และแล้วเหตุการณ์อันวุ่นวายกับชีวิตของเธอก็ได้เกิดขึ้นเมื่อเธอต้องมาเล่นละครเป็นภรรยาจำเป็นอย่างไม่เต็มใจ... พราวพิไล หญิงสาวอายุ23ปีตัวเล็กร่างบางสูงแค่155หน้าตาจิ้มลิ้มปากนิดจมูกหน่อยดวงตากลมโตขนตางอนยาวราวกับตุ๊กตาผิวขาวอมชมพูผมตรงดกดำยาวหนาถึงกลางหลังเธอเป็นหญิงสาวโลกสวยบุคลิกแอบซนเล็กน้อยเป็นลูกคุณหนูที่ใช้ชีวิตติดดินเพราะรู้ว่าที่บ้านเริ่มมีปัญหาเรื่องเงินค่อนข้างรักความเป็นส่วนตัวชอบอ่านนิยายเป็นชีวิตจิตใจหากเธอแต่งงานกับพวกหนังสือที่เก็บสะสมมาจนเต็มห้องเธอก็คงจะทำไปแล้วเพราะการอ่านหนังสือคือชีวิตของเธอจริงๆ เมื่อวันนึงเหตุการณ์อันวุ่นวายกับชีวิตของเธอก็ได้เกิดขึ้นเมื่อเธอต้องมาเล่นละครเป็นภรรยาจำเป็นอย่างไม่เต็มใจในไร่ที่มีชายหนุ่มเจ้าของไร่อกหักและขับรถเกิดอุบัติเหตุจนความจำเสื่อมและเธอก็ต้องมานั่งคอยตอบคำถามเกี่ยวกับเรื่องราวของเธอและเขาไม่เว้นแต่ละวันทั้งยังมีบางครั้งเธอยังต้องพึ่งยานอนหลับแอบใส่ให้ชายหนุ่มกินเพื่อที่จะไม่ต้องมายุ่มย่ามกับเธอในยามค่ำคืนอีกด้วย หิรัญ ชายหนุ่มวัย30ปีสูง185รูปร่างหล่อเหลาหน้าคมจมูกโด่งปากหนาเป็นกระจับเรือนร่างบึกบึนราวกับภาพวาดร่างบุรุษที่รูปงามเพอเฟคเป็นคนนิ่งๆไปในทางเย็นชาเด็ดขาดดุดันสมกับเป็นคนที่ปกครองคนหมู่มากสิ่งที่รักที่สุดคือไร่ศังกรและสิ่งที่เกลียดที่สุดคือคนโกหกไม่ซื่อสัตย์ หิรัญเป็นลูกชายของนายธนาคารใหญ่ที่มีทรัพย์สมบัติมากมายมหาศาลแต่เขากลับเลือกที่จะใช้ชีวิตสมถะโดยการเลือกที่จะเป็นพ่อเลี้ยงดูแลไร่ศังกรที่เป็นมรดกตกทอดมาจากรุ่นปู่ทำให้แฟนสาวไฮโซของเขาเลือกที่จะทิ้งเขาไปเพียงเพราะทนอยู่ในไร่ที่ลำบากลำบนไม่ได้ทำให้เขาดื่มหนักที่รู้ว่าแฟนสาวของตนหนีไปหมั้นกับนักธุรกิจชาวต่างชาติในขณะที่พึ่งบอกเลิกเขาไปได้ไม่กี่วันและเหตุที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้นเมื่อรถของเขาเสียหลักในคืนฝนตกประจวบด้วยความเมาที่บังคับรถไม่อยู่ทำให้รถหรูชนกับไหล่ทางอย่างจังจนรถแหลกเป็นเสี่ยงๆดีที่เขายังโชคดีไม่ได้ประสบเหตุจนถึงแก่ชีวิตแต่ก็เจ็บหนักเอาการจนความจำบางส่วนของเขาเสื่อมไป เมื่อหายจากอาการบาดเจ็บและมาอยู่ที่ไร่เขาก็มีภรรยาตัวเล็กหน้าตาจิ้มลิ้มคอยดูแลเขาจะมีคำถามให้คนเป็นภรรยาของเขาอยู่ทุกวันแต่ดูท่าเธอจะอ้ำอึ้งทุกครั้งเวลาที่เขาถามอะไรไป แพรวพิลาส หญิงสาวอายุ26ปีเป็นพี่สาวของพราวพิไลตัวเล็กสูงเพียง154หน้าตาสะสวยนัยตาคมคิ้วโก่งยิ้มหวานปานน้ำผึ้งเพราะมีรักยิ้มที่สองพวงแก้มผิวขาวอมชมพูเกลี้ยงเกลาผมยาวดกดำถึงกลางหลังหญิงสาวเป็นคนเรียบร้อยสุภาพพูดน้อยแถมขี้แงชอบถูกคนอื่นรังแกตลอดดีที่มีน้องสาวอย่างพราวพิไลคอยปกป้อง แต่วันนึงเมื่อเธอต้องแยกกับน้องสาวเพราะต้องมาช่วยงานผู้มีพระคุณที่ธนาคารแห่งหนึ่งเธอก็ต้องเจอกับคนเกเรอย่างธรัฐไม่รู้ว่าเขานั้นไม่ชอบหน้าอะไรเธอนักหนาที่ชอบตั้งแง่กับเธอตลอดทั้งยังชอบกล่าวหาว่าเธอเป็นผู้หญิงที่ชอบยุ่งกับแฟนชาวบ้านทั้งที่เธอไม่ได้ทำหากเป็นที่ทำงานที่อื่นเธอคงออกไปแล้วแต่นี่เพราะบุญคุณท่วมหัวของผู้มีพระคุณเธอจึงต้องจำใจกล้ำกลืนฝืนทนไม่ปริปากบอกใครว่าเธอจะต้องเจอกับอะไรบ้าง ธรัฐ ชายหนุ่มวัย28ปีน้องชายของหิรัญรูปร่างหล่อเหลาไม่แพ้พี่ชายร่างกายกำยำบึกบึนสูง187ชอบถูกเชิญตัวไปเป็นนายแบบปกนิตยาสารบ่อยๆเลยชอบมีข่าวกับดารานางแบบไม่เว้นแต่ละวันนิสัยค่อนข้างเจ้าชู้โมโหร้ายแถมปากยังร้ายกว่าผู้หญิงบางคนเสียอีกเขาต้องเข้าบริหารงานในระดับสูงในธนาคารของพ่อของเขาเพราะพี่ชายคนเดียวชอบที่จะใช้ชีวิตในบ้านไร่ ในส่วนของแพรวพิลาสที่มาทำงานเป็นเลขาของธรัฐเพราะคำสั่งคนเป็นแม่ชายหนุ่มไม่ค่อยถูกชะตากับเธอเท่าไรนักเพราะเขามองว่าเธอเป็นผู้หญิงหน้าซื่อใจเสียมั่วกับผู้ชายไม่เลือกหน้าแต่ชอบตีหน้าซื่อเข้าหาผู้ใหญ่ให้สงสารเขาจึงชอบพูดจาแดกดันเธอหลายครั้งหลายหน เรื่องราวของสองชีวิตหิรัญกับพราวพิไลที่ต้องใช้ชีวิตร่วมกันในฐานะสามีและภรรยาจำเป็นของพวกเขาจะลงเอยเช่นไรและแพรวพิลาสจะต้องเจอความกดดันจากการทำงานร่วมกันกับธรัฐอย่างไรบ้างติดตามได้ในเรื่องวุ่นรักเมียจำเป็นได้เลยนะคะ ติดตามอัพเดตนิยายใหม่ๆของปลายฟ้าได้ที่ FB: prayfa นิยายรักโรแมนติก เนื้อหาชื่อสถานที่และตัวละครล้วนเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากจินตนาการไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงสิ่งใดขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ หากใครชื่นชอบนิยายแนวรักโรแมนติกดราม่าเล็กๆลองเปิดใจอ่านนิยายของไรท์ดูนะคะหวังว่ารีดทุกท่านจะอ่านแล้วสนุกเหมือนที่ไรท์สนุกในการถ่ายทอดจินตนาการมาเป็นตัวหนังสือนะคะ
ซ่าาาาา
"...ทางที่คุณเลือกฉันไม่สามารถทนกับมันได้จริงๆขอโทษนะคะรัญ.."
คำพูดของแฟนเก่าของเขาที่พึ่งเลิกรากันไปมันก้องอยู่ในหัวของชายหนุ่มที่กำลังขับรถด้วยความเร็วในขณะที่กำลังเมาสายฝนพรำลงมาพอเห็นผ่านแสงไฟหน้ารถไรๆถนนในเมืองใหญ่ตอนดึกดื่นเที่ยงคืนนี้มันไม่ได้มากมายอะไรจึงทำให้คนที่กำลังเมาเหยียบคันเร่งได้อย่างไม่ต้องผ่อน
"หึ่...ผมก็พึ่งจะรู้นะว่าทั้งหมดที่คุณทำดีกับผมก็เพื่อหวังที่จะสบายเท่านั้น"
ชายหนุ่มสบถออกมาอย่างเจ็บใจที่พึ่งจะรู้ตัวเมื่อไม่นานว่าแฟนสาวที่เขาวาดวิมานว่าจะใช้ชีวิตร่วมกันเธอรักเพียงแค่เงินทองของเขาทั้งนั้นในเมื่อเขาเลือกที่จะทิ้งความสุขสบายมาอยู่ที่ไร่เธอจึงให้เหตุผลว่าเธอไม่อยากลำบากที่ทนคบเขาเพราะคิดว่าเขาจะได้นั่งตำแหน่งนายธนาคารใหญ่เท่านั้น
ปรี๊นนน
เอี๊ยดดดด
ปั้งงงงง
ไม่นานรถของเขาก็เสียหลักชนกับไหล่ทางจนรถกระเด็นกระดอนแหลกเป็นเสี่ยงๆดีที่ช่วงเวลานี้รถที่สัญจรไปมาไม่เยอะนักรถคันอื่นจึงหักหลบกันได้
2 เดือนต่อมา
บ้านวัฒนคีริน
"ฉันกลับก่อนนะแม่พิศยังไงก็ลองทาบทามลูกๆเราให้ฉันหน่อยแล้วกันถือว่าช่วยฉันเอาบุญเถอะนะ"
หทัยรัตน์ภรรยานายธนาคารใหญ่วัยกลางคนที่มาขอร้องเพื่อนสนิทของเธอให้ช่วยเหลืออะไรบางอย่างที่เธอต้องการด่วนที่สุดและหวังว่าเธอจะได้คำตอบที่ต้องการ
"ไว้ฉันจะถามลูกๆให้นะคะคุณพี่"
พิศมัยยิ้มอ่อนให้เพื่อนสนิทรุ่นพี่ของเธออ่อนๆเพราะเธอเองก็ค่อนข้างลำบากใจกับเรื่องที่หทัยรัตน์ขอเหมือนกันหากเรื่องนี้เป็นเรื่องที่เธอทำเองได้เธอจะไม่ลำบากใจเลยแต่ที่หทัยรัตน์ขอต้องเป็นลูกๆเธอเท่านั้นที่จะทำได้
"ขอบใจมากนะฉันต้องกลับก่อนแล้วล่ะต้องรีบพาตารัญไปที่ไร่ก่อน"
เมื่อหมดธุระแล้วหทัยรัตน์ก็ต้องขอตัวกลับก่อนเพราะเธอต้องพาลูดชายของเธอเดินทางกลับไปที่ไร่ที่เชียงใหม่ในวันนี้
"ค่ะคุณพี่"
ร้านอาหารxxx
"รัฐคะนั่งโต๊ะนี้ดีกว่าค่ะ"
เกวลินนางแบบสาวสวยวัย28ปีควงคู่มากับหนุ่มหล่อธรัฐที่เป็นถึงท่านรองประธานกรรมการธนาคารใหญ่แห่งหนึ่งวันนี้เธอเลือกที่จะชวนชายหนุ่มมานั่งที่ร้านอาหารที่ไม่ได้หรูหราอะไรมากนักเพราะที่นี่มีคนค่อนข้างพลุกพล่านด้วนเหตุผลที่ว่าเธออยากจะให้ทุกคนได้เห็นว่าเธอควงใครมาเพราะเธอกับชายหนุ่มเองก็เป็นที่รู้จักอยู่พอสมควรเผื่อมีข่าวอะไรออกไปสถานะของเธอกับธรัฐจะเลื่อนจากคนคุยไปเป็นอย่างอื่นที่สนิทขึ้นกว่านี้บ้าง
"อืมโอเค..คุณจะทานอะไรสั่งได้เลยนะ"
ธรัฐหนุ่มหล่อวัย28ปีที่มีความสามารถบริหารงานใหญ่ได้อย่างเฉียบขาดเป็นหนุ่มหล่อไฮโซที่ถูกสื่อจับตามองเป็นอย่างมากเพราะว่าเขาทั้งหล่อทั้งเก่งแถมโปรไฟล์ที่บ้านก็ยังเพอเฟคหาคนเทียบยากอีกด้วยแต่เสียอย่างเดียวคือเขาชอบมีข่าวเรื่องผู้หญิงเยอะไปหน่อยส่วนมากที่คนรู้จักก็จะรู้จักเพราะควงดารานางแบบไม่ซ้ำหน้านี่แหละเขานั่งลงโต๊ะที่ติดกับกระจกด้านนอกและหันหน้าออกไปทางกระจกเพราะเขาไม่ชอบถูกใครมองมากนักทั้งเรื่องอาหารยังให้หญิงสาวจัดการได้เลย
"ได้ค่ะเดี๋ยวเกวสั่งให้คุณด้วยเลยนะคะ"
เกวลินค่อนข้างพอใจที่วันนี้เขายอมมาทานข้าวข้างนอกกับเธอได้เพราะเธอรอโอกาสนี้มานานมากแล้วหวังว่าเธอจะมีข่าวกับเขาและเธอหมายจะเป็นผู้หญิงคนเดียวที่มีข่าวกับเขาเป็นคนสุดท้าย
"อืม.."
อีกฝั่งของร้านที่เป็นโซนด้านนอกติดกับกระจกร้านด้านใน
"พี่แพรว..."
พราวพิไลหญิงสาวร่างเล็กหน้าจิ้มลิ้มวัย23ปีมานั่งรอคนเป็นพี่สาวที่พึ่งบินกลับมาจากสิงคโปร์เมื่อเห็นคนเป็นพี่เดินเข้ามาก็รีบลุกจากเก้าอี้โบกไม้โบกมือเรียกพี่สาวของเธอทันที
"พราว...คิดถึงจังเลย"
แพรวพิลาสพี่สาวแท้ๆของพราวพิไลอายุ26ปีตัวเล็กกว่าคนเป็นน้องสาวเล็กน้อยเรียกได้ว่าไซร์มินิกันทั้งคู่แต่หน้าเมื่อมาถึงก็กอดกันกลมด้วยความคิดถึง
"คิดถึงเหมือนกันค่ะ...นี่ทำไมกลับมากะทันหันล่ะคะ"
พราวพิไลนั่งลงที่เก้าอี้หลังจากที่กอดกันจนพอใจแล้วหญิงสาวต้องขมวดคิ้วสงสัยว่าทำไมพี่สาวของเธอจึงกลับมากะทันหัน
"พี่ว่าจะกลับมาอยู่ที่นี่ถาวรเลยล่ะพราว"
แพรวพิลาสยิ้มเจื่ิอนเล็กน้อย
"พี่แพรวมีปัญหาอะไรรึป่าวคะ"
พราวพิไลดูออกว่าพี่สาวเธอต้องมีเรื่องที่ไม่สบายใจมากๆเป็นแน่
"คือ..คุณรุจเค้ามีลูกมีเมียแล้ว"
แพรวพิลาสไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้สักเท่าไรเพราะเธอยังคงเจ็บอยู่ในใจอยู่มากที่ถูกหลอกมาได้เกือบปี
"หา...พี่แพรวรู้ได้ไงคะ"
พราวพิไลไม่อบากจะเชื่อว่าชายหนุ่มหน้าซื่อที่เธอเคยเจอตอนไปสิงคโปร์หาพี่สาวเธอตอนนั้นจะเจ้าเล่ห์ไม่เบา
"เมื่อไม่กี่อาทิตย์ภรรยาเค้าบินไปหาคุณรุจที่บริษัทเพราะเธอรู้เรื่องที่พี่คบกับคุณรุจแล้วไปโวยวายที่นั่นจนพี่ไม่รู้จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนเลยต้องกลับมา"
แพรวพิลาสเล่าด้วยสีหน้าเศร้าลงอย่างเห็นได้ชัดเธออายจนแทบแทรกแผ่นดินหนีในที่มำงานวันนั้นหากอธิบายไปก็คงไม่มีใครเชื่อว่าเธอไม่รู้ว่าชายอติรุจมีลูกกับภรรยาแล้วจริงๆ
"นี่แสดงว่าอีตานั่นมันหลอกเราหรอคะ...หนอย..นิสัยเสียจริงๆเลยอย่าให้พราวได้เจอนะจะด่าจนเดินกลับบ้านไม่ถูกเลย"
พราวพิไลกำหมัดแน่นกัดฟันกรอดหากเป็นเธอถูกหลอกแถมยังถูกทำให้เสียหน้าฟรีเธอไม่ยอมง่ายๆแน่
"พี่มันโง่เองพราว...แล้วพี่ก็ไม่ได้ตั้งใจจะแย่งเค้าด้วย"
แพรวพิลาสแทบจะน้ำตาคลอ
"แล้วตอนนี้พี่กับเค้าไม่ได้ติดต่อกันแล้วใช่มั้ย"
"พี่ตัดขาดกับเค้าตั้งแต่วันที่รู้เรื่องแล้วแต่เค้าก็ยังคอยตามตื๊อพี่ไม่เลิกเลยต้องกลับมา"
"คนแบบนี้เห็นแก่ตัวที่สุดดีแล้วค่ะที่พี่แพรวเลิกกับเค้ามาได้แล้วนี่จะบอกคุณแม่ยังไงคะที่กลับมากะทันหันแบบนี้"
"ก็คงต้องบอกไปตามความจริงนั่นแหละ....ว้ายยย"
ในขณะที่แพรวพิลาสนั่งคุยกับน้องสาวของเธออยู่จู่ๆก็มีหญิงสาวเดินถือแก้วน้ำมาสาดเธอเสียอย่างนั้น
"นี่ทำอะไรของเธอเนี่ย"
พราวพิไลรีบลุกขึ้นจากเก้าอี้ไปผลักหญิงสาวอีกคนทันทีแม้อีกฝ่ายจะตัวใหญ่กว่าแต่เธอก็ไม่เคยกลัวแม้แต่น้อย
"พวกสันดานเมียน้อยต้องเจอแบบนี้แหละ"
นาถลดาตะโกนลั่นจนคนทั้งนอกทั้งในร้านหันมาเป็นตาเดียวรวมถึงธรัฐและเกวลินที่นั่งอยู่ด้านในร้านด้วย
เกริ่น “คืนนั้นฉันนอนกับเค้าเพราะต้องการแค่ลูก ใครจะไปคิดว่าเค้าจะตามหาฉันจนเจอแล้วสั่งให้ฉันทำร้ายลูกในท้องตัวเองเล่า ไอ้มาเฟียบ้าฉันจะทำยังไงกับเค้าดี” “ทำให้เค้ารักแกไง” กลิ่นชวาก็แค่อยากจะมีลูกเพื่อให้พ้นการถูกแม่เลี้ยงจับตัวไปใช้หนี้เท่านั้น คืนนั้นเธอต้องการแค่ลูก ไม่ได้คิดว่าชีวิตจะพลิกผันจนได้มาอยู่ท่ามกลางมาเฟียใจดำที่ไม่อยากให้ลูกเธอเกิดมา เพื่อนเธอก็ช่างหาเป้าหมายมาให้ถูกคนเสียจริง ชีวิตวาดิมมันเต็มไปด้วยอันตรายรอบด้าน แค่เอาชีวิตตัวเองให้รอดไปวันๆ ยังยาก หากจะต้องมีจุดอ่อนให้ศัตรูทำลายเขาก็ต้องรีบกำจัด ใครจะไปคิดว่าการนอนกับผู้หญิงที่ถูกใจแค่คืนเดียวจะทำให้เขามีปัญหาตามมาจนปวดหัว ตัวอย่างบางตอน “ความเห็นแก่ตัวของคุณมันทำให้ตัวผมกำลังเดือดร้อนรู้ไหม” วาดิมสาดเสียงแข็งใส่กลิ่นชวากับเพื่อนของเธอที่เป็นต้นเหตุทำให้เขาเป็นพ่อคนโดยที่ไม่ได้ตั้งใจ “ถ้าคุณไม่มานอนกับฉันทุกอย่างมันจะเกิดขึ้นไหมล่ะ อย่ามาว่าฉันเห็นแก่ตัวอย่างเดียวเลย คุณมันก็เห็นแก่ได้เหมือนกันนั่นแหละ” กลิ่นชวายังไม่เลิกปากเก่ง เด็กคนนี้จะเกิดมาไม่ได้หากเขาไม่ร่วมกระทำกับเธอด้วย ทั้งหมดทั้งมวลมันก็ไม่ใช่ผลงานของเธอคนเดียวเสียเมื่อไหร่ “ถ้าพวกคุณไม่วางยาผมวันนั้นผมคงจะมีสติไม่หลงเชื่อคุณว่าไม่ต้องป้องกัน” กลิ่นชวาหันไปถลึงตากับเพื่อนรัก ส่วนพิริสาก็ได้แต่พยักหน้าน้อยๆ รายละเอียดความจริงเป็นเช่นไรเธอถูกบังคับให้เล่าให้หมดไปแล้วจริงๆ “ช่างเหอะน่า เด็กคนนี้ฉันรับผิดชอบเองได้คุณไม่ต้องห่วงว่าฉันจะให้ลูกไปยุ่งกับคุณหรอก พูดจริงสาบานเลย” “ผมนัดหมอเอาไว้แล้ว ผมจะพาคุณไปเอาเด็กออก” “ไม่นะ อย่าเห็นแก่ตัวสิ เด็กน้อยตาดำๆ คนนึงกำลังจะลืมตาดูโลกเลยนะ ถึงคุณไม่รักเค้าแต่ฉันรัก คนไม่มีหัวใจอย่างคุณไม่เข้าใจหรอก” วาดิมยืนจ้องตากับกลิ่นชวาอย่างไม่มีใครยอมใคร ไม่กี่วินาทีหลังจากนั้นชายหนุ่มก็คว้าปืนออกมาจากเอวและจ่อปลายกระบอกปืนสั้นไปที่หน้าท้องของหญิงสาว “อ๊าย/ว๊าย” สองสาวสวยตกใจกอดกันแน่นขึ้นกว่าเดิม แต่มิวายคนที่ไม่ค่อยจะยอมใครง่ายๆ อย่างกลิ่นชวาก็รีบตั้งสติและหันมาต่อว่าวาดิมอีกรอบ “พ่อแม่คุณรู้ไหมเนี่ยว่าคุณเป็นคนแบบนี้ เกิดเป็นลูกผู้ชายซะเปล่าไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย” แม้หัวใจจะเต้นจนแทบจะหลุดกระเด็นออกมาข้างนอกแต่กลิ่นชวาก็ยังทำใจดีสู้เสือ พูดไปจ้องตาชายหนุ่มไปไม่สะทกสะท้าน “พอเถอะว่าน” พิริสาที่กลัวจนตัวสั่นรีบปรามให้เพื่อนรักสงบปากก่อนที่จะตายกันหมด ตอนนี้พิริสารู้แล้วว่าวาดิมอยู่ระดับไหน เขาสามารถทำให้พวกเธอหายสาบสูญไปได้แค่ไม่กี่วินาที แถมใครก็เอาผิดคนอย่างเขาง่ายๆ ไม่ได้ด้วย หากย้อนเวลากลับไปได้เธอจะไม่ล็อคเขาเป็นเป้าหมายให้กลิ่นชวาเลย “จะไปไหนล่ะ ไม่ยิงฉัน...ล อื้อ” พิริสายกมือปิดปากกลิ่นชวาขณะที่เพื่อนเธอกำลังพูดตามหลังวาดิมที่กำลังเดินออกไปจากห้อง “อยากตายมากหรือไงถึงได้พูดแบบนั้นน่ะ” พิริสาในตอนนี้สั่นไปทั้งตัว “ไม่ตายหรอก อีตานั่นไม่กล้ามาทำผิดที่บ้านเมืองเราหรอก” “ไม่กล้ากับผีอะไรล่ะ รู้ไหมว่าพ่อของลูกแกเค้าเป็นใคร” “ก็แค่นักธุรกิจเพื่อนเจ้านายแกไม่ใช่หรือไง คงจะรวยพอๆ กับเจ้านายแกใช่ไหมล่ะ” “หัวหน้ามาเฟียค้าอาวุธที่รัสเซียเลยโว้ย สามารถทำให้เราหายไปโดยที่ไม่มีใครเอาผิดได้ด้วย พูดแล้วฉันก็อยากจะร้องให้ เมื่อกี้ที่แกท้าทายเค้า ฉันฉี่จะราดอยู่แล้วรู้ไหม” พูดไปปาดน้ำตาไป ไอ้ที่บอกว่าพูดแล้วอยากจะร้องให้น้ำตามันไหลมาก่อนคำพูดแล้ว “อ้าว แกหาใครมาให้ฉันเนี่ย? ไหนบอกแค่นักธุรกิจธรรมดาไง” ตัวของกลิ่นชวาชาวาบตั้งแต่ปลายเท้าขึ้นมายังใบหน้า ตอนนี้ก็กำลังรู้สึกขนหัวลุกกลืนน้ำลายไม่ลงคอ ตอนนี้เหมือนเธอกำลังขึ้นหลังเสือไปแล้วเลย จะเอายังไงกับชีวิตต่อไปดีล่ะเนี่ย เธอจะสามารถปกป้องลูกในท้องได้หรือไม่ แล้วชีวิตที่อยู่ท่ามกลางความเป็นความตายทำให้เธอต้องเจออุปสรรคอะไรบ้าง ติดตามได้ในนิยายเรื่อง One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก ได้เลยค่า... เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ ติดตามผลงานใหม่ๆ หรือพูดคุยกับไรท์ได้ที่ FB นิยาย ปลายฟ้า หากชื่นชอบนิยายที่ไรท์เขียน ฝากกดติดตามนามปากกา ปลายฟ้า เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้า ขอบคุณมากค่ะ
“บอกกับผมว่าฐานะเรามันต่างกันเกินไป แต่คุณก็มีผู้ชายรวยๆผลัดกันมาส่งที่หอไม่ซ้ำหน้า นี่เหรอไม่อยากคบคนรวย หรืออยากหว่านเสน่ห์เพื่อเก็บแต้ม ทำให้เค้ารักแล้วก็เฉดหัวเค้าทิ้งแบบนี้เหรอ” “หยุดดูถูกริตานะคะ ออกไปจากห้องริตาเดี๋ยวนี้” สายตาที่มองเขาเต็มไปด้วยความตื่นกลัวเพราะตอนนี้ภูตะวันไม่เหมือนผู้ชายคนเดิมที่เธอรู้จักสักนิด สายตาของเขาแข็งกร้าวทั้งคำพูดคำจายังไร้ซึ่งความเป็นสุภาพบุรุษคนเดิมที่เธอเคยรู้จัก เนื้อหาทั้งหมดเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ คำเตือน นิยายเป็นเรื่องรักโรแมนติก ดราม่า มีเรื่องเกี่ยวกับการเสียลูกในท้อง พระเอกบังคับขู่เข็ญนางเอก แต่ไม่มีนอกกายนอกใจ หากรับเรื่องแบบนี้ได้ไปต่อกับนิยายไรท์ได้เลยค่ะ
ถ้าเขามีฝาแฝด แล้วคืนนั้นเธออยู่กับใครกันแน่? เธอกลืนน้ำลายไม่ลงคอก่อนจะก้มมองรูปลูกสาวตัวกลมที่หน้าจอมือถือ ‘แม่จะทำยังไงดี’
เขาพาเธอขึ้นไปยังจุดสูงสุดของความสุข แล้วก็ถีบเธอล่วงหล่นลงมาตกในเหว เจ็บดีจังเลย ออกไปจากชีวิตฉัน...นายสามีตัวร้าย เนื้อหาในนิยายล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ แม้ครอบครัวจะหาใครมาให้ดูตัวทำความรู้จักไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งเธอก็ไม่คิดที่จะตกลงปลงใจคบกับใครหากไม่เห็นความเป็นไปได้ว่าจะคบกันถึงวันแต่งงานและใช้ชีวิตไปด้วยกันได้ตลอดจริงๆ จนงานวันเกิดอายุครบ 26 ปี เธอก็ได้เจอกับใครคนนั้น คนที่เธอเห็นเพียงแวบแรกก็รู้ว่าเขาคือคนที่เธอกำลังรอ เขามีชื่อว่าดาเนียลเล นักธุรกิจหนุ่มชาวอิตาลีที่รับสืบทอดกิจการเป็นเจ้าของบริษัทผลิตรถยนต์หรูในอิตาลีแทนคนพ่อและแม่ที่เสียและกอบกุมธุรกิจอีกหลายอย่างในมือ คราแรกที่รู้ว่าเขาสนใจเธอจากปากของพี่ชายก็ดีใจจนแทบอยากจะกรีดร้องอย่างบ้าคลั่งไม่ห่วงคำว่ากุลสตรี ขอบคุณโชคชะตาที่นำพาให้เขาได้มาเป็นเพื่อนทางธุรกิจกับพี่ชายของเธอ และขอบคุณโชคชะตาที่นำพาคนที่เธอเฝ้ารอให้ได้มาพบกันเสียทีหลังจากเพื่อนฝูงต่างก็มีคู่หรือแต่งงานมีลูกกันไปแล้ว เมื่อได้พบกับนักธุรกิจหนุ่มตาน้ำข้าวแสนสุขุมได้เพียงวันเดียวเขาก็ขอเธอเป็นแฟนจากนั้นก็บินเที่ยวไปเทียวมาหาเธออยู่พักใหญ่ จนกระทั่งหลังจากนั้นไม่นานเขาก็ทำการเซอร์ไพรซ์ของเธอแต่งงานบนเครื่องบินส่วนตัว เธอตอบตกลงในทันทีเพราะก่อนหน้ารู้สึกว่าเขาและเธอช่างเข้ากันได้ดีเหลือเกิน ประกอบกับความอยากจะเป็นแม่คนเพราะเห็นเพื่อนมีลูกสาวลูกชายน่ารักน่าชังเลยอยากจะมีบ้าง ชีวิตของเธอหลังแต่งก็ได้ย้ายไปอยู่ที่อิตาลี ชีวิตความเป็นอยู่สุขสบายมีเรื่องง้องอนตามประสา และอุปสรรคที่ทำให้เธอต้องเจ็บตัวบ้าง จนกระทั่งหลังการแต่งงานผ่านพ้นไปไม่เท่าไหร่ จู่ๆ เธอก็ได้ล่วงรู้ว่าความรู้สึกโชคดีที่เจอผู้ชายดีๆ มันเป็นเรื่องจอมปลอมหมดทั้งสิ้น ความหวังที่อยากจะแต่งงานเพียงครั้งเดียวและอยู่กับสามีคนเดียวไปจนตายก็พังทลายไม่เหลือชิ้นดี ฝากนิยายเรื่อง ลวงรักสามีตัวร้ายไว้ในอ้อมใจทุกคนด้วยนะคะ
ในคืนเข้าหอ...เจ้าบ่าวของเธอเปลี่ยนไป จากคนสุภาพอ่อนโยน กลายเป็นคนดิบเถื่อนในทันตา ทว่า...เธอก็ทำใจตัดเขาออกไปจากชีวิตไม่ได้ ตัวอย่างบางตอน แควก “อ๊าย...” หลังจากหลับลงไปด้วยความเพลียที่ต้องต้อนรับแขกเหรื่อในงานแต่งมาทั้งวัน เธอหลับตาลงไปได้ไม่ถึงชั่วโมงจู่ๆ ก็มีมือของใครบางคนกำลังฉุดกระชากชุดเจ้าสาวของเธอจนขาดวิ่น ผ้าชิ้นหนาบวกกับแรงกระชากสร้างความเจ็บแสบให้เนื้อนวลนุ่มนิ่มของเธอไม่น้อยจนต้องระบายความเจ็บเป็นเสียงกรีดร้อง “อื้อ...” ยังไม่ทันที่จะได้ส่งเสียงร้องอีกครั้ง มือหนาของคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นสามีก็กดปิดปากของเธอเอาไว้ ดวงตากลมโตเพ่งมองไปยังชายหนุ่มที่เคยสุภาพและอ่อนโยน ทว่าตอนนี้เธอมองเขาแล้วไม่หลงเหลือความรู้สึกนั้น ดวงตาของเขาที่จ้องมองเธอแข็งกร้าวดิบเถื่อน ประดุจเสือร้ายที่กำลังจะขย้ำเหยื่อ คนที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวของเธอคือคนที่เธอเพิ่งเข้าพิธีแต่งงานด้วยจริงๆ หรือ เนื้อหาในนิยายไม่ว่าจะเป็นชื่อคนหรือสถานที่และเหตุการณ์ต่างๆ ล้วนเกิดจากจินตนาการของผู้เขียน ไม่ได้มีเจตนาอ้างอิงถึงใครหรือสิ่งใด ขอทำความเข้าใจ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกที่ไรท์เขียน ปี2024 หลังจากห่างหายจากการเขียนนิยายในนามปากกาปลายฟ้าร่วมหกเดือน หวังว่าผลงานชิ้นนี้ของไรท์จะทำให้นักอ่านมีความสุขทุกเวลาที่อ่านนะคะ ...ปลายฟ้ากลับมาแล้วค่า หากชื่นชอบฝากกดติดตามนามปากกา กดนิยายเพิ่มเข้าชั้นหนังสือ กดหัวใจเพื่อเป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยนะคะ ขอบคุณมากๆ ค่ะ สามีเถื่ิอน นี่น่าจะเถื่อนแค่ไม่กี่ตอนนะคะ อิๆ ในเรื่องนี้ส่วนมากจะหวานละมุน แล้วไปดราม่านิดหน่อยช่วงท้ายๆ แต่รวมๆ มีแต่ความหวานเสียส่วนใหญ่ค่ะ (ปล นิยายเรื่องเก่าๆ ของไรท์ที่เคยลงเอาไว้ กำลังทยอยรีไรท์นะคะ หากเจอคำผิดต้องขออภัย ไรท์กำลังเตรียมรื้ออัปเดตใหม่ทั้งหมดค่ะ)
มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา.. เขาจำเป็นต้องแกล้งทำเป็นรักสาวสุดแปลกที่ไม่ใช่สเปคสักนิดเพื่อเงินก้อนโตจากคนเป็นย่าที่จะสร้างธุรกิจเพื่อเป็นหน้าเป็นตาให้กับตัวเอง..แต่..มารู้ว่าตัวเองนั้นรักเธอจนหมดหัวใจก็เมื่อวันที่เธอนั้นกำลังจะจากไป จากคราแรกที่แกล้งรักเพื่อหวังผลประโยชน์ แต่ตอนนี้ยอมทิ้งทุกอย่างเพื่อให้ได้หัวใจของเธอที่รักคืนมา..
เสิ่นชิงชิว หลานสาวของเศรษฐีที่รวยที่สุดในเมืองไห้ คบหาอยู่กับลู่จั๋วมาเป็นเวลาสามปีแล้ว แต่ความจริงใจของเธอกลับสูญเปล่า ลู่จั๋วปฏิบัติกับเธอเพียงในฐานะหญิงบ้านนอกคนหนึ่ง และทอดทิ้งเธอในวันแต่งงาน โดยไปหารักแรกของเขา หลังจากเลิกรากันอย่างเด็ดขาด เสิ่นชิงชิวก็กลับมามีสถานะเป็นสาวรวยอีกครั้ง ได้รับมรดกมูลค่าหลายร้อยพันล้าน และเริ่มต้นชีวิตที่รุ่งโรจน์ที่สุด แต่แล้วมักจะมีคนโผล่มาทไให้กับเธอหงุดหงิดอยู่เสมอ! ขณะที่เธอกำลังจัดการกับผู้ร้าย คุณชายฟู่ผู้มีอำนาจนั้นก็ปรบมือและโห่ร้องว่า "ที่รักของฉันสุดยอดมากจริงๆ"
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!
“หยุดทำบ้าๆ นะพี่สิงห์...อ๊อย...” น้ำผึ้งขนลุกซู่ เขาจูบไซ้ซอกคอของหล่อน ขณะหญิงสาวกำลังยืนส่องกระจกอยู่หน้าอ่างล้างหน้า “พี่ขออีกนิด แค่ภายนอกเท่านั้นนะจ๊ะ ไม่เสียหายอะไรนี่นา...นะครับ” พี่เขยปะเหลาะปะแหละอย่างคนเอาแต่ได้ เสียงออดอ้อนอ่อนหวานเริ่มทำให้น้องเมียใจอ่อนหวามไหว ปล่อยให้มือของเขาเคล้นคลึงสะโพกของหล่อนอย่างนึกมันเขี้ยว สอดท่อนแขนเข้ามาระหว่างง่ามก้น หงายฝ่ามือลูบไล้เข้ามาถึงหนอกเนื้ออุ่นจัดอีกครั้ง ตะล่อมล้วงเข้ามาโอบเนินนูนเหมือนหลังเต่า บีบขยำเบาๆ เหมือนจะประมาณความอวบใหญ่ล้นอุ้งมือ “ของผึ้งใหญ่จัง” มือสัมผัสกลีบเนื้อเป็นพูแน่น โหนกนูนและใหญ่กว่าของเจนนี่มากมาย “อ๊าย...” น้ำผึ้งเสียว กระดกก้นขึ้นโดยอัตโนมัติ สิงหาบีบขยำความเป็นผู้หญิงของหล่อนเป็นจังหวะ หัวใจเต้นแรงกับความอวบใหญ่ที่อัดแน่นอยู่ในอุ้งมือของตน “อย่า...พี่สิงห์...หยุดเดี๋ยวนี้นะ เดี๋ยวพี่เจนนี่มาเห็นผึ้งซวยแน่ๆ” น้องเมียร้องห้ามอย่างสับสนใจ ส่ายก้นทำท่าว่าจะดิ้นหนี แต่ช้ากว่ามือใหญ่ของสิงหาอีกข้างที่กดลงบนแผ่นหลังของหล่อนเหมือนจะล็อกกายไม่ให้ขยับหนี
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
หลินตงหยาง อายุ 27 ปี เติบโตมากับแม่เพียงสองคน ในวัยเด็กหลินตงหยางเคยมีพ่อผู้ให้กำเนิดแต่หลังจากที่พ่อได้งานใหม่ในเมืองหลวงพ่อที่เคยมีก็ไม่มีอีกแล้ว พ่อกลับมาหย่าขาดกับแม่ทันทีที่ไปทำงานในเมืองหลวงได้เพียง 2 เดือน ด้วยให้เหตุผลในการหย่าว่า แม่กับและเขาคือตัวถ่วงความเจริญในชีวิตพ่อ สาเหตุก็ไม่มีอะไรมากแค่พ่อหน้าตาหล่อเหลาและเป็นที่ถูกใจของลูกสาวหัวหน้างาน เพื่อตำแหน่งงานและความเป็นอยู่ที่สบายขึ้น พ่อเลือกที่จะทิ้งภรรยาคู่ทุกข์คู่ยากที่ผ่านเรื่องยากลำบากมาด้วยกัน หย่าขาดกับภรรยาเพื่อไปแต่งงานใหม่ มีชีวิตใหม่ในเมืองหลวง โดยทิ้งคนข้างหลัง ทิ้งภรรยาที่เคยสาบานว่าจะอยู่ครองคู่กันตลอดไป ในปีที่เขาเรียนจบมหาวิทยาลัย แม่ก็ล้มป่วยและจากเขาไปในที่สุด สาเหตุที่หลินตงหยางเสียชีวิต เพราะทำงานหนัก อาชีพโปรแกรมเมอร์ตัวเล็กๆ อย่างเขา ต้องพยายามทำงานให้ได้ตามที่หัวหน้าสั่งมา ในที่สุดเขาก็พัฒนาเกมกำลังภายในของบริษัทได้สำเร็จ หลินตงหยางนอนหลับไปด้วยความสบายใจ แต่ทว่าพอเขาลืมตาตื่นขึ้นมาอีกที นี่ไม่ใช่คอนโดหรูย่านใจกลางเมืองปักกิ่ง หลังคามุงหญ้านี่คืออะไร มันควรจะเป็นเพดานสีขาวสิ เมื่อมองไปรอบๆ ห้องนี่คืออะไร นี่มันไม่ใช่ผนังที่ทำมาจากคอนกรีต มันคือดินเหนียว หลินตงหยางคิดว่าตัวเองฝันไป เขาหลับตาลงอีกครั้งแล้วลืมตาขึ้น ทุกอย่างยังเหมือนเดิม มารดามันเถอะ เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง หลังจากแน่ใจแล้วว่าไมไ่ด้ฝัน ตอนนั้นเองเขารู้สึกปวดหัวขึ้นมาอย่างรุนแรง และในหัวของเขามีภาพเหตุการณ์ของเด็กชายที่ชื่อเดียวกับเขา หลินตงหยาง อายุ 10 ขวบ เรื่องราวชีวิตตั้งแต่เกิดจนตายไปของเด็กชาย ทำเอาหลินตงหยางกำมือแน่น ก่อนจะสบถออกมา “พ่อสารเลว เฉินซื่อเหม่ยชัดๆ” และตามมาด้วยเสียงร้องไห้ของน้องสาว สาเหตุที่เด็กชายหลินตงหยางเสียชีวิต เพราะถูกผู้ที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นย่าแย่งผักป่าและทุบตี ทั้งๆ ที่คนพวกนั้นได้ตัดขาดพับพวกเขาสามแม่ลูกแล้ว แต่ยังมิวายข่มเหงรังแก
ตลอดระยะเวลาสามปีที่หยุยเอินแต่งงานกับฝู้ถิงหย่วน เธอพยายามทำหน้าที่ภรรยาให้ดีที่สุด เธอคิดว่าความอ่อนโยนของตนจะสามารถละลายใจที่เย็นชาของฝู้ถิงหย่วนได้ แต่ต่อมาเธอก็รู้ตัวว่าไม่ว่าเธอจะพยายามแค่ไหน ผู้ชายคนนี้ก็ไม่มีวันจะตกหลุมรักเธอได้ ด้วยความสิ้นหวังของเธอ สุดท้ายเธอตัดสินใจที่จะยุติการแต่งงานครั้งนี้ ในสายตาของฝู้ถิงหย่วน หยุยเอิน ภรรยาของเขาเป็นผู้หญิงที่โง่ ไม่มีอะไรดีเลยสักอย่าง แต่เขาก็คิดไม่ถึงว่าภรรยาของเขาจะกล้าโยนใบหย่าใส่เขาต่อหน้าคนมากมายในงานเลี้ยงวันครบรอบฝู้ซื่อ กรุ๊ป หลังจากหย่าร้าง ทุกคนต่างคิดว่าพวกเขาจะไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีกต่อไป แต่เรื่องราวระหว่างทั้งสองคงไม่ได้จบลงอย่างง่าย ๆ แบบนี้ หยุยเอินได้รับรางวัลบทภาพยนตร์ยอดเยี่ยม และคนที่เป็นผู้มอบถ้วยรางวัลให้กับเธอก็คือฝู้ถิงหย่วน หยุยเอินคิดไม่ถึงว่าผู้ชายที่สูงส่งและแสนเย็นชาคนนี้จะลดตัวลงอ้อนวอนเธอต่อหน้าผู้ชมทั้งหมด"หยุยเอิน ก่อนหน้านี้คือผมผิดเอง ขอโอกาสให้ผมอีกครั้งได้ไหม"หยุยเอินยิ้มด้วยความมั่นใจ"ขอโทษนะคุณฝู้ ตอนนี้ฉันสนใจแต่เรื่องงาน"ชายหนุ่มคว้ามือเธอไว้ ดวยตานั้นเต็มไปด้วยความผิดหวัง หยุยเอินสบัดมือเขาและเดินจากไปโดยปราศจากความลังเลใด ๆ