เรื่อง สลับรักยัยเลขาฝาแฝด โปรย...หญิงสาวฝาแฝด ที่พบกันโดยบังเอิญ พวกเธอเกิดความสงสัยแล้วอยากจะหาความจริงกับเรื่องนี้ คนหนึ่งเก่งฉลาด อีกคนน่ารักเรียบร้อย แนะนำตัวละคร กัญญารัตน์ วัชรจิรกุล (กรีน) อายุ 26 ปี ลูกสาวคนเดียวของคุณภูมิพัฒน์ กับ คุณศิริวรรณ เรียนจบมาจาก เยอรมัน แต่ด้วยที่ว่าเธอเป็นลูกสาวคนเดียว จึงต้องมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ตอนแรก เธอก็อยากจะไปหาประสบการณ์ ในสิ่งที่ตัวเองเรียนมา แต่ก็ถูกผู้เป็นมารดาขอร้องให้มาช่วยงานคุณพ่อซะก่อน เพราะพ่อของเธอก็อายุมากแล้ว เธอจึงยอมมาเรียนรู้งานในไร่กาแฟ ไร่ที่ทำให้เธอ ได้ไปเรียนเมืองนอก ไร่ที่เป็นทุกสิ่งทุกอย่างของครอบครัวเธอ และตอนนี้เวลาก็ผ่านมาเกือบปีแล้ว เธอได้มาทำงานแทนผู้เป็นบิดา ได้เต็มตัวแล้ว เธอมีเพื่อนที่สนิทคนหนึ่งชื่อ อคิณ เป็นเจ้าของไร่ชา ที่อยู่ติดกับไร่กาแฟของเธอ เควิน เตชะวงศ์วรากุล (คุณเค) อายุ 35 ปี นักธุรกิจหนุ่มหล่อ เป็นผู้ชายที่สาวๆ ต่างหมายปอง เขาทั้งหล่อ ทั้งรวย ก็ไม่แปลกที่จะมีสาวๆ เข้ามาหา "ผมเป็นผู้ชายนะครับ มีผู้หญิงมาทอดสะพานให้ถึงที่ ผมก็ต้องเป็นสุภาพบุรุษหน่อยสิครับ จะปล่อยผ่านได้ยังไง ผมขึ้นเตียงกับพวกเธออยู่บ่อยครั้ง แต่ทุกคนผมก็จะตกลงกับพวกเธอว่าไม่มีการผูกมัดใดๆ ทั้งสิ้น แฟนเหรอ...ผมไม่คิดจะมีหรอก แค่งานก็ปวดหัวจะแย่อยู่แล้ว ขออยู่แบบโสดๆ แบบนี้ดีกว่า อีกอย่างผู้หญิงพวกนั้นเข้ามา ก็เพราะเงินของผมทั้งนั้น เวลาที่ผมนอนกับพวกเธอแต่ละคน ผมไม่ได้เอาฟรีๆ หรอกนะครับ ผมจ่ายหนักทุกครั้ง ส่วนยัยเลขาของผมก็งั้นๆ ผมไม่เคยคิดอะไรกับเธอ ถึงเธอจะสวย เธอเป็นคนวางตัวดี คนดีอย่างผมไม่กินไก่วัดหรอกครับ เธอทำงานกับผมมาสามปี ทำงานก็พอใช้ได้ก็ทั่วๆไป ไม่ได้มีอะไรโดดเด่น ไม่ใช่ว่าเธอทำงานไม่ดีนะครับ แต่มาตรฐานของผมคงจะสูงไป" กัญญาณี วรกฤตติกา (แกรนด์) อายุ 26 ปี หญิงสาวตัวเล็กผิวขาวตาโต ขนตายาว เธอเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง เธอทำงานเป็นเลขาให้เควินมาสามปี เธอเป็นผู้หญิงเรียบร้อย อ่อนหวาน ไม่ค่อยชอบสุงสิงกับใคร พูดน้อย ตั้งใจทำงานและเธอก็ทำงานของเธอได้เป็นอย่างดี ไหนจะงานราษงานหลวง แล้วแต่บอสของเธอจะสั่ง และเธอก็เบื่อชีวิตในเมืองหลวงมาก เมืองที่มีแต่ความแออัด รีบเร่ง วุ่นวาย รถก็ติดอากาศก็มีแต่มลพิษ แล้วก็งานเลขาที่มีเจ้านายเจ้าชู้ เข้มงวด เนียบ ควงผู้หญิงไม่ซ้ำหน้า เธออยากใช้ชีวิตที่สงบสุข ท่ามกลางธรรมชาติ เป็นชีวิตที่เธอใฝ่ฝัน อคิณ ทวีทรัพย์ธาดา (คิณ) อายุ 26 ปี "ผมอคิณ เจ้าของไร่ชา อายุอานามก็พอๆ กับกรีนนั่นแหละครับ เพราะผมกับกรีนเป็นเพื่อนกัน เราเรียนมาด้วยกัน พอโตมา เราก็สนิทกันเหมือนตอนเด็กๆ นั่นแหละครับ พูดถึงเพื่อนผม ความอ่อนหวานสักนิดก็ไม่มี ทำงานก็อย่างกับผู้ชาย แถมมันยังดุมากอีกด้วย เวลามันดุลูกน้องที่ทำงานผิดพลาดนะ ผมนี่ขนลุกเลย ถ้าผมเอามันมาเป็นเมียนะ ผมได้แม่เพิ่มมาอีกคนนึงแน่ ฮึ้ยยยย!! แค่คิดก็ขนลุก แต่ผู้ใหญ่นี่สิครับ รวมถึงไอ้น้องเวรของผมด้วย อยากได้เธอมาเป็นสะใภ้ แต่ผมไม่เล่นด้วยหรอกครับ ขอเป็นเพื่อนกับมันแบบนี้ไปนานๆ ดีกว่า" บทนำ ณ ไร่กาแฟที่เป็นบ้านเกิดของหญิงสาวที่มีนามว่ากรีน เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กผิวขาว หน้าตาน่ารัก ผมยาวรูปร่างทะมัดทะแมง เธอทำงานในไร่ ได้เหมือนคนงานคนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เธอทั้งสวยและเก่งแถมยังฉลาด พูดจาฉะฉาน กำลังเดินตรวจงานในไร่ ไร่ที่ผู้เป็นบิดาสร้างไว้ให้กับลูกสาวเพียงคนเดียวของท่าน ที่ท่านเลี้ยงมาตั้งแต่ตัวเล็กๆ กรีนเธอเป็นผู้หญิงเก่ง ถึงตัวเธอจะเล็กแต่เธอก็สู้งาน ทำงานในไร่ได้เสมือนกับลูกน้องของเธอทุกคน แต่ถึงอย่างนั้นด้วยความที่เธอเรียนจบจากต่างประเทศมา เธอก็อยากจะมีประสบการณ์ในการทำงานที่เธอได้ศึกษาเรียนรู้มา ที่ไม่ใช่ไร่ของเธอ เธอเรียนด้านบริหารธุรกิจ และยังพูดได้ตั้งหลายภาษาด้วยความเก่งและหัวดีของเธอ ทำให้เธออยากจะลองไปใช้วิชาที่ได้ร่ำเรียนมา และในขณะเดียวกันก็มีผู้หญิงที่หน้าตาเหมือนกับเธออย่างกับแกะมีนามว่า แกรนด์ เธออยู่เมืองหลวงของประเทศไทยตั้งแต่เกิด

บทที่ 1 เดินตลาด

บทที่ 1

เควิน บอสใหญ่ของบริษัทโรงแรมหรูแห่งหนึ่ง เขาเป็นเจ้าของโรงแรมทั้งในกรุงเทพและต่างจังหวัดหลายแห่ง เล็กใหญ่แล้วแต่สาขา เควินมีคุณแม่เป็นเพียงครอบครัวคนเดียวของเขา หลังจากที่คุณพ่อเสียไป เขาก็รับหน้าที่บริหารงานต่อจากท่าน ด้วยความที่เขาเป็นลูกคนเดียว ทำให้ผู้เป็นแม่อยากจะมีหลานเพื่อมาสืบทอดธุรกิจ แต่เควินเขาเป็นเพลย์บอยและรักชีวิตโสดมากที่สุด เขาไม่อยากแต่งงาน โดยเฉพาะกับผู้หญิงที่ผู้เป็นแม่เลือกให้ ที่ท่านผลัดเปลี่ยนหน้ามาแทบไม่ซ้ำ

อยู่ๆ โรงแรมที่เชียงใหม่ของเขาเกิดปัญหาขึ้น เควินต้องบินไปจัดการด่วนภายในวันนี้ และงานนี้เขาก็ต้องใช้เลขาด้วย แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดกับเลขา ก็มีเสียงมือถือเครื่องหรูของเขาดังขึ้นเสียก่อน

ครืดดดด ครืดดดด "ครับคุณแม่"

"ตาเควันนี้แกว่างหรือเปล่า แม่นัดหนูน้ำผึ้งไว้ให้ทานข้าวเย็นนี้" เมื่อวานน้ำหวาน วันนี้น้ำผึ้ง แล้วพรุ่งนี้จะน้ำอะไรเนี่ย โอ๊ย...เบื่อ งานก็เยอะ วันๆ ก็ต้องมานั่งคิดอีกว่าจะเอาตัวรอดกับผู้หญิงที่คุณแม่หามาให้ได้ยังไง จะปฏิเสธตรงๆ ก็ไม่ได้เพราะต้องไว้หน้าคุณแม่ด้วย แต่ดีนะที่วันนี้เขามีงานที่ต้องเดินทางไปต่างจังหวัดภายในวันนี้ด้วย เลยรอดไป...

"คุณแม่โทรยกเลิกได้เลยครับ เพราะผมต้องบินไปเชียงใหม่บ่ายนี้ พอดีเกิดปัญหาเกี่ยวกับระบบที่นั่นครับ" ตกลงปัญหาที่เกิดขึ้นที่เชียงใหม่ จะเสียใจหรือว่าจะดีใจดีวะ เพราะเรื่องระบบที่รั่วไหลค่อนข้างเป็นกังวลจริงๆ ส่วนปัญหาผู้หญิงของคุณแม่นี่ก็ติดอันดับไม่แพ้กัน

"อ้าวเหรอลูกแล้วสถานการณ์เป็นยังไงบ้างล่ะ" คุณแม่เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย

"เอาเรื่องอยู่ครับ ถ้าคุณแม่ไม่มีอะไรแล้วผมขอเคลียร์งานต่อก่อนนะครับ" เควินเขารีบตัดบทเรื่องนี้ทันที

"จ้าจ้า" หลังจากที่วางสายจากคุณแม่ของเขาปุ๊บ เควินก็ปล่อยลมหายใจแรงๆ ออกมาทางปากทันที เพราะเขาเบื่อกับผู้หญิงที่คุณแม่ของเขาหามาให้เต็มทีแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะทำยังไงดี แต่ตอนนี้เขาต้องโฟกัสเรื่องงานก่อนเรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง เขาเลยเดินออกไปหาเลขาส่วนตัวที่นั่งอยู่หน้าห้อง

"คุณแกรนด์คุณไปดูงานที่เชียงใหม่กับผมได้มั้ย พอดีที่นั้นเกิดปัญหา" เควินรายงานลูกน้องถึงความจำเป็น ที่เขาอยากจะให้เลขาส่วนตัวของเขาไปด้วย เพราะเขาอาจจะใช้ข้อมูลในสิ่งที่เธอรู้

"ได้สิคะ บอสจะไปเมื่อไหร่คะ" แกรนด์ตอบกลับมา เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอต้องไปดูงานกับเขาที่ต่างจังหวัด เพราะฉะนั้นถ้าครั้งนี้เธอจะไปด้วยมันก็ไม่ได้แปลกอะไร

"วันนี้บ่ายโมงคุณไปได้มั้ย"

"ได้ค่ะ" เธอรีบตอบรับ เพราะเธอชอบอากาศที่เชียงใหม่ที่สุด จะไปตอนไหนเธอก็โอเคหมดนั่นแหละ แล้วถ้ายิ่งเป็นฤดูหนาวด้วยละก็ สดชื่นมากๆ แต่เธอเป็นคนกรุงเทพนานๆ ทีจะได้ไปดูงานกับบอสที่นั่นสักที เธอไม่ได้มีโอกาสที่จะได้ไปที่นั่นบ่อยนัก แต่ถ้ามีโอกาสแบบครั้งนี้บอกเลยว่าเธอไม่พลาดแน่นอน

"ถ้างั้นคุณกลับบ้านไปเตรียมตัวนะ เอาเสื้อผ้าไปสักสองชุดก็พอ เดี๋ยวผมแวะไปรับคุณที่บ้าน ทางผ่านพอดี" เควินสั่งเลขาเสร็จ เขาก็ต้องไปเตรียมตัวเหมือนกัน ถึงเควินจะเป็นเพลย์บอย แต่กับเลขาของเขาคนนี้ เธอเป็นคนวางตัวดี และเขาก็ไม่เคยคิดกับเธอเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆ แล้วอีกอย่างคือ..เขาถือคติไม่กินไก่วัด เพราะมันจะเสียระบบการควบคุมลูกน้อง

"ค่ะบอส" แกรนด์จะเรียกเจ้านายของเธอว่าบอสทุกครั้ง เธอทำงานกับเขามาสามปี ตั้งแต่เรียนจบ ตอนนี้เธออายุเข้ายี่สิบหกแล้ว ทำให้เจ้านายกับลูกน้องที่ทำงานด้วยกันมาสามปีนั้น ก็พอจะรู้จักนิสัยใจคอของกันและกันพอสมควร

แกรนด์เลขาสาว ที่ทำงานได้ทุกอย่างตามคำสั่ง เธอมักจะติดตามบอสไปในหลายๆ ที่แต่เธอชอบไปที่นี่ที่สุดเพราะอากาศดี วิวสวย ไม่เหมือนกรุงเทพอากาศมีแต่มลพิษ ปกติเธอก็จะตามบอสไปดูงานบ่อยๆ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเธอก็ไปได้หมด เพราะเธอยังไม่มีแฟน ไม่มีลูก เลยไม่มีภาระอะไรมาก แต่เธอมีพ่อมีแม่ที่ต้องดูแล แต่พวกท่านก็ยังไม่ได้แก่มากขนาดนั้น เธอเลยไม่ต้องเป็นห่วงอะไรท่านมาก พวกท่านทั้งสองยังแข็งแรง ถึงแม้นว่าอายุของพ่อเธอจะใกล้เกษียรแล้วก็ตาม

และเมื่อเวลาผ่านไปตามเวลานัด เควินบอสหนุ่ม เขาก็แวะไปรับแกรนด์เลขาของเขาที่บ้านตามที่ได้บอกกับเธอไว้ และได้เดินทางด้วยเครื่องบินโดยใช้เวลาไม่นาน ก็มาถึงเชียงใหม่ หลังจากมาถึง เควินก็ลุยงานเลยจนดึก ที่โรงแรมมีปัญหาข้อมูลระบบรั่วไหล ซึ่งเรื่องนี้สำคัญมาก จนทุกคนที่มีส่วนแก้ไขเรื่องนี้ และกำลังช่วยกันอยู่ตอนนี้ เริ่มไม่ไหว กาแฟก็แล้ว ขนมก็แล้ว แต่ทุกคนก็ต้องการพักผ่อน

"วันนี้พอแค่นี้ก่อน พวกคุณไปพักกันเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้เริ่มงานแต่เช้า" เควินเจ้านายหนุ่มบอกลูกน้องทุกคน ที่นั่งทำงานอยู่ด้วยกัน และตอนนี้ทุกคนคงจะทั้งง่วงและเหนื่อยล้ากันมาก เพราะตอนที่เขามาถึงก็เห็นทุกคนกำลังทำงานกันอย่างขมักเขม้นหาจุดรั่วไหลของข้อมูลไม่ได้หยุด

"ครับ/ค่ะ" เสียงเจ้านายบ้างานเอ่ยขึ้น ตอนนี้พวกเขากำลังรู้สึกว่าเป็นเสียงสวรรค์ยังไงยังงั้น ถึงพวกเขาจะได้โอทีเป็นค่าล่วงเวลา แต่ถ้ามันจะเหนื่อยขนาดนี้ ก็ไม่ไหวเหมือนกัน จากนั้นทุกคนก็แยกย้าย

เช้า

ทุกคนก็กลับมาประจำที่กันแต่เช้าตามคำสั่งของบอส และพวกเขาก็เห็นบอสนั่งทำงานอยู่ที่เดิม ชุดก็ชุดเดิม นี่เขายังไม่ได้ไปพักเลยเหรอเนี่ย ลูกน้องทุกคนอึ้งกันเป็นแถว ไม่คิดว่าเจ้านายของพวกเขาจะไม่ยอมหลับยอมนอน ทำงานคนเดียวจนเช้าอย่างนี้ น่านับถือจริงๆ

"ระบบโอเคแล้ว พวกคุณไปทำหน้าที่ตามปกติได้เลย ส่วนแกรนด์ คุณมาเก็บงานตรงนี้ให้ผมหน่อย" เจ้านายหนุ่มที่นั่งทำงานมาทั้งคืนเอ่ยบอกเลขาของเขาที่ติดตามมาด้วย จากนั้นทุกคนก็แยกย้าย ไปทำงานของตัวเองตามปกติ นอกจากเจ้านายของพวกเขาจะเก่งแล้ว แถมยังหล่อเหลามากอีกด้วย แต่ชื่อเสียงของความเจ้าชู้เพลย์บอยก็มีมากพอๆ กับความเก่งของเขานั่นแหละ

"บอสจะเอากาแฟ หรือ จะไปนอนดีคะ" แกรนด์ถามบอสคนเก่งของเธอ เผื่อว่าถ้าเอากาแฟเธอจะได้ไปชงให้ เพราะมันเป็นหน้าที่ของเลขาอย่างเธออยู่แล้ว นอกจากเรื่องงานแล้วเธอก็ยังดูแลเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ให้แก่ผู้เป็นเจ้านายตามความเหมาะสมอีกด้วย

"ผมขอกาแฟละกัน" นี่เขาไม่คิดจะนอนจริงๆ เหรอ เธอคิดในใจ ถึงเธอจะถามไปแบบนั้น แต่ในใจของเธอก็อยากให้เขาไปงีบสักหน่อยอยู่นะ

"ค่ะบอส" บอสว่ายังไง เธอก็ว่าอย่างนั้น แล้วแต่เขาเลย เธอทำงานตามคำสั่งไม่เคยเจ้ากี๊เจ้าการเรื่องอะไรของเขาอยู่แล้ว

ตกบ่าย งานที่มีปัญหาก็ถูกแก้ไขเรียบร้อย เสร็จสมบูรณ์ร้อยเปอร์เซนต์ แถมด้วยใส่รหัสล๊อกอีกสองชั้น ด้วยความเก่งของเจ้านายสุดหล่อ รับรองต่อไปนี้จะไม่มีปัญหาเกี่ยวกับเรื่องนี้อีกแน่นอน โดยความร่วมมือของทุกคน และเจ้านายหนุ่มที่เก่งไม่เป็นสองรองใคร

"แกรนด์ ผมว่าจะไปเดินตลาดหาซื้อของฝากสักหน่อย คุณอยากจะไปด้วยกันมั้ย" ทุกครั้งที่เขามาเชียงใหม่ เขาจะต้องแวะซื้ออาหารเหนือไปฝากคุณแม่ของเขาเป็นประจำ ส่วนมากเขาจะมาดูงานเดือนละครั้ง หรือสองเดือนครั้ง แล้วแต่โอกาส

"ไปค่ะ" ปกติถ้าเธอได้มาที่นี่ เธอก็จะไปเดินตลาดหาซื้อของฝากเป็นประจำเหมือนกัน

อ่านต่อ