ริชาร์ด คาลเวิร์ตเจ้าของเรือสำราญสุดหรูกลางทะเลเมดิเตอร์เรเนียน ถูกสาวน้อยลูบคมด้วยการใช้ลูกได้ตุกติกในการเล่นคาสิโน แต่ยังไม่ทันที่ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน ยังไม่ได้ทันหอบเงินไปใช้ เธอก็โดนจับได้เสียก่อน ปานฟ้ามีเหตุให้ต้องตัดสินใจเข้ามาเสี่ยงโชคในเกมคาสิโน เพราะต้องการเงินก้อนใหญ่ไปใช้หนี้ที่ไม่ได้ก่อ ปานฟ้าไม่อยากโดนจับเธอขอแลกกับการทำงานบนเรือเพราะเธอเชี่ยวชาญด้านงานช่างเป็นอย่างดี ริชาร์ดเห็นว่าจะส่งเธอกลับตอนนี้ก็ไม่ทันเพราะเรือออกจากฝั่งมาไกลมาก จึงให้เธอทำงานและจับตาอยู่อย่างใกล้ชิด แต่สงสัยจะใกล้ชิดเกินเหตุ จากจับตากลายเป็นจับใจหลงไม่ไหว อยากได้นางโจรมาเป็นเมีย!
“คนนี้น่ะเหรอ?”
สายตาคมกริบกำลังมองประเมินผู้หญิงในห้องสอบสวนภายใต้กระจกนิรภัยที่มองเห็นได้ด้านเดียว หญิงสาวตัวเล็กๆ ที่ดูเหมือนไม่มีพิษไม่มีภัยคนนี้น่ะเหรอ ที่กล้าใช้กลโกงคาสิโนบนเรือสำราญของเขา คำถามคือเธอทำได้อย่างไร
“เอายังไงต่อครับนาย”
“ได้ประวัติรึยัง” สายตาเขายังคงจับจ้องหญิงสาวตัวเล็กที่นั่งก้มหน้างุด เขาเห็นเธอบีบมือตัวเองตรงซีดขาวไปหมด ท่าทางไม่น่าใช่โจรมืออาชีพ
“นี่ครับนาย”
เจ้านายหนุ่มรับแฟ้มข้อมูลไปดูเธอชื่อ ปานฟ้า เฮนเดอร์สัน เขาขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อสะกดชื่อของหญิงสาว จากการที่ล่องเรือมาแล้วทั่วโลกเขาเลยรู้จักหลากหลายภาษารวมถึงภาษาไทยด้วย เธอน่าจะเป็นลูกครึ่งไทยอายุยี่สิบสามปีจบ Community College สายงานช่าง เขาอ่านถึงตรงนี้ก็ปิดแฟ้มลง
“ส่งคนเข้าไปคุยกับเธอ” เขาไม่จำเป็นต้องออกหน้าเองในเรื่องแบบนี้ ไม่ใช่เธอคนแรกที่หาวิธีโกงเกมคาสิโน แต่ไม่เคยมีใครทำได้สำเร็จเพราะโดนจับได้เสียก่อน เธอเป็นกรณีพิเศษที่โกงได้อย่างแนบเนียน แต่ความผิดพลาดคือเธอทำมันซ้ำอีกครั้งจึงทำให้โดนจับได้
เลขาหนุ่มรับคำสั่งเรียกให้เจ้าหน้าที่เข้าไปคุยกับเธอในห้องสอบสวน หญิงสาวสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู เธอใจเต้นไม่เป็นจังหวะเพราะไม่รู้ว่าจะโดนลงโทษอย่างไร ตอนนี้ในหัวสมองคิดไปต่างๆ นาๆ เจ้าของเรือลำนี้คือ ริชาร์ด คาล์เวิร์ต มันไม่ใช่เรือธรรมดาแต่เป็นเรือสำราญที่มีอบายมุขครบวงจร มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับตระกูลของเขา ซึ่งข่าวที่เธอได้ยินมาคือตระกูลนี้เป็นมาเฟียที่โหดเหี้ยม ธุรกิจถูกส่งต่อมายังรุ่นของริชาร์ดและเขาก็ขึ้นชื่อเรื่องความเพลย์บอย เธอเคยเห็นเขาตามหน้าข่าวหนังสือพิมพ์ ส่วนใหญ่จะเป็นข่าวเกี่ยวกับผู้หญิง
เธอกำลังจินตนาการถึงโทษทัณฑ์ในครั้งนี้ การโกงไม่ใช่เรื่องดีแม้จะมีความจำเป็น แต่ก็ถือว่ามีความผิดและหากตระกูลนี้เป็นมาเฟียจริงๆ เธอคงได้รับการลงโทษที่แสนทารุณ หรือหากเขาส่งเธอเข้าคุกก็คงทรมานไม่ต่างกัน ไม่ว่าจะเป็นแบบไหนก็ไม่อยากโดนลงโทษทั้งนั้น แต่มันเลือกได้ซะที่ไหนล่ะ
“สวัสดีครับคุณปานฟ้า”
“เอ่อ สวัสดีค่ะ” เธอไม่รู้ว่าคนตรงหน้าทราบชื่อเธอได้อย่างไร เพราะเธอแอบขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ลงทะเบียนดังนั้นจึงไม่มีชื่อของเธออย่างแน่นอน
“คุณขึ้นมาโดยที่ไม่ได้ลงทะเบียน และยังใช้กลโกงกับเกมคาสิโนด้วย”
“ฉันทราบค่ะว่าทำผิด ฉันสารภาพทุกอย่าง ถ้าจะกรุณาลดโทษให้ฉันได้ไหมคะ” เธอไม่ขอให้ยกโทษทั้งหมด แต่ขอเป็นลดโทษแทนเผื่อหนักจะกลายเป็นเบา
ริชาร์ดยังคงยืนดูเหตุการณ์จากด้านในกระจก เธอยังไม่ทันรู้ว่าโทษคืออะไรก็เอ่ยปากขอลดโทษเสียแล้ว เขาจะเก็บไว้พิจารณาหลังจากทราบเรื่องราวทั้งหมดก่อน
“คุณขึ้นมาได้อย่างไร” เขามีหน้าที่ถามตามคำสั่งของเจ้านาย แต่ไม่ได้มีหน้าที่ตัดสินใจในการลดโทษหรือเพิ่มโทษใคร
“ฉันจ้างแฮคเกอร์เจาะระบบการลงทะเบียนมาค่ะ” เธอใช้คำว่าแฮคเกอร์เพราะไม่อยากให้เพื่อนสนิทเดือดร้อนไปด้วย เพื่อนของเธอเก่งเรื่องซอฟต์แวร์และไม่ค่อยเต็มใจอยากช่วยสักเท่าไหร่นัก เป็นเธอเองที่บังคับเพื่อนให้ทำ
“เยี่ยมเลย แล้วคุณใช้วิธีไหนในการโกง”
“ฉันเรียนจบด้านอิเล็กทรอนิกส์ค่ะ ใช้เครื่องมือเล็กน้อยก็ทำเครื่องรวนได้” เธอสารภาพตามตรงเพื่อหวังว่าจะถูกลดโทษอย่างน้อยก็ไม่ต้องติดคุก
ริชาร์ดตั้งใจฟังคำสารภาพทุกคำ แน่นอนว่าเครื่องเกมคาสิโนบนเรือนั้น มีทั้งระบบอิเล็กทรอนิกส์และระบบที่เป็นซอฟต์แวร์ เห็นทีเขาต้องโละเครื่องอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดทิ้ง และใช้แบบที่เป็นซอฟต์แวร์ทั้งหมดแทน มันไม่ใช่เรื่องยากเพราะเพื่อนของเขาเป็นเจ้าของบริษัทซอฟต์แวร์ชื่อดังระดับโลก
“เอายังไงต่อครับนาย”
ปานฟ้าไม่ได้ที่เขาถามแต่ทว่าคำถามนั้นไม่ได้ถามเธอ เขาถามใครสักคนที่อยู่ในหูฟังอันจิ๋วที่เขาใส่อยู่ น่าจะเป็นคนที่มีอำนาจบนเรือ แต่คงไม่ใช่ริชาร์ดหรอกมั้งแค่เรื่องโกงเกมคาสิโนเอง จริงอยู่เธอได้เงินไปหลายล้านแต่ก็คงไม่ทำให้ขนหน้าแข้งร่วงถึงขนาดที่ต้องมาจัดการเอง
“คุณมีแรงจูงใจอะไร” เขาหันหน้ากลับมาที่เธออีกครั้ง
“ฉันต้องการเงินค่ะ” เธอตอบอย่างตรงไปตรงมา สาเหตุที่ขึ้นมาบนเรือก็เพราะเงินนี่แหละ ความสุขของแต่ละคนไม่เหมือนกัน แต่สำหรับเธอเงินซื้อความสุขได้
“ทำงานก็ได้เงิน ทำไมเลือกวิธีโกง” คราวนี้ไม่ใช่เสียงที่มาจากคนตรงหน้าเธอ แต่เสียงออกมาจากลำโพงที่ดังก้องไปทั่วห้อง ริชาร์ดขี้เกียจจะออกคำสั่งผ่านเจ้าหน้าที่ เขาเลยเปิดไมค์แล้วถามเองไม่ให้เสียเวลา
“เอ่อ เพราะว่าการโกงเกมของคุณทำให้ฉันได้เงินเร็วค่ะ” เธอไม่รู้จะมองไปทางไหน เลยมองไปรอบๆ ห้อง ที่มีแค่ผนังแล้วก็หน้าต่างบานหนาที่มองแล้วไม่เห็นอะไรด้านนอกเลย
“หึ ตรงไปตรงมาดี ถ้าคุณหิวเงินขนาดนั้น ทำไมไม่เลือกวิธีอื่น”
“ฉันไม่ได้ทำเพราะหิวเงิน” เธอเริ่มหัวเสียเล็กน้อย น้ำเสียงที่ออกมาจากลำโพงเต็มไปด้วยความดูถูกดูแคลน เธอไม่ได้หิวเงินเธอแค่ต้องการเงิน
“แล้วเพราะอะไร”
“อิสรภาพ ฉันต้องการเงินเพื่อซื้ออิสรภาพ ซื้อความสุขของฉันคืน”
คำตอบของเธอทำให้เขาประหลาดใจ ริชาร์ดหยิบแฟ้มประวัติของเธอขึ้นมาดูอีกครั้ง เธอเป็นคนธรรมดาไม่ได้มีชื่อเสียงทางสังคม กว่าคนของเขาจะหาประวัติของเธอมาได้ใช้เวลาเกือบสามชั่วโมง เขาไล่ดูอีกครั้งอย่างละเอียดและพบว่าครอบครัวของเธอไม่ได้สมบูรณ์พร้อม มารดาเสียตั้งแต่เธออายุสิบขวบ เมื่อสามปีที่แล้วบิดาเสียชีวิตด้วยโรคประจำตัว และปัจจุบันเธออยู่กับแม่เลี้ยง สรุปได้ว่าเธอมีปัญหาครอบครัว
“ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร สิ่งที่คุณก็ผิดอยู่ดี” ชีวิตดราม่าของเธอดูน่าสงสาร แต่ก็นำมาใช้เป็นข้ออ้างในการทำความผิดไม่ได้
“ฉันทราบค่ะ ฉันสารภาพทุกอย่างแล้ว กรุณาลดโทษให้ฉันด้วยเถอะนะคะ”
“คุณคิดว่าใครมีสิทธิ์ตัดสินใจ”
“ไม่ทราบค่ะ คุณริชาร์ดมั้งคะ” เพราะเขาเป็นเจ้าของเรือ เธอเลยคิดว่าเขามีอำนาจและมีสิทธิ์ขาดบนเรือนี้
“งั้นถ้าคุณเป็นริชาร์ด คุณจะตัดสินอย่างไร”
ถ้าเป็นคุณริชาร์ดเหรอ?
“ฉันจะยกโทษให้หมดเลยค่ะ แหมก็ถ้าฉันเป็นคุณริชาร์ด ฉันก็ต้องรวยมาก รวยมหาศาล เงินแค่ไม่กี่ล้านถือว่าให้ค่าขนมเด็ก” เธอไม่ได้นึกตลกอะไรเอาตอนนี้ แต่นั่นเป็นสิ่งที่คิดจริงๆ ก็คุณริชาร์ดรวยติดอันดับต้นๆ ของประเทศ คนระดับนั้นไม่น่าจะคิดเล็กคิดน้อยกับเงินแค่นี้หรอก