ใครจะไปคาดคิดว่าผู้หญิงอัปลักษณ์ที่เคยสารภาพรักกับเขาในวัยเด็กจะเปลี่ยนเป็นสาวสวยเซ็กซี่ได้ภายในเวลา 10 ปี แถมได้มาเป็นตำรวจในสังกัดทีมเดียวกันด้วย จากปากที่เคยไล่ให้หล่อนไปศัลยกรรม มาบัดนี้กลับกลายเป็นเขาที่ตกหลุมรักและตามจีบเธอเสียเอง สักวันสารวัตรหนุ่มจะต้องทำให้ผู้กองคนสวยกลับมารักเขาอีกครั้งให้ได้
HATE YOU: 1
"จดหมายนี่น่ะ ของเธอใช่ไหม?" เด็กหนุ่มมัธยมปลายหน้าตาดีชูซองจดหมายสีชมพูต่อหน้าคนส่งจดหมายและ...ผู้คนทั้งโรงเรียน
"อื้อ ของเราเอง..." เด็กสาวตัวอ้วน ผิวดำ หน้าตาไม่ได้มีอะไรโดดเด่นเลยแม้แต่น้อยตอบด้วยความขัดเขิน เขารู้ได้ยังไงว่าเป็นเธอ? ยิ่งต่อหน้าทุกคนแบบนี้ยิ่งประหม่าเป็นที่สุด
แคว้ก!!
เด็กหนุ่มฉีกซองจดหมายทิ้งพร้อมเหยียดยิ้มให้แก่เธอ เขาเดินไปจับมือเด็กสาวที่มีใบหน้าตาสวยงาม น่ารัก มายืนข้างๆ ทำให้เจ้าของจดหมายรู้สึกเจ็บแปลบในใจ คนรอบข้างต่างพากันหัวเราะเย้ยหยันเธอราวกับว่าตัวเธอนั้นเป็นตัวอะไรสักอย่างที่น่ารังเกียจของสังคม
"ขอบใจที่รู้สึกดีกับฉันนะ แต่อย่างที่เห็นว่าฉันมีแฟนแล้ว...ถึงไม่มีฉันก็ไม่เลือกเธอหรอก ไปศัลยกรรมมาให้เรียบร้อยก่อนนะ แล้วค่อยคิดจะส่งจดหมายรักมาอีก จะว่าไปก็สงสารหมอว่ะ! ฮ่าๆ คงจะทำงานหนักมากกว่าจะทำให้ผีอย่างเธอกลายร่างมาเป็นคน" เด็กหนุ่มคนนั้นพูดจาไม่คิดจะถนอมจิตใจของอีกฝ่ายว่าจะเจ็บปวดสักเพียงไหน เด็กสาวตัวอ้วนมองเขาแล้วก็น้ำตาไหลออกมา...เพื่อนสนิทของเธอเดินฝ่าฝูงชนเข้ามาปลอบใจแล้วต่อว่าคนตรงหน้า
ช่างใจร้ายเหลือเกิน...
"จะด่าจะว่าอะไรฉันก็ช่าง แต่คนที่ไม่เจียมสังขารแบบยัยอัปลักษณ์นี่น่ะแม่งน่าขำว่ะ ก่อนจะไปหาหมอศัลยกรรมแนะนำลดน้ำหนักลงให้ได้สักกิโลก่อนเถอะ ฮ่าๆ"
ใครๆก็ชอบคนสวยคนหล่อด้วยกันทั้งนั้น ตัวเธอก็เช่นกัน.. เธอได้แต่มองผู้คนที่หัวเราะเยาะเธอด้วยความเจ็บปวดในใจ ในเมื่อคนบนโลกนี้ต่างให้หน้าตาเป็นตัวชี้วัดในหลายๆสิ่ง นี่คือสิ่งที่ทำให้เกิดการเปลี่ยนครั้งใหญ่ในชีวิตของเธอ
เด็กสาวตัดสินใจขอทางบ้านลาออกจากโรงเรียนและย้ายไปเรียนที่อเมริกาโดยติดต่อแค่กลุ่มเพื่อนสนิทที่จริงใจต่อเธอเพียงเท่านั้น ความผิดหวังและการถูกดูหมิ่นจากคนที่เธอแอบปลื้มมานานนั้นสร้างรอยแผลเอาไว้ในใจจนลึกยากที่จะรักษาให้หาย เธอตั้งมั่นไว้ไม่ว่าชายใดบนโลกนี้จะแสนดีหรือรูปหล่อปานเทพบุตรมาจุติ...ก็อย่าได้หวังว่าจะได้ตัวและหัวใจของเธอไปครอบครอง
8 ปีต่อมาหลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น...
ร้านอาหารหรูใจกลางกรุงเทพฯ
"ผมรู้สึกยินดีมากนะครับที่นางแบบตัวท็อปอย่างคุณยอมมาทานข้าวด้วย แต่จะดีกว่านี้นะครับถ้าคุณยอมรับข้อเสนอของผมที่ให้ไป คุณจะไม่ต้องทำงานให้เหนื่อยเปล่า นอนสบายๆ ช็อปปิ้งของแพงๆ ชิลๆ แต่งตัวสวยๆให้ผมดูทุกวัน และนายหน้าที่ติดต่อคุณมาให้กับผมจะได้ไม่ต้องชวดเงินก้อนที่เขาจะได้" เสี่ยอิทธิผู้มีอิทพลซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นในทางด้านมืด เขาพยายามพูดจาหว่านล้อมสาวสวยสุดเซ็กซี่ที่นั่งอยู่ตรงหน้า ใบหน้าของเธอนั้นงดงามแทบจะลืมหายใจแถมยังมีเสน่ห์เย้ายวนเป็นอย่างมาก แม้ชุดที่ใส่ในวันนี้ไม่ได้โชว์เนื้อหนังอะไรเหมือนอย่างที่ถ่ายแบบขึ้นปกหนังสือ แต่ดูก็รู้ว่าเธอนั้นเซ็กซี่จนเขาแทบจะอดใจไม่ไหว
หญิงสาวยกน้ำขึ้นดื่มด้วยท่าทางที่นิ่งเฉยเพราะชินชากับการถูกแทะโลมเช่นนี้ "ขอบคุณเงินจำนวนมากที่เสี่ยเสนอมานะคะ ค้าขายกันแบบนี้จนเคยชินล่ะสิ!?" ริมฝีปากอิ่มเผยอขึ้นพร้อมส่งสายตาหว่านเสน่ห์ให้อีกฝ่าย "น่าเสียดายนะคะที่ฉันจะต้องปฏิเสธ"
"หึ! กล้าดีนะที่ปฏิเสธผม เฮ่อ...จริงๆก็ไม่อยากทำแบบนี้หรอกสงสัย นะ...นี่พวกมึง!! มาจับกูไว้ทำไม!!" เสียงของเสี่ยแก่บ้ากามโวยวายทันทีเมื่อจู่ ๆ ลูกน้องที่ยืนขนาบข้างมาจับตัวเขาเอาไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
หญิงสาวตรงหน้ายกยิ้มเล็กน้อยก่อนจะแสดงบัตรเจ้าหน้าที่ตำรวจเพื่อเป็นการตอกย้ำความโง่ของเฒ่าตัณหากลับผู้นั้น "เสี่ยอิทธิคะ! เราขอจับกุมข้อหาค้าประเวณี ข่มขืนกระทำชำเราเด็กอายุต่ำว่าสิบห้าปี ค้าอาวุธสงครามและลักลอบเปิดสถานบริการผิดกฎหมาย เงินนี่น่ะ...เก็บไว้จ้างทนายตอนขึ้นศาลเถอะ!"
"มึง! ปล่อยกู!! อย่าคิดว่าคนอย่างกูจะทำอะไรพวกมึงไม่ได้นะ เส้นสายกูกว้างขวางกว่าที่มึงคิด ปล่อยสิเว้ย!!!"
หญิงสาวลุกขึ้นเต็มความสูงแล้วจ้องมองผู้ต้องหาที่จับกุมได้ด้วยความเย้ยหยัน "แล้วแกคิดว่าใครมันอยากจะมาช่วยแกบ้างล่ะ! ในเมื่อหลักฐาน พยาน ทุกอย่างที่ฉันมีมันพร้อมที่จะมัดตัวแกและพวกจนดิ้นไม่หลุดแล้ว รับผลกรรมที่ก่อเอาไว้เถอะ!! ขอบใจนะที่ทำให้ทีมของฉันได้ผลงานชิ้นโบแดงเพิ่มขึ้นมากอีกหนึ่ง"
เขาว่ากันว่ามารยาหญิงทำลายศัตรูได้อย่างดีเยี่ยม นักรบต่อให้แข็งแกร่งแค่ไหนก็ต้องพ่ายแพ้ต่อมารยาร้อยเล่มเกวียนแทบทุกราย หญิงสาวที่ยากต่อการที่จะได้หัวใจเธอมาครอบครองนั้นเป็นเป้าหมายอันท้าทายของบุรุษทั้งหลาย
เธอคือผู้กองธีรารัตน์ ศุภราชมงคล แห่งหน่วย XIX ของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ เดิมเธอมีชื่อเล่นว่า บอมเบย์ แต่เธอไม่ชอบให้ใครเรียกชื่อนี้ซะเท่าไหร่ยกเว้นคนในครอบครัวหรือบุคคลที่สนิทสนมด้วยเท่านั้น ด้วยรูปร่างหน้าตาที่ใครได้พบเห็นเป็นต้องหลงไหลและความสามารถที่มีเฉพาะตัวนั้นทำให้เธอถูกจัดให้เป็นดาวเด่นของวงการตำรวจ แต่น้อยคนที่จะรู้ว่าเธอเป็นหลานสาวของอดีต ผบตร. ที่ปัจจุบันเกษียณอายุไปแล้วแต่ต้องมาปฏิบัติหน้าที่รักษาการตำแหน่งของตนเพื่อรอคนที่เหมาะสมมารับช่วงต่อ ควบคู่กับการนั่งตำแหน่งที่ปรึกษาอาวุโสของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ
ทันทีที่ผู้กองสาวย่างกรายเข้ามายังสำนักงาน สายตาของตำรวจทั้งหนุ่มเล็กหนุ่มใหญ่ต่างพากันจ้องมองเธอคอแทบหมุน แต่คนพวกนั้นไม่สามารถสร้างความหวั่นไหวให้แก่เธอได้เลย
วามสัมพันธ์กับคนแปลกหน้า ทำให้เธอ...ท้องไม่มีพ่อ .................... “คูน...คุณ” ชมพลอยทรุดตัวนั่งใกล้ร่างหนาที่หันมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ เธอทักทายเขาด้วยภาษาสากล “คูณนอนกับช้านม้าย ฉันซิงนะ” บุรุษที่ชมพลอยเข้าไปทักคือ ภาคินทร์ ภักดีธำรง หรือหมอธาม ในวัยสามสิบปีที่มาเรียนแพทย์เฉพาะทางเพิ่มเติมในประเทศเยอรมัน เขายังคงมองหน้าคนเสนอตัวให้ด้วยสายตาตกใจปนประหลาดใจ เขาพบเจอผู้หญิงที่ชวนไปหลับนอนหลายคน ทว่ากลับไม่มีใครสักคนที่บอกให้รู้ว่า ครองพรหมจรรย์ ในตอนนั้นภาคินทร์คิดว่า สาวสวยตรงหน้าเมาจึงพูดในเรื่องตรงกันข้ามกับการกระทำ ผู้หญิงบริสุทธิ์คงไม่ชวนผู้ชายหลับนอนด้วย “วันไนท์สแตนด์งาย...สนใจไหม” “ได้สิ” ภาคินทร์ยิ้มและตอบรับทันที อาจเป็นเพราะเขาถูกใจในความสวยงามบนใบหน้า ผิวขาวลออตา และรูปร่างที่น่าฟัดอย่าบอกใคร ภาคินทร์เหมือนผู้ชายทั่วๆ ไป กิเลสตัณหาเกิดขึ้นได้หากเจอคนถูกใจ
อวิ๋นหลาน นักฆ่าอันดับหนึ่งแห่งศตวรรษที่ 25 ได้ข้ามภพและเกิดใหม่ในร่างของหญิงสาวผู้ไร้ประโยชน์ซึ่งมีชื่อเดียวกันในจวนเทพเจ้าแห่งสงคราม รากวิญญาณถูกทำลายไป? บำเพ็ญวิชาไม่ได้? คู่หมั้นถอนหมั้น? ทุกคนหัวเราะเยาะนาง? การควบคุมอสูร ยาพิษ ยาลูกกลอนปีศาจ อาวุธลับ...นางจัดการได้อย่างสบายๆ อดีตผู้ไร้ค่า แต่บัดนี้มาแก้แค้นชาาเจ้าชู้ เอาคืนทุกคนที่รังแกตนเอง ได้ประสบความสำเร็จ และขึ้นไปสู่จุดสูงสุด ผู้แข็งแกร่งอย่าคิดจะทำอะไรตามใจ ผู้อ่อนแออย่าท้อแท้ กล้ามารุกรานข้า งั้นก็อย่าหาว่าข้าไม่เตือนก็แล้วกัน เขาเป็นจ้าวแห่งอาณาจักรปีศาจ ชอบเอาใจนาง นางฆ่าคน เขาช่วยปิดปาก นางทำลายศพ เขาช่วยกำจัดหลักฐาน เขายอมทำทุกอย่างเพื่อนาง ชีวิตนี้ยอมร่วมทุกข์ร่วมสุขไม่ทอดทิ้งกัน
"ไล่ผู้หญิงคนนี้ออกไปซะ" "โยนผู้หญิงคนนี้ลงทะเลซะ" ขณะที่ไม่รู้จักตัวตนที่แท้จริงของเหนียนหย่าเสวียน โฮว่หลิงเฉินได้ปฏิบัติต่อเธออย่างไม่เป็นมิตร "คุณหลิงเฉินครับ เธอคือภรรยาของท่านครับ" ผู้ช่วยของหลิงเฉินกล่าวเตือนเขา เมื่อได้ยินเช่นนั้น หลิงเฉินหยุดเพ่งมองไปที่เขาอย่างเย็นชาและบ่นขึ้นมาว่า "ทำไมไม่บอกผมให้เร็วกว่านี้?" นับจากนั้นเป็นต้นมา หลิงเฉินได้ตามใจและรักใคร่ทะนุถนอมหย่าเสวียนมาตลอด โดยไม่มีใครคาดคิดว่าพวกเขาจะหย่าร้างกัน
"เธอมาหาน้องชายฉันเพราะอยากขายตัวแลกหนี้ใช่ไหม .. เสียใจด้วยนะเพราะฉันไม่ใช่ไอ้วิลเซนต์ แล้วผู้หญิงอย่างเธอน่ะ อย่าว่าแต่เอาตัวแลกหนี้หลักล้านเลย แค่หลักร้อยฉันยังเสียดายเงิน" วิลเซอร์ หนุ่มหล่ออายุ 24 ปี เป็นชาวฝรั่งเศสโดยกำเนิด และเป็นหนึ่งในลูกชายแฝดสาม ที่รู้จักกันในนามทริปเปิลวิล เขาเป็นแฝดคนกลางของพี่น้องฝาแฝดชายสามคน หรือบางคนเรียกเขาว่า V2. ครอบครัวพวกเขาเป็นมาเฟียกันมาตั้งแต่รุ่นคุณปู่ย่าตาทวด มีกิจการตั้งแต่ขาวไปจนถึงเทา เขาเป็นคนเงียบๆ เนี้ยบ และเฉียบขาด สิมิลัน หรือ เก้า เด็กสาวอายุ 22 ปี ที่ชีวิตอาภัพเหลือเกิน เพราะตั้งแต่สูญเสียพ่อไป ชีวิตของเธอก็เริ่มเสียศูนย์และดิ่งลงเหว ชีวิตตกอับขั้นสุดแม้กระทั่งคนที่เธอเรียกว่าแม่ ยังทำให้เธอผิดหวังและเจ็บปางตาย เธอพยายามรักษาบ้าน ที่เป็นสมบัติชิ้นสุดท้ายของพ่อไว้เพื่อเก็บไว้เป็นความทรงจำ แต่สุดท้ายก็ถูกทริปเปิลวิลล์ยึดไป สิมิลันขอเข้าพบเจ้าหนี้ หวังว่าจะได้รับความเมตตาจากพวกเขาบ้าง แต่เธอคิดผิดถนัด เพราะนอกจากเขาจะไม่ช่วยแล้ว ชีวิตเธอกลับยุ่งวุ่นวายมากกว่าเดิมเสียอีก ชีวิตเธอจะขึ้นสวรรค์หรือดิ่งลงเหว มาลุ้นไปด้วยกันค่ะ "ญาตาวีมินทร์" นิยายเซ็ทมาเฟียตระกูลทริปเปิลวิลล์ แฝดสามสุดหล่อที่มีบุคลิกและนิสัยต่างกันโดยสิ้นเชิง มีทั้งหมดสามเรื่องตามแผนผังดังนี้ค่ะ แผนผังตัวละคร ชุดทริปเปิลวิลล์ สุภาพบุรุษมาเฟีย (คู่หลัก) วิลสัน+พุทธมิกา = วินเนอร์ - วินนี่ / วิโอร่า - วีโอเล็ต (คู่รอง) จอนนี่-วันมาตา = มาร์ติน – มารียา หลงกลรักมาเฟีย (คู่หลัก) วิลเซอร์+สิมิลัน = สมิหลา – อันดามัน / วิคเตอร์ – พีพี - ลันตา (คู่รอง) อัลเฟรด-ดาหลา = ลีออง – รีอัล ผัวมาเฟียเมียกำมะลอ (คู่หลัก) วิลเซนต์+ไอด้า = วิลตัน-วิลแฮม-วิลล์ด้า-วิลลาเบลล์ (คู่รอง) นาวิน+ยิปซี = ราเชลล์ – ดาวินซี คำเตือน - นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นมาเพื่อความบันเทิงเท่านั้น มิได้มีเจตนาชี้นำหรือเป็นตัวอย่างให้นำไปใช้ในชีวิตจริงอาจมีเนื้อหาบางช่วงบางตอนที่ไม่เหมาะสม โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน นิยายเรื่องนี้เหมาะสมกับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไปเท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นลิขสิทธิ์ขอองนามปากกา "ญาตาวีมินทร์" แต่เพียงผู้เดียว ห้ามเผยแพร่ คัดลอก ดัดแปลง ทำซ้ำโดยไม่ได้รับอนุญาต ผู้ใดละเมิดถือว่าทำผิดกฏหมายตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 17 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ
หลิวซือซือผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งที่นอกจากรูปร่างหน้าตาที่สวยหยดย้อยแล้ว แทบจะไม่มีความสามารถหรือความโดดเด่นในเรื่องอื่น และหากจะว่ากันไปหญิงสาวก็เป็นคนที่ค่อนข้างใสซื่อบริสุทธิ์อยู่ไม่น้อย เพราะได้รับการรับเลี้ยงประดุจไข่ในหินจากผู้เป็นพ่อและแม่ที่มีฐานะไม่ธรรมดา เธอรักในอาชีพนักแสดงแม้พ่อแม่จะคัดค้านแต่สุดท้ายก็ตามใจเธอเพราะไม่ต้องการให้ลูกสาวเสียใจ อยู่มาวันหนึ่งด้วยบทบาทที่ต้องแสดงในซีรีส์ย้อนยุค ทำให้พ่อของเธอหาขลุ่ยโบราณเล่มหนึ่งมาให้ ตั้งแต่ได้รับขลุ่ยมาหลิวซือซือก็มักฝันประหลาด ว่าเธอได้พบผู้ชายคนหนึ่งในเขาเป็นแม่ทัพอยู่ระหว่างสงครามอีกทั้งตนเองยังมีโอกาสช่วยเขาหลายครั้ง ที่น่าประหลาดใจคือ ฝันนั้นของเธอเหมือนจะเป็นความจริงไปแล้ว เขาคือใครและเกี่ยวข้องกับเธอด้วยเหตุใด ทำไมเธอจึงมักฝันประหลาดเช่นนี้???
หากความรักของเราเปรียบเหมือนแก้วใบหนึ่ง แก้วใบนี้คงร้าวจนใกล้แตกเต็มที อีกฝ่ายต้องการประคองรักนี้ไว้อย่างอดทน แต่อีกคนกลับทำลายจนหัวใจของเธอย่อยยับแหลกลาน ความอดทนของคนเรามีวันที่สิ้นสุดน่ะ “หย่า” คงเป็นทางออกที่ดีที่สุด ถ้าอย่างนั้นก็เชิญเขาไปในที่ชอบ ๆ ทางใครทางมัน แต่เมื่อเวลาพัดผ่าน ด้วยเหตุผลของกามเทพ ทั้งคู่ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง และเมื่อได้พบหน้าเธอ เขาขอแก้ตัว และบอกเธอว่า เขายังรักเธอ ทว่าในวันที่เธอเดินจากไป เธอมีลูกน้อยติดท้องมาด้วย และปัญหาของคนเป็นแม่ เจ้าเด็กน้อยหนูอยากจะมีพ่อครับ แล้วเธอควรทำอย่างไรต่อไป ++++++++++ คำโปรย เมื่อเข้าไปถึง และเห็นภาพตรงหน้า ปริญเขาไม่ได้อยู่คนเดียว ในอ้อมกอดและวงแขนของเขา มีร่างผู้หญิงคนหนึ่ง และสิ่งที่ทำให้หัวใจของทอดาวสลาย ทั้งสองคนกำลังจูบกัน เพล้ง... ข้าวของในมือร่วงลงไป พร้อมกับร่างของทอดาวที่แทบทรุด เธอเซไปจนปะทะกับฝาบ้าน คนสองคนที่กำลังจูบกันอยู่รีบผละออกจากกันแล้วหันมามอง ทอดาวแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเองด้วยซ้ำไป เธอไม่เคยคิดเลยว่าปริญเขาจะทำแบบนี้กับเธอ ทำอะไรที่แสนทุเรศในบ้านที่เป็นเรือนหอของเธอกับเขา ทอดาวน้ำตาคลอ เธอพยายามประคองสติโดยใช้ฝาผนังเป็นที่พึ่ง ‘แล้วลูกของเราล่ะ และนี่คืออะไร มันหมายความว่ายังไง ทำไมเขาทำแบบนี้กับฉัน’ ความคิดอันแรก ครอบครัวของเธอต้องแตกแยกแล้ว พร้อมกับคำถามเกิดขึ้นมามากมายในหัวของทอดาว เธอหน้าถอดสีซีดจางจนไม่มีสีเลือด สิ่งที่น่าเจ็บปวด เมื่อผู้หญิงคนนั้นเห็นเธอที่เป็นภรรยาของปริญแล้วจะกระดากอายถอยห่างจากสามีของชาวบ้าน แต่ไม่เลย สองมือของหล่อนคนนั้นยังสอดรัดเอาลำตัวและหน้าอกของตัวเองเบียดไปกับผิวแขนของปริญ