หนังสือค่อนข้างมืด มีนิยายทั้งหมดหกเล่ม มีทั้งฉากหักหลัง เฆี่ยนตี ข่มขืน... ใครอ่อนแอในเรื่องนี้? ฉันแนะนำว่าอย่าอ่าน -------------------------------------------------- ---------------------------------- ผู้หญิงคนหนึ่งที่ไม่รู้ถึงพลังที่เธอมี เธอได้รับพื้นที่ที่ไม่มีใครสามารถเข้าไปได้โดยไม่รู้ตัวและไม่ได้ตั้งใจ แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือมันเป็นถนนสองทาง เพราะผู้ชายก็สนใจเธอเช่นกัน
อลิซาเบธ.
ฉันกลัวมากที่จะทำให้เจ้านายของฉันโกรธมาก โดยเฉพาะพี่น้องคริสโตเฟอร์และลอเรนโซ เพราะพวกเขาไม่อดทนต่อเสียงเอะอะรบกวนเมื่อพวกเขามีสมาธิกับงาน ถ้าใครส่งเสียงอะไรจะเกิดเรื่องร้ายขึ้นกับคนนั้น ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่ฉันพยายามอย่างเต็มที่ที่จะอยู่ในแนวเดียวกัน และฉันไม่ได้ตั้งใจจะรู้ ดูเหมือนว่าพวกเขาทำงานเกี่ยวกับสิ่งผิดกฎหมาย ฉันไม่ได้คลั่งไคล้ที่จะถามเรื่องนั้น ดังนั้นฉันควรเก็บไว้คนเดียว
ฉันทำงานที่คฤหาสน์ได้ห้าเดือน ฉันมีความสุขมากที่ได้รับการว่าจ้างจากพวกเขาทันที เนื่องจากฉันอาศัยอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าและไม่มีประสบการณ์ในการทำงาน แต่ฉันรู้สึกขอบคุณพวกเขาจริงๆ ที่ให้โอกาสที่ดีนี้แก่ฉัน แต่มีบางอย่างที่ฉันพบว่าแปลกมาก มีสาวใช้คนอื่นในบ้านและฉันเป็นคนเดียวที่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปในห้องของพวกเขาเพื่อทำความสะอาด พวกเขาไม่มีสาวใช้คนอื่นนอกจากฉัน นั่นเป็นเรื่องที่แปลกประหลาด นอกจากเหนื่อยมากแล้ว ขึ้นลงบันไดตลอด
สาวใช้คนอื่นๆ ในคฤหาสน์เกลียดฉันที่คิดว่าฉันเป็นคนโปรด เข้าห้องฟรีและแตะต้องข้าวของของพวกเขา อย่างไรก็ตาม มีคำสั่งอื่นที่ทำให้ฉันสับสน ไม่มีใครในบ้านเข้าใกล้หรือพูดกับฉันได้ จนถึงตอนนี้ฉันพยายามที่จะเข้าใจว่าทำไม ฉันมักจะถามคำถามนี้กับตัวเอง แต่น่าเสียดายที่ฉันไม่มีคำตอบสำหรับคำถามนี้
07:50 น'' คฤหาสน์ทอมป์สันลอร์ด'' นิวยอร์ก'' สหรัฐอเมริกา.
'' อลิซาเบธ! คุณกำลังทำอะไร? ไปทำหน้าที่ของคุณ!'' ฉันตกใจกับเสียงกรีดร้องของ Vânia
ขอโทษครับคุณผู้หญิง ผมกำลังไป'' ฉันพูดอย่างเงียบ ๆ และก้มหัวทำความเคารพเธอ เดินไปที่ห้องของเซอร์โทมัส
อ่า ฉันเกือบลืมกฎหลักของบ้านหลังนี้ไปแล้ว นั่นคือ ห้ามมองหน้าเจ้าของคฤหาสน์เป็นอันขาด ถ้าคุณอยากมีชีวิตอยู่ Dona Vânia กล่าวว่า ครั้งหนึ่ง มีสาวใช้คนหนึ่งในบ้านที่เสียชีวิตเมื่อมองหน้าเจ้านายคนหนึ่ง ฉันไม่อยากตาย ฉันเลยพยายามอย่างเต็มที่ที่จะไม่ทำให้พวกเขาโกรธ
ฉันเข้าไปในห้องของมิสเตอร์โทมัสและตรงไปที่เตียงของเขาเพื่อจัดแจงให้เรียบร้อย''ที่นั่น. ผมถอดผ้าปูที่นอนและหมอนออก วางไว้บนโซฟาตัวเล็กๆ ในห้อง ปูเตียงด้วยผ้าปูที่นอนผืนเดียวกัน แล้วปูฟูก ปล่อยให้เป็นระเบียบเหมือนเช่นเคย ฉันเอาผ้าปูที่นอนม้วนแล้วพับไว้บนเตียงแล้วเอาหมอนหนุน
'' พร้อม.'' ยิ้มสั้น.
ฉันไปห้องน้ำเพื่อเอาเสื้อผ้าที่สกปรกออกจากตะกร้ามาซัก กิจวัตรขึ้นๆ ลงๆ นี้เหนื่อยมาก จนบางครั้งฉันอยากจะคุยกับพวกเขาเกี่ยวกับการทำรุนแรงกับฉัน แต่พวกเขาน่ากลัวและฉันไม่อยาก ตาย.
เมื่อผ่านครัว'' ให้เข้าถึงพื้นที่ให้บริการ''ฉันได้ยินเสียงดังก้อง
'' ฟังนะสาวๆ ถ้าไม่เป็นที่โปรดปรานของเจ้านาย'' วิตอเรียพูดยั่วโมโหฉันเหมือนที่เธอทำเสมอ
เธอเป็นหญิงสาวที่สวยมาก เธอสูง มีส่วนเว้าส่วนโค้ง ผมของเธอเป็นสีแดงและดวงตาของเธอเป็นสีเขียว สวยมาก แต่มันเป็นงูที่น่ารำคาญจริงๆ มันเกาะอยู่บนหลังของฉันพร้อมกับสาวใช้คนอื่นๆ
'' ฉันกำลังจะเริ่ม'' ถอนหายใจ
'' ฉันเชื่อว่าเธอให้หีน่าเกลียดแก่เจ้านายเป็นการตอบแทน...'' เนม a deixo จบ
'' ดูนี่ วาเลเรีย อย่างแรกเลย ฉันไม่เหมือนพวกคุณ ที่อยากนอนกับเจ้านายเพื่อเป็นนายหญิงของบ้าน ประการที่สอง ฉันยังบริสุทธิ์อยู่และตั้งใจจะเสียความบริสุทธิ์ให้กับคนที่ฉันรัก ดังนั้นหยุดพ่นพิษใส่ฉัน เพราะฉันไม่อยู่ในอารมณ์ที่มีงูมาเหยียบเท้าฉัน ตอนนี้ขอโทษ
ฉันขอตัวก่อน พวกเขาพูด คนเดียวแล้วเดินไปที่จุดบริการ ฉันนำเสื้อผ้าสกปรกของมิสเตอร์โทมัสมาใส่ในเครื่องทีละชิ้น จากนั้นฉันก็กดปุ่มเติมเครื่องและเติมสบู่สามก้อนปิดฝาและออกจากพื้นที่ให้บริการ ข้อดีเกี่ยวกับเครื่องซักผ้าคือ ระหว่างการเติมน้ำ เครื่องจะทำทุกอย่างด้วยตัวเอง ฉันไม่ต้องรอด้วยซ้ำ
ฉันออกจากครัวโดยไม่มองพวกเขาและกลับไปที่ห้องของโทมัสเพื่อจัดการที่เหลือให้เสร็จ หลังจากนั้นฉันก็เข้าไปในห้องของท่านอเล็กซ์ความรู้สึก''พอใจเพราะห้องของเขาเป็นระเบียบที่สุดในบ้าน บริการเดียวของฉันคือนำเสื้อผ้าที่สกปรกออกจากตะกร้าแล้วซัก''เดอะ.
วันนี้เจ้านายออกจากคฤหาสน์เร็วมาก ดูเหมือนว่าพวกเขาต้องแก้ไขสิ่งที่สำคัญมาก
'' อลิซาเบธ ฉันโทรหาคุณมาสองนาทีแล้ว'' บ้าจริง น่ากลัวชะมัด
อย่างรวดเร็วมันคือ ฉันจ้องมองที่พื้น
'' ม''ยกโทษให้ฉันนาย คริสโตเฟอร์ ฉันฟุ้งซ่านมาก'' ฉันพูดพร้อมกับมองไปที่รองเท้าราคาแพงของเธอ
'' ฉันคิดออกแล้ว แต่ไม่ต้องกังวลไป ฉันสงสัยว่าคุณเห็นแฟ้มสีดำๆ ในห้องของโทมัสหรือเปล่า มันเห็น?
'' ไม่ครับท่าน. ฉันเพิ่งทำความสะอาดห้องคุณโทมัส และไม่เห็นโฟลเดอร์ใดๆ ขอโทษด้วย'' พูด ยังคงมองไปที่รองเท้าของคุณ
'' ทั้งหมดดี.'' ฉันรู้สึกว่ามือของเขาลูบไล้ผมของฉัน
'' หากคุณพบโฟลเดอร์สีดำ โทรหาเรา'' พูดเบา ๆ.
'' ครับท่าน.'' เขาเอามือออกจากผมของฉันแล้วเดินออกไป ฉันได้ยินเพียงเสียงฝีเท้าของเขาที่เดินจากฉันไป ฉันถอนหายใจด้วยความโล่งอก
ฉันวางมือบนหน้าอกขณะที่ได้ยินเสียงหัวใจเต้นเร็ว
มันปิด.
มาเฟีย/ความหลงใหล/อิจฉา/ความหลงใหล/ความรัก/ ชาวบราซิลที่ความฝันถูกขโมยไปหลังจากถูกลักพาตัวโดยพ่อค้าในตลาดมืด ความปรารถนาสูงสุดของเธอคือการเป็นนางแบบไซส์ใหญ่ที่ยอดเยี่ยม แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นกับเธอ สิ่งที่เธอไม่เคยจินตนาการมาก่อนคือการได้พบกับชายคนหนึ่งที่หมกมุ่นอยู่กับเธออย่างบ้าคลั่ง เขาต้องการให้เธอเป็นภรรยาของเขาและจะทำทุกอย่างเพื่อให้ได้เธอ เธอควรทำอย่างไรในสถานการณ์นี้? ยอมแพ้? หรือพยายามที่จะหนีจากเงื้อมมือของมัน?
นิทานรสเผ็ดเร้าอารมณ์มากและชัดเจนมาก นิทานเหล่านี้จะมีทุกอย่าง แต่มีเซ็กส์ที่ยอดเยี่ยมและน่าตื่นเต้นมากมายสําหรับคุณ เพลิดเพลินในปริมาณที่พอเหมาะและมีจินตนาการที่ดี
สหรัฐ ชายหนุ่มหน้าตาดี ฐานะมั่นคง วัยพร้อมมีครอบครัวที่ชีวิตนี้ไม่เคยมีความคิดจะแต่งงาน แต่ต้องมาแพ้ทางให้กับจินตนา เพื่อนสนิทของหลานสาวตัวเองที่อายุน้อยกว่าเกินรอบ ความน่ารักใสซื่อและไร้เดียงสาของหล่อน ทำให้เขาต้องเปลี่ยนตัวเองจากเทพบุตรมาเป็นตาแก่บ้ากามอย่างไม่มีทางเลือก! “เป้าเริ่มแฉะแล้วนี่” เขาบอก และมองด้วยสายตาที่ทำให้เธอต้องรู้สึกหน้าเห่อร้อนแดงก่ำจนอยากจะแทรกแผ่นดินหนีหายไปเลย “มันไม่ได้แฉะเพราะอาตั้มหรอกค่ะ” เลือกที่จะโกหกคำโตออกไป เพื่อให้ตัวเองรู้สึกอายน้อยลง สหรัฐที่รู้ก็แค่นยิ้มหยัน “เด็กปากดี” สายตาของเขาบอกชัดว่าไม่เชื่อที่หล่อนโกหกเลยซักนิด แล้วคนตัวเล็กก็ต้องนอนตัวบิดตัวงอเมื่อฝ่ามือของเขาลูบล้วงใส่เนินสาวไปมา ปากอิ่มเผยอจะบอกให้เขาหยุดแต่ก็ไม่ทันปากหยักสวยได้รูปของเขาที่ประกบลงมาบดขยี้กลีบปากอิ่มร้อนแรง
เธออกหักรักผู้ชายคนนี้แค่ครั้งเดียวก็เกินพออยู่แล้ว ซ้ำยังมาตายเพราะอุบัติเหตุเหนือคาด แต่ทำไมต้องจะอกหักซ้ำซ้อนอีก หรือว่านี่คือความเมตตาจากสวรรค์ที่ให้วิญญาณเธอย้อนเวลามา เพื่อพบกับ “คุณเผิง” ป๊ะป๋าสายอ่อย และ “ลูกชายตัวน้อย” ในฐานะพี่เลี้ยงเด็ก(สาวใช้)อีกครั้ง แค่หน้าที่พี่เลี้ยงเด็กทำได้อยู่แล้ว แต่หน้าที่พี่เลี้ยง(ใจ)คุณป๊ะป๋าน่ะ เธอไม่ไหวหรอกนะ...ก็เพราะเขาดันพูดขึ้นว่า “มาเป็นหม่าม้าของอาหยูได้ไหม ?” เธอจะตอบเต็มปากได้อย่างไร ในเมื่อมีผู้หญิงอีกคนมาบอกว่า "ขอร้องนะคะ คืนสามีให้ฉันเถอะค่ะ !" นี่เป็นบทลงทัณฑ์จากสวรรค์หรือยังไงกัน—!?
ครอบครัวของบุรินทร์เคยผ่านความล้มเหลวทางธุรกิจครั้งใหญ่ จนพ่อและแม่ของเขาต้องจากไปด้วยความสิ้นหวัง บุรินทร์มุ่งมั่น ต่อสู้ จนกลับมาผงาดได้อีกครั้ง แต่กลับถูกสกัดจนเกือบซวนเซ แล้วหญิงสาวที่เขาถูกตาถูกใจตั้งแต่แรกเจอ ที่ดูอย่างไรก็ไร้พิษสงอย่างสาริศาจะใช่หนึ่งในเครื่องมือที่ใช้ทำลายเขาอีกครั้งหรือไม่ เนื้อหาบางช่วงบางตอน “เข้าบ้านไปทำหน้าที่ภรรยาก่อน” ได้ยินอย่างนั้น สาริศาสะดุ้งตกใจ ขยับถอยหนีเขาทันที บุรินทร์หรี่ตามองท่าทีของเธอ *พร้อมหัวคิ้วขมวดเข้าหากันจนดูเกินจริงไปนิด ถามกลับสั้น ๆ ว่า “เป็นอะไร” “หน้าที่ภรรยา หน้าที่อะไรกันคะ” “เก็บกวาด เช็ดถูบ้าน เตรียมอาหารเย็น แล้วก็จัดเตรียมห้องหับไว้นอนคืนนี้ นี่เราคิดอะไรอยู่” “เปล่าสักหน่อย” พึมพำเดินตามหลังเขาเข้าบ้านไป อดบ่นอีกไม่ได้ “ไม่มีแม่บ้านคอยทำให้หรือยังไงนะ ไม่รวยจริงนี่นา” “พี่พูดสักคำหรือยังว่าพี่รวย”
เพราะถูกหักหลังจากคนรักและเพื่อนสนิท พิจิกาจึงดื่มจนเมาแล้วนอนกับชายแปลกหน้า แต่เมื่อรู้ว่าคือเจ้านายที่เธอต้องทำงานด้วย เธอจะถอยหรือยอมทำงานกับเขา เพราะนี่เป็นงานที่เธออยากทำมากที่สุด
ปลายฟ้าอยากมีแฟนเแต่กลัวกระทบการเรียนเธอจึงเลือกที่จะมี ONS เพราะอยากรู้ว่าความสุขบนเตียงมันเป็นแบบไหน แต่คนที่เธอมีแต่คนที่เธอมีค่ำคืนพิเศษด้วยกับกลายเป็นกลายเป็นอาจารย์คนใหม่ที่เพิ่งย้ายมา
“เมื่อชะตากำหนดมาให้ทั้งสองครองคู่ ไม่ว่าจะพลัดหลงกันไปทางใดก็ย่อมได้กลับมาพบกันอีกครา” เรื่องราวความรักของหลัวเสี้ยวเวยและหยางเหลาหู่ คู่หมั้นคู่หมายที่มิเคยได้พบหน้า แม้เดิมทีหยางเหลาหู่คิดว่านางตายไปแล้ว แต่ไม่รู้เลยว่า ‘สาวใช้’ ที่เขารับเข้ามาทำงานนั้นจะเป็นคู่หมั้นของเขาเอง เมื่อชะตากำหนดให้ทั้งสองได้เป็นคู่ชีวิต แต่กว่าจะถึงจุดนั้นได้ต้องมาคอยลุ้นกันว่า สาวใช้ตัวจิ๋วกับคุณชายใหญ่แห่งป้อมพยัคฆ์ทมิฬจะลงเอยอย่างไร ....... “นั้นของข้ามิใช่รึ” เขาปลดสายจูงม้า เห็นนางกินพุทราเชื่อมท่าทางเอร็ดอร่อยจึงอดหยอกล้อนางไม่ได้ “แค่พุทราเชื่อม ท่านจะแย่งข้ารึ” นางทำท่าหวงขึ้นมา มันก็แค่พุทราเชื่อม แต่นางไม่ได้กินนานแล้วนี่ “แต่นั้นมันของๆ ข้า เจ้าควรให้ข้ากินก่อน” เขาไม่ชอบกินขนมของหวาน แต่เห็นนางหวงแบบนี้แล้วนึกอย่างแย่งชิง หลัวเสี้ยวเวยส่ายหน้าไปมา กลัวถูกแย่งของกินจึงอ้าปากงับพุทราเชื่อมลูกสุดท้ายไว้ในปาก เหลือเพียงไม้เสียบเปล่าๆ ในมือ คิดว่าอย่างไรของอยู่ในปากนางแล้วเขาไม่มีทางแย่งชิงเอาไปแน่ ทว่านางกลับคาดไม่ถึงว่าเขาจะยื่นมือมารั้งท้ายทอยของนางไว้ โน้มหน้าลงมาประกบปากที่เผยอขึ้นอย่าตกใจของนาง เรียวลิ้นหนาตวัดเอาพุทราเชื่อมในปากของนางมาสู่ปากของเขา 'หวานล้ำเกินคาดคิดจริงๆ'