โปรย แม่เลี้ยงบำเรอรัก เมื่อน้าสาวโทร. มาแจ้งข่าวว่าบิดาจะแต่งงานกับใหม่กับสาวน้อยวัยใส ซึ่งก็คือลูกชายเพื่อนของท่าน และยังเคยเกือบจะเป็นเจ้าสาวของเขา กันตพลเลยต้องรีบวิ่งแจ้นมาขัดขวาง ขัดขวางไปขัดขวางมา ไหงได้ว่าที่แม่เลี้ยงมาเป็นเมียเสียได้! ตัวอย่างบางช่วงบางตอน "อุ๊ย!" พราวเพชรอุทานออกมาเมื่อเห็นกันตภพ เธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี เพราะเติบโตมาด้วยกันในหมู่บ้านแห่งนี้ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อในเมืองหลายปี "ตกใจอะไร" "สวัสดีค่ะพี่กันต์" เธอได้สติก็รีบยกมือไหว้ เห็นสีหน้าบึ้งตึงของเขาก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก เธอไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรเธอ แต่จะถามก็ไม่กล้า เลยขอตัวเลี่ยงเข้าไปในครัวเพื่อเอาของไปเก็บ "ขอตัวก่อนนะคะ" "จะรีบไปไหนล่ะ" "ว้าย!" เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากเต็มแรง ทำให้ข้าวของในมือหล่นเกลื้อนพื้น "เจ็บนะคะพี่กันต์ ปล่อย!" เธอขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเจ็บ "จู่ ๆ คิดยังไงถึงเอาผู้ชายคราวพ่อเป็นผัว" "พี่กันต์!" เธอตกใจที่เขาถามเธอแบบนี้ "ตกใจเหรอที่ฉันรู้เรื่องนี้ เมื่อก่อนพ่อก็มักยัดเยียดเธอให้ฉัน แต่ฉันไม่เอา หัวสูงคิดจะหันไปจับพ่อฉันแทน" "มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ" เธอพยายามอธิบาย "ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหน" เขากระชากเธอเข้ามาหา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน "ปล่อยนะคะ พี่กันต์ไม่เข้าใจหรอกค่ะ" "ไม่เข้าใจอะไรเหรอ ไม่เข้าใจความรักของเธอกับพ่ออย่างนั้นเหรอ ฉันต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว เพราะสาวรุ่นแบบเธอกับคนแก่รุ่นพ่อฉัน ไม่มีทางรักกันได้ เธอหวังแค่เงินใช่ไหม" "อย่ามาดูถูกกันนะคะพี่กันต์" เธอสะบัดตัวหนี แต่เขาก็ไม่ยอมปล่อย กดเธอไปกับผนัง ท่าทีเอาเรื่อง "เลิกกับพ่อของฉันซะ ถ้าเธอยังดื้อ อย่าหาว่าไม่เตือน แล้วก็ไสหัวออกไปจากบ้านหลังนี้ด้วย" "พี่กันต์ไปคุยกับคุณลุงเองเถอะค่ะ คุณลุงจะให้คำตอบพี่กันต์เอง แล้วก็ปล่อยพราวได้แล้ว" "คิดว่าพ่อถือหางเลยพูดจาอวดดีกับฉันแบบนี้ใช่ไหม" "ปล่อยค่ะ" "ไม่ปล่อย เธอจะทำไม" เขายักคิ้วอย่างกวนอารมณ์ "ไม่ปล่อยใช่ไหม ได้!" เธอก้มลงกัดแขนเขาเต็มแรง ตอนนี้ต้องเอาตัวรอดเอาไว้ก่อน
ซีรีส์แม่เลี้ยงบำเรอรัก
เล่ม 1 แม่เลี้ยงบำเรอรัก
กันตพลกำโทรศัพท์แน่นเมื่อได้ยินแม่บ้านสูงวัยรายงานมาทางสายว่าบิดากำลังจะรับสาวน้อยที่ชื่อพราวเพชรเป็นเมีย
เขารู้จักพราวเพชรดี หล่อนเป็นหญิงสาวที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านเดียวกัน เห็นกันมาแต่เล็ก ก่อนที่เขาจะมาเรียนต่อและทำงานอยู่ในกรุงเทพฯ
กษมาบิดาของเขาเป็นเศรษฐีร่ำรวยอยู่ในต่างจังหวัด มารดาเสียชีวิตนานแล้ว ท่านยังไม่แต่งงานใหม่ แต่ไม่คิดว่าจะได้รับข่าวว่าท่านจะมีเมียใหม่เป็นหญิงสาวรุ่นราวคราวลูกเช่นนี้
ฟังแล้วทำให้รู้สึกหงุดหงิดยิ่งนัก หงุดหงิดทั้งบิดาที่ไม่เจียมสังขาร หงุดหงิดทั้งผู้หญิงหิวเงินคนนั้น
“ผมจะกลับไปจัดการเรื่องราวทุกอย่างเองครับ พ่อก็อายุมากแล้วยังจะหมกมุ่นกับเรื่องนั้นอยู่อีก แทนที่จะเข้าวัดเข้าวา” บิดาของเขาอายุหกสิบเศษแล้ว ส่วนเมียใหม่อายุแค่ยี่สิบ มันใช่ซะที่ไหน
แล้วพราวเพชรก็ไม่ใช่ใคร เป็นหญิงสาวที่บิดาเขาเคยพูดขำๆ ว่าอยากให้แต่งงานกับเขา แต่ไฉนเลยบิดาถึงเอาทำเมียเสียเอง
เขาไม่ได้จะแย่งผู้หญิงกับบิดา เพราะไม่คิดจะเอายายเด็กกะโปโลนั่นมาทำเมียอยู่แล้ว แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะให้บิดาเอามาทำเมียนี่นา
“น้าก็ไม่รู้จะพูดยังไงน่ะจ้ะ พ่อของเราน่ะเขารักเขาหลงมาก รู้ทั้งรู้ว่านั่นลูกของเพื่อน ก็ยังจะรับมาเป็นเมีย”
“แล้วพราวเพชรยอมเหรอครับ” กันต์พลเอ่ยถามด้วยความสงสัย
“ก็คงยอมมั้งล่ะจ้ะ เพราะย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านแล้วแหละค่ะ” สร้อยทองพูดแล้วถอนใจมาตามสาย
กันตพลร้อนใจยิ่งนัก เขารีบเดินทางกลับบ้านที่ต่างจังหวัดในทันที
เนื่องจากเรียนจบก็ทำงานอยู่ในเมืองใหญ่หลายปี เขาเริ่มเบื่อหน่ายกับงานที่นี่ บิดาเดินทางมาเยี่ยมทีไร ก็มักชวนให้เขากลับไปช่วยกิจการที่บ้านอยู่ร่ำไป
บ้านของเขามีทั้งบ้านและอาคารให้เช่า โรงเลื่อย โรงสี และเรือกสวนไร่นาเป็นจำนวนมาก ที่เขาต้องช่วยบิดาดูแล ควบคุมคนงานและลูกน้อง ดังนั้นการลาออกจากงานกลับไปอยู่ต่างจังหวัด จึงไม่ได้มีผลกระทบกับรายได้ของเขานัก เพราะไม่ได้ทำให้เขากลายเป็นคนตกงานไม่มีกิน เนื่องจากที่บ้านก็มีพร้อมทุกอย่าง แต่ที่เขาทำงานที่นี่เพราะต้องการหาประสบการณ์ชีวิตเท่านั้น
กันตพลเดินทางกลับมาถึงบ้านในตอนค่ำของอีกวัน เขาขับรถมาแบบไม่พักเพราะร้อนใจ แต่มาถึงบ้านสาวใช้ก็รายงานว่า บิดาไม่อยู่บ้าน ไปทำธุระที่จังหวัด ส่วนสร้อยทองก็ไปงานศพญาติอีกตำบลหนึ่ง ทำให้ในบ้านไม่มีใคร
“มีแต่คุณพราวเพชรค่ะ” สาวใช้รายงาน
“แล้วเขาไม่ไหน ไม่อยู่เหรอ เห็นบ้านเงียบ”
“เห็นปั่นจักรยานออกไปตลาดน่ะค่ะ”
“อ้อ...” เขาครางออกมาเหมือนรับรู้
“คุณกันต์ต้องการอะไรไหมคะ” สาวใช้เอ่ยถามเจ้านายหนุ่ม
“ไม่ต้องการอะไร ไปพักเถอะ”
“แล้วอาหารล่ะคะ คุณกันต์กินอะไรมาหรือยัง ดิฉันจะได้ทำให้ค่ะ”
“ขออะไรง่ายๆ ก็แล้วกัน” เขาขับรถมาไกลยังไม่มีอะไรตกถึงท้อง ก็รู้สึกหิวพอสมควร แต่ใจร้อนดั่งไฟเลยขับรถแบบไม่พักเลย
“ค่ะ” สาวใช้รับคำ เตรียมกับข้าวง่ายๆ ที่พอทำได้ให้เจ้านายหนุ่ม เพราะแม่ครัวใหญ่อย่างสร้อยทองไม่อยู่ ก่อนจะกลับบ้านพักของตัวเองไป
กันตพลเดินเข้าห้องนอนของตัวเอง อาบน้ำอาบท่าเสร็จก็ออกมารับประทานอาหารที่สาวใช้จัดเตรียมเอาไว้ให้
ชายหนุ่มชะงักเมื่อเดินออกมาจากห้องก็เจอเข้ากับสาวน้อยที่ปั่นจักรยานเข้ามาที่บ้าน พร้อมด้วยหิ้วข้าวของเข้ามามากมาย
“อุ๊ย!” พราวเพชรอุทานออกมาเมื่อเห็นกันตพล เธอรู้จักเขาเป็นอย่างดี เพราะเติบโตมาด้วยกันในหมู่บ้านแห่งนี้ ก่อนที่เขาจะไปเรียนต่อในเมืองหลายปี
“ตกใจอะไร”
“สวัสดีค่ะพี่กันต์” เธอได้สติก็รีบยกมือไหว้ เห็นสีหน้าบึ้งตึงของเขาก็ทำให้เธอทำตัวไม่ถูก
เธอไม่รู้ว่าเขาโกรธอะไรเธอ แต่จะถามก็ไม่กล้า เลยขอตัวเลี่ยงเข้าไปในครัวเพื่อเอาของไปเก็บ
“ขอตัวก่อนนะคะ”
“จะรีบไปไหนล่ะ”
“ว้าย!” เธอร้องเสียงหลงเมื่อเขากระชากเต็มแรง ทำให้ข้าวของในมือหล่นเกลื้อนพื้น
“เจ็บนะคะพี่กันต์ ปล่อย!” เธอขมวดคิ้วเข้าหากันด้วยความเจ็บ
“จู่ ๆ คิดยังไงถึงเอาผู้ชายคราวพ่อเป็นผัว”
“พี่กันต์!” เธอตกใจที่เขาถามเธอแบบนี้
จะบอกว่าเรื่องราวไม่ใช่เป็นอย่างที่เขาคิดก็ไม่ได้ มารดาเลี้ยงของเธอจะขายเธอให้เจ้าของบ่อนที่นางไปติดหนี้อยู่ กษมาไปช่วยไถ่ตัวเธอคืนมา พร้อมทั้งใช้หนี้ให้ รับเธอมาเป็นเมียในนาม เพื่อไม่ให้รุ้งกานดามายุ่งวุ่นวายกับเธออีก
กษมาสั่งไม่ให้เธอปริปากบอกเรื่องความสัมพันธ์นี้กับใคร จนกว่ามารดาเลี้ยงจะเลิกมายุ่งวุ่นวายกับเธออย่างจริงจัง เธอสัญญากับท่านแล้ว จึงจะบอกใครไม่ได้ว่าทุกอย่างเป็นการแต่งงานในนาม
“ตกใจเหรอที่ฉันรู้เรื่องนี้ เมื่อก่อนพ่อก็มักยัดเยียดเธอให้ฉัน แต่ฉันไม่เอา หัวสูงคิดจะหันไปจับพ่อฉันแทน”
“มันไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ” เธอพยายามอธิบาย
“ไม่ใช่อย่างนั้นแล้วมันอย่างไหน” เขากระชากเธอเข้ามาหา ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงดุดัน
“ปล่อยนะคะ พี่กันต์ไม่เข้าใจหรอกค่ะ”
“ไม่เข้าใจอะไรเหรอ ไม่เข้าใจความรักของเธอกับพ่ออย่างนั้นเหรอ ฉันต้องไม่เข้าใจอยู่แล้ว เพราะสาวรุ่นแบบเธอกับคนแก่รุ่นพ่อฉัน ไม่มีทางรักกันได้ เธอหวังแค่เงินใช่ไหม”
เธอแอบชอบเขาเพราะเขาคือพระเอกขี่ม้าขาวมาช่วยเธอเอาไว้ เธอจึงสารภาพรักกับเขาเมื่อเรียนจบและได้เข้าทำงานในบริษัทของเขา แต่เขากลับให้เธอเขียนใบลาออก เธอจึงหนีหายไปจากชีวิตของเขา ได้เจอกันอีกครั้งความจริงก็ถูกเปิดเผย!
เขาเป็นคุณอาของเพื่อน เย็นชา หน้านิ่ง แถมยังดุอีกด้วย ในค่ำคืนหนึ่งที่โดนเพื่อนชายวางยา เขากลับช่วยเธอเอาไว้ แล้วกลายเป็นคุณอาหนุ่มคลั่งรักที่ทำเอาเธอกลายเป็นนางฟ้าตัวน้อย ๆ ในอ้อมแขนแข็งแกร่งอบอุ่นอ่อนโยนของเขา
เธอพลาดท่าเสียทีเขาในค่ำคืนหนึ่ง เขาออกตามหาเธอจนแทบพลิกแผ่นดิน จู่ ๆ ก็มีหญิงสาวคนหนึ่งอุ้มลูกน้อยมาบอกเขาว่า เขาคือพ่อของลูก แล้วจากไป เขาได้เจอผู้หญิงอีกคน กลับตกหลุมรักเธอในทันที และความลับมากมายที่ถูกเก็บซ่อนก็เปิดเผยออกมาให้เขาได้รับรู้
เธอต้องหมั้นหมายกับหลานชายของเขา แต่เพราะประสบอุบัติเหตุทำให้เกิดผลข้างเคียงกลายเป็นผู้หญิงอ้วนสุดแสนอัปลักษณ์ หลานชายของเขาจึงขอถอนหมั้น แต่เธอไม่คิดว่าเขาผู้มีศักดิ์เป็นอาจะเป็นคนหมั้นหมายกับเธอแทน คุณอาหนุ่ม เพื่อนรุ่นน้องของบิดามารดาที่เธอแอบชอบมานานหลายปีแล้ว ในที่สุดจะได้เป็นสามีของเธอจริงๆ
พิมพ์ลภัสโดนมารดาเลี้ยงกับน้องสาวใจร้ายโยนออกจากบ้านท่ามกลางสายฝน และโพทะนาไปว่าเธอหนีตามผู้ชายไป เพื่อทำลายชื่อเสียงของเธอ กลับมาอีกครั้ง พิมพ์ลภัสจึงเปลี่ยนจากบทนางเอกกลายเป็นนางร้ายเอาคืนคนที่ทำเอาไว้กับเธออย่างสาสม!
หวังจื่อหลินอ่านนิยายจบด้วยความโมโหที่นางเอกในนิยายโดนทำร้ายจนตาย เธอเดินข้ามถนนไม่ทันระวังจึงโดนรถชน หลิวเหวินจงเพื่อนชายคนสนิทที่แอบรักเธอจึงเข้ามาช่วยเอาไว้ แต่ทั้งสองก็โดนรถชนอยู่ดี สองหนุ่มสาวกลายเป็นเจ้าชายและเจ้าหญิงนิทรานอนหลับไม่ฟื้น แต่ขณะเดียวกันก็ทะลุมิติเข้าไปอยู่ในนิยายเล่มที่ตัวเองอ่าน และเข้าไปแก้ไขสถานการณ์เลวร้ายที่เกิดขึ้นให้แปรเปลี่ยนไปในทิศทางที่ดีขึ้น
ในวันแต่งงาน เจ้าบ่าวของเฉียวซิงเฉินหนีไปกับผู้หญิงอีกคน เธอโกรธมาก จึงสุ่มหาชายคนหนึ่งมาแต่งงานด้วยทันที "ตราบใดที่คุณกล้าแต่งงานกับฉัน ฉันก็ยอมเป็นเมียคุณ" หลังจากแต่งงาน เธอได้ค้นพบว่าสามีของเธอคือลูกชายคนโตของตระกูลลู่ที่ขึ้นชื่อว่าไร้ประโยชน์ ชื่อลู่ถิงเซียว ทุกคนเยาะเย้ยว่า "เธอยนี่ช่วยไม่ได้จริงๆ" และผู้ชายที่ทรยศเธอก็มาเกลี้ยกล่อมว่า "ไม่เห็นต้องทำร้ายตัวเองเพราะฉันหรอก สักวันเธอต้องเสียใจแน่ๆ" เฉียวซิงเฉินหัวเราะเยาะและโต้ตอบว่า "ไปให้พ้น ฉันกับสามีรักกันมาก" ทุกคนต่าก็คิดว่าเธอเป็นบ้า ไปแล้ว อย่างไรก็ตาม เมื่อตัวตนที่แท้จริงของลู่ถิงเซียวถูกเปิดเผย ที่แท้เขาเป็นคนรวยอันดับต้นๆในโลก ในการถ่ายทอดสดทั่วโลก ชายคนนี้คุกเข่าข้างเดียว ถือแหวนเพชรมูลค่าหลักพันล้าน และพูดช้าๆ ว่า "คุณภรรยา ชีวิตที่เหลือนี้ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะ"
หนานอันพริตตี้สาวสู้ชีวิตอายุยี่สิบปีแอบชอบผู้ชายคนหนึ่งอย่างหนักและอยากได้เขามาเป็นแฟนใจจะขาด แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่สนใจเธอ หญิงสาวได้ไปดูดวงแม่หมอคนนั้นจึงบอกให้เธอมาขอพรที่ศาลเจ้าเล็ก ๆ ในอำเภอแห่งหนึ่งที่ห่างไกลเพื่อให้เธอสมหวังและต้องไปในวันที่ฟ้ามืดที่สุดของเดือนในอีกสองวันข้างหน้าถึงจะเห็นผล หนานอันเชื่อแม่หมอเพราะอยากได้ผัว เธอจึงไม่รอช้ารีบคว้ากระเป๋าเป้เดินทางมายังศาลเจ้าทันที เมื่อหนานอันเข้าไปภายในศาลเจ้าก็พบว่า มีสตรีสูงวัยคนหนึ่งอายุราวหกสิบกว่าปีกำลังกวาดศาลเจ้าอยู่ ...... "ได้ของสิ่งนี้ไปต้องสมหวังอย่างแน่นอน" คุณยายพูดพร้อมกับรอยยิ้ม น้ำเสียงนี้ฟังดูเยือกเย็นเป็นอย่างยิ่ง หนานอันยิ้มให้คุณยายจู่ ๆ ขนแขนของเธอก็ตั้งชันขึ้นมา เธอกำลังจะลุกขึ้นในตอนนั้นก็เกิดฟ้าผ่าเปรี้ยงลงมา หนานอันหวีดร้องด้วยความตกใจทว่าเมื่อหันไปมองคุณยายเธอไม่เห็นแม้แต่เงาแล้ว หนานอันประหลาดใจมากร้องเรียกคุณยายอยู่หลายคำ แต่ว่าในตอนนี้เธอก็ไม่มีเวลาให้คิดสิ่งใดแล้วเพราะเกิดสิ่งที่ไม่คาดคิดขึ้นเมื่อฟ้าผ่าลงมาที่ศาลเจ้าเข้าอย่างจังหนานอันที่อยู่ด้านในจึงถูกฟ้าผ่าไปด้วยและสติดับวูบลงไปทันใด ไม่รู้ว่านานเท่าใดที่หนานอันตกอยู่ในความมืดมิด และเมื่อเธอตื่นขึ้นมาทุกอย่างรอบกายของเธอก็ไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป...
"ทำไม นอนกับผมมันแย่ขนาดนั้นเลยหรอคุณถึงได้กลัวว่าผมจะทำอะไรคุณอีก ผมรุนแรงกับคุณหรือยังไง งั้นผมคงต้องรีบทำใหม่เพื่อแก้ตัว" "คุณหมอ!" เมรีญาหันไปจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างเอาเรื่อง พร้อมกับตำหนิเขาในใจที่กล้าพูดเรื่องแบบนั้นออกมาอย่างหน้าไม่อาย "ว่าไง ตอบมาสิว่าผมทำให้คุณไม่ประทับใจหรอถึงต้องตั้งเงื่อนไขบ้าๆ นี้ขึ้นมา" เวทัสถามด้วยค วามโมโห ถ้าเป็นสองข้อแรกเขาพอเข้าใจและรับได้ แต่สำหรับข้อสามต่อให้เขารับปากเธอตอนนี้ในอนาคตเขารู้ตัวดีว่าคนอย่างเขาต้องผิดสัญญาแน่นอน เขาไม่มีทางห้ามใจตัวเองไม่ให้ยุ่งกับเธอได้! "ทำไมคุณมันเข้าใจอะไรยากแบบนี้ ฉันบอกแล้วไงคะว่าฉันไม่อยากนึกถึงเรื่องพวกนั้นอีก" หญิงสาวพยายามอธิบายกับชายหนุ่มด้วยเหตุผล แม้จะรู้ดีว่าคนข้างๆ เริ่มไม่มีเหตุผลกับเธอแล้ว "ผมไม่สัญญา" เวทัสตอบกลับทันทีพร้อมกับสต๊าทรถออกจากโรงแรมด้วยความไม่พอใจ
คุณท่านเสียว คุณชายยอดเยี่ยมที่โด่งดังในเมือง B ได้แต่งงาน แต่มีข่าวลือว่าเจ้าสาวมีรูปร่างหน้าตาที่น่าเกลียดและมีฐานะต่ำต้อย สามปีมานี้ เขาปฏิบัติกับเธออย่างเย็นชาและทำเหมือนเป็นคนแปลกหน้า เจียงซิงซิงอดทนกับความเย็นชาอย่างเงียบ ๆ เธอยังคงรักเขาอย่างสุดหัวใจ เสียสละความนับถือตนเองและยอมละทิ้งตัวตนของเธอเอง จนกระทั่งวันหนึ่ง สุดที่รักของเขากลับประเทศ เขได้สารภาพว่าเขาแต่งงานกับเธอเพียงเพื่อช่วยชีวิตคนรักในใจของเขาเท่านั้น เจียงซิงซิงเสียใจและผิดหวังมาก เธอจึงเซ็นเอกสารหย่าและจากไปด้วยความเศร้าใจ สามปีต่อมา เจียงซิงซิงผู้สวยงามจนน่าทึ่งกลับมาอีกครั้ง ได้กลายมาเป็นศัลยแพทย์ที่ดีที่สุดและเป็นยอดฝีมือด้านเปียโน อดีตสามีรู้สึกเสียใจ และกอดเธอแน่นท่ามกลางสายฝน เสียงของเขาสั่นเครือ "ที่รัก คุณเป็นของผม..."
"ความรักทำให้คนตาบอด" เซิงเกอละทิ้งชีวิตที่สงบสุขเพื่อแต่งงานกับชายคนนั้น ยินยอมทำตัวเหมือนคนรับใช้ที่ไร้ตัวตนมาสามปีเต็ม แต่ในที่สุดเธอก็ตระหนักว่าความพยายามของเธอ มันไร้ประโยชน์สิ้นดี เพราะในใจของสามีตัวเองมีแต่รักแรกของเขา เซิงเกอรู้สึกผิดหวังอย่างมาก และขอหย่าอย่างเด็ดขาด "ถึงเวลาแล้ว ฉันไม่ปกปิดอีกแล้ว จะบอกความจริงให้" ทันใดนั้น โลกออนไลน์ก็ระเบิดขึ้นทันที มีข่าวลือว่าสาวรวยพันล้านคนหนึ่งหย่าร้างแล้ว ดังนั้น ซีอีโอนับไม่ถ้วนและชายหนุ่มรูปงามต่างรีบเข้าหาเธอเพื่อเอาชนะใจเธอ เฝิงอวี้เหนียนเห็นดังนั้นจึงทนไม่ไหวอีกต่อไปเลยจัดงานแถลงข่าวในวันถัดไป โดยขอร้องอย่างจริงจังว่า: ผมรักเซิงเกอ ขอร้องคุณภรรยากลับบ้านนะ