์ของเธอจะได้ผลหรือเปล่า

img

สารบัญ

บทที่ 1 บทนำ บทที่ 2 ผู้ชายเลือดร้อน บทที่ 3 หนี บทที่ 4 ซวยซ้ำซวยซ้อน บทที่ 5 คนป่วยฉุกเฉิน บทที่ 6 ตัวประกัน
บทที่ 7 ไร่สรวิชญ์
บทที่ 8 แสนดี
บทที่ 9 ไม่ใช่พระเอกนินาย
บทที่ 10 ไอ้บ้ากาม
บทที่ 11 จะเอาหรือไม่เอา
บทที่ 12 เรื่องบนเตียง
บทที่ 13 คนเลี้ยงง่าย
บทที่ 14 ไม่ได้ยั่ว
บทที่ 15 ห้องทำงาน
บทที่ 16 คนช่างแซะ
บทที่ 17 ก่อนเกิดพายุ
บทที่ 18 พี่ชายเฮงซวย ห่วยสุดในจักรวาล
บทที่ 19 คนเมา
บทที่ 20 หมูที่มายื่นแลกกับแมว
บทที่ 21 การมาถึงของน้องชายเธอและน้องสาวเขา
บทที่ 22 สรวิชญ์และปุณณภพ
บทที่ 23 การเจรจา
บทที่ 24 ไปตั้งหลัก
บทที่ 25 คนที่คิดถึง
บทที่ 26 ทำเพราะว่าห่วงน้องสาวหรอกนะ
บทที่ 27 เหตุร้าย
บทที่ 28 ผู้หญิงที่ห่วงใย
บทที่ 29 อาการป่วยแทรกซ้อน
บทที่ 30 ต้นเหตุอาการป่วย
บทที่ 31 จะเป็นเรื่องเล่าจากพ่อแม่สู่ลูก
บทที่ 32 บทส่งท้าย
img
  /  1
img
ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY