ว่านฉีฉี ลูกสาวเจ้าพ่อจากเมืองเซี่ยงไฮ้ถูกส่งตัวไปเมืองปักกิ่ง เพื่อความปลอดภัยจึงต้องแยกจากพ่อของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลครองเมือง หญิงสาวเข้าเรียนสถาบันที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองปักกิ่ง และสถานที่แห่งนั้นทำให้เธอ ถูกนำกลับไปเมืองหลวงจี้ แห่งเมืองต้าเยียน ซึ่งกำลังถูกฆ่าล้างเมืองอยู่ในเวลานั้น หลี่เหวินฉาง แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมและอำมหิตผิดมนุษย์ ได้พบกับว่านฉีฉี ในวันคือพระจันทร์สีเลือด แม่ทัพหนุ่มนำลูกสาวเจ้าพ่อในยุคอนาคตมาเป็นสตรีบำเรอ โดยไม่รู้ว่าเธอมีพลังปีศาจของนางพญามาร และเขาคือแม่ทัพปีศาจแห่งเฉียนฉิน
แคว้นซีฉิน
ชุดเกราะสีเงินรมดำสัญลักษณ์ของแม่ทัพใหญ่จากแคว้นเฉียนฉิน ก้าวย่างไปอย่างช้าๆ ข้ามซากศพทหารซีฉินซึ่งต่างพากันสังเวยชีวิตล้มตายเป็นจำนวนมาก ในสงครามชิงแคว้นเพื่อแผ่นดินอันอุดมสมบูรณ์ เพื่อความมั่งคั่งที่แคว้นนั้นครอบครองและเพื่อความยิ่งใหญ่ของผู้ที่ได้รับชัยชนะจากสงครามครั้งนี้
สภาพของทุกศพไม่มีเลยที่จะมีอวัยวะอยู่ครบ ด้วยเพราะถูกแม่ทัพใหญ่ของเฉียนฉิน มีคำสั่งสังหารอย่างป่าเถื่อนและเต็มไปด้วยความอำมหิต เชื้อพระวงศ์ของซีฉินถูกตัดหัวนำมาเสียบอยู่บนกำแพงเมืองเรียงรายเป็นทิวแถว ช่างเป็นภาพที่ติดตาต่อผู้คนที่ได้มาพบเห็นจนหลอนกันไปทั่ว
หลี่เหวินฉาง แม่ทัพใหญ่จากแคว้นเฉียนฉินผู้นำชัยชนะและชิงแผ่นดินมากมายมาอย่างต่อเนื่องและเต็มไปด้วยความบ้าคลั่งนำกองทัพออกล่าชิงแผ่นดินไปทั่วทุกแคว้นติดต่อกันยาวนานถึงหกปีเต็ม เดิมทีแม่ทัพผู้นี้มีคำสั่งนำกองทัพกลับคืนสู่ผิงหยาง เมืองหลวงของเฉียนฉินเมื่อสามปีก่อน หลังจากชิงแผ่นดินสือเจ้าได้เป็นผลสำเร็จเพื่อเหล่าทหารได้มีโอกาสพักผ่อนหลังจากออกรบติดต่อกันมาอย่างยาวนานถึงห้าปีเต็ม
แต่แล้วจู่ๆ กลับมีคำสั่งเคลื่อนทัพมุ่งหน้าลงล่าแคว้นทางตอนใต้ และพฤติกรรมของหลี่เหวินฉางเปลี่ยนไปชนิดที่ว่าคนละคนก็ว่าได้ อำมหิตและเลือดเย็นที่มีอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้วกลับยิ่งรุนแรงและบ้าคลั่งเหมือนคนวิกลจริต ซ้ำร้ายยังมีคำสั่งให้นำร่างอันไร้วิญญาณของเชื้อพระวงศ์ที่ถูกประหารนำมาเสียบไม้แหลมปักลงดินเรียงรายตรงหน้าประตูเมือง
ในขณะที่ศีรษะถูกตัดและนำมาเสียบประจานบนกำแพงเมือง ทุกชีวิตไม่เคยมีคำว่ารอด บุรุษ สตรี คนแก่และเด็ก ตั้งแต่ชาวเมืองจนถึงเชื้อพระวงศ์ผู้ครองแคว้น ต่างได้รับจุดจบเช่นเดียวกัน ความอำมหิตผิดผู้ผิดคนของแม่ทัพผู้นี้ เลื่องลือไปทั่วจนเป็นที่ประหวั่นพรั่นพรึงและเกรงกลัว
จนถึงขนาดหากแคว้นใดรู้ว่ากองทัพจากแคว้นเฉียนฉิน ยกทัพเข้าเขตประชิดชายแดนเมื่อใด ชาวเมืองแคว้นนั้นต่างทิ้งบ้านทิ้งเมือง หนีตายกันอย่างอลหม่านอพยพไปยังแคว้นอื่น รวมไปถึงบรรดาเชื้อพระวงศ์ก็เช่นเดียวกันต่างลี้ภัยเอาชีวิตรอด ที่คงอยู่ก็รักษาเมืองไปเพราะรักผืนแผ่นดินเกิด และจุดจบก็คือร่างและหัวถูกแยกออกจากกันไม่มีใครรอดเหมือนเดิม
และการเปลี่ยนแปลงดังกล่าวของหลี่เหวินฉางยังรวมไปถึงการนำสตรีมาบำเรอความใคร่อย่างไม่มีหยุดหย่อน มากล้นเต็มไปด้วยตัณหาราคะ และจบลงด้วยชีวิตของสตรีเหล่านั้นในยามรุ่งอรุณมาถึง แต่ที่น่าแปลกก็คือหญิงสาวเหล่านั้นไม่มีผู้ใดก้าวออกมาจากห้องนอนหรือกระโจมของแม่ทัพผู้นี้ในตอนเช้า
แต่สตรีเหล่านั้นหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย สร้างความงุนงงให้แก่เหล่าทหารที่ตามรับใช้อย่างใกล้ชิด ว่าพวกนางหายตัวไปได้อย่างไรและหายไปที่ไหน คนตายย่อมเห็นศพ คนไม่ตายจึงไม่เห็น แต่จะเป็นไปได้อย่างไร ในเมื่อหลี่เหวินฉางไม่เคยละเว้นชีวิตผู้ใดมาก่อน แล้วพวกนางเหล่านั้นจะมีโอกาสรอดชีวิตไปได้อย่างไรกัน
ซึ่งความสงสัยเหล่านั้นเกิดขึ้นนับตั้งแต่ชิงแคว้นสือเจ้ามาเป็นของเฉียนฉิน ทหารที่คอยรับใช้อย่างใกล้ชิดต่างกล่าวเป็นเสียงเดียวกันว่า แม่ทัพของพวกเขาเปลี่ยนไปหลังจากองค์ชายเฉียนซ่ง ได้นำสุราเมาหมื่นปีให้กับหลี่เหวินฉางในงานเลี้ยงระหว่างแคว้นสือเจ้าและแคว้นเฉียนฉิน ที่สามารถจบลงด้วยการมีไมตรีต่อกันและทำสัญญาสงบศึก
ซึ่งเหตุการณ์ในครั้งนั้นองค์ชายเฉียนซ่ง เข้าร่วมกองทัพในฐานะผู้บัญชาการทัพด้วยเป็นครั้งแรกเพื่อเรียนรู้ให้มีประสบการณ์ในเชิงสงคราม โดยหลี่เหวินฉาง เป็นแม่ทัพควบคุมกองทัพทั้งหมดซึ่งการทำสงครามก่อนหน้าที่จะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปเป็นคนละคนนั้นแตกต่างอย่างสิ้นเชิง
แม้ว่าจะอำมหิตและเลือดเย็นแต่ก็มีเหตุผลที่ทำให้ต้องลงมือเช่นนั้น การทำสงครามกับแคว้นสือเจ้า ฮ่องเต้เฉียนหยวนทรงมีพระบัญชาเป็นการส่วนพระองค์กับพระโอรสว่า หากแม้นองค์ชายเฉียนซ่งสามารถชิงแคว้นสือเจ้ามาได้ด้วยการใช้กองกำลังทหารเข้าโจมตีจะด้วยวิธีใดก็ตามแต่ พระองค์ก็จะถือว่าพระโอรสได้เรียนรู้ในการทำสงครามชิงแคว้นแล้ว คู่ควรที่จะได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นรัชทายาทของเฉียนฉินสืบต่อไป
แต่แล้วหลี่เหวินฉางกลับสามารถทำให้สือเจ้า ยินยอมตกเป็นแคว้นใต้ปกครองเฉียนฉิน โดยไม่ต้องสูญเสียกำลังทหาร ของทั้งสองฝ่าย และยังสามารถทำให้กองทัพของเฉียนฉินไม่ต้องเหน็ดเหนื่อยในการทำสงครามมากไปกว่านี้หลังจากต้องตรากตรำมานานหลายปี
ซึ่งการทำสัญญาสงบศึกของระหว่างสองแคว้นในครั้งนั้นไม่เป็นที่พอพระทัยขององค์ชายเฉียนซ่งเป็นอย่างมาก เพราะสัญญาสงบศึกดังกล่าวทำให้พระองค์ไม่ได้แสดงฝีมือในเชิงรบและยังไม่ได้รับการสถาปนาขึ้นเป็นรัชทายาทอีกด้วย
ภายหลังจากการลงนามในสัญญาสงบศึกผ่านไปได้ด้วยดี พร้อมกับงานเลี้ยงระหว่างสองแคว้นจบสิ้นลงด้วยความเมามายของหลี่เหวินฉางซึ่งเขาได้ดื่มสุราเมาหมื่นปีขององค์ชายเฉียนซ่ง ที่อ้างว่าฮ่องเต้เฉียนหยวนพระราชทานมาให้แม่ทัพหนุ่มผู้กล้าหากการทำสงครามในครั้งนี้จบลงได้ด้วยดี
แต่แล้วเมื่อวันรุ่งขึ้นมาถึง หลี่เหวินฉางกลับกระทำผิดข้อตกลง นำกองทัพห้าหมื่นนายบุกโจมตีแคว้นสือเจ้าและสังหารชาวเมืองจนไปถึงเชื้อพระวงศ์อย่างโหดเหี้ยมอำมหิต ผิดสัจจะไม่ทำตามสัญญาสงบศึกที่ได้ทำเอาไว้ และซ้ำร้ายยังมีอาการคลุ้มคลั่งราวกับคนบ้าเสียสติ แต่แล้วอาการคลุ้มคลั่งดังกล่าวสงบลงได้ก็ต่อเมื่อนำสตรีมาบำเรอ หลี่เหวินฉางจึงได้กลับมาเป็นผู้เป็นคนอีกครั้ง
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับแคว้นสือเจ้าในครั้งนั้น จึงทำให้องค์ชายเฉียนซ่งได้รับการสถาปนาดำรงตำแหน่งเป็นรัชทายาทซึ่งจะขึ้นครองแคว้นสืบต่อไป และหลังจากนั้นเพียงหนึ่งปีฮ่องเต้เฉียนหยวนก็สวรรคตลงอย่างกะทันหัน
ทำให้เฉียนฉินได้ผลัดแผ่นดินใหม่รัชทายาทเฉียนซ่งขึ้นครองแคว้นสืบต่อมา และมีพระบัญชาให้หลี่เหวินฉางออกล่าแคว้นมากมายเพื่อสร้างความยิ่งใหญ่ให้แก่เฉียนฉินและสร้างบารมีให้แคว้นทั่วหล้าเกรงกลัว
จิตอำมหิตคร่าชีวิตคนทั้งเมือง มากด้วยตัณหาและราคะเสพจนชีพสตรีนางวอดวาย เสพกายนางจนกลืนกินไปทั้งตัวไม่เหลือสิ้นแม้กระทั่งร่างและวิญญาณ ทั่วหล้าต่างโจษขานแม่ทัพผู้นี้ว่า จอมปีศาจแห่งเฉียนฉิน ไร้สิ้นเมตตากับผู้ใดอย่าคาดหวังว่าจะมีชีวิตอยู่ถึงวันพรุ่งนี้เลยสักคน
ตำหนักไร้รัก สถานที่พำนักของอุปราชหนุ่มแห่งเทียนจิน เจ้าของตำหนักนี้ หัวใจเต็มไปด้วยความด้านชามาแทบทุกพระองค์ แต่แล้ววันหนึ่ง คุณหมอสาวแสนสวย นามว่าจ้าวย่าเจินได้รับของขวัญ ย้ายเข้าบ้านใหม่เป็นภาพวาดตำหนักโบราณ มีชื่อว่าตำหนักเย่วเชียง ในภาพนั้นมีผู้ชายยืนเอามือไพล่หลังไม่เห็นหน้า เฝ้ามองตำหนักฝั่งตรงกันข้าม และที่น่าประหลาดผู้ชายในภาพวาดจะโตขึ้นทุกวัน จวบจนกระทั่ง คุณหมอคนสวยถูกดึงเข้าไปในภาพวาดตำหนักโบราณดังกล่าวและได้พบกับ เจ้าของตำหนักไร้รัก ซึ่งเขาก็คืออุปราชแห่งเทียนจินและเป็นผู้ชายคนเดียวกัน ที่อยู่ในภาพวาดที่หญิงสาวเห็นเขาอยู่ทุกค่ำคืน ตำหนักไร้รักเมื่อไร้หัวใจ ตำหนักไร้กังวลเมื่อหัวใจกลับมามีรักอีกครั้ง
คำโปรย การกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตครั้งนี้ ทำให้นางมารใจโฉดกลับกลายเป็นคนดี แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ทำให้ ถานหยี่เหยียนซึ่งผสานจิตใจกับร่างในปัจจุุบัน จนสงบกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง และกลับมาทำลายล้างทุกอย่างจนวอดวาย เอลิซาเบธ ลีหรือหยางลี่จู บินกลับประเทศจีนเป็นครั้งแรกในชีวิตและถูกดวงตาสวรรค์ที่มีวาสนาผูกพันกันนำนางหวนคืนกลับตระกูลถาน ซึ่งเป็นชาติอดีตของตัวเองเพื่อกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตตามที่เคยอ้อนวอนต่อสวรรค์เบื้องบน ดวงตาสวรรค์นำนางกลับมาในชาติที่เกิดเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจที่สุดในตระกูลถาน และนางก็คือนางมารชื่อกระฉ่อน ถานหยี่เหยียน คุณหนูใจโฉดที่เต็มไปด้วยความอำมหิต สนใจแต่ตัวเองไม่เคยใส่ใจผู้ใดและต้องได้ทุกอย่างที่นางต้องการ จนเป็นต้นเหตุทำให้ตระกูลถานถูกประหารล้างตระกูล และการคัดเลือกพระชายาของอดีตฉู่อ๋องเพื่อเลือกเฟ้นให้กับพระอนุชา เป็นที่มาของการประหารล้างตระกูลถานในอดีต แต่การกลับมาอีกครั้งของถานหยี่เหยียน ซึ่งเป็นร่างในยุคปัจจุบันทำให้ร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันและนางก็คือนางในฝันของบุรุษหน้าหยกผู้เลื่องลือ สตรีใจโฉดผู้เคยเป็นอนุชายาของชินอ๋องรูปงามก่อนที่จะกลับมาแก้ไขเปลี่ยนแปลง
อุปราชปีศาจ สมญานามนี้เลื่องลือไปทั่วหล้า อุปราชเฟิงหลง ผู้ก่อตั้งแผ่นดินเป่ยถังจนเป็นปึกแผ่นเป็นหนึ่งเดียว วิชาอมตะทำให้มีชีวิตเป็นนิรันดร์ และมีญาณหยั่งรู้ล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าและหูทิพย์ หากแม้นผู้ใดเข้ามาใกล้พระวรกายน้อยกว่ารัศมีสิบฉื่อ ร่างจะต้องสลายกลายเป็นเถ้าธุลีขาวไปทันที อุปราชในตำนานประทับอยู่ในพระตำหนักลืมเลือนมานานกว่า 329 ปีนับตั้งแต่สถาปนาแคว้น จวบจนกระทั่งองค์หญิงเย่วเพ่ยเพ่ย จากแคว้นเย่วปรากฎกาย นางเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถเข้าใกล้และสัมผัสพระองค์ได้ และนางคือสตรีที่ผูกพันกับพระองค์นับตั้งแต่พานพบกันตั้งแต่ครั้งแรก แรงรักแรงพิศวาสเริ่มก่อตัวขึ้นภายในตำหนักลืมเลือน ก่อนจะถึกปิดตายหายไปอย่างไร้ร่องรอยเพื่อรอคอยนางหวนคืนกลับมาอีกครั้ง กลับมาเพื่อครองรักกับอุปราชปีศาจอีกครั้งตามสัญญาที่มีไว้ให้ต่อกัน ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานนับพันปีก็ตาม
เพราะการพบกันครั้งแรกระหว่าง จอมอำมหิตแห่งกู้กงและหวางเย่หลิง ทำให้รองผู้บัญชาการองครักษ์เสื้อแพร ต้องการนางเก็บไว่้ใกล้ตัวเพื่อ เหตุผลบางอย่าง และเพื่อสืบเสาะหามารดาผู้ให้กำเนิดจากนาง ครั้นเกิดเหตุการณ์เงินห้าหมื่นตำลึงทองสูญหายไปอย่างไร้ร่องรอย ภายในสำนักคุ่้มกันหวางซื่อของตระกูลหวาง จึงทำให้จอมอำมหิตสบโอกาส หวางเย่หลิง บุตรีเพียงคนเดียวของหวางเจี้ยนเฉิง จะต้องถูกนำส่งเข้าจวน ในฐานะสตรีของอิ๋งชวนโหว เพื่อช่วยทุกชีวิตของตระกูลหวางให้รอดพ้นจาก การถูกประหารชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว
ตงฟางลี่หยาง แม่ทัพหนุ่มแห่งแคว้นเทียนหยวน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความด้านชาและเต็มไปด้วยความแค้น ที่ฝังแน่นอยู่ภายในใจที่รอวันชำระแค้นกับอดีตสหายเก่า หากแต่หัวใจที่เต็มไปด้วยความด้านชา กลับปรากฏหมอหญิงจากสกุลหลิง ผู้มาจากยุคปัจจุบัน ผุดขึ้นอยู่ภายในหัวใจ หยกบุบผานำเธอให้มาพบกับแม่ทัพจอมโหด และหลิงลี่ย่านางคือสตรีที่แม่ทัพหนุ่มต้องตามจับเธอ !!!
หวังฉิงชวน สาวสวยจากศตวรรษที่ 21 นักศึกษาคณะศิลปะการแสดงและการละคร ซึ่งจะต้องเขียนบทละครแนวพีเรียดย้อนยุคเพื่อผลิตซีรีย์เรื่องยาว 40 ตอนจบ และยังเป็นผลงานภาคบังคับที่นักศึกษาทุกคนจะต้องทำบทละครเพื่อขออนุมัติจบการศึกษา หญิงสาวจึงนำเกร็ดประวัติของท่านหญิงธิดาลูกเจ้าเมือง จากยุคจ้านกว๋อ มาเขียนบทละคร ทว่าประวัติของท่านหญิงผู้นั้นเป็นของปลอมที่ถูกทำขึ้นในยุคนั้น เป็นเหตุให้หวังฉิงชวนเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นกับชีวิต เมื่อเธอเกิดหัวใจวายกะทันหัน ครั้นฟื้นขึ้นมาอีกครั้งดวงวิญญาณของเธอกลับอยู่ในร่างของท่านหญิงหยางเฉียนเฉียน ธิดาเจ้าเมืองอูเจี๋ยนผู้วายชนม์ เธอถูกกลับมาในเหตุการณ์ของท่านหญิงที่นำประวัติของนางมาทำเป็นบทละคร เพื่อล่วงรู้เหตุการณ์จริงในอดีตที่เกิดขึ้น และเธอกลับมาเพื่อผูกวาสนากับจอมโจรเยี่ยคัง ซึ่งมีอดีตเป็นถึงองค์ชายเฉินคัง องค์ชายห้าแคว้นหมิ่นเย่ว วาสนาผูกพันลึกซึ้งเกิดขึ้นกับคนทั้งสอง และสัญญารักมั่นจากหัวใจที่พี่คังมีต่อเฉียนเฉียน นำหวังฉิงชวนให้หวนกลับคืนสู่อ้อมกอด องค์ชายเฉินคังแห่งแคว้นหมิ่นเย่วอีกครั้งเพื่อครองคู่ไปชั่วนิจนิรันดร์
เมื่อเซิ่งหนิงเตรียมจะบอกฮั่วหลิ่นเกี่ยวกับการตั้งครรภ์ของเธอ ทว่ากลับพบเขาช่วยพยุงผู้หญิงอีกคนลงจากรถอย่างเอาใจใส่... เคยคิดว่าตนเองอยู่เคียงข้างฮั่วหลิ่นคอยดูแลเขามาสามปี สักวันหนึ่งเขาจะมาสามารถสร้างความประทับใจให้กับเขา แต่สุดท้ายเป็นตนเองที่คิดเองเออเองไปฝ่ายเดียว เซิ่งหนิงตายใจแล้วจากไป สามปีต่อมา ข้างกายของเธมีผู้ชายอีกคนหนึ่ง และฮั่วหลิ่นเสียใจมาก เจาพูดด้วยความโศกเศร้า "เซิ่งหนิง เรามาแต่งงานกันเถอะ" เซิ่งหนิงยิ้มอย่างเฉยเมย "ขออภัยนะคุณฮั่ว ฉันมีคู่หมั้นแล้ว"
แต่งงานกันเป็นเวลาสามปี เสิ่มชูคิดว่าต่อให้ป๋อมู่เหนียนจะใจแข็งสักแค่ไหนก็ควรจะอ่อนลงได้ด้วยความรักที่เธอมีกับเขามาโดยตลอด แต่เมื่อเขาบังคับให้เธอคุกเข่าลงในหอบรรพบุรุษของตระกูล เสิ่มชูถึงตระหนักว่าแท้ที่จริง ผู้ชายคนนี้ไม่มีหัวใจ คนที่ไม่มีหัวใจ เธอยังจะอาลัยอาวรณ์อยู่อีกทำไม? ดังนั้น เมื่อป๋อมู่เหนียนขอให้เธอเลือกระหว่างการคุกเข่าและการหย่าร้าง เสิ่มชูจึงเลือกการหย่าร้างไปโดยไม่ได้ลังเล เธอยังสาวยังสวยอยู่เช่นนี้ ทำไมจะต้องมาเสียเวลากับไอ้ผู้ชายคนนี้ด้วย!มิสู้กลับบ้านไปสืบทอดมรดกพันล้านของตระกูลจะดีกว่า
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
หลิวชิวเยว่จบชีวิตจากชาติภพปัจจุบัน เมื่อฟื้นขึ้นมาก็อยู่ในร่างของหญิงอ้วน ชื่อเดียวกับตัวเอง อีกทั้งตัวเธออยู่ในเกี้ยวเจ้าสาวกำลังจะไปแต่งงานกับแม่ทัพเสิ่นมู่ฉือ แม่ทัพใหญ่แห่งแคว้นชิงเป่ย จากซีอีโอสาวแสนสวย ผู้ทระนงตนว่า ฉันสวย รวยและเริ่ดในปฐพี ต้องกลายมาเป็นหญิงอ้วน น้ำหนักร่วมสองร้อยจิน (100กิโลกรัม) แถมด้วยฉายา สตรีกาลกิณี ! แล้วข่าวลือที่ว่าแม่ทัพหนุ่มสามีของเธอ เป็นพวกชอบตัดแขนเสื้อ (ชอบผู้ชาย) นั้นเป็นจริงหรือไม่...จำต้องพิสูจน์ให้กระจ่าง! ทว่า... ยามจันทร์เต็มดวง หลิวชิวเยว่กลับค้นพบความลับของสามี เมื่อเขากลายร่างเป็น หมีแพนด้า ! หลิวชิวเยว่จะใช้ชีวิตในยุคจีนโบราณอย่างไรให้แฮปปี้ เมื่อต้องมีสามีเป็น หมีแพนด้าผู้คลั่งรัก !
"ฉันจะนอนกับคุณทุกที่ ทุกเวลา และทุกครั้งที่คุณต้องการ เพื่อแลกกับอิสรภาพของพ่อฉัน" "แล้วถ้าผมไม่ตกลงล่ะ" ในที่สุดเขาก็พูดออกมาจนได้ ยาหยีก้มหน้าซ่อนความเจ็บช้ำเอาไว้จนมิด ก่อนจะเงยหน้าขึ้นอีกครั้งและพูดออกไปเสียงแผ่วเบา "ฉันจะให้คุณดูสินค้าก่อนก็ได้...แล้วค่อยตัดสินใจ" เมื่อบิดาของตนเป็นโจรขโมยเพชรล้ำค่าของตระกูลมาเฟียที่ยิ่งใหญ่แห่งกรุงมอสโค ยาหยี จำต้องโยนศักดิ์ศรีของตัวเองทิ้งแล้วกลายเป็นหญิงไร้ยางอายเพื่อให้บิดารอดพ้นจากเงื้อมมือมัจจุราชอย่างเขา ทางเลือกเพียงทางเดียวที่มีคือยอมพลีกายให้ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าหล่อเหลาในสามโลกได้เชยชม สาวพรหมจรรย์อย่างหล่อนแทบขาดใจตายเพราะบทพิศวาสเร่าร้อนรุนแรงที่ไม่เคยได้พานพบ ความวาบหวามครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขามอบให้ทำให้ยาหยีคลั่งไคล้ในรสสิเน่หา กายสาวร่ำร้องโหยหาแต่เขาเพียงผู้เดียว หากภายในใจก็ต้องคอยย้ำเตือนตนเองไว้ว่า หล่อนก็เป็นได้แค่ของเล่นชั่วคราว สักวันพอเขาเบื่อ ก็จะถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี!! จากที่คิดจะตามไล่ล่าเด็ดหัวคนทรยศให้แดดิ้นไปต่อหน้า คอร์เนล ซีร์ยานอฟ เจ้าพ่อยักษ์ใหญ่แห่งวงการโทรคมนาคมในประเทศรัสเซีย ก็เปลี่ยนเป้าหมายทันทีเมื่อได้เจอสาวน้อยนัยน์ตากลมหวานซึ้ง ใบหน้าหวานๆ ส่งผลให้เขาต้องการอยากครอบครองหล่อนแทบคลั่ง คอร์เนลมั่นใจว่ามันจะมีผลกับร่างแกร่งได้ไม่นานหรอก เพราะสำหรับเขา ผู้หญิงคือวัตถุทางเพศเคลื่อนที่ได้เท่านั้น เพียงได้ลิ้มลองแค่ครั้งเดียว เขาก็ไม่เคยหันกลับไปกินของเก่าอีก แต่ทฤษฎีนี้กลับใช้ไม่ได้ผลกับหล่อน ให้ตายสิ! เขาไม่เคยรู้สึกติดใจผู้หญิงรุนแรงขนาดนี้มาก่อน คอร์เนลหลงใหลเนื้อนุ่มจนกลายเป็นเสพติด ทั้งที่ความยโสโอหังของบุรุษเลือดเย็นเยี่ยงเขาพยายามบอกกับตนเองว่า เขายังเชยชมร่างงามไม่คุ้มค่ากับสิ่งที่สูญเสียไป แต่ภายในใจลึกๆ กลับตะโกนก้องสวนทางออกมาว่า เขาขาดเธอไม่ได้แม้แต่วินาทีเดียว!!
เมื่อสองปีที่แล้ว เพื่อช่วยคนรักในใจ พระเอกถูกบังคับให้แต่งงานกับนางเอก ในใจของเขา เธอเป็นคนน่ารังเกียจและแย่งคนรักของคนอื่น เขาเลยเย็นชาต่อเธอมาตลอด แต่กลับอ่อนโยนและเอาใจใส่กับคนรักในใจถึงเป็นเช่นนี้ เธอยังคงรักเขาอย่างเงียบ ๆ เป็นเวลาสิบปี ต่อมาตอนที่เธอรู้สึกเหนื่อยและอยากจะท้อแท้นั้น เขากลับตื่นตระหนก... เมื่อเธอกำลังจะตายขณะตั้งท้องลูกของเขา ในที่สุดเขาก็ตระหนักว่าผู้หญิงที่เขายอมเอาชีวิตตัวเองไปแลกนั้นก็คือเธอโดยตลอด