หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง
หลีซินแพทย์ศัลยกรรมในยุคปัจจุบันได้ทะลุมิติเข้าร่างสตรีลูกขุนนาง ที่มีความเอาแต่ใจ อารมณ์ร้ายเป็นใหญ่ แต่ทว่าสตรีนางนี้ ต้องแต่งงานกับหยางอ๋องผู้มีลูกติดฝาแฝดชายหญิง
"พระชายา เพคะ" อีอีเขย่าร่างเจ้านายหลายวันมานี้ พระชายาผู้งดงามหรือ หลี่ซินที่แต่งเข้ามาในฐานะชายาเอก ด้วยนิสัยของนางทำให้หยางอ๋องนึกชัง วันแต่งงานหยางอ๋องเดินทางไปเมืองจินเพื่อทำสงครามกับแคว้นฉู่ที่บุกเมืองจินที่เป็นของแคว้นชิง หลี่ซินแต่งเข้ามาในจวนอ๋องได้หกเดือนแล้ว
ท่านอ๋องไหว้ฟ้าดินกับนางเสร็จแล้วออกเดินทาง ทิ้งนางไว้ที่เมืองหลวงอย่างเดียวดาย การแต่งงานครั้งนี้เป็นสมรสพระราชทานแต่ก็ไม่เคยอยู่ในสายตาของหยางอ๋องเลยแม้แต่น้อย
หลี่ซินขึ้นชื่อเป็นหญิงงามอันดับหนึ่งแห่งแคว้นชิง แต่ก็เป็นนางร้ายอันดับหนึ่งเช่นกัน ด้วยเหตุผลนี้จึงไม่มีผู้ใดอยากจะหมั้นหมายกับนาง อีกทั้งนางยังพึงใจในตัวหยางอ๋องไม่น้อย
เรื่องสมรสราชทานนั้นราชครูหลี่เจิ้งบิดาของนางรับใช้ฝ่าบาทมานานจึงให้ฝ่าบาทพระราชสมรสให้แก่บุตรี
ฉู่เฟิงนั้นเป็นฮ่องเต้ที่ให้ความสำคัญแก่ขุนนางใหญ่ อย่างราชครูหลี่ไม่น้อย ที่คอยเป็นทั้งสหายที่เขาไว้ใจ กระนั้นเขาจึงทำตามคำขอของราชครูหลี่
ใบหน้างามซีดเซียวยิ่งนัก ดวงตาหงส์ขยับเปลือกตาขึ้นมา สถานที่แห่งนี้ช่างไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย
"พระชายาฟื้นแล้ว" อีอีพลันนั่งกุมมือเจ้านาย ดีใจจนไม่ยอมปล่อยมือ
หลี่ซินตกใจ เหตุใดสตรีนางนี้เรียกนางว่าพระชายา นางจำได้ว่า นางเดินเล่นที่กำแพงเมืองจีนแล้วเป็นลมหมดสติไป หรือว่านางจะตายแล้ว
ความทรงจำเจ้าของร่างเดิมไหลเข้าสู่สมองของหลี่ซิน
เจ้าของร่างเดิมมีนามว่าหลี่ซินอายุสิบหกปี เป็นสตรีที่งดงามในแคว้นชิง แต่ทว่าก็เป็นสตรีที่ร้ายกาจเช่นกัน
เจ้าของร่างเดิมป่วยตายรึ
หลี่ซินข้ามภพเข้ามาในยุคจีนโบราณ เมื่อหลายพันปีก่อน ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์จีน
นางจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นเดินไปที่หน้าคันฉ่องสีเหลืองทอง ดวงตางามเบิกกว้างขึ้น
พบว่าใบหน้าสตรีนางนี้งดงามยิ่งนัก ดวงตาหงส์กลมโตราวกับดวงจันทรามีประกายแวววาวระยิบระยับ คิ้วงามดั่งคันศร จมูกเรียวแหลมเชิดขึ้นเล็กน้อย นี่ถ้าในยุคปัจจุบันสตรีนางต้องโดนทักว่าเสริมจมูกแน่นอน
อีกทั้งริมฝีปากบางเฉียบอวบอิ่มสีชมพูน่าจุมพิต คางแหลมเล็กราวกับเสริมสิริโคน ไม่นางงดงามราวกับนางสวรรค์มาจุติเสียจริง ยังไม่หมดเพียงแค่นี้ มืองามจับที่ทรวงอกพบว่ามีก้อนแข็งขนาดใหญ่ตั้งอยู่
โอ้ว !!! แม่เจ้า โนตมของสตรีนางนี้ช่างใหญ่เสียจริง นับว่าเป็นสตรีที่สมบูรณ์แบบ ใบหน้า ทรวงอก โดยงดงามเกินคำบรรยาย แต่เสียอย่างเดียว ร่างกายขี้โรคไปหน่อย
"พระชายาท่านจับทรวงอกทำไมเพคะ" อีอีสาวใช้ของพระชายาสงสัย
หลี่ซินหันกลับมามองอีอี ใบหน้าสาวใช้ช่างกลมน่ารักเสียจริง แต่เสียอย่างเดียวจมูกของอีอีราวกับมีล้อรถม้าทับไว้ เหลือเพียงแค่รูหายใจเท่านั้น
"ข้า รู้สึกเหนื่อย"
"พระชายาของบ่าว บ่าวคิดว่าท่านจะจากบ่าวไปเสียแล้ว อยู่ ๆ ท่านก็นอนไม่ตื่นสองวันเต็ม ๆ พอบ่าวจะไปตามท่านหมอ คนของหยางอ๋องขัดขวางไว้"
รึว่าสาเหตุการตายของเจ้าของร่างเดิมจะเกี่ยวกับหยางอ๋อง หลี่ซินกลับไปนั่งที่เตียง สายตากลอกไปมา สมองขบคิดว่าเหตุใดหลี่ซินคนเดิมถึงต้องตาย
นางพลันหลับตา ภาพบางอย่างปรากฏขึ้นมา เด็กฝาแฝดสองคน ชายหญิงใบหน้าคล้ายกัน หลี่ซินในตอนนั้นเฆี่ยนเด็กทั้งสองคนสลับกันไปมาจนก้นแตก อีกทั้งมีเหตุการณ์หลาย ๆ อย่างหลี่ซินคนก่อนบังคับเด็กแฝดกินข้าวหมา นางโกรธแค้นที่หยางอ๋องไม่พานางไปเมืองจินด้วย หรือว่าสาเหตุที่นางตายหยางอ๋องเป็นคนสั่งให้ข้ารับใช้วางยาหลี่ซิน
แต่ทว่าหลี่ซินคนเดิมได้ตายไปแล้ว แต่นางคือหลี่ซินที่มาจากโลกปัจจุบัน ถ้าหยางอ๋องรู้ว่านางไม่ตาย เขาต้องหาทางสังหารนางอย่างแน่นอน
คิดได้กระนั้นใบหน้างามพลันมีเหงื่อไหลออกมาพราก ๆ มืองามพลันเย็นเฉียบ
"พระชายา ท่านสลบไปหนึ่งวัน บ่าวจะเตรียมอาหารให้เพคะ" คล้อยหลังอีอี หลี่ซินพลันคิดหาทางทำดีกับเด็กแฝดสองคนนี้ เพื่อไถ่บาป ไม่รู้ว่าหยางอ๋องจะกลับมาตอนไหน เขาอาจจะเห็นใจนางและไว้ชีวิตนางก็ได้ นางเพิ่งมาอยู่โลกใบนี้ ไม่อยากตายรอบสอง
ค่ายทหารเมืองจิน ใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราได้รับพิราบสื่อสารจากเมืองชิง
ดวงตาดอกท้อมองอักษรที่อยู่ในกระดาษแผ่นน้อย ดวงตาทอประกายเป็นรอยยิ้ม
ในที่สุดสตรีสมควรตายก็ตายไปได้เสียที ช่างโชคดียิ่งนัก เขาให้นางอยู่ในจวนอ๋องหกเดือน มันคงว่างเกินไป นางถึงไปรังแกเสี่ยวเปา เสี่ยวเปย บุตรฝาแฝดของเขา
"คืนนี้ฉลองทั้งค่าย สตรีนางนั้นได้รับยาพิษจนตายแล้ว" น้ำเสียงเย็นเฉียบของหยางอ๋อง ช่างไร้ความรักให้กับหญิงงามอย่างพระชายายิ่งนัก
เปาเปา เปยเปยมีรึจะยอมให้อ๋องปากสุนัขมายุ่งกับมารดาของพวกเขามิสู้ หาบิดาหล่อๆ ให้มารดาสักคนเสียดีกว่า 55555 สมหน้าบิดาสมองสุนัข
นางหนีความยากลำบากเข้ามาในเมืองหลวงฉางอัน เพื่อขายตัวเองเป็นสาวใช้ในจวนท่านแม่ทัพ แต่ทว่า ท่านแม่ทัพผู้นี้เมตตาสาวใช้อย่างนางยิ่งนัก จนกระทั่งทำให้ฮูหยินใหญ่ในจวนมิพอใจสาวใช้อย่างนาง จูจูจะทำอย่างไรให้มีชีวิตที่ปลอดภัยในจวนท่านแม่ทัพนี้ ร่วมเป็นกำลังใจให้จูจูนะเจ้าคะ
เซียวหรูอวี้กับโอวหยางหลิงหลง เรื่องข้ามภพข้ามชาติมาเป็นชายาอ๋อง เรื่องข้าอยากเป็นภรรยาเจ้า เป็นเรื่องบุตรสาวของเซียวหรูอวี้ คือท่านหญิงเปยเปยกับอวครักษ์จาง เรื่องราวระหว่างท่านหญิงกับองครักษ์ที่มีความรักให้กัน คนทั้งคู่จะได้มีวาสนาได้ครองรักกันหรือไม่? ................................................................................................................................................................ ใต้น้ำ ชายหนุ่มกอดหญิงสาวไว้ ริมฝีปากรีบประกบปากนาง ทั้งคู่มองหน้ากันแม้จะอยู่ใต้น้ำ เขาต้องต่อลมหายใจให้นาง ถ้าขืนโผล่หน้าขึ้นไปพวกมันอาจซุ่มอยู่ก็เป็นได้ การประกบริมฝีปากอยู่ใต้น้ำช่างเนิ่นนานเหลือเกิน พรึ่บ! ในที่สุดทั้งคู่ก็โผล่หัวออกมาจากใต้น้ำ หญิงสาวหายใจเฮือกใหญ่ “ข้าหนาว พาข้าขึ้นฝั่งที” ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาพานางขึ้นฝั่ง เขาพานางขึ้นฝั่งแล้วเข้าไปในถ้ำ โชคดีในถ้ำเหมือนจะมีคนเคยมาพักที่นี่ ทิ้งฟืนไว้จำนวนมาก หญิงสาวนั่งตัวสั่น นางหนาวเหลือเกิน “เจ้าถอดเสื้อผ้าออกเถอะ” ชายหนุ่มหันไปบอกหญิงสาว แต่ในมือยังคงก่อไฟ เป่ยเป่ยได้ยินดังนั้นก็ปลดอาภรณ์สีแดงเพลิงออกเหลือเพียงแค่เอี๊ยมสีชมพู หญิงสาวนั่งผิงไฟอย่างเขินอาย จีนโบราณ
อวี้เหมยหรู แพทย์สาวยุคปัจจุบัน ได้ทะลุมิติเข้าไปในนิยายที่เธออ่าน เธอนั้นดันชอบพระรองอย่างท่านแม่ทัพซือเหยียน มากกว่าพระเอกอย่างองค์ชายสามจีเสวียน
"ท่านเป็นอย่างไรบ้าง" เซียวหยามองหน้าชายคนรักที่โดนพิษยาปลุกกำหนัดในใจก็นึกโกรธเซียวเหยียนขึ้นมาทันที "ข้าร้อนยิ่งนักอยากจะปลดปล่อย" น้ำเสียงกระเซ้าบอกชายคนรัก ในใต้หล้านี้ เสิ่นจ้านไม่ต้องการสตรีแม้แต่คนเดียว เขาต้องการบุรุษอย่างเซียวหยาเท่านั้น
เกาเหมียวหรงบุตรสาวนายอำเภอโจว ไม่เป็นที่รักของขอบิดา เกาเซิง นางเป็นบุตรภรรยาเอกที่ตายไปแล้ว กระนั้นบิดาจึงให้นางออกเรือนกับพ่อค้าคารวานแห่งทุ่งหญ้า มีอายุคราวบิดา นางจึงตัดสินใจเป็นอนุของแม่ทัพหนานอ๋อง
วิญญาณแพทย์นิติเวชที่มีชื่อเสียงในศตวรรษที่ 21 ได้เข้ามาอยู่ในร่างคุณหนูของจวนเสนาบดีอย่างบังเอิญ ผู้คนกล่าวหาว่านางไม่เชี่ยวชาญด้านการแพทย์และทำให้บุตรชายของแม่ทัพตาย ด้วยเหตุนี้ฮ่องเต้ต้องการฆ่านางเพื่อให้คำอธิบายกับแม่ทัพ! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนหยิ่งยโสและเจ้ากี้เจ้าการ ทุกคนเกลียดนาง และครอบครัวของนางต้องการไล่นางออก! ผู้คนกล่าวหาว่านางเป็นคนเลวทรามและไร้ความปรานี วางยาน้องสาว และพ่อของนางต้องการโบยนางจนตาย! ในความเป็นจริงหากอยากจะกล่าวหาผู้ใดสักคน มันก็หาข้ออ้างได้ทั่ว แต่นางเป็นคนไม่ยอมใคร นางผอมบางนางหนึ่งปลุกปั่นโลกด้วยความสามารถอันทรงพลังตนเอง ท่านอ๋องกล่าวว่า หากได้เจ้ามาครอบครอง ข้ายอมทรยศทุกคนในโลก นางกล่าวว่า เพื่อท่าน ต่อให้ทุกคนในโลกเกลียดข้า ข้าก็ยอม
คริสโตเฟอร์ อัศวโยธิน สามีของฉัน คือเพลย์บอยตัวพ่อที่ฉาวที่สุดในกรุงเทพฯ เขามีชื่อเสียงเรื่องการควงเด็กสาวอายุสิบเก้าเป็นฤดูกาล ตลอดห้าปีที่ผ่านมา ฉันเชื่อมาตลอดว่าฉันคือข้อยกเว้นที่สามารถทำให้เขาหยุดได้ ภาพลวงตานั้นพังทลายลง เมื่อพ่อของฉันต้องการการปลูกถ่ายไขกระดูก ผู้บริจาคที่เข้ากันได้สมบูรณ์แบบคือเด็กสาวอายุสิบเก้าชื่อไอริน ในวันผ่าตัด พ่อของฉันเสียชีวิต เพราะคริสเลือกที่จะนอนอยู่บนเตียงกับเธอ แทนที่จะพาเธอไปโรงพยาบาล การหักหลังของเขายังไม่จบแค่นั้น ตอนที่ลิฟต์ร่วง เขาดึงเธอออกไปก่อนแล้วทิ้งให้ฉันร่วงลงไป ตอนที่โคมระย้าถล่มลงมา เขาใช้ตัวเองบังร่างเธอแล้วก้าวข้ามฉันที่นอนจมกองเลือดไป เขายังขโมยของขวัญชิ้นสุดท้ายที่พ่อผู้ล่วงลับทิ้งไว้ให้ฉันไปให้เธอ ตลอดเวลาที่ผ่านมา เขาเรียกฉันว่าคนเห็นแก่ตัวและไม่รู้จักบุญคุณ โดยไม่เคยรู้เลยว่าพ่อของฉันจากไปแล้ว ฉันจึงเซ็นใบหย่าเงียบๆ แล้วหายตัวไป วันที่ฉันจากมา เขาส่งข้อความมาหาฉัน "ข่าวดีนะ ผมหาผู้บริจาคคนใหม่ให้พ่อคุณได้แล้ว เราไปนัดวันผ่าตัดกันเถอะ"
หลังจากที่แต่งงานเข้ามาในตระกูลมู่ หลินซีได้ทำหน้าที่เป็นคุณนายมู่ที่ยอมอดทนกับทุกอย่างโดยไม่ปริปากเป็นเวลาสามปี เธอรักมู่จิ่วเซียว จึงยอมอดทนดูแลเขาอย่างเต็มใจ แม้ว่าเขาจะมีคนอื่นอยู่ข้างนอกก็ตามแต่เขากลับไม่เคยเห็นค่าของเธอ เหยียบย่ำความรักของเธอให้แหลกสลาย และถึงขั้นปล่อยให้น้องสาวของเขามอมเหล้าเธอแล้วส่งไปยังเตียงของลูกค้า หลินซีนั้นถึงเพิ่งจะตาสว่างเมื่อรู้ว่าความรักที่มีมานานนั้นช่างน่าขันและน่าเศร้าในใจของเขา เธอไม่ต่างอะไรกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เข้ามาเกาะเขา เธอจึงทิ้งข้อตกลงการหย่าไว้แล้วจากไปโดยไม่ลังเล มู่จิ่วเซียวมองดูเธอประสบความสำเร็จ กลายเป็นดวงดาวที่ส่องแสงในสายตาของผู้คนเมื่อได้เจอกันอีกครั้ง เธอเต็มไปด้วยความมั่นใจและสงบเสงี่ยม โดยมีผู้ชายที่มีฐานะสูงส่งอยู่เคียงข้าง มู่จิ่วเซียวมองดูใบหน้าของคู่แข่งหัวใจที่ดูคล้ายกับของเขามาก จากนั้นเขาก็ตระหนักได้ว่าในสายตาเธอ เขาเป็นเพียงตัวแทนของคนอื่นในมุมแห่งหนึ่ง เขาขวางทางเธอไว้ “หลินซี คุณเล่นตลกกับผมใช่ไหม”
หลินจิงซู หญิงสาวผู้ล้มเหลวทุกอย่างในชีวิตเพราะครอบครัวเฮงซวย เธอย้อนเวลาไปยังปี1990 อาศัยความรู้ในโลกอนาคตเพื่อเก็บเกี่ยวโอกาสทางธุรกิจ ก่อร่างสร้างตัวจนมั่งคั่งร่ำรวย เพื่อบดขยี้ทุกคนที่เคยรังแก!
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
ทุกคนต่างรู้ดีว่าเจียงว่านหนิงรักเย่เชินมานานหลายปี เธอที่มักจะว่านอนสอนง่ายและน่ารักเสมอ ได้สักลายเพื่อเขาและยอมทนอยู่ใต้อำนาจผู้อื่น เมื่อเธอถูกทุกคนใส่ร้ายจนโดนตำหนิ เขากลับนิ่งเฉยและยังถึงขั้นให้เธอคุกเข่าให้แฟนเก่าของเขาอีกด้วย เธอที่รู้สึกอับอาย ในที่สุดก็หมดหวัง หลังจากยกเลิกการหมั้น เธอก็หันไปแต่งงานกับทายาทพันล้านทันที คืนนั้นเอง ใบทะเบียนสมรสของทั้งคู่ก็กลายเป็นข่าวฮิตบนโลกออนไลน์ เย่เชินที่เคยคิดว่าตัวเองเก่งกาจที่สุดก็เริ่มวิตกและพูดออกมาด้วยความโกรธว่า "อย่าเพ้อฝันไปเลย นายคิดว่าเธอรักนายจริงๆ งั้นเหรอ เธอแค่ต้องการใช้พลังอำนาจของตระกูลฟู่เพื่อแก้แค้นฉันเท่านั้นเอง" ฟู่จิงเซินจูบหญิงสาวในอ้อมกอดและตอบกลับอย่างไม่ใส่ใจว่า "แล้วจะเป็นไรไปล่ะ ก็พอดีว่าฉันมีทั้งเงินและอำนาจนี่"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด
GOOGLE PLAY