ตำหนักไร้รัก สถานที่พำนักของอุปราชหนุ่มแห่งเทียนจิน เจ้าของตำหนักนี้ หัวใจเต็มไปด้วยความด้านชามาแทบทุกพระองค์ แต่แล้ววันหนึ่ง คุณหมอสาวแสนสวย นามว่าจ้าวย่าเจินได้รับของขวัญ ย้ายเข้าบ้านใหม่เป็นภาพวาดตำหนักโบราณ มีชื่อว่าตำหนักเย่วเชียง ในภาพนั้นมีผู้ชายยืนเอามือไพล่หลังไม่เห็นหน้า เฝ้ามองตำหนักฝั่งตรงกันข้าม และที่น่าประหลาดผู้ชายในภาพวาดจะโตขึ้นทุกวัน จวบจนกระทั่ง คุณหมอคนสวยถูกดึงเข้าไปในภาพวาดตำหนักโบราณดังกล่าวและได้พบกับ เจ้าของตำหนักไร้รัก ซึ่งเขาก็คืออุปราชแห่งเทียนจินและเป็นผู้ชายคนเดียวกัน ที่อยู่ในภาพวาดที่หญิงสาวเห็นเขาอยู่ทุกค่ำคืน ตำหนักไร้รักเมื่อไร้หัวใจ ตำหนักไร้กังวลเมื่อหัวใจกลับมามีรักอีกครั้ง
เมืองซีอาน
นครซีอาน เป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดทางภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีน ซีอานเป็นเมืองแห่งประวัติศาสตร์ที่มีชื่อเสียงของโลกเมืองหนึ่ง ความหมาย ความสงบสุขทางตะวันตก เป็นเมืองหลวงของมณฑลฉ่านซี ในประเทศจีน และเป็นหนึ่งในเมืองสำคัญในประวัติศาสตร์จีน
ในอดีตซีอานได้เป็นเมืองหลวงของ 13 ราชวงศ์รวมทั้ง โจว ฉิน ฮั่น และถัง ซีอานยังเป็นเมืองปลายทางของเส้นทางสายไหม มีประวัติอันยาวนานมากกว่า 3,100 ปี โดยชื่อเดิมว่า ฉางอาน ซึ่งมีความหมายว่า "ความสงบสุขชั่วนิรันดร์" ซีอานเป็นเมืองที่เจริญและใหญ่ที่สุดในส่วนตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศจีนและเป็น 1 ใน 10 เมืองใหญ่ที่สุดในประเทศจีนเช่นกัน
ภูมิอากาศของภูมิภาคนี้อบอุ่น มีฝนตกมาก มีปริมาณฝนเทียบได้ใกล้เคียงกับภูมิภาคด้านใต้ของประเทศจีนในปัจจุบัน ดังนั้นประชากรที่นี่จึงค่อนข้างมาก ทางตะวันออกของซีอาน ห่างไปประมาณ 6 กิโลเมตร ได้มีการค้นพบแหล่งโบราณคดีปั้นพัวที่มีอายุกว่า 6,500 ปี ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งในวัฒนธรรมหย่างเฉาในยุคหินใหม่ ฮ่องเต้ของราชวงศ์โจว ตะวันตกได้สร้างเมืองหลวง 2 เมือง ทางตะวันตกของซีอาน
รถแท็กซี่ตรงเข้ามาจอดอยู่หน้าตึกซึ่งเป็นอาคารชุดมีความสูงขนาดแปดชั้น และหยุดนิ่งเมื่อถึงจุดหมายปลายทางพร้อมกระโปรงรถทางด้านหลังถูกปลดล็อกเผยให้เห็นกระเป๋าเดินทางใบใหญ่และกระเป๋าเดินทางใบเล็กที่อัดแน่นไปด้วยเสื้อผ้าและของใช้ส่วนตัวรวมไปถึงตำรามากมายของผู้เป็นเจ้าของ
ร่างเล็กของหญิงสาวนางหนี่งขนาดความสูงประมาณ 165 เซนติเมตร ก้าวลงจากรถแท๊กซี่คนดังกล่าวก่อนจะแหงนคอมองอาคารชุดตรงหน้า ซึ่งตั้งอยู่ในเขตที่พักอาศัยย่านเศรษฐกิจสำคัญของเมืองซีอาน ซึ่งเธอสามารถนั่งรถเมล์ไปทำงานที่โรงพยาบาลที่อยู่ไม่ไกลจากที่พักแห่งนี้มากนัก
จ้าวย่าเจิน คุณหมอหมาดๆ จบแพทย์มาจากมหาวิทยาลัยแพทย์ชื่อดังที่สุดของกรุงปักกิ่งและยังได้คะแนนสูงสุดจนได้เกียรตินิยมเหรียญทองมาครอบครอง หญิงสาวเป็นนักเรียนทุนในการเรียนแพทย์ระดับปริญญาตรีและโทซึ่งในเวลานี้ผลการเรียนของจ้าวย่าเจินที่ทำคะแนนไว้อย่างดีเยี่ยม ทำให้เธอสามารถเลือกบรรจุลงที่โรงพยาบาลไหนก็ได้ตามต้องการ
ซึ่งด้วยคะแนนดังกล่าวจนได้ระดับเหรียญทองมาครอบครองบรรดาคนใกล้ชิดจึงคิดว่า หญิงสาวจะต้องเลือกโรงพยาบาลชื่อดังที่สุดในกรุงปักกิ่งซึ่งเป็นของรัฐบาลเพื่อเข้ารับการบรรจุ แต่ว่าสิ่งที่เธอเลือกกลับเหนือความคาดหมายของผู้คน เพราะจ้าวย่าเจินกลับเลือกบรรจุที่โรงพยาบาลภายในเมืองซีอานแทนที่จะเป็นเมืองใหญ่ในกรุงปักกิ่งหรือเซี่ยงไฮ้
หญิงสาวเป็นเด็กกำพร้าเติบโตมาจากสถานสงเคราะห์ ดิ้นรนใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ตามลำพัง ไม่ล่วงรู้ว่าพ่อผู้ให้กำเนิดเป็นใคร
แม่ของเธอมีนามว่าจ้าวซูเหยา ประสบอุบัติเหตุถูกรถชนและถูกนำส่งโรงพยาบาลในขณะที่กำลังอุ้มลูกน้อยไว้แนบอก ด้วยท่าทีที่เต็มไปอาการตื่นตระหนก โชคดีที่ทารกในอ้อมกอดนั้นไม่เป็นอะไรเพราะคนเป็นแม่ปกป้องลูกน้อยเอาไว้เต็มที่ แต่ถึงกระนั้นแม่ของเธอก็เสียชีวิตในเวลาต่อมา
เด็กทารกผู้น่าสงสารคลอดออกมาโดยไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อที่แท้จริง ในขณะที่คนเป็นแม่ก็เสียชีวิตลงทันทีจากอุบัติเหตุดังกล่าวแม้แต่หน้าลูกก็ไม่มีโอกาสเห็น
ด้วยเหตุนี้เด็กทารกจึงได้รับการตั้งชื่อตามแซ่ของคนเป็นแม่โดยคณะแพทย์และพยาบาลได้ออกใบเกิดให้เด็กทารกคนนี้ให้เป็นหลักฐานและตั้งชื่อตามที่แม่ของเธอได้สั่งเสียเอาไว้ก่อนสิ้นลม
ด้วยเหตุนี้จ้าวย่าเจิน จึงเติบโตอยู่ในสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าของรัฐบาลมาโดยตลอด ด้วยใบหน้าที่น่ารักน่าชังทำให้มีครอบครัวมากมายจากต่างประเทศต้องการรับเด็กทารกไปอุปการะ
แต่แล้วเรื่องเหลือเชื่อก็เกิดขึ้นกับครอบครัวที่ต้องการรับจ้าวย่าเจินไปเลี้ยงและทุกครอบครัวล้วนเป็นชาวต่างชาติทั้งสิ้น ซึ่งแน่นอนว่าจะต้องเดินทางออกจากจีนแผ่นดินใหญ่ ซึ่งทุกครอบครัวที่รับอุปการะจ้าวย่าเจินไปนั้นจะต้องมีเหตุการณ์เกิดขึ้นมากมาย จนไม่สามารถเดินทางมารับทารกน้อยผู้นี้กลับไปเลี้ยงดูได้เลยแม้แต่ครอบครัวเดียว
เพราะทุกครอบครัวต่างจบชีวิตลงอย่างเป็นปริศนาด้วยกันทั้งหมด จนทำให้ภายในสถานสงเคราะห์ดึงรายชื่อของจ้าวย่าเจินออกจากสารบบของเด็กกำพร้าที่ต้องการบ้านอุปการะเพราะมาจากสาเหตุดังกล่าว
และเลี้ยงทารกน้อยภายใต้การดูแลของรัฐบาลจนเติบโตและเมื่ออายุ 18 ปี เด็กสาวบรรลุนิติภาวะสามารถเลือกไปใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังด้วยตัวเอง
ซึ่งก้าวแรกของการออกไปใช้ชีวิตนอกเขตสถานสงเคราะห์นั่นก็คือ หอพักแพทย์ในมหาวิทยาลัยที่จ้าวย่าเจินสามารถสอบชิงทุนของรัฐบาลได้ศึกษาวิชาแพทย์จนถึงระดับปริญญาโท ซึ่งใช้เวลาเรียนถึงแปดปีเลยทีเดียวจนสามารถจบแพทย์ในระดับปริญญาตรีและปริญญาโทได้มาพร้อมกันในวัย 24 ปี
ด้วยเหตุนี้จ้าวย่าเจินจึงเลือกที่จะมาใช้ทุนแพทย์ที่เธอได้รับจากรัฐบาลที่โรงพยาบาลแพทย์แผนจีนด้านโรคสมองแห่งนครซีอาน บรรจุเป็นศัลยแพทย์ผู้เชี่ยวชาญทางด้านการผ่าตัด ซึ่งหญิงสาวเชี่ยวชาญที่สุดคือการผ่าตัดทางกายภาพทุกอย่างโดยเฉพาะสมอง ด้วยเหตุนี้ทำให้แพทย์จบใหม่ในระดับเหรียญทองของหญิงสาวจึงได้รับเงินเดือนถึง 11,500 หยวนซึ่งมากกว่าแพทย์ปกติทั่วไปที่ได้รับเงินเดือนประมาณ 7,000 หยวนเท่านั้น
และอาคารชุดใจกลางเมืองซีอานแห่งนี้เพิ่งสร้างใหม่ได้ไม่นาน เป็นสวัสดิการของแพทย์ที่เพิ่งบรรจุเข้ารับราชการในกระทรวงสาธารณสุขของจีน ซึ่งรัฐบาลให้บ้านพักกับแพทย์เพื่ออยู่อาศัยโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายแต่อย่างใด ชำระเพียงค่าส่วนกลางและค่าน้ำค่าไฟเท่านั้นตลอดระยะเวลาที่จะยังรับราชการและต้องทำงานใช้ทุนคืนรัฐบาลเป็นจำนวนถึงสิบปีเลยทีเดียว
คำโปรย การกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตครั้งนี้ ทำให้นางมารใจโฉดกลับกลายเป็นคนดี แต่กลับมีเหตุการณ์ที่ทำให้ ถานหยี่เหยียนซึ่งผสานจิตใจกับร่างในปัจจุุบัน จนสงบกลับปะทุขึ้นมาอีกครั้ง และกลับมาทำลายล้างทุกอย่างจนวอดวาย เอลิซาเบธ ลีหรือหยางลี่จู บินกลับประเทศจีนเป็นครั้งแรกในชีวิตและถูกดวงตาสวรรค์ที่มีวาสนาผูกพันกันนำนางหวนคืนกลับตระกูลถาน ซึ่งเป็นชาติอดีตของตัวเองเพื่อกลับมาแก้ไขเหตุการณ์ในอดีตตามที่เคยอ้อนวอนต่อสวรรค์เบื้องบน ดวงตาสวรรค์นำนางกลับมาในชาติที่เกิดเป็นสตรีที่แสนจะร้ายกาจที่สุดในตระกูลถาน และนางก็คือนางมารชื่อกระฉ่อน ถานหยี่เหยียน คุณหนูใจโฉดที่เต็มไปด้วยความอำมหิต สนใจแต่ตัวเองไม่เคยใส่ใจผู้ใดและต้องได้ทุกอย่างที่นางต้องการ จนเป็นต้นเหตุทำให้ตระกูลถานถูกประหารล้างตระกูล และการคัดเลือกพระชายาของอดีตฉู่อ๋องเพื่อเลือกเฟ้นให้กับพระอนุชา เป็นที่มาของการประหารล้างตระกูลถานในอดีต แต่การกลับมาอีกครั้งของถานหยี่เหยียน ซึ่งเป็นร่างในยุคปัจจุบันทำให้ร่างในอดีตและปัจจุบันหลอมรวมเป็นร่างเดียวกันและนางก็คือนางในฝันของบุรุษหน้าหยกผู้เลื่องลือ สตรีใจโฉดผู้เคยเป็นอนุชายาของชินอ๋องรูปงามก่อนที่จะกลับมาแก้ไขเปลี่ยนแปลง
อุปราชปีศาจ สมญานามนี้เลื่องลือไปทั่วหล้า อุปราชเฟิงหลง ผู้ก่อตั้งแผ่นดินเป่ยถังจนเป็นปึกแผ่นเป็นหนึ่งเดียว วิชาอมตะทำให้มีชีวิตเป็นนิรันดร์ และมีญาณหยั่งรู้ล่วงรู้เหตุการณ์ล่วงหน้าและหูทิพย์ หากแม้นผู้ใดเข้ามาใกล้พระวรกายน้อยกว่ารัศมีสิบฉื่อ ร่างจะต้องสลายกลายเป็นเถ้าธุลีขาวไปทันที อุปราชในตำนานประทับอยู่ในพระตำหนักลืมเลือนมานานกว่า 329 ปีนับตั้งแต่สถาปนาแคว้น จวบจนกระทั่งองค์หญิงเย่วเพ่ยเพ่ย จากแคว้นเย่วปรากฎกาย นางเป็นสตรีเพียงหนึ่งเดียวที่สามารถเข้าใกล้และสัมผัสพระองค์ได้ และนางคือสตรีที่ผูกพันกับพระองค์นับตั้งแต่พานพบกันตั้งแต่ครั้งแรก แรงรักแรงพิศวาสเริ่มก่อตัวขึ้นภายในตำหนักลืมเลือน ก่อนจะถึกปิดตายหายไปอย่างไร้ร่องรอยเพื่อรอคอยนางหวนคืนกลับมาอีกครั้ง กลับมาเพื่อครองรักกับอุปราชปีศาจอีกครั้งตามสัญญาที่มีไว้ให้ต่อกัน ไม่ว่ากาลเวลาจะผ่านไปนานนับพันปีก็ตาม
เพราะการพบกันครั้งแรกระหว่าง จอมอำมหิตแห่งกู้กงและหวางเย่หลิง ทำให้รองผู้บัญชาการองครักษ์เสื้อแพร ต้องการนางเก็บไว่้ใกล้ตัวเพื่อ เหตุผลบางอย่าง และเพื่อสืบเสาะหามารดาผู้ให้กำเนิดจากนาง ครั้นเกิดเหตุการณ์เงินห้าหมื่นตำลึงทองสูญหายไปอย่างไร้ร่องรอย ภายในสำนักคุ่้มกันหวางซื่อของตระกูลหวาง จึงทำให้จอมอำมหิตสบโอกาส หวางเย่หลิง บุตรีเพียงคนเดียวของหวางเจี้ยนเฉิง จะต้องถูกนำส่งเข้าจวน ในฐานะสตรีของอิ๋งชวนโหว เพื่อช่วยทุกชีวิตของตระกูลหวางให้รอดพ้นจาก การถูกประหารชีวิตจากเหตุการณ์ดังกล่าว
ตงฟางลี่หยาง แม่ทัพหนุ่มแห่งแคว้นเทียนหยวน หัวใจของเขาเต็มไปด้วยความด้านชาและเต็มไปด้วยความแค้น ที่ฝังแน่นอยู่ภายในใจที่รอวันชำระแค้นกับอดีตสหายเก่า หากแต่หัวใจที่เต็มไปด้วยความด้านชา กลับปรากฏหมอหญิงจากสกุลหลิง ผู้มาจากยุคปัจจุบัน ผุดขึ้นอยู่ภายในหัวใจ หยกบุบผานำเธอให้มาพบกับแม่ทัพจอมโหด และหลิงลี่ย่านางคือสตรีที่แม่ทัพหนุ่มต้องตามจับเธอ !!!
หวังฉิงชวน สาวสวยจากศตวรรษที่ 21 นักศึกษาคณะศิลปะการแสดงและการละคร ซึ่งจะต้องเขียนบทละครแนวพีเรียดย้อนยุคเพื่อผลิตซีรีย์เรื่องยาว 40 ตอนจบ และยังเป็นผลงานภาคบังคับที่นักศึกษาทุกคนจะต้องทำบทละครเพื่อขออนุมัติจบการศึกษา หญิงสาวจึงนำเกร็ดประวัติของท่านหญิงธิดาลูกเจ้าเมือง จากยุคจ้านกว๋อ มาเขียนบทละคร ทว่าประวัติของท่านหญิงผู้นั้นเป็นของปลอมที่ถูกทำขึ้นในยุคนั้น เป็นเหตุให้หวังฉิงชวนเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นกับชีวิต เมื่อเธอเกิดหัวใจวายกะทันหัน ครั้นฟื้นขึ้นมาอีกครั้งดวงวิญญาณของเธอกลับอยู่ในร่างของท่านหญิงหยางเฉียนเฉียน ธิดาเจ้าเมืองอูเจี๋ยนผู้วายชนม์ เธอถูกกลับมาในเหตุการณ์ของท่านหญิงที่นำประวัติของนางมาทำเป็นบทละคร เพื่อล่วงรู้เหตุการณ์จริงในอดีตที่เกิดขึ้น และเธอกลับมาเพื่อผูกวาสนากับจอมโจรเยี่ยคัง ซึ่งมีอดีตเป็นถึงองค์ชายเฉินคัง องค์ชายห้าแคว้นหมิ่นเย่ว วาสนาผูกพันลึกซึ้งเกิดขึ้นกับคนทั้งสอง และสัญญารักมั่นจากหัวใจที่พี่คังมีต่อเฉียนเฉียน นำหวังฉิงชวนให้หวนกลับคืนสู่อ้อมกอด องค์ชายเฉินคังแห่งแคว้นหมิ่นเย่วอีกครั้งเพื่อครองคู่ไปชั่วนิจนิรันดร์
ว่านฉีฉี ลูกสาวเจ้าพ่อจากเมืองเซี่ยงไฮ้ถูกส่งตัวไปเมืองปักกิ่ง เพื่อความปลอดภัยจึงต้องแยกจากพ่อของเธอ ซึ่งเป็นเจ้าพ่อผู้มีอิทธิพลครองเมือง หญิงสาวเข้าเรียนสถาบันที่มีชื่อเสียงที่สุดในเมืองปักกิ่ง และสถานที่แห่งนั้นทำให้เธอ ถูกนำกลับไปเมืองหลวงจี้ แห่งเมืองต้าเยียน ซึ่งกำลังถูกฆ่าล้างเมืองอยู่ในเวลานั้น หลี่เหวินฉาง แม่ทัพผู้โหดเหี้ยมและอำมหิตผิดมนุษย์ ได้พบกับว่านฉีฉี ในวันคือพระจันทร์สีเลือด แม่ทัพหนุ่มนำลูกสาวเจ้าพ่อในยุคอนาคตมาเป็นสตรีบำเรอ โดยไม่รู้ว่าเธอมีพลังปีศาจของนางพญามาร และเขาคือแม่ทัพปีศาจแห่งเฉียนฉิน
อดีตนักฆ่าสาวอันดับหนึ่ง ผู้มีใจคอโหดเหี้ยมได้ทะลุมิติอยู่ในร่างสาวน้อยรูปโฉมอัปลักษณ์ ที่ทุกคนต่างสาปส่งและรังแกสารพัด!
หลังจากถูกแฟนหนุ่มและเพื่อนสนิทของเธอจัดฉาก เฉี่ยนซีก็จบลงด้วยการใช้เวลาทั้งคืนกับชายแปลกหน้าลึกลับคนนั้น เธอมีความสุขมาก แต่พอเธอตื่นขึ้นมาในเช้าวันรุ่งขึ้น เธอก็รู้สึกแย่กับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืน อย่างไรก็ตาม ความรู้สึกผิดทั้งหมดของเธอถูกชะล้างออกไป เมื่อเธอเห็นใบหน้าของชายที่นอนอยู่ข้างเธอ เธอจึงเอ่ยด้วยเสียงเบา ๆ ที่ว่า "ผู้ชายอะไร ทำไมหล่อจัง" และเธอก็ต้องตกใจกับสิ่งที่เห็น ความผิดของเธอกลายเป็นความละอายใจโดยทันที และมันทำให้เธอตัดสินใจทิ้งเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ชายผู้นั้นก่อนที่เธอจะจากไป "เจ๋อข่าย" รู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นเงินดังกล่าว พร้อมกับคิดว่า 'ผู้หญิงคนนั้นพยายามจะจ่ายเงินให้ฉัน ราวกับว่า ฉันเป็นผู้ชายขายบริการอย่างนั้นหรอ? ' เขารู้สึกโกรธ จึงต้องการดูภาพจากกล้องวงจรปิดของโรงแรม เขาสั่งผู้ช่วยของเขาด้วยใบหน้าที่จริงจังพร้อมขมวดคิ้ว "ผมอยากรู้ว่า ใครอยู่ในห้องของผมเมื่อคืนนี้" 'อย่าให้เจอนะ ถ้าเจอเมื่อไหร่จะสั่งสอนให้เข็ดเลย! ' เรื่องราวของพวกเขาจะเป็นอย่างไรต่อไปนะ
สำหรับเขาผู้หญิงก็เป็นได้แค่ที่ระบายความใคร่ เขาไม่เคยมีความรักไม่เคยรักใคร แต่พอได้มาเจอเธอ เพื่อนของน้องสาวเขา ใจที่ด้านชากลับเต้นแรงขึ้นมาอีกครั้ง…
ฉู่ว่านยู ผู้สืบเชื้อสายมาจากตระกูลแพทย์แผนโบราณ มีทักษะทางการแพทย์ที่ยอดเยี่ยม ยาที่เธอทำนั้นทุกคนต่างอยากได้ สามารถรักษาได้ทุกโรค แต่กลับไม่คาดคิดว่าจะย้อนยุค กลายเป็นผู้หญิงที่ขี้เหร่ที่สุดในใต้หล้า และยังเอาชนะใจท่านอ๋องด้วย การเริ่มต้นไม่ค่อยดีก็ไม่เป็นไร มาดูกันว่าเธอจะพลิกผันยังไง การแย่งการแต่งงานงั้นเหรอ? เธอทำให้น้องต้องรับบทเรียน แย่งสินเิมดลับมา ให้ชายั่วหญิงร้ายคู่นี้อยู่ด้วยกันตลอดไป ขี้ขลาดเหรอ? เธอจัดการพ่อร้าย สั่งสอนผู้หญิงเสแสร้ง! ขี้เหร่เหรอ? เธอรักษาพิษในตัว และกลายเป็นคนงามอันน่าทึ่ง! ลูกสาวขี้เหร่ของจวนอัครมหาเสนาบดี กลายเป็นผู้สูงส่ง แม้แต่ผู้โหดเหี้ยมบางคนยังหวั่นไหวกับเธอ เมื่อสุดที่รักจะจัดการผู้ใด เขามักจะช่วยเสมอ... แต่น่าเสียดายสุดที่รักคนนั้นไม่มีเขาอยู่ในใจ ฉู่ว่านยู "ออกไป หย่าเลย ผู้ชายมีแต่เป็นภาระของข้าเท่านั้น" เสี่ยวลี่จิงรู้สึกน้อยใจ "ไม่ได้ ข้าให้ครั้งแรกกับเจ้าแล้ว เจ้าต้องรับผิดชอบข้า"
หลังจากดูแลสามีมาเป็นเวลาสามปี เมื่อเห็นสามีสอบติดขุนนาง เฉียวชูเยว่ก็นึกว่าชีวิตดีๆ จะมาแล้ว แต่กลับไม่รู้ว่าสามีเป็นคนโลภ และเจ้าชู้ เพื่อจัดการปัญหาให้สามี เฉียวชูเยว่เสียตัวให้กับจักรพรรดิโหดร้ายโดยไม่ได้ตั้งใจ เพื่อชีวิตและอนาคตของสามี นางได้แต่อดทนเอาไว้ จากนั้น สามีของนางก็ได้รับการยกย่องจากจักรพรรดิ และถูกเลื่อนตำแหน่งเรื่อยๆ เมื่อสามีของนางกำลังเพลิดเพลินอำนาจและสาวสวยนั้น นางกำลังรับใช้กับจักรพรรดิอย่าง้อยใจ แต่ไม่คาดคิดว่าความพยายามของนางได้แลกกับใบหย่าจากสามี ในวันแต่งงานของสามี นางถูกฆาตกรไล่ตามและตกลงไปในโคลน เมื่อนางหมดหวังนั้น จักรพรรดิก็มายืนอยู่ตรงหน้านาง "มาเป็นคนของข้าสิ และจะไม่มีใครกล้ารังแกเจ้าอีก!"
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...