คืนแรกของการแต่งงาน เธอลงมาเห็นเขามีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ทว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวของเธอเอง
คืนแรกของการแต่งงาน เธอลงมาเห็นเขามีอะไรกับผู้หญิงคนอื่น ทว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นน้องสาวของเธอเอง
กันยนาตื่นนอนมากลางดึกไร้เรี่ยวแรงและไร้เสื้อผ้าสวมใส่ หลังจากย่าเทียนไข ย่าของทิว่ากรผู้เป็นสามีของเธอและพ่อโกมินทร์พ่อของเธอได้ออกจากห้องไป หลังจากอวยพรส่งตัวเจ้าบ่าวเจ้าสาวเสร็จแล้ว ทิวากรก็กลายเป็นหมาป่าบ้า พูดจาหาเรื่องเธอ กันยนารู้ตัวดีว่าเธอเป็นเจ้าสาวที่เขาไม่ปรารถนาที่จะแต่งงานด้วย คนที่เขาอยากจะแต่งงานด้วยก็คือน้องสาวของเธอ ทว่าย่าเทียนไขต้องการเธอมาเป็นเจ้าสาวของเขา
เธอเองก็หลีกเลี่ยงที่จะแต่งงานกับเขาไม่ได้ทำได้เพียงยินยอมแต่งงานกับเขา ทั้งที่รู้ตัวดีว่าเขาไม่ได้รัก แต่เธอก็ต้องการตอบแทนบุญคุณของพ่อ จึงยอมเข้าพิธีวิวาห์ แม้ว่าสายตาของเจ้าบ่าวจะเกลียดชังเธอก็ตาม
หลายปีที่ผ่านมา สวนส้มของพ่อโกมินทร์มีปัญหา แถมหลายต้นยังโดนเพลี้ยเข้าอย่างหนัก มีต้นตายก็หลายต้น ส้มไม่ออกตามที่ควรจะออกก็เยอะ ทำให้สภาพการเงินของสวนส้มของพ่อโกมินทร์ย่ำแย่ จึงต้องไปหยิบยืมเงินจากคุณย่าเทียนไข หลายปีเข้าหนี้ก้อนนี้จึงเพิ่มพูนขึ้นเรื่อย ๆ จนพ่อโกมินทร์ไม่มีปัญญาที่จะจ่าย ไหนจะหนี้ในธนาคารอีกก้อนโต ที่โกมินทร์เอาโฉนดที่ดินเข้าไปไว้ จะมาขอหยิบยืมจากย่าเทียนไขอีก ทว่าย่าเทียนไขก็ยื่นข้อเสนอให้เอากันยนามาแต่งงานกับหลานชายของท่าน หนี้ที่ติดไว้ก็จะยกให้ แถมยังมีค่าสินสอดที่โกมินทร์สามารถเอาไปใช้หนี้ธนาคารได้อย่างสบายแถมยังได้ที่ดินอีกสิบไร่เป็นสินสอด โกมินทร์รับเงินค่าสินสอดมาบางส่วนแล้ว ทำให้เธอยิ่งปฏิเสธงานแต่งงานครั้งนี้ไม่ได้
ส่วนเขาเองก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อคุณย่าเทียนไขสั่งให้เขาแต่งงานกับกันยนา ถึงเขาไม่อยากจะแต่งงานแต่ก็ถูกย่าเทียนไขขู่ตัดย่าตัดหลาน เขาจึงไม่อาจปฏิเสธได้ ทำได้เพียงยอมเข้าพิธีวิวาห์กับผู้หญิงหลายใจ แต่หลังจากที่เขายอมแต่งงาน ‘หลังแต่งงานแล้วย่าเทียนไขก็ห้ามเข้ามายุ่ง’ ชายหนุ่มได้แต่ยื่นคำขาดกับย่าของตนไปแบบนั้น
เขาเคยเจ็บปวดเพราะเธอมากขนาดไหน เขาก็จะทำให้เธอเจ็บปวดยิ่งกว่าเขาอีก เอาให้เจ็บร้อยเท่าพันเท่า ยิ่งเธอร้องไห้เสียน้ำตาได้มากเท่าไรก็ยิ่งดี คืนเข้าหอเขาก็เลยจัดรสสวาทที่แสนดุดันมอบให้เธอ ให้เธอได้รู้ซึ้งรสของความเจ็บปวดที่เขาเคยได้รับ ท่าทางอันใสซื่อของกันยนาทำให้เขาหมั่นไส้ ทำราวกับว่าไม่เคยเรื่องอย่างว่ามาก่อน ทั้งที่ตนเองหนีตามผู้ชายไป แต่ทว่าพอเขาสวมใส่เข้าไปสุดแรง ถึงได้รู้ว่ากันยนายังบริสุทธิ์อยู่ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ได้ปรานีกับเธอ ได้แต่มอบรสสวาทที่แสนรุนแรงไปให้ จนทั้งเนื้อทั้งตัวมีแต่รอยรักที่เขาฝากเอาไว้ให้ มีแต่รอยช่ำเต็มเนื้อเต็มตัว รู้ทั้งรู้ว่านี้เป็นครั้งแรกของเธอ แต่เขาก็ยังคงมอบรสสวาทที่ไม่น่าจดจำให้เธอได้จำไม่มีวันลืม
เธอมองบนเตียงข้างกายของเธอก็ไร้คนที่ทำร้ายจิตใจเธอเมื่อหัวค่ำแล้ว เมื่อเขาไม่อยู่ เธอจึงค่อย ๆ ลุกขึ้นจากเตียงอย่างยากลำบาก สีหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเจ็บปวดเพราะตามเนื้อตัวมีแต่รอยที่เขาได้สร้างขึ้นมา รอยบนตัวว่าเจ็บแล้วทว่าหัวใจของเธอเจ็บยิ่งกว่า เมื่อต้องแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รัก แถมในหัวใจของเขายังมีแต่น้องสาวของเธอ
กันยนาฝืนตัวเข้ามาอาบน้ำให้หายเหนียวตัว แม้ว่าจะเจ็บแสบตามตัวไปจนถึงกึ่งกลางใจก็ตาม เธอรีบอาบน้ำแต่งตัวอย่างเร็ว ทว่าพออาบน้ำเสร็จก็รู้สึกคอแห้ง หญิงสาวเลยลงไปดื่มน้ำข้างล่าง
หญิงสาวค่อย ๆ เดินลงไป ทว่าระหว่างทางเดินที่เธอก้าวบันไดลงไปก็ได้ยินเสียงไม่พึงประสงค์อยู่ตลอดเวลา ทว่าเธอก็ไม่มั่นใจว่ามันเป็นเสียงอะไร แต่ทุกก้าวที่เดินลงบันไดหัวใจของเธอเต้นแรงอย่างมากราวกับว่ามันจะระบิดออกมา เสียงอันไม่พึงประสงค์เริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ หัวใจของเธอมันก็เต้นแรงและชัดเจนขึ้นเรื่อย ๆ มือไม้เนื้อตัวของเธอสั่นเทาไปหมด
แทนที่ขาของเธอจะก้าวไปทางครัวเพื่อไปดื่มน้ำ ทว่าขาของเธอมันก็ก้าวไปตามเสียงร้องครวญครางของผู้หญิงและผู้ชายที่ดังเล็ดลอดออกมาจากห้อง ๆ หนึ่ง เธอค่อย ๆ ก้าวเดินออกไปด้วยหัวใจที่ยังเต้นแรงเหมือนเดิม จนไปหยุดที่หน้าห้องนั่งเล่น เสียงของผู้หญิงผู้ชายดังชัดเจนยิ่งกว่าเดิมเพราะประตูตรงหน้าไม่ได้ปิดสนิท
“อื้อ พี่ทิวเบาหน่อยสิคะ อ๊าส์ วันนี้แรงดีอะไรขนาดนี้” เสียงของผู้หญิงดังเล็ดลอดออกมาอย่างมีความสุข แม้ว่าหล่อนจะบอกให้ใครอีกคนหนึ่งเบาก็ตาม ทว่าเสียงนี้เป็นเสียงที่เธอคุ้นเคยเป็นอย่างมากทำให้หัวใจของเธอเต้นแรงกระหนำยิ่งกว่าเก่า
เสียงดังกระทบเนื้อดังไม่หยุดหย่อน และเสียงของผู้ชายที่ครางกระเส่าเบา ๆ ก็ดังเล็ดลอดออกมา มันก็ดูคุ้นเคยไม่ต่างอะไรจากเสียงของผู้หญิงเลย มันคลับคล้ายคลับคลากับเสียงที่เธอพึ่งจะผ่านศึกรสสวาทที่ไม่น่าจดจำมาตอนหัวค่ำ ทั้งสองเสียงนี้ทำให้หัวใจของเธอเต้นแรง
ในความคิดของเธอก็ตีกันไปหมด ขอให้คนที่อยู่ในห้องไม่ใช่คนที่เธอคิด ขอให้เธอเข้าใจไปผิด ทว่าอีกเสียงหนึ่งในความคิดก็ยืนยันว่าทั้งสองเสียงนี้เป็นเสียงของคนที่เธอรักทั้งคู่
ทั้งเนื้อทั้งตัวของเธอเริ่มสั่นเทายิ่งกว่าเดิมมาก ใจคอของเธอไม่ดีเลย ข้างนอกฝนก็เริ่มตกโปรยปรายลงมากะทันหัน จนตกกระหน่ำห่าใหญ่ลงมาราวกับเบื้องบนกำลังร้องไห้เพื่อเธอ ที่กำลังจะต้องเสียน้ำตาอีกครั้ง หลังจากที่เธอเองก็เสียน้ำตาให้คนอย่างเขามาหลายครั้งแล้ว
เธอไม่อยากที่จะก้าวออกเข้าไปดูเลย อยากที่จะปิดหูปิตาเสียด้วยซ้ำไป ทว่าสองขาของเธอมันดันก้าวออกไปพร้อมกับมือของเธอที่ดันประตูห้องออกให้กว้างขึ้น ภาพตรงหน้าที่เธอได้เห็นทำเอาหญิงสาวร้องกรีดร้องออกมาอย่างเสียงดัง แข่งกับเสียงฟ้าร้องที่ร้องดังขึ้นมาพอดี
เขายอมแต่งงานกับเธอเพราะเงื่อนไขบางอย่าง ส่วนเธอแต่งงานกับเขาเพราะความรัก
หลินเจียอีหญิงสาวในศตวรรษที่21ตกตายด้วยโรคระบาด วิญญาณของเธอได้ทะลุมิติมาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ14 ที่มีชื่อเดียวกับเธอซึ่งสิ้นใจตายระหว่างเดินทางกลับบ้านเดิมของมารด ********* หลินเจียอีลืมตาตื่นขึ้นมาในสภาพบ้านที่ไม่คุ้นชิน เธอจำได้ว่าก่อนหน้านี้ได้เข้ารักษาตัวจากอาการติดเชื้อโรคระบาดที่โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง เหตุใดถึงมาโผล่ในบ้านทรงโบราณ รอบกายเธอเต็มไปด้วยผู้คนแต่งตัวล้าสมัย ต่อมาเธอค้นพบว่าตนเองได้ทะลุมิติเข้ามาอยู่ในร่างของเด็กสาวอายุ 14 ซึ่งมีชื่อเดียวกันกับเธอ แต่ชะตากรรมของเด็กสาวผู้นี้ช่างน่าสงสารนัก บิดาเพิ่งลาโลก แม่โดนฮุบสมบัติแล้วถูกขับไล่ออกจากตระกูล ต้องระหกระเหินพาเจ้าของร่างที่ถูกทุบตีจนสิ้นใจระหว่างทางกลับมาบ้านเดิมที่แสนยากจนข้นแค้น ****ไม่มีฉากอีโรติก เริ่มล็อกเหรียญตอนที่ 25 ก่อนเข้าไปอ่านเนื้อหานิยายอ่านคำเตือนก่อนนะคะ (สำคัญมาก) 1. กรุณาแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพให้เกียรตินักเขียนและนักอ่านท่านอื่น หากแสดงความคิดเห็นด้วยถ้อยคำหยาบคายไม่เกี่ยวข้องกับเนื้อหาในนิยายหรือมุ่งประเด็นด่าทอนักเขียนเพื่อระบายอารมณ์ ความคิดเห็นจะถูกลบออก!! 2. นิยายเรื่องนี้เกิดขึ้นจากจินตนาการของนักเขียน บุคคลและสถานที่ที่เกิดขึ้นไม่มีอยู่จริงในโลก เนื้อหาในนิยายมีทั้งสมเหตุผลและไม่สมเหตุสมผล บางตอนอาจมีฉากที่รุนแรง (ต่อสู้) โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน 3. ตัวละครในนิยายมีทั้งดีและเลวแต่กต่างกันไป โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ห้ามคัดลอกดัดแปลงแก้ไขนิยายเรื่องนี้ทุกกรณี หน่วยเงินตรา 1000 อีแปะ 1 ตำลึงเงิน หน่วยวัดตวงน้ำหนัก 1 ชั่ง 500 กรัม หน่วยเวลา 1 จิบน้ำชา ระยะเวลาที่สั้นมาก ๆ 1 เค่อ 15 นาที 1 ก้านธูป 30 นาที 1 ชั่วยาม 2 ชั่วโมง 12 ชั่วยาม 24 ชั่วโมง ยามจื่อ 23.00-24.59 ยามโฉ่ว 01.00-02.59 ยามอิ๋น 03.00-04.59 ยามเหม่า 05.00-06.59 ยามเฉิน 07.00-08.59 ยามซื่อ 09.00-10.59 ยามอู่ 11.00-12.59 ยามเว่ย 13.00-14.59 ยามเชิน 15.00.16.59 ยาวโหย่ว 17.00-18.59 ยามชวี 19.00-20.59 ยามห้าย 21.00-22.59
เธอถูกบังคับแต่งเข้าตระกูลเสิ่น ทุกคนต่างก็คาดหวังว่าเย่ชิงซีจะสามารถให้กำหนดลูกของคุณชายเสิ่น เสิ่นเซียวเหยาได้ ซึ่งขณะนี้กำลังอยู่ในอาการหมดสติ เดิมที่เธอคิดว่าเธอคงจะต้องอยู่เป็นหม้ายไปแบบนี้ตลอดชีวิตนี้แล้ว แต่ไม่คิดว่าสามีเจ้าชายนิทราของเธอกลับฟื้นขึ้นมาได้! ชายหนุ่มลืมตาขึ้น จ้องมองไปยังเธอด้วยสายตาที่เย็นชา "คุณเป็นใคร?" "ฉันเป็นภรรยาของคุณ..." เสิ่นเซียวเหยามีสีหน้างุนงง "ทำไมผมถึงจำไม่ได้ว่าผมมีภรรยาแล้ว ผมไม่ยอมรับการแต่งงานนี้ พรุ่งนี้ผมจะให้ทนายมาจัดการเรื่องหย่า" ถ้าไม่ใช่เพราะคนในตระกูลเสิ่นเข้ามาหยุดเขาไว้ เธอคงจะกลายเป็นภรรยามหาเศรษฐีที่โดนทิ้งในวันที่สองหลังจากการแต่งงานไปแล้ว ต่อมาเธอตั้งครรภ์และวางแผนว่าจะออกไปจากตระกูลเสิ่นอย่างเงียบๆ แต่ชายหนุ่มกลับไม่ยอมปล่อยเธอไป เย่ชิงซียืนยัน"เสิ่นเซียวเหยา คุณรังเกียจฉันมากนักไม่ใช่เหรอ ฉันต้องการหย่า!" เขาลดท่าทีที่เย่อหยิ่งมาโดยตลอดลงและเข้าไปกอดเธอไว้ในอ้อมแขน "ในเมื่อคุณแต่งงานกับผมแล้ว คุณก็เป็นคนของผม คิดจะหย่างั้นเหรอไม่มีทางน่ะ!"
ชูจี้ถูกเก็บไปอุปการะตั้งแต่ยังเด็ก ซึ่งถือเป็นความฝันของเด็กกำพร้าทั่วไปอย่างชูจี้ แต่ชีวิตหลังจากนั้นมันไม่ได้มีความสุขดั่งที่ชูจี้คิดฝันไว้เลย เธอต้องอดทนถูกเย้ยหยันและการทำทารุณจากแม่บุญธรรมของเธอ แต่ก็ยังโชคดีที่เธอได้รับความเมตตาจากคนใช้สูงวัยคนหนึ่งในบ้านหลังนั้น ชึ่งเป็นคนคอยดูแลและเอาใส่เธอเหมือนแม่แท้ ๆ ของเธอ จนกระทั่งคนใช้จากไปด้วยอาการป่วย ชูจี้ก็ถูกบังคับให้แต่งกับผู้ชายที่ไม่เอาการเอางานแทนลูกสาวแท้ ๆ ของพ่อแม่บุญธรรมของเธอเพื่อชดใช้ค่ารักษาพยาบาลของคนใช้ เรื่องราวจะเป็นเช่นเดียวกับซินเดอเรลล่าหรือไม่? อย่างไรก็ตาม ชายที่เธอจะแต่งงานด้วยนั้นไม่เหมือนเจ้าชายเลยสักนิดนอกจากรูปร่างหน้าตาของเขาที่สามารถเทียบเท่ากับเจ้าชายได้เท่านั้นเอง ลู่เหยี่ยนเป็นลูกชายนอกสมรสของครอบเศรษฐีครอบครัวหนึ่ง เขาใช้ชีวิตไปวันๆ (พอลอดไปด้วยค่ะ)มาโดยตลอด ที่เขาตกลงแต่งกับชูจี้ก็เพราะอยากจะทำให้ความปรารถนาสุดท้ายของแม่ของเขาสมหวังเท่านั้น แต่ในคืนวันแต่งงาน เขากลับพบว่าเจ้าสาวคนนี้มีพฤติกรรมที่ผิดกับที่เคยได้ยินได้ฟังมา โชคชะตาจะบันดาลให้พวกเขาเป็นอย่างไร และลู่เหยี่ยนจะเป็นดั่งที่เราคิดหรือไม่ สิ่งที่น่าประหลาดใจคือลู่เหยี่ยนมีหลายอย่างที่คล้ายๆ กับมหาเศรษฐีที่ใหญ่ที่สุดในเมืองนี้อย่างพิลึก สุดท้ายแล้ว ลู่เหยี่ยนจะสามารถรู้ได้หรือไม่ว่าชูจี้ คือเจ้าสาวจำเป็นที่ต้องได้แต่งงานแทนพี่สาวของเธอ การแต่งงานของพวกเขาจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวสุดโรแมนติกหรือวิบากกรรมของชีวิต โปรด ติดตามและค้นหาชีวิตและเรื่องราวของทั้งสองคนด้วยกันเถอะ
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
นางเคยมอบความรัก ความภักดี ให้เขาด้วยความจริงใจ แต่เขากลับตอบแทนนางด้วยการทรยศ หักหลัง สกุลของนางต้องล่มสลาย ยามที่สวรรค์มอบโอกาสให้นางได้หวนคืนชะตา นางจึงตั้งมั่นไม่ขอหวนกลับไปยุ่งเกี่ยวพัวพันกับเขาอีก เพียงแต่นางพยายามหลีกหนี คนหน้าหนากลับพยายามไล่ตาม ใช้ความเจ้าเล่ห์ทั้งหลอกล่อบีบคั้นจนนางไร้หนทางหลีกหนี ในเมื่อมิอาจหลีกหนีเช่นนั้นครั้งนี้นางก็จะทำให้เขาได้รู้ว่า สตรีสกุลหลิวจะไม่ยอมโง่เขลาเป็นครั้งที่สอง "กู่เหว่ยหยวน ตลอดชีวิตของข้า สิ่งที่ข้าเสียใจที่สุด คือมอบใจให้บุรุษชั่วช้าเช่นเจ้า หากสวรรค์มีจริง ไม่ว่าจะกี่ภพชาติอย่าได้พบกันอีกเลย"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด