ักเมี
ที
ต่แอ
ราจะได้กินข้าวพร้อมกัน” โมรินพยักหน้าให้ยิ้ม ๆ ในขณะที่โมรีวิ่งออกไปด
งกับอมยิ้มเมื่อได้เห็นบุตรสาวต
หาร