"ถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ พรุ่งนี้เธอตื่นมา เราสองคนจะเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้อง เธอจะหนีฉันไปไหนไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต"
"ถือว่าฉันเตือนเธอแล้วนะ พรุ่งนี้เธอตื่นมา เราสองคนจะเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้อง เธอจะหนีฉันไปไหนไม่ได้ถ้าฉันไม่อนุญาต"
"ทำตัวดีๆ ล่ะ ทำตัวให้สมกับเป็นเมียฉัน อย่าทำให้ฉันขายหน้าเด็ดขาด ถ้าเธอทำให้ฉันอับอายเมื่อไหร่ จัดจัดการเธอแน่" น้ำเสียงเรียบนิ่งที่เต็มไปด้วยความน่ากลัวถูกเอ่ยออกมาเพื่อพูดให้ผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างกายของตนที่ขึ้นชื่อว่าเมียแต่งได้รับรู้
"ค่ะ ลิเวียร์รู้สถานะตัวเองดีว่าที่มาอยู่จุดนี้เพราะเหตุผลอะไร" เสียงหวานเอ่ยออกไปอย่างเจียมตัว เธอชื่อโอลิเวียร์ หรือจะเรียกสั้นๆ ว่าลิเวียร์ก็ได้ จุดเริ่มต้นของเธอและเขานั้นไม่ได้สวยงามมากนัก ครอบครัวของเธอสั่งให้เธอแต่งงานเพื่อเป็นพันธมิตรกับตระกูลของเขาโดยไม่ถามความสมัครใจของเด็กทั้งสองเลยสักนิด อ๋อไม่สิ เขานั้นอายุมากกว่าเธอ มีแค่เธอที่ยังเป็นเด็กน้อยเพิ่งเรียนจบ กำลังอยากจะทำตามความฝัน แต่ทว่าความฝันนั้นต้องดับสลายเมื่อกลับบ้านมาบิดาบอกว่าต้องแต่งงานกับผู้ชายที่เธอไม่เคยรู้จักและไม่เคยเห็นหน้าเห็นตามาก่อน
ตัวเองก็เป็นแค่ผู้หญิงที่ไม่สามารถมีสิทธิ์ออกเสียงอะไรภายในตระกูลได้สักอย่าง จะเรียกว่าเป็นลูกชังก็ไม่ต่าง บิดาไม่ได้ใส่ใจมากเท่าที่ควรเพียงเพราะเธอเป็นผู้หญิง เธอไม่ใช่ผู้ชายจึงไม่มีสิทธิ์พูดอะไรในตระกูลนอกจากทำตาม บิดาและมารดาของเธอมีรูปรวมกันกับเธอ 3 คน เธอเป็นน้องเล็กคนสุดท้อง ส่วนพี่ชายทั้งสองนั้นกำลังสานต่อธุรกิจทุกอย่าง และทำหน้าที่ได้ดีจนได้รับคำชมสาวบิดาแทบไม่เว้นแต่ละวัน แต่ต่างจากเธอ แค่ทำอะไรพลาดเล็กๆน้อยๆ เธอก็ถูกต่อว่าแล้ว เพราะฉะนั้นเหตุผลนี้แหละเธอถึงขัดเรื่องแต่งงานไม่ได้
"ก็ดีที่รู้ตัว" เฟรเดอริกเอ่ยเสียงเรียบ วันนั้นเขาไม่น่าถูกชะตาและรู้สึกสงสารเธอเลย สุดท้ายแม่งก็ได้เอามาแต่งงานทำเมีย โคตรของโคตรซวยเลยชิบหาย เขาเบื่อการมีเมียที่สุดและเป็นสิ่งเดียวที่หวังในชีวิตว่าจะไม่มีเมียเป็นเด็ดขาด แต่สุดท้ายก็มีเมียจนได้
ตอนนั้นแค่ถูกชะตาเพราะเธอน่าสงสาร ดูเหมือนจะถูกบังคับมากกว่า แต่ก็ไม่ได้อยากเอามาเป็นเมีย หลายคนที่อ่านมาได้สักพักก็คงคิดว่าเขานี่แหละตัวร้าย แต่ก็ใช่ ตัวร้ายจริงๆ แหละมั้ง
สองหนุ่มสาวสามีภรรยาควงแขนกันเดินลงจากรถ rosaloy คันหรู ท่ามกลางความสนใจของนักข่าวและแซมแฟลชที่สาดส่อง เข้ามาถ่ายภาพเพื่อนำไปทำข่าวนิตยสารชื่อดังระดับประเทศ
จะไม่สนใจไม่แปลกหรอก เพราะคนข้างกายของเธอตอนนี้เป็นถึงนักธุรกิจระดับประเทศ เขาใหญ่ถึงระดับเอเชียเลยทีเดียว แถมยังหน้าตาก็จัดว่าหล่อแต่ยังไม่มีลูกเมีย แถมเขายังเป็นคนของสังคมที่จับตามอง ยิ่งรู้ว่ายังไม่แต่งงานมีเมียก็ยิ่งถูกเป็นที่สนใจ แต่พอไม่นานเพิ่งมีข่าวว่าแต่งงานกับเธอออกไป ซึ่งเป็นจุดสนใจมากกว่าเดิมอีก
"รู้สึกยังไงบ้างคะคุณโอลิเวียร์ที่ออกงานกับสามีเป็นครั้งแรกแบบนี้" นักข่าวสาวเอ่ยถามเปิดประเด็น
"ก็รู้สึกตื่นเต้นนิดหน่อยค่ะ เป็นครั้งแรกที่ออกงานสังคมแบบนี้" เธอเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความประหม่าและตื่นเต้นเอามากๆ
"ที่ผ่านมาพวกเราไม่เคยรู้เลยนะคะว่าคุณโอลิเวียร์เป็นทายาทของตระกูลดังอย่าง Ballard (บอลลาร์ด) ไม่ทราบว่าที่ผ่านมาไปอยู่ไหนมาหรือคะดิฉันขอทราบได้หรือเปล่า?" นักข่าวสาวเอ่ยถามด้วยความอยากรู้ เธอพอจะรู้มาว่าตระกูลนี้มีทายาทเป็นใครบ้างและประมุขตระกูลเป็นใคร แต่ไม่เคยเห็นทายาทอีกคนที่ชื่อว่าโอลิเวียร์ บอลลาร์ด เลยสักครั้ง
"ก็ไม่แปลกหรอกค่ะ พอลิเวียร์เพิ่งกลับมาจากเรียนที่ไปเรียน ออสเตรเลีย (australia) หลาย 10 ปี พอดีว่าลิเวียไปเรียนตั้งแต่อายุ 15 น่ะค่ะ" เธอตอบคำถามนักข่าวอย่างคล่องแคล่วไม่ให้มีหลุดสักอย่าง ด้วยเพราะกลัวว่าผู้เป็นสามีข้างกายเธอจะไม่พอใจ
ทั้งที่ความเป็นจริงแล้ว เธอเองก็ไม่ต่างอะไรจากลูกนอกคอกเลยต่างหากล่ะ สังคมภายนอกไม่เคยรับรู้ถึงการมีอยู่ของเธอในตระกูลหรือสักครั้ง เธอเกิดมาก็มีแค่หน้าที่รอแต่งงานออกไปเท่านั้นเอง
"ยินดีด้วยนะคะสำหรับการเริ่มต้นชีวิตคู่"
"คุณแคทเธอรีน!" ทุกคนต่างหันมาให้ความสนใจหญิงสาวผู้มาใหม่ เธอมีชื่อว่าแคทเธอรีน เธอเป็นนางแบบระดับประเทศที่หลายคนอยากได้เธอไปร่วมงานเอามากๆ และยังเป็นถึงอดีตแฟนสาวของเฟรเดอริก คลาร์ก
เมื่อมีเสียงของผู้หญิงบางคนเดินแทรกเข้ามา ผู้หญิงคนนี้ดูสวยเอามากๆหุ่นราวกับนาฬิกาทรายและหุ่นทางแบบ เธอสวยมากจนเธอรู้สึกอายไปเลยแหละ เธอไม้รู้ว่าเขาเป็นใคร ที่ผ่านมาเธอสนใจแค่การเรียนและอนาคตตัวเอง ไม่ค่อยสนใจโซเชียลสักเท่าไหร่
ก็พอจะดูออกแหละว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดา แม้กระทั่งนักข่าวก็สนใจออกหน้าออกตา เธอเดินเข้ามานักข่าวต่างก็ถ่ายรูปเธอรัวๆ เธอจึงยิ้มรับบางๆ และเอ่ยประโยคขอบคุณอย่างไม่คิดอะไรมาก
"ขอบคุณค่ะ" ทว่าพอขอบคุณ ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ได้มองมาที่เธอ ไม่ได้สนใจ แต่ทว่าเอาแต่สนใจคนข้างกายของเธอต่างหาก ดูแล้วมันเหมือนมีอะไรแปลกๆ
"ขอถ่ายรูปด้วยได้ไหมคะเฟรด?" แคทเธอรีนเอ่ยเสียงอ่อยกับอดีตแฟนหนุ่มของเธอ ก่อนจะปรายตาไปมองภรรยาของเขาอย่างโอลิเวียร์ เพียงเท่านั้นรอยยิ้มร้ายก็ผุดขึ้นมุมปากอย่างนึกหัวเราะบางอย่างเงียบๆ
นักข่าวต่างรีบจับภาพถ่ายรัวๆ เพราะต่างก็รู้ดีว่าใครเป็นใครและอยากทำข่าวเอามากๆ ซึ่งมันเป็นไปได้ยากมากที่จะเห็นอดีตคนรักของเฟรเดอริกอยู่ตรงนี้พร้อมๆ กับภรรยาของอดีตแฟนของตัวเอง
สถานการณ์กลืนไม่เข้าคายไม่ออกถูกปล่อยให้เป็นไปตามเวลา เขาไปตามองโอลิเวียร์เพียงครู่ ก่อนจะเบือนหน้าหนีอย่างรู้สึกหงุดหงิด วันนี้เป็นอะไรกันไปหมด มีแต่คนน่าเบื่อหน่าย ภรรยาก็น่าหงุดหงิด แฟนเก่าก็ไม่ชอบใจ ทำมาเป็นแสดงละคร ทั้งที่ความจริงแล้วเราจบกันไม่ค่อยสวยเท่าไหร่ แต่ถ้าพูดตามตรง ก็ยังมีเยื่อใยอยู่นิดๆ แหละ
พริ้งพราว หญิงสาวที่เป็นเหยื่อของบิดาที่ติดการพนันมาเฟียใหญ่แห่งสเปนอย่าง ฟรานซิส ที่เคยมีข่าวลือว่าฆ่าอดีตภรรยาของตัวเองตายนั่นจึงทำให้เธอจำใจแต่งงานเป็นภรรยาของเขาอย่างเลี่ยงไม่ได้ ตลอดเวลาที่เป็นภรรยาของเขาไม่มีวันไหนเลยที่เธอมีความสุขเธอต้องคอยรองรับอารมณ์ร้ายแรงถูกชายผู้ได้ชื่อว่าเป็นสามีทำร้ายร่างกายและจิตใจเอะอะเธอก็ถูกลากขึ้นเตียง กักขัง ขืนใจ อย่างไร้อิสระและต้องอยู่ในกรงทองของเขาตลอดไป
เจียอี หญิงสาวที่เติบโตมาในชนบทกับคุณตาคุณยาย เธอมีช่องในโซเซียลถ่ายทอดชีวิตชนบท การทำไร่ ทำนา ทำสวน ทำอาหาร จนมีผู้ติดตามเกือบล้านคน แต่แล้วในหนึ่งที่เธอถ่ายทำตอนขึ้นเขาหาของป่า เธอพลัดตกจากเขาจนวิญญาณของเธอทะลุมิติไปในยุคโบราณ
เซียวหลิ่นตาบอดจากอุบัติเหตุทางรถยนต์ ลูกสาวคนรวยทุกคนต่างหลีกเลี่ยงเขา มีแต่สวี่โยวหรานยอมแต่งงานกับเขาโดยไม่ลังเล สามปีต่อมา เซียวหลิ่นกลับมามองเห็นได้อีกครั้ง จากนั้รเขา็ยื่นข้อตกลงการหย่าเพื่อยุติการแต่งงานนี้ เขากล่าวอย่างเย็นชาว่า "ฉันพลาดกับชิงชิงมานนานมากพอแล้ว ฉันไม่อยากให้เธอต้องรอนานกว่านี้!" สวี่โยวหรานลงนามในข้อตกลงการหย่าโดยไม่ลังเล ทุกคนต่างก็หัวเราะเยาะเธอตลอด - หัวเราะเยาะว่าที่เธอแต่งเข้าตระกูลเซียวถือว่าเกาะผู้มีอิทธิพลเข้า จากนั้นก็มาหัวเราะเยาะเธอที่ถูกทอดทิ้ง เป็นหญิงที่ไร้ค่า แต่ทุกคนกลับไม่รู้ว่า เธอคือหมออัศจรรย์ที่รักษาดวงตาของเซียวหลิ่นให้หายดี เป็นผู้ออกแบบเครื่องประดับมูลค่าหลักร้อยล้าน ผู้เป็นมือหนึ่งแห่งหุ้นที่ครองตลาดหุ้น และแม้แต่แฮกเกอร์ระดับแนวหน้าและลูกสาวแท้ๆ ของผู้มีอิทธิพล อดีตสามีมาขอร้องขอคืนดี ซีอีโอผู้เผด็จการก็โยนเซียวหลิ่นออกไปนอกประตูอย่างเย็นชา "ดูดีๆ นี่ภรรยาของผม"
ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน..ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่..จะผิดไหม
ในการแต่งงานที่ทำข้อตกลงไว้ เจียงหว่านเป็นฝ่ายที่มีใจให้อีกฝ่ายก่อน แต่ตอนที่เธอต้องการเผยเสี้ยนมากที่สุด เขากลับอยู่เคียงข้างคนรักในใจของเขา ในท้ายที่สุด เจียงหว่านก็ตัดสินใจหย่า และเริ่มต้นชีวิตใหม่ เมื่อเผยเสี้ยนรู้สึกตัวขึ้นมา เธอก็จากไปแล้ว เมื่อเผชิญหน้ากับคู่แข่งที่เข้าคิวเพื่อรับป้ายหมายเลข เผยเสี้ยนหยิบเงินร้อยล้านออกมาและพูดว่า "หว่านหว่าน คู่รักก็ต้องเป็นคู่เดิมเราแต่งงานใหม่อีกครั้งได้ไหม"
ในวันครบรอบแต่งงาน เหวินซือถูกเมียน้อยของสามีวางยาและไปมีอะไรกับคนแปลกหน้า เธอสูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่เมียน้อยคนนั้นกลับตั้งท้องลูกของสามี ภายใต้ความกดดันต่างๆ เหวินซื่อสูญรู้สึกสิ้นหวังและตัดสินใจหย่า แต่สามีของเธอกลับไม่แยแสโดยคิดว่าเธอกำลังเล่นลูกไม้อยู่ หลังจากการหย่ากัน เหวินซือกลายเป็นจิตรกรที่มีชื่อเสียงและมีผู้ชายนับไม่ถ้วนที่ตามจีบเธอ อดีตสามีไม่ยอมและขอคืนดีไปถึงที่ จากนั้นก็ว่า เธออยู่ในอ้อมแขนของคนใหญคนโตคนหนึ่ง และชายคนนั้นก็พูดอย่างสงบว่า "ดูให้ดี นี่คือพี่สะใภ้ของนาย"
กู้ชิงเฉิงเชื่อมั่นมาตลอดว่าตราบใดที่เธอประพฤติตัวดี สักวันหนึ่ง เธอก็จะสามารถชนะใจมู่ถิงเซียวให้ได้ อย่างไรก็ตาม เมื่อเสิ่นถัง รักแรกที่เขาคิดถึงมาตลอดกลับมา ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป กู้ชิงเฉิงเป็นคนว่าง่ายสอนง่ายจริงๆ เธอจัดงานแต่งงานด้วยคนเดียว และนอนคนเดียวในห้องผ่าตัดเพื่อรับการรักษาฉุกเฉิน มีข่าวลือว่าเธอบ้าไปแล้ว อันที่จริงเธอบ้าไปแล้วจริงๆ ที่รักใครสักคนอย่างไม่ละอายขนาดนี้ ต่อมา ทุกคนลือกันว่า กู้ชิงเฉิงป่วยหนักและกำลังจะเสียชีวิต มู่ถิงเซียวถึงสูญเสียการควบคุมอย่างสิ้นเชิง "ฉันไม่ปล่อยให้เธอตาย" แต่เธอกลับยิ้มอย่างนิ่งๆ ว่า "ดีจังเลย ฉันเป็นอิสระแล้ว" ใช่แล้ว ไม่ต้องการกู้ชิงเฉิงอีกแล้ว"
© 2018-now MeghaBook
บนสุด