ไม่เคยคิดล่วงหน้ามาก่อนว่าโชคชะตาจะเล่นตลกกับชีวิตตัวเองเช่นนี้ เรียวไขว่คว้าอิสระให้ตัวเองจนมีอายุเกือบสามสิบปีรอมร่อ จู่ๆ ใครบางคนก็โผล่เข้ามาในชีวิต และป่วนจนวงจรชีวิตของเขารวนไม่เป็นท่า ผู้หญิงที่ไม่มีอะไรดีสักอย่าง นอกจากแววตาเด็ดเดี่ยวและไม่ยอมแพ้อะไรง่ายๆ เพราะแป้งหอมอีกนั่นแหละที่เปลี่ยนแปลงเขา เรียวเลยยอมไม่ได้ในวันที่หล่อนต้องการไปจากเขา วิธีง่ายๆ วิธีเดียวที่คิดออกในนาทีนั้น คือการผูกมัดหล่อนไว้ด้วยความชอบส่วนตัว เป็นการลงทุนที่เสี่ยงน่าดู แต่เรียวเชื่อว่ามันคุ้มค่าที่สุด เท่าที่เขาเคยลงแรงมาเลย
บทที่1.
แป้งหอมกำลังเซ็ง!! เธอนั่งก้มหน้าคอตก ปวดหัวแทบระเบิด จู่ๆ ก็ถูกกล่าวหาว่าเป็นสปาย!! เธอแค่หลบแขกขี้เมาที่จ้องจะลวนลาม หลบเข้ามาในห้องห้องหนึ่ง บนชั้นบนสุดของอาคารที่ตัวเองไม่เคยเยี่ยมกรายขึ้นมาเลยสักครั้ง เธอทำงานอยู่ที่ผับแห่งนี้ร่วมปี แต่ถูกใส่ร้ายว่าเป็น ‘โจร’ ไม่มีสักคนที่คิดจะตรวจสอบ มีผู้ชายวัยฉกรรจ์ยืนคุมเธอเหมือนเป็นนักโทษ สีหน้าขรึมเฉยแต่กลับดุดันจนขนลุก เขาคุกคามเธอด้วยสายตาและความเงียบ แต่เธอกลัวจนฉี่จะราด เธอจะหาข้อแก้ต่างอย่างไรถึงจะหลุดพ้นข้อกล่าวหาร้ายแรงแบบนี้ได้ล่ะ
เธอพอทราบแหละ ว่าเจ้าของสถานบันเทิงที่เธอทำงานเป็นคนไทย เขาเป็นลูกเสี้ยวและหล่อเหลาเอาการ แต่คนติดดินอย่างแป้งหอม ไม่มีเวลามาชะเง้อมองเจ้านายที่หล่อเหลาหรอก...มันเสียเวลาทำมาหากินของเธอ หญิงสาวจึงเป็นคนเดียวในหมู่ลูกน้องสาวๆ ของเรียว เธอไม่รู้จักเขา เรียว มาสวณิชย์ ไม่รู้ว่าเขามีหน้าตาแบบไหน ด้วยซ้ำ แค่ฟังจากคำชมของเพื่อนร่วมงาน แป้งหอมเลยพอจะเดาได้ เขาคงรูปงามจริง เมื่อสาวๆ ทุกคน...ลงความเห็นแบบนั้น
มันไม่เกี่ยวกับเธอหรอก เขาจะรูปหล่อหรือไม่ ที่มันเกี่ยวกับเธอก็เพราะ...คนกักตัวเธอไว้ เขาบอก...เธอแอบย่องเข้าไปในห้องทำงานของชายผู้นั้น เพื่อล้วงความลับบางอย่าง
‘บ้าไปแล้ว!!’ แป้งหอมพึมพำบ่น เธออยากเถียง เธออยากแก้ต่างให้ตัวเอง แต่คนพวกนั้นไม่เปิดโอกาสให้เธอเลยสักนิด เขาข่มขู่จนเธอหวาดกลัว เธอจึงได้แต่ปลง...และรอเวลาพบคนมีอำนาจสูงสุดคนนั้นเลยก็แล้วกัน เธอจะได้ไม่ต้องเหนื่อยอธิบายหลายรอบ
ปัง!!
เรียวเปิดประตูแรงๆ เขาจำใจกลับมาที่ร้าน ทั้งๆ ที่กำลังสนุกอยู่แท้ๆ ชายหนุ่มเลยระบายอารมณ์ด้วยการกระแทกประตูหนักๆ แทนการกระแทกหน้าลูกน้องสักคน
เขากอดอก ยืนกางขา มองจ้องใครบางคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน
‘ไอ้หมอนั่น’ ซอมซ่อ สวมชุดฟอร์มพนักงาน ถ้าจำไม่ผิด การแต่งกายแบบนี้คือคนทำความสะอาด จำพวกล้างจานอะไรจำพวกเนี้ยะ
“เรื่องเป็นไงวะ” เรียวถาม เสียงเขาขุ่นขวางจนการ์ดหน้าดุเริ่มขยาด
เห็นหน้าเรียวหล่ออินเตอร์แบบนี้ก็เถอะ...ชายหนุ่มคว่ำลูกน้องตัวโตกว่าสองเท่าแบบสบายๆ
“หล่อน” เรียวขมวดคิ้ว เขามองคนตรงหน้าซ้ำ ตกลงเขาเข้าใจผิด คิดว่า ‘หล่อน’ เป็น ผู้ชาย สรุปคือหล่อน...เป็นผู้หญิง และอาจจะเป็นนางนกต่อ ที่เขามาล้วงความลับของเขาไปขายให้ฝ่ายตรงข้าม “ผมเห็นหล่อนลับๆ ล่อๆ อยู่ที่โถงห้อง ก่อนจะผลุบหายไปในห้องบอสครับ” มันตอบพร้อมกับก้มหน้าสำรวม ไม่อยากกวนอารมณ์ของเรียวให้ขุ่นคลั่ก
“แค่เนี้ยะ!! มีหลักฐานอีกอื่นไหม” เรียวปรายตามองการ์ดตัวเอง เขาถามซ้ำเสียงเคร่ง
“ไม่มีครับ ตอนผมเจอเธอกำลังจะออกไปจากห้องบอสพอดี ยังไม่ได้ค้นตัวหรือสำรวจอะไรข้างในห้องเลย รอให้บอสกลับมาจัดการเองครับ”
เรียวพยักหน้า เขาทำความเข้าใจกับคำบอกเล่า ช่วงเวลาสั้นๆ หล่อนอาจจะยังไม่ได้ทำอะไรเลย แต่เพื่อความไม่ประมาท เขาจะจัดการ ‘ค้น’ เอง
“ออกไปเถอะ...ฉันจัดการได้”
เขาโบกมือไล่คนสนิท ยืนปักหลักมองแป้งหอมเงียบๆ จนประตูห้องทำงานของเขาปิดงับลง “เอาล่ะ จะสารภาพหรือจะให้ฉันค้นตัวเธอ แม่โจรสาว เธอได้อะไรไปบ้าง”
แป้งหอมตัวกระตุก!! เธอฟังคำพูดตอบโต้ระหว่างคนคุมหน้าเข้ม กับคนเข้ามาใหม่อยู่พักใหญ่ พอสรุปได้ว่าผู้ชายที่เหลืออยู่นี่มีอำนาจสูงสุด เขาสามารถบงการความเป็น ความตายให้กับเธอเพียงผู้เดียว
“คุณ!!” หญิงสาวอ้าปากค้าง หลังคำพูดของเธอหลุดออกไปคำแรก และได้เห็นคนร่วมห้องแบบเต็มตา
“อปป้า!!” หญิงสาวคราง เธอไม่ได้บ้าดาราเกาหลี แต่คนตรงหน้าเธอหล่อเหลาเทรนนี้จริงๆ เขาเหมือนหลุดออกมาจากแมกาซีนแฟชั่นของแดนกิมจิ หล่ออินเตอร์เสียจนลมหายใจแป้งหอมสะดุด
หน้าขาวปานไข่ขาว ริมฝีปากบางเฉียบแดงดั่งผิวลูกเชอร์รี่ จมูกโด่งเป็นสัน
เรียวทำปากจิ๊จ๊ะ!! เขาได้ยินเสียงแผ่วๆ ของหล่อน ‘อปป้า’ เขาเกลียดคำคำนี้ฉิบหาย!! มันเหมือนกับว่าเขาเป็นผู้ชายอ่อนแอ เขาไม่ใช่อปป้าของใครเลย เขามันเป็นตัวร้าย และนี่เป็นครั้งแรกที่เรียวคิดถึงการศัลยกรรม เขาเบื่อหน้าหวานๆ ของตัวเองจนสุดทน
ยี่หวาไม่เคยคิดว่าปลายทางชีวิตของเธอจะจบลงแบบนี้ ก่อนที่เธอจะทิ้งอนาคตที่เหลือไปอย่างไร้ค่า เนื่องจากสุดที่จะทนกับความชอกช้ำที่ได้รับมาจากสามีคนเดียว เธอตัดสินใจฝากดวงใจของตัวเองไว้กับน้องสาวฝาแฝด น้องสาวที่ไม่มีคนรอบตัวรู้จัก มันคือความลับที่เธอปิดบังพวกเขาไว้ สมัยเด็กๆ พ่อกับแม่แยกทางกัน ทั้งสองท่านเลยแบ่งลูกไปเลี้ยงดูคนละคน ยี่หวาอยู่กับแม่ ส่วนญาดาไปอยู่กับบิดา สองสาวที่เหมือนกันทุกกระบิ แตกต่างที่นิสัย คนหนึ่งเรียบร้อย พูดน้อย น่ารัก ส่วนอีกคนตรงข้ามทุกอย่าง แกร่ง และกล้าท้าชน… และเพราะแค้นใจแทนพี่สาว ญาดาเลยรับปากก่อนยี่หวาสิ้นลม เธอจะเอาคืนทั้งสองคนนั้นให้สาสม ไม่ว่าจะเป็นปกป้องสามีสุดที่รักของยี่หวา หรือแม้แต่...ฉันทา ว่าที่ภรรยาคนใหม่แสนผยองคนนั้น สองคนนี้ต้องหาความสุขไม่ได้ เธอจะรังควานพวกเขา ให้เหมือนตกนรกทั้งเป็น...การจองเวรคืองานที่เธอควรทำ…ถ้าเป็นดั่งที่ตั้งใจไว้ ญาดาคงไม่กลุ้มใจหนัก ‘ความรัก’ บทจะมาก็มาประชิด เธออยากแก้แค้น แต่ดันไปหลงรัก ผู้ชายเลวคนนั้นเสียอีก หลังจากเฉดหัวฉันทา คงต้องหาทางมัดใจปกป้อง อย่างน้อยก็ทำเพื่อหลาน ถ้าเธอตกนรก เธอจะลากปกป้องตามไปด้วย...
คงไม่มีความซวยไหนเลวร้ายเท่ากับการถูกตราหน้าว่าเป็น ‘เด็กดริ้ง’ ความตั้งใจของณิรินคือไปจับผิดว่าที่พี่เขย แต่กลับกลายเป็นว่าเธอถูกเข้าใจผิดเสียเอง แถมผู้ชายคนนั้นดันเป็นคนสำคัญที่เธอต้องคอยดูแลระหว่างที่เขามาเจรจา เพื่อเป็นคู่ค้ากับบริษัทของลุงกับป้า หน้าที่นั้นเลยถูกโยนมาให้ณิรินรับผิดชอบ ผู้ชายปากร้ายเอาแต่ใจตัวเอง ค่อนข้างงี่เง่าคนนั้น เขาคิดว่าเธอมีอาชีพเสริม และพยายามเกาะแกะจนณิรินโมโห บางครั้งณิรินก็อดคิดไม่ได้ มันเป็นเพราะช่วงเบญจเพศของเธอหรือเปล่า เรื่องซวยๆ เลยเกิดขึ้นกับเธอไม่หยุดหย่อน
เสียงของเขาดังก้องอยู่ในหู ฉันไม่สามารถสลัดเสียงแหบๆ ของเขาออกไปจากความทรงจำได้เลย นี่เกิดอะไรขึ้นกับฉันนะ สิ่งที่ฉันคิดอยู่นี่คือ...ความผิด แม้จะเป็นแค่ความคิด แต่มันเป็นก้าวแรกที่ฉันตั้งใจทำผิดศีลธรรม กับผู้ชายที่มีภรรยาแล้ว!! ฉันกำลังเป็นคนเลว และอีกไม่ช้า ฉันคงโดนคนทั้งโลกประณามหากฉันไม่หยุดความคิดทุเรศๆ นั่นเสียตั้งแต่ตอนนี้ จะทำยังไงดีล่ะ? ฉันคิดอะไรไม่ออกเลย มีเพียงเสียงแหบๆ ของคน คนนั้นดังก้องอยู่ในหูเท่านั้น “สามีของเธอเดินทางไปทำธุรกิจ” “เธอบอกว่าสามีของเธอจะไม่อยู่ประมาณหนึ่งอาทิตย์!!” “มันจะดีแค่ไหนนะ หากฉันเปลี่ยนสิ่งที่ได้ยินได้ เขาน่าจะไปซัก7ปี” ผมพยายามข่มใจให้รู้สึกเศร้าตาม แต่หัวใจของผมกลับเต้นระรัวเกินกว่าจะควบคุมได้ “คุณอยู่ที่ไหน?
รัชศกปีที่สิบ มันเป็นช่วงเวลาแสนสุขที่ลืมไม่ลง แม้เวลาจะผ่านมาเนิ่นนาน ครั้งหนึ่ง ข้าเคยเป็น ‘สาวงาม’ ที่ผู้คนทั้งเมืองหลงใหล เมืองหลวงกว้างใหญ่ใต้แผ่นฟ้าเดียว ข้าผู้มาก่อนกาล เดิมทีข้าคิดว่าเป็นแค่ความฝันหนึ่งตื่น แต่ที่ไหนได้ ทุกเหตุการณ์ที่ข้าพบเจอ คือเรื่องราวที่เกิดขึ้นจริง ความสุขที่ท่วมท้นอยู่ในใจ เป็นความทรงจำเดียวที่ทำให้ข้าอยากมีชีวิตอยู่ต่อ เพื่อ...รอ...ใครบางคน
เมื่อสามีตะโกนใส่หน้า “ผมต้องการหย่ากับเธอ!! คนที่ผมรักเขากลับมาหาผมแล้ว” เมษาเซ็นจำใจชื่อบนใบหย่าพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลพรู เธอตัดสินใจเก็บงำความลับไว้กับตัว พร้อมกับจากไปโดยไม่ปริปากบอกคีรินเลยสักคำ ผ่านไป 5 ปี เด็กชายคนหนึ่งมาตามหาพ่อ... “ผมจะไปหาพ่อผม ปล่อยผมนะ!!” เสียงแผดก้องบริเวณหน้า ล็อบบี้ แม้แต่คีรินเองยังอดสนใจไม่ได้ เด็กชายคนหนึ่งถูก รปภ. รั้งตัวไว้ เขาดิ้นกระแด๋วๆ ตะโกนลั่น ผิวทั้งหน้าแดงก่ำ มีเม็ดเหงื่อผุดเต็มไปหน้า และเมื่อเด็กชายวิ่งตรงมาหาเขา “พ่อคร๊าฟฟฟฟฟ” คิรินเข่าอ่อน สัญชาตญาณบางอย่างเตือน เด็กชายตรงหน้าเขานี่ เป็นเลือดเนื้อส่วนหนึ่งของเขาร้อยเปอร์เซ็นต์
เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจไม่หยอก หากสามารถปราบพยศผู้ชายเจ้าอารมณ์ได้ ดานันจะเป็นอิสระจากข้อผูกมัดของบิดา ทว่า...ในความโชคร้าย มีความโชคดีแอบแฝงอยู่ ว่าที่สามีของเธอ เป็นบุตรชายผู้มั่งคั่งของตระกูลใหญ่ แต่เขาเพิ่งสูญเสียดวงตาไปจากอุบัติเหตุ ดานันต้องรองรับความเกรี้ยวกราดเช่นนี้ จนกว่าจะเปลี่ยนความคิดของเขาได้ ครามไม่ได้พิกลพิการมาตั้งแต่กำเนิด เขามีหนทางรักษาได้ ขึ้นอยู่กับว่า...ดานันจะโน้มน้าวว่าที่สามีของเธอได้หรือเปล่า
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
เธอก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขาไม่เคยสนใจ แต่ก็ยังดึงดันอยากจะอยู่ใกล้ ต่อให้เธอเป็นเมียแต่งเขาก็คงไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะเหตุนี้เธอจึงตัดสินใจจากไปในคืนแต่งงาน "จากนี้ไปเราไม่มีอะไรติดค้างกันอีก" 🥀
เพราะคิดว่าเป็นความฝัน ฉินหร่านจึงร่วมมือบรรเลงเพลงรักอย่างไม่ได้ตั้งใจ ไฉนตื่นขึ้นมาถึงมีสามีเป็นของตัวเอง อีกทั้งสามีนางยังตาบอดอีกด้วย! แต่นั่นไม่น่าตกใจ เท่ากับที่นางมาอยู่ในร่างเด็กสาวในยุคจีนโบราณ ที่ไม่มีในประวัติศาสตร์ อีกทั้งร่างนี้ถูกขายให้มาเป็นภรรยาของชายตาบอด แต่ไหนๆ ก็มาแล้วจึงจะใช้ชีวิตให้ดี ส่วนสามีนะหรือ หล่อขนาดนั้น แซ่บขนาดนี้ เดินหน้าเกี้ยวสามีสิ จะรออะไร!
เซิ่งหนานหยินเกิดใหม่แล้ว ชาติที่แล้ว เธอถูกชายชั่วหักหลัง ถูกชายเสแสร้งใส่ร้าย โดนครอบครัวสามีเล่นงาน จนทำให้เธอล้มละลายและเป็นบ้าไป ในท้ายที่สุด เธอเสียชีวิตอย่างน่าสลดใจด้วยอุบัติเหตุทางรถยนต์เมื่อเธอตั้งครรภ์ได้ 9 เดือน แต่คนร้ายกลับทำเงินได้มากมาย และใช้ชีวิตทั้งครอบครัวอย่างมีความสุข เกิดใหม่ครั้งนี้ เซิ่งหนานหยินคิดตกอล้ว อะไรที่ว่าพระคุณช่วยชีวิต คนรักในใจอะไรกัน ล้วนไม่ต้องไปสน เธอจะจัดการชายชั่วหญิงร้าย สร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลเก่าของตนเองขึ้นมาใหม่อีกครั้งและนำตระกูลเซิ่งไปสู่จุดสูงสุดของชีวิต สิ่งที่แตกต่างออกไปก็คือ คนที่หยิ่งมาตลอดในชาติที่แล้ว กลับเป็นฝ่ายริเริ่มมาหาเธอ "เซิ่งหนานหยิน การแต่งงานครั้งแรกผมไม่ทัน การแต่งงานครั้งที่สองก็ต้องถึงคิวผมแล้วสินะ"
ในชีวิตชาติที่แล้ว เพื่อช่วยรักแรกของตัวเอง คนชั่วสามคนได้ทำลายพลังการต่อสู้ของนาง ตัดแขนขาของนางออก ตัดเส้นเลือดของนางและปล่อยเลือดของนางไหลออกมาทั้งอย่างนั้น และทรมานนางจนตาย เมื่อเกิดใหม่ครั้งนี้ นางวางแผนอย่างรอบคอบ โดยสาบานว่าจะให้พวกเขาได้สัมผัสกับความทุกข์ทรมานที่นางเคยประสบมา! รักแรกที่ไร้เดียงสาอะไรกัน ที่จริงก็เป็นเพียงผู้หญิงที่ตีสองหน้าเก่ง อยากจะไต่ขึ้นไปสูงเหรอ งั้นก็จะให้เจ้าปีนขึ้นไป ยิ่งปีนขึ้นสูงมากเท่าไร ตอนตกลงมาก็จะยิ่งเจ็บมากเท่านั้น! พวกสวะสมควรได้รับบาปกรรมของพวกสวะ พวกมันทำชั่วกับนางไปชั่วชีวิตหนึ่ง นางจะทำให้พวกมันไม่ตายดี พวกคนที่เจ้าเล่ห์ ตีสองหน้าเก่ง นางจะจัดการกับทุกคน! แต่นางไม่เคยคิดเลยว่าในการแก้แค้นของนาง นางจะไปมีเรื่องกับเสด็จอาที่เป็นเจ้าแผนการเข้า ที่วัน ๆ ต้องการให้นางจูบและกอดเขาตลอดทั้งวัน ในขณะที่นางแก้แค้นคนชั่วนั้นยังสามารถสนิทสนมกับเสด็จอาด้วย ในความจริงแล้ว การที่เป็นผู้หญิงชั่วๆ ก็มีความสุขมาทีเดียวกว่าที่คิดเลย!
ผมต้องทำงานนอกเวลาทุกวันเพื่อหารายได้ประคองชีวิตและจ่ายค่าเรียนมหาวิทยาลัยด้วยตัวเอง เนื่องจากฐานะครอบครัวยากจนและไม่สามารถส่งเสียผมเข้ามหาวิทยาลัยได้ และตอนเรียนที่มหาวิทยาลัย ผมก็ได้พบกับเธอ-สาวแสนสวยที่หนุ่มๆ ทุกคนในชั้นเรียนต่างก็ใฝ่ฝันถึง ไม่เว้นแม้แต่ผมเอง แต่ผมก็รู้ตัวดีว่าตัวเองไม่คู่ควรกับเธอ ถึงอย่างนั้นก็ตาม ผมก็รวบรวมความกล้าสารภาพกับเธอจนได้ สุดท้ายผมนึกไม่ถึงว่าเธอจะยอมตกลงเป็นแฟนกับผม เธอบอกกับผมว่าอยากได้ของขวัญเป็นไอโฟนรุ่นล่าสุด ผมก็ไปรับงานซักเสื้อผ้าให้เพื่อนร่วมชั้นเรียนเพื่อพยายามเก็บเงินซื้อให้เธอจนได้ และในที่สุดหนึ่งเดือนต่อมา ผมก็ซื้อมาได้จริง ๆ แต่ขณะที่ผมกำลังห่อของขวัญเพื่อนำไปมอบให้เธอ ก็พบว่าเธอกำลังมีอะไรกับหัวหน้าทีมฟุตบอลในห้องล็อกเกอร์ เธอเหมือนเปลี่ยนเป็นอีกคนหนึ่งซึ่งผมไม่เคยรู้จักเลย เธอหัวเราะเยาะความโง่เขลาของผม เหยียดหยามศักดิ์ศรีของผม ปล่อยให้เขาซึ่งตอนนี้ได้กลายเป็นแฟนใหม่ของเธอไปแล้ว ทุบตีผม ผมนอนเจ็บอยู่บนพื้นอย่างสิ้นหวัง ต่อมา จู่ ๆ ผมก็ได้รับโทรศัพท์จากพ่อ ตั้งแต่วันนั้น ชีวิตของผมก็ได้เปลี่ยนแปลงไปอย่างกับหนัามือเป็นหลังมือ ใครจะไปรู้ว่า ผมเป็นลูกชายของมหาเศรษฐี