ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ

จะดีแค่ไหน หากหล่อนได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมแขนของเขาทุกเช้า... ตั้งแต่จำความได้ ชมพูนุชก็หายใจเป็นชื่อของเขาเรื่อยมา องค์รัชทายาทรูปงามแห่งซาเรีย เขาคือความสุขเดียวในชีวิตของหล่อน แต่ความสุขนั้นกลับไม่จีรังดั่งใจหวัง เมื่อหญิงเดียวในดวงใจของเขาหนีหน้าหายไปพร้อมกับพี่ชายของหล่อน ความผิดบาปทุกอย่างจึงถูกขว้างใส่หน้า เขาเรียกร้องให้ครอบครัวของหล่อนรับผิดชอบกับสิ่งที่เกิดขึ้น พร้อมกับตราหน้าผู้หญิงที่เฝ้าภักดีกับเขาอย่างหล่อนว่า ‘นังแพศยา’ “หน้าที่หนึ่งเดียวสำหรับเธอ บนเตียงของฉันก็คือ... นางบำเรอ” องค์รัชทายาทรูปงามหยิบกางเกงขึ้นมาสวมใส่ นัยน์ตาสีทองตวัดจ้องมองมายังร่างเปลือยเปล่าบอบช้ำของหล่อนอย่างดูแคลน “จำเอาไว้ ถ้าฉันเรียก เธอก็ต้องมา ถ้ามาช้า ฉันจะสั่งโบยพ่อ หรือไม่ก็ แม่ของเธอ” “อย่านะเพคะ...” ริมฝีปากหยักสวยคลี่ยิ้มหยัน “ถ้าไม่อยากให้เป็นเช่นนั้น เธอควรจะรู้หน้าที่ของตนเอง...” มือใหญ่ตบลงบนเตียงนอนนุ่ม ราวกับต้องการย้ำเตือนหน้าที่อันทรงเกียรติของหญิงสาว

‘มาร์คัส นิคาซิโอ้’ นักธุรกิจเลือดเย็น ไร้หัวใจ และเป็นเสือผู้หญิง เขาไม่ชอบการผูกมัดแต่สนุกกับการเปลี่ยนรสชาติคู่นอนไปเรื่อยๆ ‘เหมือนฟ้า’ หญิงสาวพรหมจรรย์ที่ถูกขายให้มาเป็นคู่นอนชั่วคราวของมาร์คัส เมื่อเธอต้องมาอยู่ร่วมชายคาเดียวกับเขาร่วมกับผู้หญิงอีกคนหนึ่งในฐานะนางบำเรอ เธอเป็นผู้หญิงคนแรกที่เขามีอะไรด้วยโดยลืมที่จะป้องกัน ทั้งที่ปกติแล้วไม่เคยพลาดเรื่องนี้สักครั้ง เธอทำให้เขาฉีกทุกกฎเกณฑ์ที่เคยตั้งไว้ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นเมื่อเธอเกิดตั้งครรภ์ขึ้นมา เพื่อปกป้องลูกในท้องจึงต้องหนีไปโดยไม่บอกเขาสักคำว่าในท้องของเธอมีสายเลือดของเขาอยู่ เขาจึงพลิกแผ่นดินอย่างบ้าคลั่งเพื่อตามหาเธอ... โทษฐานที่กล้าหนีไปจากเขา คือเธอต้องมาเป็นภรรยาเพียงคนเดียวที่เขารักตลอดไป

“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี

ซือมู่อัน หรือคุณชายซือ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลซือ นักธุรกิจพันล้านผู้ได้ฉายาว่าเย็นชาไร้หัวใจ ผู้หญิงสำหรับเขามีไว้เพื่อระบายเท่านั้น จนวันนึงเขาตกหลุมรักหลิวถิงถิง เด็กสาววัยมหาวิทยาลัยที่ตนรับอุปการะ ทั้งๆที่มั่นใจว่าชีวิตนี้เขาจะไม่รักผู้หญิงคนไหน แล้วเธอมีอะไรดีเขาถึงตกหลุมรักเธอเข้าอย่างจัง แต่กว่าจะรู้ตัวว่ารักเธอ เด็กในอุปการะก็เรียนจบจนหนีเขาไปอยู่ต่างเมืองแล้ว แต่มีหรือที่เขาจะปล่อยให้เธอไป ไม่ว่าอย่างไรเธอก็ต้องกลับมารับผิดชอบกับหัวใจที่เขามอบให้เธอ

เกาเหมียวหรงบุตรสาวนายอำเภอโจว ไม่เป็นที่รักของขอบิดา เกาเซิง นางเป็นบุตรภรรยาเอกที่ตายไปแล้ว กระนั้นบิดาจึงให้นางออกเรือนกับพ่อค้าคารวานแห่งทุ่งหญ้า มีอายุคราวบิดา นางจึงตัดสินใจเป็นอนุของแม่ทัพหนานอ๋อง

ฉันแอบปลื้มหนุ่มหล่อข้างบ้านมานาน... แต่ก็ได้แค่มอง เพราะทั้งฉันและเขาต่างมีคู่ของตัวเองอยู่แล้ว.. อยู่ๆ ก็มีเหตุการณ์ไม่คาดฝัน เมื่อคู่ฉันและคู่เขาได้มาร่วมเต้นแอโรบิค ความเร้าใจจึงได้เริ่มต้นขึ้นอย่างเหลือเชื่อ...

งานเลี้ยงจบการศึกษา, หยวนอินถูกพี่สาววางแผน พาเธอไปยังเตียงของชายที่ไม่รู้จัก. แฟนที่คบกันมา 3 ปีรังเกียจเธอ, ครอบครัวมีปัญหาสุขภาพหนัก, หยวนอินไม่มีทางเลือก ถูกบังคับให้แต่งงานกับโจว จือรุ่ย ลูกชายผู้ร่ำรวย. พ่อบุญธรรมของโจว จือรุ่ย, โจว ไป่เฉิน, อายุเพียง 33 ปี แต่ยืนอยู่บนยอดของเมืองใหญ่, เป็นมหาเศรษฐีหนุ่มแห่งเมืองใหญ่. มีข่าวลือว่าโจว ไป่เฉินมีนิสัยรุนแรง, ทุกคนพูดว่าหยวนอินจบแล้ว. แต่โจว ไป่เฉินกลับให้ความสำคัญกับลูกสะใภ้คนนี้เป็นพิเศษ. คนที่รังแกเธอต้องได้รับผลกรรม, แม้กระทั่งลูกชายของเขาเองก็ถูกส่งเข้าโรงพยาบาล. จากนั้นหยวนอินมีความลับสองอย่าง : คนที่เธอมีความสัมพันธ์ด้วยในคืนหนึ่งคือพ่อบุญธรรมของเจ้าบ่าว และเธอหลงรักชายคนนี้. เมื่อความจริงถูกเปิดเผย, ชายคนนั้นถอนความรักที่เคยมีให้เธอในชั่วข้ามคืน เห็นเธอเป็นศัตรูตัวฉกาจ. หยวนอินหมดหวัง ยอมรับการตามจีบจากชายอื่น. ในคืนเดท, ชายคนนั้นกลับมาดึงเธอไป, ดวงตาแดงก่ำ, "อินอิน, ไม่ใช่เธอบอกว่ารักฉันคนเดียวหรือไง? กลับมาได้ไหม?" หยวนอินใช้นิ้วเชยคางเขา, ยิ้มอย่างมีเสน่ห์, "สายเกินไปแล้ว ตอนนี้ถ้าจะตามจีบฉัน คุณต้องไปเข้าคิวแล้วนะ, คนดี." "..."

ฉันสงสัยว่าสามีของฉันใส่ยาให้ฉัน ลูกของฉันไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของฉัน และคนดูแลบ้านของฉันถูกจ้างมาเพื่อสอดแนมฉัน! นี่คือทางตันที่ไม่มีทางแก้ ต้องยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อความรอด!

ลั่วหว่านเมาจนหมดท่าในงานหมั้นของแฟนเก่า และไปสนิทสนมกับพี่ชายของแฟนเก่า ชื่อชียั่นโจว เธอยังพูดว่า “ถ้าเป็นภรรยาคุณไม่ได้ ก็จะเป็นพี่สาวของคุณ” ชียั่นโจวพูดว่า “ฝันไปเถอะ” แต่ร่างกายเขากลับตอบสนองไปแล้ว พวกเขาตกลงกันว่าจะอยู่ด้วยกันแบบไม่ผูกพันทางใจ แต่เมื่อเห็นผู้ชายคนอื่นพยายามเข้าหาเธอ เขาก็เริ่มทนไม่ไหว และเธอก็เริ่มมีความคิดที่ไม่ควรมี เมื่อเขาคอยปกป้องเธอทุกวิถีทาง เมื่อความรักครั้งก่อนกลับมา ชียั่นโจวก็ค่อยๆเสียการควบคุม ส่วนลั่วหว่านก็นอนไม่หลับทุกคืน วันนั้น ชียั่นโจวเสนอยกเลิกความสัมพันธ์ ลั่วหว่านไม่ร้องไห้หรือโวยวาย และออกไปอย่างมีศักดิ์ศรี แต่ในงานหมั้นของลั่วหว่าน ชียั่นโจวควบคุมตัวเองไม่ได้และคว้ามือเธอไว้ “หว่านหว่าน ฉันเป็นคนที่เริ่มต้นกับเธอก่อน เธอเป็นของฉัน! เธอจะแต่งงานกับคนอื่นได้ยังไง?” ลั่วหว่านยิ้มเบาๆ “คุณชี การแต่งงานไม่ใช่เรื่องของใครมาก่อนใคร”

“แกกล้าไปเปรียบเทียบกับเธอเหรอ? แกไม่เหมาะที่จะเป็นภรรยาของฉันเลย!” สวีเหยียนทุ่มเททั้งกายใจในการเป็นแม่บ้านมาสามปี เธอคิดว่าเธอจะได้ครองรักกับเขา แต่สิ่งที่เธอได้กลับมาคือความเจ็บปวดไม่รู้จบ ผู้ชายแบบนี้ ไม่ต้องมีไว้ก็ได้ หลังหย่า ทุกคนหัวเราะเยาะเธอ แต่เธอกลายเป็นนักออกแบบชื่อดัง และเป็นผู้มีอิทธิพลในวงการธุรกิจ เธอไม่สนใจทรัพย์สินมหาศาลที่ไม่ได้รับสืบทอด และมุ่งมั่นสร้างอาณาจักรธุรกิจของตัวเอง พี่ชายรักใคร่ หนุ่มหล่อวิ่งตาม และความรักใหม่ก็เข้ามาเรื่อยๆ เธอยืดอกอย่างมั่นใจและบอกเขาว่า “ฉันบอกแล้วว่าฉันไม่เคยเสียใจ ” ตู้หางจือ “แต่ฉันเสียใจแล้ว ที่รักอดีตเมีย ขอออกเดท ขอคืนดี ขอให้ได้มีสถานะ”

พ่อของเธอถูกพัวพันในคดีฆาตกรรม ทำให้檀泠ต้องไปขอความช่วยเหลือจากสามีของเธอ 顾寒舟 แต่เขากลับส่งเธอไปอยู่กับชายแปลกหน้าแทน เพื่อครอบครัวและธุรกิจ檀泠จึงยอมเป็นคนรักของ 段屿白 คนทั่วไปพูดว่า 段屿白 เป็นคนสูงส่งและสง่างาม แต่檀泠เท่านั้นที่รู้ว่าเขาบ้าคลั่งเพียงใดเมื่ออยู่บนเตียงของเธอ ในยามค่ำคืน เขาจะกอดเธอแน่น เรียกชื่อเธอซ้ำๆ จนเธอรู้สึกเหนื่อยและหมดแรง ... ต่อมา檀泠ก็หลงใหลในความอ่อนโยนที่ 段屿白 สร้างขึ้นจนอยากได้มากขึ้น แต่ก็พบว่าเขามีคู่หมั้นที่มีความสำคัญอยู่แล้ว เธอจึงถอนตัวอย่างเศร้าใจและไปทำความรู้จักกับคู่แข่งของเขา หลังจากนั้น 段爷 ที่มีอำนาจในเมืองสมมติและ 周医生 ผู้มีชื่อเสียงในด้านศัลยกรรม ได้เกิดการต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงผู้หญิงคนเดียวกัน