img ฉันเรียกมันว่าพรมลิขิต  /  บทที่ 7 ห้องสีเทา | 70.00%
ดาวน์โหลดแอป
ประวัติการอ่าน

บทที่ 7 ห้องสีเทา

จำนวนคำ:1595    |    อัปเดตเมื่อ:27/11/2022

อผู้หญิงคนไหนแล้วทำให้เขารู้สึกคิดถึง และอยากอยู่ใกล้ๆได้เท่ากับริสา ถึงแม้ว่าเตชินท์จะไปใช้ชีวิตอยู่เมืองนอก และได้เจอคนมากมาย แต่ในด้านเรื่องผู้หญิงแล้วนั้น เ

าตา ของริสาช่างสวยสะดุดตาเขาเหลือเกิน อีกทั้งพอเขาได้พูดคุยกับริสา เขาก็ยิ่งชอบเธอมากขึ้น

ธอกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ในห้องนั่งเล่น ณัชชา เป็นพี่สาวของริ

ปรงผ้าแพรสีชมพูอ่อน และสวมทับด้วยเสื้อ

อกี้พี่เห็นเหมือนใครขับรถมาส่งน้อง

ถมาส่งค่ะ พอดีพี่เขามาที่บ้านของลินดา ก่อนกลับพี่เขาเลยแวะมาส่งน้อง เพราะมันกลางคืนแล้ว และวันนี้รถติดมากเลยก็เลยมาถึงช้าค่

ิสา ขึ้นไปอาบ

้ว เดี่ยวพี่ปิดบ้านเองจ๊ะ " ณัชช

ถอย่างเรียบร้อย ระหว่างที่เดินเข้ามาในบ้าน เขาเจอกับป้าจ

ยังเดี่ยวป้าไปอุ่นกับข้าวให้นะค่ะ"

ือนเป็นญาติผู้ใหญ่คนหนึ่งในบ้าน เพราะที่ผ่านมาเมื่อตอนที่คุณพ่อกับคุณแม่ของเตชินท์เดินทางไปๆมาๆระหว่างเมืองไทยกับต่างประเทศเพื่อทำกิจการธุรกิจของครอบค

อนเถอะครับ" เต

ึ้นบันไดไป เพื่อเ

นสีเทาทั้งห้อง ทั้งผ้าปูที่นอนผ้าห่ม

จดจำได้ดี ยิ่งตอนที่เขาคาดเข็มขัดนิรภัยให้ริสา เขาสบตากับเธอจ้องมองดวงตาของเธอ หัวใจเขาตอนนั้นเต้นเร็วอย่างบอกไม่ถูก เขายังจดจำกลิ่นน้ำหอมของริสาได้ดี มันช่างหอมอ่อนหวาน ชว

่จะเจอกับริสาอีกให้จนได้ และเขา

ิดอย่างม

อาบน้ำเสร็จ ริสาใส่ชุดนอนแบบกร

่านอนยิ่งนักกั

ตกแต่งด้วยสีขาวทั้งห้องดูสะอาดตาชวนให้น่าพักผ่อน ริสาหยิบห

อและเตชินท์ใกล้กันเสียจนจมูกจะติดกัน เธอนึกถึงสายตาที่เตชินท์มองมาที่เธอ ช่างทำให้รู้สึกหัวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก เพราะเธอเองก็ไม่เคยอยู

ขาทำไมกันนี่" ริ

ยบเรียบร้อย และริสาเดินไปยังที่นอนของเธอ ริสาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่มไว้ และเธอก็ยังเ

ed you befor

นผู้หญิงที่มีรูปร่างหน้าตาที่สวยงาม อีกทั้งเป็นคนที่มีความสุภาพเรียบร้อย จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะทำให้ใครก็ตามที่ได้พบเจอเธอต่างตกหลุมรักเธอได้อย่างง่า

ดาวน์โหลดแอป
icon APP STORE
icon GOOGLE PLAY