ออีกครั้ง ห

เสียงแผ่วเบาอย่างตะกุกตะกัก เขาเป็นคนแปลกหน้

ับ

ึงอยากรู้เรื่องเธอจัง ถ้าจะถามเพราะรู้จักกับเจ้าของโรงแรมนี้ก็คงจะไม่แปลกอะไรที่จะสงสัย แต่นี่

้หญิงมาเป็นตัวล่ออย่างเธอก็เป็นได้" เขาเอ่ยเสียงเรียบ พรางจ้องมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยแววตาที่

วเองให้คนแปลกหน้าฟัง!?" เธอถามกลับอย่างใช้อารมณ์หงุดหงิดไม่น้อย อยู่ตรงหน้าเขาดูเหมือนเอาตัวเองเป็นที่ตั้งชะมัดเลย ดูเหม

วเราะเบาๆ ในลำคอ เมื่อรู้ว่า ว่าที่ภรรยาของตนนั้นดื้อรั้นเอาแต่ใ

ได้ กรุณาปล่อยมือด้วยค่ะ อ๋อ แต่ถ้าคุณยื้อเวลาเหมือนผู้ชายคนอื่นที่ฉันเจอมาเพราะอยากจีบฉัน ฉันต้องบอกคุณเอาไว้เล

เธอไม่ได้อยากจะกลับเข้าไปในงานเลยด้วยซ้ำ ต

าเพราะอะไร กลับเข้ามาในงานกับฉันจนกว่างานจะเลิกเธอถึงจะเป็นอิสระ พอห

่นี่ต่อนักหรอก และที่สำคัญฉันไม่ใช่ผู้ร้ายที่ไหน ฉันก็เป็นแขกของนักธุรกิจที่จัดงานที่นี่เหมือนกัน" เธอจะเอายังไม่ยอมพร้อมกับจ้องห

้องมองพิจารณาว่าที่ภรรยาของตนด้วยความรู้สึกที่อยากจะกำราบ คงจะจริงที่รู้มาว่าคุณหน

วกับว่าที่ภรรยาของตนแต่ก็มีบ้างที่อยากรู้อะไรบางอย่างและเป็นความรู้สึกข

ี่เข้าใจ ฉันแค่ไม่อยากแต่งงานตั้งแต่แรกๆ และที่ฉันหนีออกมาก็พองานสังคมข้างในนั้นจอมปลอม ดูถูกฉันตั้งแต่ที่ฉันก้าวเท้าเข้าไปเลยด้วยซ้ำ คนอย่างฉันไม่ได้ขาดผู้ชายอย่างนั้นหรอก

วันนี้ไป เธอก็รู้จ

ชื่อของเขา เรียวขาเล็กก็เหมือนจะเข่าอ่อนในทันที โชคดีที่มีมือของเขามาช่วยพยุงเธอเอาไว้เสียก

่ได้รู้จัก คุณว่าที่ภรรยา..." เขาเอ่ยเสียงเรียบ กระตุกยิ้ม

มจริงว่าคนตรงหน้านั้นเป็นว่าที่สามีของเธอ คนที่เธอกำลังจะแต่งงานใช้ชี

าวน้อย" มาเฟียหนุ่มเอ่ยพร้อมกั

าเป็นคนนิ่งๆ แทบจะไม่สนใจอะไรนอกจากงาน อย่าหวังไปถ

อยังไงและดื้อรั้นขนาดไหน" มันก็จริงอย่างที่ทุกคนรู้ว่าเขาไม่ค่อยชอบยุ่งเ

ว่าที่เมียของตัวเอง

ถึงกับหมวดคิ้วพร้อมกับกระแทกเสียงถามเข

นดื้อรั้นขนาดไหน เถียงคำไม่ต