คู่หมั้นของ ‘โจดิน’ มาเฟียผู้ยิ่งใหญ่ ดันเป็น ’ยูมิ’ แฟนสาวผู้อ่อนแอของ ’นิเณอ’ หญิงแกร่งใจกล้า และบุคลิกของเธอมันก็ดันเข้าตาเขาเต็มๆ จนอยากได้เธอมาเป็นเมียแทน…
• ACTION •
วันนี้เป็นวันแรกที่ยูมิไปเรียนในฐานะนักศึกษาไม่ใช่นักเรียนเหมือนเมื่อก่อน เด็กน้อยคนนั้นเวลานี้ก็ยังคงเป็นเด็กน้อยเหมือนเดิม แม้จะโตเป็นสาวและเข้ามหาลัยแล้วแต่เธอก็ยังมีนิสัยเหมือนเด็กๆ ไม่เปลี่ยน
ปึง!
เมื่อสาวร่างเล็กเปิดประตูขึ้นมานั่งบนรถได้ ก็เอาแต่พูดเรื่องตื่นเต้นที่เจอในวันนี้ให้แฟนสาวสุดเท่ห์ของเธอฟัง สีหน้าและท่าทางตื่นเต้นของยูมิมันทำให้นิเฌอเอ็นดูและหลงรักเด็กน้อยคนนี้ทุกครั้ง
“อาจารย์คนนั้นน่ากลัวมากเลย ยูมิพูดจริงๆ นะ...”
“ค่ะ พี่เชื่อยูมิ...แล้ววันนี้มีคนมาจีบยูมิหรือเปล่า?”
“มีค่ะ แต่ยูมิบอกไปแล้วค่ะว่ายูมิมีแฟนแล้ว แถมยังเอารูปให้ดูด้วยนะคะ” เธอพูดตาใส
“ว้าว แฟนใครน่ารักจัง”
“แฟนของพี่นิเฌอไงคะ^^”
ยูมิเป็นเด็กที่น่ารักขี้อ้อนและไม่พูดคำหยาบหรือคำทะลึ่งเลย นั่นยิ่งทำให้เธอมีภาพรักที่เหมือนเด็กบริสุทธิ์ใสซื่อ ทว่าบุคลิกของเธอไม่ได้เข้าตาทุกคนที่เห็น เพราะมีเพื่อนร่วมห้องหลายคนที่ไม่ชอบเธอเพราะความแบ๊วนี้ ทำให้เธอไม่ค่อยมีเพื่อน หรืออาจจะเรียกว่าไม่มีเลย
“แล้วที่ทำงานของพี่นิเฌอเป็นไงบ้างคะ ไม่มีสาวสวยๆ มายุ่งวุ่นวายใช่ไหม?”
“สาวสวยๆ เหรอ? ไม่มีนะ...ถ้าสวยกว่ายูมิก็ไม่มีแล้ว” นิเฌอพูดเอาใจแฟนเด็กเพราะรู้ว่าเธอจะชอบใจเมื่อได้ยินอะไรแบบนี้
“พูดจริงหรือเปล่าคะ เห็นเขาบอกว่าคนแก่ชอบโกหก...”
“แก่เหรอ?” นิเฌอเจ็บปวดทุกครั้งเมื่อได้ยินแฟนเด็กของเธอพูดว่าแก่ด้วยอายุที่ห่างกันถึงเก้าปี “เจ็บจัง...”
“ถึงแก่ยูมิก็รักค่ะ^^” ฟอด~
แก้มคนแก่ที่ว่าถูกแฟนเด็กของเธอหอมฟัดฟอดใหญ่หลายครั้งจนเธอหายน้อยใจ ก่อนที่ทั้งคู่จะขับรถออกจากหน้ามหาลัยเพื่อกลับมาที่บ้านของนิเฌอ
บ้านนิเฌอ...
ทุกครั้งที่ไปรับยูมิจากโรงเรียนนิเฌอก็จะพาแฟนเด็กของเธอแวะที่บ้านก่อนทุกครั้ง เพราะต้องการจะใช้เวลาร่วมกันกับยูมิและไปส่งเธอกลับบ้านในเวลาที่ไม่ดึกมากเพื่อไม่ให้พ่อของเธอเป็นกังวล
ทุกอย่างเป็นแบบนี้อยู่สองปีตั้งแต่ที่ทั้งคู่เริ่มคบกัน แม้ตอนนั้นเธอจะมีอายุเพียงแค่สิบห้าปีเท่านั้น แต่นิเฌอก็ไม่ได้เร่งรัดเรื่องอย่างว่าเพราะเกิดความรักต่อยูมิจริงๆ ซึ่งฝ่ายที่เริ่มกลับเป็นสาวน้อยที่มีความอยากรู้อยากลอง
และไม่เพียงแค่เธอเป็นสุดที่รักของนิเฌอ ยูมิยังเป็นที่รักของครอบครัวนิเฌออีกด้วย ทั้งพ่อและแม่ของนิเฌอต่างก็รักและเอ็นดูเธอเหมือนลูกสาวคนหนึ่ง...
“ยูมิเลิกเรียนแล้วเหรอลูก วันนี้ไปเรียนมหาลัยวันแรกเป็นไงบ้างคะ?”
“หนูเรียนไม่รู้เรื่องเลยสักอย่างค่ะคุณแม่ ไม่มีอะไรเข้าหัวเลยค่ะ ฮ่าๆ” ยูมิพูดตอบคำถามคุณแม่คนใจดีของนิเฌอ
“อย่างนั้นเหรอ ฮ่าๆ”
“งั้นวันนี้อยู่กินข้าวเย็นกับแม่ก่อนนะแล้วค่อยกลับ แม่ตั้งใจว่าจะเลี้ยงฉลองที่พี่นิเฌอได้เข้าทำงานที่ค่ายเพลง...”
“ได้ค่ะคุณแม่^^” เธอพูดตอบกลับเสียงหวานท่าทางสดใสเช่นเคย
ห้องนอนนิเฌอ...
หลังจากทานอาหารเสร็จสองสาวก็เข้ามาใช้เวลาอยู่ด้วยกันในห้อง คนตัวเล็กนอนกลิ้งไปกลิ้งมาอยู่บนที่นอนด้วยความสบายใจ และจะทำหน้าบูดทุกครั้งเมื่อรู้ว่าใกล้เวลาที่จะต้องกลับบ้าน
“อีกยี่สิบนาทีพี่จะไปส่งแล้วนะคะ”
“งือ~ ยูมิไม่อยากกลับบ้าน”
สาวขี้อ้อนถีบขางอแงอยู่บนเตียงเมื่อได้ยินแฟนของเธอพูดแบบนั้น กระโปรงพีทที่สั้นจู๋ถกขึ้นจนเห็นว่าเธอไม่ได้สวมกางเกงซับใน
“ทำไมถึงไม่ใส่ซับใน...”
เสียงแข็งดุของนิเฌอทำให้เท้าเล็กหยุดงอแง และรีบถกกระโปรงลงปิดความสาวเพราะกลัวความผิด “...ยูมิลืมค่ะ”
“ลืมเหรอ?” สาวร่างสูงหุ่นนางแบบดันตัวขึ้นหน้าพรางขมวดคิ้วทำหน้าดุใส่เจ้าของตาใส
พรึบ!
“งา~ อย่าเปิดสิคะพี่นิเฌอ มันโป๊” เธอทำเสียงงอแงขี้อ้อนเหมือนเด็ก แต่ก็ใช้ไม่ได้ผล
“มานี่เลย” เมื่อถกกระโปรงพีทขึ้นสูงจนเห็นกางเกงในตัวน้อย สาวเท่ห์ก็ก้มหน้าลงไปดูดเม้มบริเวรขาอ่อนเล็กขาวเพื่อเป็นการทำโทษ
จ๊วบ~
“พี่นิเฌอ~”
สาวเท่ห์ดูดขาขาวนั้นจนเกิดรอยแดงจ้ำเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ “ทีหลังห้ามลืมใส่อีกรู้ไหมคะ พี่ห่วง...”
“ค่ะ ยูมิรู้แล้ว~” คนตัวเล็กลากเสียงหวานเอียงหน้าอ้อนแฟนของเธอ
“แล้วก็ห้ามใส่กระโปรงสั้นอีกด้วยเข้าใจไหม?”
“ไม่เห็นจะสั้นเลย เพื่อนที่มหาลัยก็ใส่เท่าๆ ยูมิ” เธอพูดเถียงทันควัน
“เถียงเหรอ?” เธอใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้หนีบปากบนและปากล่างของเด็กชั่งพูดเข้าหากัน เมื่อเห็นว่าเธอใช้ปากนั้นพูดเถียงด้วยท่าทางไม่น่ารัก
“อือ~ ยูมิเจ็บนะ”
“เด็กชอบเถียงก็ต้องโดนแบบนี้แหละ...”
“ผู้ใหญ่ขี้แกล้ง นิสัยไม่ดี”
“ด่าผัวเดี๋ยวก็ตกนรกหรอก” นิเฌอแกล้งขึ้นเสียงดุเพื่อขู่ให้ยูมิกลัว
“แล้วพี่นิเฌอด่าเมียไม่กลัวตกนรกหรือไง”
“เดี๋ยวนี้เถียงเก่งแฮะ...”
“เชอะ!”
“ขี้งอนซะด้วย เจอง้อแบบนี้หน่อยเป็นไง^^” นิเฌอล้วงมือเข้าไปใต้กระโปรงพีทสั้นที่แฟนเด็กของเธอสวมอยู่ ก่อนจะนวดคลึงบริเวณใจกลางสาวอย่างชำนาญ
“อย่านะ~”
“อย่าดิ้นสิคะ ให้พี่ง้อก่อน”
“ง้อทำไม ยูมิไม่ได้โกรธจริงสักหน่อย”
“พี่ก็ไม่ได้จะง้อจริงค่ะ แค่หาเรื่องจะเอายูมิเฉยๆ ...” นิ้วชี้ยาวกดขยี้เม็ดเกสรรับความเสียวของคนตัวเล็กจนร่างของเธอกระตุกรับเป็นจังหวะ
“พี่นิเฌอพูดทะลึ่งอีกแล้ว...”
“ก็พี่อยากเอายูมิหนิ ให้พี่เอาหน่อยนะ” เสียงยั่วนั้นดังขึ้นข้างใบหูสวยของสาวร่างเล็ก เพื่อบิ้วท์ให้เธอมีอารมณ์ร่วม
“ห้ามพูดทะลึ่งสิคะ ถ้าพูดทะลึ่งอีกยูมิจะไม่ให้เอานะ อุ๊ย!” เธอหลุดปากพูดคำที่เธอคิดว่ามันทะลึ่งออกไปจนโดนอีกคนพูดแซว
“นั่นไง เมื่อกี้ยูมิพูดทะลึ่ง มาให้พี่เอาซะดี ๆ เลย^^”
นิเฌอพูดจบก็พลิกตัวขึ้นคร่อมร่างเล็กและเบียดเนินอูมของตัวเองขยี้เนินของคนใต้ร่าง ในตอนที่ริมฝีปากสวยของทั้งสองบดจูบกันอย่างมีอารมณ์
จ๊วบ~
“อือ~”
เมื่อล้วงมือเข้าไปเช็คความแฉะด้านในกางเกงผ้าบางตัวน้อย ก็พบว่าหน้าปากทางเข้าแฉะไม่ต่างจากในโพรงปากของสองสาวที่กำลังนัวลิ้นกันอยู่
นิเฌอดันตัวขึ้นเปิดลิ้นชักข้างเตียง เพื่อหยิบบางอย่าง บางอย่างที่เป็นตัวช่วยเพิ่มความเสียวให้กับพวกเธอทั้งสองคน ‘ดุ้นสองทาง’ ขนาดสี่สิบเก้านิ้ว เป็นขนาดที่ไม่ได้ใหญ่มากนัก เพราะช่องรักของพวกเธอสองคนมันมีความฟิตเกินไปที่จะใช้ดุ้นขนาดใหญ่กว่านี้
แจ๊ะๆ!
“อ้า~ รูแฉะขนาดนี้คงไม่ต้องใช้เควายแล้วเนอะ...”
“แล้วของพี่นิเฌอแฉะหรือยังคะ?”
“แฉะนานแล้วค่ะ...” สองสาวพูดยั่วกันไปมาก่อนจะเริ่มทำเรื่องที่พวกเธอต่างก็คลั่งไคล้และให้ความสำคัญกับมันไม่ต่างกัน
จ๊วบ~
--------------------------------------------------------------------------
[ติดตามตอนต่อไป] - [Follow the next episode]
[-กดใจ -เพิ่มเข้าชั้น -คอมเมนท์ให้กำลังใจ และฝากกดติดตามไรท์ด้วยนะครับ🙏]
S2(ต่อจากเรื่อง ไอมาเฟียนั่นเมียกู) เรื่องราวความรักของคู่ยูมิ และโจอิ น้องชายตัวแสบของโจดิน
U7 - ฉันเพิ่งมารู้ว่าเด็กที่ฉันถูกว่าจ้างให้อุ้มบุญ เป็นลูกของแฟนเก่าที่เลิกกันไปเมื่อสองปีก่อน… (ผู้ชายที่เขาไม่เคยรักฉัน)
เพื่อนของผมดันหาเด็กสาวมาเป็นติวเตอร์ให้ แถมเธอก็กำลังแตกเนื้อสาวซะด้วย ( ความใสซื่อของเธอทำให้ผมสับสนเรื่องตามไปง้อเมียที่เมืองนอกแล้วทำไงดี )
S2.2 ถ้าเธอไม่หยุด ฉันจะจับเธอทำเมียอีกคน ถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะแสนดี!...
เดิมทีนางเป็นทายาทของตระกูลแพทย์เทพ แต่จู่ๆ นางก็กลายเป็นบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีที่พ่อไม่สนใจใยดีและแม่ก็เสียชีวิตตั้งแต่ยังนางยังเด็ก ในวันที่นางย้อนยุค นางถูกใส่ร้ายว่าเป็นผู้ร้ายตัวจริงที่สังหารฮูหยินจวนโหว นางพยายามพลิกผัน พลิกสถานการณ์ และพิสูจน์ความบริสุทธิ์ของนาง นางคิดว่าภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกนั้นจบลงแล้ว แต่นางไม่รู้ว่าสิ่งที่นางจะต้องเผชิญคือเหวอันไม่มีที่สิ้นสุด เป็นถึงบุตรีของภรรยาเอกจากจวนเสนาบดีกลับมีอันตรายอยู้รอบตัวมากมาย ทุกคนก็รังแกนางได้ พ่อไม่สนใจนางจะเป็นหรือจะตาย แม่เลี้ยงและน้องสาวต่างแม่สนุกกับการทรมานนาง คู่หมั้นชั่วร้ายของนางอยากจะใช้นางเป็นประโยชน์เพื่อขึ้นไปที่สูง และแม้แต่น้องชายแท้ๆ ของนางยังทรยศนาง นางจึงเริ่มต่อสู้กับคนเจ้าเล่ห์ ข่มเหงแม่เลี้ยงของนาง และดูแลน้องชายและน้องสาวของนาง ดังนั้นนางวางแผนที่จะเล่นงานผู้ชายชั่ว เอาคืนแม่เลี้ยง และแก้แค้นน้องๆ ระหว่างที่นางแก้แค้นนั้น นางมีชีวิตที่มีความสุข แต่กลับไม่รู้ว่าไปยั่วยุคนใหญคนหนึ่งเข้าเมื่อไร เมื่อนางจะทำเรื่องไม่ดีหรือฆ่าคน เขาก็ช่วยนางหมด ในที่สุดนางก็อดไม่ได้ที่ถามออกมาว่า "ท่าน แม้ว่าข้าจะทำลายโลกที่ไม่มความยุติธรรมนี้ ท่านก็จะช่วยข้าเช่นกันหรือ" เขาทำหน้าใจเย็น "ตราบใดที่เจ้าอยู่เคียงข้างข้า แม้ว่าจะเป็นโลกใบนี้ ข้าก็สามารถให้เจ้าได้"
อรอินทร์สาวโสดในโลกปัจจุบันเธออายุ 28 ปี เป็นเพราะตกงานมานานหลายปี ชีวิตเธอเลยอยู่ไปวันๆ อย่างไร้จุดหมาย วันๆ ก็เอาแต่อ่านนิยายอยู่ในห้อง แล้วอยู่ๆ เธอก็ตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนั้นได้เข้าไปอยู่ในนิยายเรื่องหนึ่งที่เธออ่าน กลายเป็นหญิงที่แต่งงานแล้วและกำลังจะขอหย่ากับสามี แล้วเธอจะเลือกหย่ากับเขาเพื่อเล่นไปตามบทในนิยายต่อไปหรือจะเลือกอยู่กับเขาต่อไปดี
องค์หญิงสิบสามนามหลินฮุ่ยหมินสตรีผู้ที่งดงามโดดเด่นไม่เป็นรองผู้ใดแต่กลับมีฐานะต่ำต้อยในวังหลวงด้วยพระมารดาเสียชีวิตตั้งแต่นางยังเด็ก ท่ามกลางความคับแค้นใจนางยังต้องคำสาปร้ายต้องกลายร่างเป็นสัตว์ทุกคืนวันพระจันทร์เต็มดวง เขาคือ หยางเอ้อหลาง แม่ทัพหนุ่มผู้มีความสามารถรูปโฉมสง่างามและเป็นวีรบุรุษคนสุดท้ายของสกุลหยาง ทั้งยังเป็นที่รักเคารพของชาวเมือง ทว่าด้วยความสามารถและตำแหน่งใหญ่โต ฮ่องเต้มิอาจวางใจจึงได้คิดกำจัดเขาให้พ้นตำแหน่งเสีย โดยมอบสมรสพระราชทานให้หยางเอ้อหลางกับพระธิดาของตน เดิมทีชีวิตของคนสองคนย่อมไม่บรรจบ เมื่อสตรีที่หมายหมั้นกับหยางเอ้อหลางคือองค์หญิงใหญ่ที่ปักใจรักเขาตั้งแต่เยาว์วัย ทว่าเรื่องไม่เป็นเช่นนั้น เมื่อคนทั้งคู่เกิดอุบัติเหตุจนคนเข้าพิธีสมรสกลายเป็นองค์หญิงสิบสาม ท่ามกลางความหวาดกลัวขององค์หญิงสิบสามที่กลัวความลับจะเปิดเผย ท่ามกลางหยางเอ้อหลางที่พยายามพาสกุลหยางให้รอดพ้น ท่ามกลางการแตกหักของความสัมพันธ์พี่น้องที่แสนรักใคร่ระหว่างองค์หญิงใหญ่และองค์หญิงสิบสามเพราะบุรุษเพียงผู้เดียว หลินฮุ่ยหมินจะทำเช่นใด เพื่อจะยุติเรื่องราวน่าเวียนหัวนี้
[แสนหวาน + วิวาห์ฟ้าแล่บ + แต่งงานก่อน แล้วรักทีหลัง] แฟนที่หลู่ชิงชิงเลี้ยงดูมาหลายปีกลับนอกใจเธอ แอบไปคบกับเพื่อนสนิทของเธอ? เธอทนต่อกับเรื่องนี้ไม่ได้ และไปสมัครขอแต่งงานโดยตรง และแต่งงานกับชายแปลกหน้าอย่างรวดเร็ว หลังจากการแต่งงานแล้ว ชายคนนั้นคำหนึ่งก็ว่าเขาจะออกค่าใช้จ่ายทั้งหมดในครอบครัวสองคำก็ว่าจะเลี้ยงดูเธอ หลู่ชิงชิงเยาะเย้ยคิดว่ามันเป็นกลอุบายและคำโกหกของผู้ชายอีกแล้ว โดยไม่คาดคิดว่าชายคนนี้กลับกลายเป็นคนให้ความสำคัญกับภรรยาตัวเองจริงๆ ทั้งสนับสนุนอาชีพการงานของเธอและยังช่วยเธอทำงานบ้านด้วย และให้เธอตกแต่งบ้านตามใจชอบ ใช้ชีวิตอย่างมีความสุข สิ่งที่ทำให้เธอประหลาดใจยิ่งกว่านั้นคือทุกครั้งที่เธอประสบปัญหา เขาก็สามารถแก้ปัญหาให้เธอได้ตลอด ทุกครั้งที่เธอถามเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้ เขามักจะหัวเราะและเปลี่ยนเรื่องอย่างฉลาดโดยชมเธอว่าเป็นคนมีความสามารถ ทำงานเก่ง จนกระทั่งวันหนึ่ง ภายใต้การเลี้ยงดูจากสามีของเธออย่างต่อเนื่อง เธอก็ประสบความสำเร็จเช่นกัน จากนั้นเธอถึงพบว่ามีผู้ชายคนหนึ่งในนิตยสารการเงินระดับโลกที่ดูเหมือนสามีของเธอทุกประการ...
เส้าหยวนหยวนแต่งงานกับแม่ทัพเทพทรงพลังที่ได้รับบาดเจ็บสาหัสจนส่งผลกระทบต่อทางจิตใจหลังจาดที่เธอย้อนเวลา เธอไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับการสมรู้ร่วมคิด และต้องการร่วมมือกับเขาเพื่อแสวงหาอิสรภาพ เธอก่อตั้งธุรกิจ รักษาโรคของคนไข้ และช่วยชีวิตผู้คน เป็นคนที่ยอดเยี่ยม กลายเป็นผู้ช่วยที่ดีของแม่ทัพ แต่ต่อมาแม่ทัพกลับคืนคำ ไหนตกลงไว้ว่าจะหย่าล่ะ?
เล่อซานเป็นคนใบ้ เธอถูกสามีละเลยมาเป็นเวลาห้าปี ม้แต่เธอตั้งท้องยังถูกแม่สามาีทำร้ายจนแท้งลูก หลังจากการหย่าร้าง สามีของเธอก็ประกาศหมั้นกับคนรักในใจของเขาทันที เธอกุมท้องที่นูนเล็กน้อยไว้ ในที่สุดก็ได้สติและเข้าใจว่าเขาไม่เคยจริงจังกับเธอมาก่อน... เธอหันหลังจากไปอย่างเด็ดขาด และทั้งสองก็กลายเป็นคนแปลกหน้า หลังจากที่เธอจากไป ชายคนนั้นก็ตามหาเธอไปทั่วโลก เมื่อพวกเขาได้พบกันอีกครั้ง เธอก็รักคนอื่นไปแล้ว เป็นครั้งแรกที่เขาถามอย่างถ่อมตัวว่า "ได้โปรดอย่าไป..." ทว่าคำแรกที่เธอพูดก็คือให้เขาไปให้พ้น!